Yeremya 14
14
BAP 14
1 KURAKLIK hakkında Yeremyaya gelen RABBİN sözü.
2Yahuda yas tutuyor, ve kapıları solgun, karalar giymiş, yerde oturuyorlar; ve Yeruşalimin feryadı yükseldi. 3Ve ileri gelenleri küçüklerini sulara gönderiyorlar; sarnıçlara gelip su bulmuyorlar; kapları boş dönüyorlar; utanıp rüsvay oluyorlar, ve başlarını örtüyorlar. 4Memlekette yağmur olmadığı için çatlamış topraklardan dolayı çiftçiler utanıyorlar, başlarını örtüyorlar. 5Evet, kırdaki geyik te yavrusunu doğurup bırakıyor, çünkü ot yok. 6Ve yaban eşekleri çıplak tepeler üzerinde duruyorlar, çakallar gibi havayı kokluyorlar; gözleri sönüyor, çünkü yeşillik yok.
7Gerçi fesatlarımız bize karşı şehadet ediyorsa da, sen kendi isminden ötürü, ya RAB, işle, çünkü dönekliklerimiz çoktur; sana karşı suç ettik. 8Ey sen, İsrailin ümidi, sıkıntı zamanında onun Kurtarıcısı, niçin memlekette bir garip, ve gecelemek için yolundan sapan bir yolcu gibi oluyorsun? 9Niçin şaşırmış bir adam gibi, kurtarmağa gücü yetmiyen yiğit gibi oluyorsun? fakat sen aramızdasın, ya RAB, ve biz senin isminle çağırılıyoruz; bizi bırakma.
10 RAB bu kavma şöyle diyor: Böylece gezip tozmayı sevdiler; ayaklarını alıkoymadılar; bundan ötürü RAB onlardan razı değil; şimdi onların fesadını anacak, ve suçlarını yoklıyacak. 11Ve RAB bana dedi: Bu kavma iyilik olsun diye yalvarma. 12Oruç tuttukları zaman, ben onların feryadını işitmiyeceğim; ve yakılan takdime ve ekmek takdimesi arzettikleri zaman onlardan razı olmıyacağım; fakat ben kılıçla, ve kıtlıkla, ve veba ile onları bitireceğim.
13Ve dedim: Ah, ya Rab Yehova, işte, peygamberler onlara: Kılıç görmiyeceksiniz, ve sizde kıtlık olmıyacak; fakat bu yerde size gerçekten selâmet vereceğim, diyorlar. 14Ve RAB bana dedi: Peygamberler benim ismimle yalan peygamberlik ediyorlar; onları göndermedim, ve onlara emretmedim, ve onlara söylemedim; size peygamberlik ettikleri yalan bir rüyet, ve falcılık, ve bir hiç, ve kendi yüreklerinin hilesidir. 15Bundan dolayı RAB şöyle diyor: Kendilerini göndermediğim, ve: Bu diyarda kılıç ve kıtlık olmıyacak, diyerek ismimle peygamberlik eden peygamberlere gelince, bu peygamberler kılıçla ve kıtlıkla bitecekler. 16Ve peygamberlik ettikleri kavm da kıtlık ve kılıç yüzünden Yeruşalim sokaklarına atılacaklar; ve onları, kendilerini, karılarını, ve oğullarını ve kızlarını gömen olmıyacak; çünkü onların kötülüğünü kendi üzerlerine dökeceğim. 17Ve onlara şu sözü diyeceksin: Gözlerim gece gündüz yaş döksün, ve durmasın; çünkü ere varmamış kavmım kızı çok acıklı vuruşla, büyük kırgınla kırıldı. 18Eğer kıra çıksam, işte, kılıcın öldürdükleri! ve şehre girsem, işte, kıtlığın hastalıkları! çünkü peygamber de, kâhin de, memleketi dolanmaktalar, ve bir şey bilmiyorlar.
19Yahudayı kendinden bütün bütün attın mı? canın Siondan tiksindi mi? niçin bizi vurdun da bize şifa yok? Selâmet bekledik, ve iyilik gelmedi; ve şifa vaktini bekledik, ve işte, yılgınlık! 20Ya RAB, kötülüğümüzü, ve atalarımızın fesadını biliyoruz; çünkü sana karşı suç işledik. 21Kendi ismin uğrunda bizi hor görme; kendi izzetinin tahtını ucuzlatma; bizimle olan kendi ahdini an da bozma.
22Milletlerin putları arasında yağmur yağdırabilen var mı? ve gökler yağmur verebilirler mi? ya RAB Allahımız, o sen değil misin? ve biz seni bekliyeceğiz, çünkü bütün bu şeyleri sen yaptın.
Currently Selected:
Yeremya 14: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
