Eyub 22
22
BAP 22
1 VE Temanlı Elifaz cevap verip dedi:
2İnsan Allaha faideli olabilir mi?
Gerçek, dirayetli adamın faidesi kendisinedir.
3Sen salih isen, Kadîre bir zevk midir?
Yahut yollarını bütün kılarsan, ona bir kazanç mıdır?
4Seni azarlaması, seninle muhakemeye girişmesi,
Ondan olan korkundan ötürü mü?
5Kötülüğün büyük değil mi?
Ve senin fesatlarına son yoktur.
6Çünkü kendi kardeşinden sebepsiz rehin aldın,
Çıplakların bile esvabını soydun.
7Yorguna su içirmedin,
Ve aç olandan ekmeği esirgedin.
8Ve kuvvetli adama gelince, toprak onun oldu;
Ve orada itibarlı adam oturdu.
9Dul kadınları eli boş gönderdin,
Ve öksüzlerin kolları kırıldı.
10Bundan ötürü senin her yanında tuzaklar var,
Ve ansızın basan korku seni yıldırır,
11Yahut karanlık, ve sen göremezsin,
Ve suların çokluğu seni örter.
12Allah göklerin yüksekliğinde değil midir?
Ve yıldızların yüksekliğine bak, onlar ne yüksek!
13Ve sen diyorsun: Allah ne bilir?
Koyu karanlığın içinden hükmedebilir mi?
14Kalın bulutlar ona bir perdedir, ve görmez;
Ve gökler kubbesi üzerinde gezinmektedir.
15Kötü adamların yürümüş oldukları
Eski yolu mu tutacaksın?
16O adamlar ki, vakti gelmeden çekilip alındılar,
Onların temelini sel bastı.
17Onlar Allaha dediler: Bizden git,
Ve: Kadîr bizim için ne yapabilir?
18Onların evlerini iyilikte dolduran ise odur;
Fakat kötülerin öğüdü benden ırak.
19Salihler görürler, ve sevinirler;
Ve onlarla suçsuz eğlenir:
20Gerçek bize karşı ayaklananlar kesilip atıldılar,
Ve onların artakalanını ateş yiyip bitirdi.
21Şimdi onunla dost ol da, selâmete er;
Sana bununla iyilik gelir.
22Şimdi onun ağzından şeriat al,
Ve onun sözlerini yüreğine koy.
23Eğer Kadîre dönersen, bina edilirsin,
Eğer haksızlığı çadırlarından uzaklaştırırsan.
24Ve altını toprağa koy,
Ofir altınını da vadi çakıllarının arasına;
25Ve Kadîr senin altının olur,
Ve sana değerli gümüş olur.
26Çünkü o zaman Kadîrde lezzet bulursun,
Ve kendi yüzünü Allaha kaldırırsın.
27Ona dua edersin, ve seni dinler;
Ve kendi adaklarını ödersin.
28Bir şeye karar verirsin, ve senin karşında durur;
Ve ışık senin yolların üzerine parlar.
29İnsanlar seni alçaltınca, sen:
Yükselme vardır, diyeceksin;
Ve alçak gönüllü adamı o kurtarır.
30Suçsuz olmıyanı bile kurtarır;
Evet, senin ellerinin temizliği ile kurtulur.
Currently Selected:
Eyub 22: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
