ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର 17

ଯୀଶୁଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ରୂପାନ୍ତୁର

(ମାର୍କ ୯:୨-୧୩; ଲୂକ ୯:୨୮-୩୬)

1ଯୀଶୁ ଏହାର ଛଅ ଦିନ ପରେ ପିତର ଓ ଯାକୁବ, ଯୋହନ ଦୁଇ ଭାଇଙ୍କୁ ନେଇ ଗୋଟିଏ ଉଚ୍ଚ ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଗଲେ। ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ କେହି ନ ଥିଲେ।#୨ ପିତର ୧:୧୭-୧୮। 2ଶିଷ୍ୟମାନେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଯୀଶୁଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଅପୂର୍ବ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଲା। ତାଙ୍କ ମୁଖ ସୂର୍ଯ୍ୟପରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହେଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ପୋଷାକ ଆଲୋକ ପରି ଶୁଭ୍ର ଦେଖାଗଲା। 3ମୋଶା ଓ ଏଲିୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିବା ଶିଷ୍ୟମାନେ ଦେଖିଲେ।

4ପିତର ଯୀଶୁଙ୍କୁ କହିଲେ, “କେଡ଼େ’ ସୁଖର କଥା, ଆଜି ଆମେ ଏଠାରେ ଅଛୁ। ଆପଣ ଯଦି ଇଚ୍ଛାକରନ୍ତୁି, ଏଠାରେ ମୁଁ ତିନୋଟି କୁଟୀର ନିର୍ମାଣ କରିବି। ଗୋଟିଏ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ, ଅନ୍ୟ ଦୁଇଟି ମୋଶା ଓ ଏଲିୟଙ୍କ ପାଇଁ।”

5ପିତର ଏହା କହିବାବେଳେ ଗୋଟିଏ ଉଜ୍ଜଳ ମେଘ ସେମାନେ ମୁଣ୍ଡ ଉପରକୁ ଭାସି ଆସିଲାଓ ସେଥରୁ ଗେଟିଏ ସ୍ୱର ଶୁଭିଲା, “ଏ ମୋର ପ୍ରୟ ପୁତ୍ର, ଏହାଙ୍କଠାରେ ମୁଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରୀତ। ତାଙ୍କ କଥା ମନଦେଇ ଶୁଣ।”#ଆଦି. ୨୨:୨; ଦ୍ୱି. ବିବରଣୀ ୧୮:୧୫; ଗୀତ. ୨:୭; ଯିଶାଇୟ ୪୨:୧; ମାଥିଉ ୩:୧୭; ୧୨:୧୮; ମାର୍କ ୧:୧୧; ଲୂକ ୩:୨୨।

6ଶିଷ୍ୟମାନେ ସେହି ସ୍ୱର ଶୁଣି ଏଡ଼େଆତଙ୍କିତ ହେଲେ ଯେ ସେମାନେ ଭୂମିରେ ମୁହଁମାଡ଼ି ପଡ଼ିଗଲେ।

7ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କରି କହିଲେ, “ଉଠ, ଭୟ କରନାହଁ।” 8ତେଣୁ ସେମାନେ ଉପରକୁ ଚାହିଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଛଡ଼ା ସେଠାରେ ଆଉ କାହାକୁ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ।

9ସେମାନେ ପାହାଡ଼ରୁ ଉହ୍ଲଇ ଆସିଲାବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆସେଶ ଦେଇ କହିଲେ, “ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ର ମୃତ୍ୟରୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ଦର୍ଶନ କଥା ତୁମେ କାହାକୁ କୁହ ନାହିଁ।”

10ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ କଚାରିଲେ, ‘ଏଲିୟ ପ୍ରଥମେ ଆସିବେ ବୋଲି ଆମ ଧର୍ମଗୁରୁମାନେ କହିଁକି କହିଛନ୍ତି?”#ମଲାଖି ୪:୫।

11ଯୀଶୁ ଉତତ୍ତର ଦେଲେ, “ହଁ, ଏଲିୟ ପ୍ରଥମେ ଆସି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖିବା କଥା; 12କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଛି, ଏଲିୟ ଆମସି ସାରିଛନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ନ ଚିହ୍ନି ଲୋକେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଇଚ୍ଛା, ତାହା କରିଛନ୍ତି। ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ସେହିପରି ଦୁର୍ବ୍ୟବହାର କରିବେ।”#ମାଥିଉ ୧୧:୧୪।

13ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ବୁଝିପାରଲେ ଯେ, ଯୀଶୁ ଜଳଦୀକ୍ଷାଦାତା ଯୋହନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହୁଛନ୍ତି।

ଯୀଶୁ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ବାଳକକୁ ସସ୍ଥ କଲେ

(ମାର୍କ ୯:୧୪-୨୯; ଲୂକ ୯:୩୭-୪୩)

14ଯୀଶୁ ଓ ତାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଲୋକ ଗହଳ ଭିତରକୁ ଫେରି ଆସିବା ପରେ ଜଣେ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ଆଣ୍ଢଇ ପଡ଼ି କହଲା, 15“ପ୍ରଭୁ, ମୋ’ ପୁଅକୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ। ମୂର୍ଚ୍ଛାରୋଗ ପ୍ରକୋପରେ ସେ ଅନେକ ଥର ନିଆଁ ବା ପାଣିରେ ପଡ଼ିଯାଏ। 16ତାକୁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣିଥିଲି; କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତାକୁ ସୁସ୍ଥ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ।”

17ଯୀଶୁ କହିଲେ, “କେଡ଼େ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଓ ଭ୍ରାନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନେ! ତୁମ ସହିତ ମୁଁ ଆଉ ମେତେ ଦିନ ରହିବି? ଆଉ ମେତେ କାଳ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ସହିବି? ସେ ପୁଅଟିକୁ ମୋ’ ନିକଟକୁ ନେଇ ଆସ।” 18ବାଳକ ବାଳକ ଭିତରେ ଥିବା ଭୂତକୁ ଯୀଶୁ ଧମକ ଦେଲ। ଭୂତ ତା’କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲା ଏବଂ ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ବାଳକଟି ସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲା।

19ତା’ପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଏକାନ୍ତରେ ଆସି ପଚାରିଲେ, “ଆମେ କାହିଁକି ସେହି ଭୂତକୁ ଛଡ଼ାଇ ପାରିଲୁନି?”

20ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଖୁବ୍ ଦୁର୍ବଳ। ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ କହୁଛି, ଯଦି ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ପରିମାଣରେ ତୁମର ବିଶ୍ୱାଦସ ଥାଏ, ଏହି ପାହାଡ଼କୁ ଏଠାରୁ ସେଠାକୁ ଘୁଞ୍ଚି ଯିବାକୁ କହିଲେ, ତାହା ଘୁଞ୍ଚି ଯିବ। ବିଶ୍ୱାସ ବଳରେ ତୁମେ ସବୁ କରିପାରିବ।”#ମାଥିଉ ୨୧:୨୧; ମାର୍କ ୧୧:୨୩; ୧ କରିନ୍ଥୀ ୧୩:୨।#17:20 କେତେକ ପାଣ୍ଡଲିପିରେ ଏଠାରେ (୨୧ ପଦ ଶେଷରେ) ନିମ୍ନଲିଖିତ ବାକ୍ୟଟି ଯୋଗ କରାଯାଇଛି: “କିନ୍ତୁ କେବଳ ଉପବାସ ପ୍ରାର୍ଥନା ଦ୍ୱରା ଏଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ ଯାଇପାରେ।”

ଯୀଶୁ ନିଜ ମୃତ୍ୟ ବିଷୟରେ ଆଉ ଥରେ ସୂଚନା ଦେଲେ

(ମାର୍କ ୯:୩୦-୩୯; ଲୂକ ୯:୪୩-୪୫)

22ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମସ୍ତେ ଗାଲିଲୀରେ ଏକତ୍ରିତ ଷଡବା ପରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, 23“ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବେ, ସେମାନେ ହାତରେ ସମର୍ପିତ ହେବାକୁ ସେ ଏବେ ଯାଇଉନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତିନି ଦିନ ପରେ ସେ ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେବେ।”

ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିର-ଶୁଳ୍‌କ ଦେଲେ

24ଯୀଶୁ ଓ ତାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ କପର୍ନାହୂମକୁ ଆସିବା ପରେ ମନ୍ଦିର-ଶୁଲ୍କ ଦିଅନ୍ତି କି?”#ଯାତ୍ରା. ୩୦:୧୩; ୩୮:୨୬।

25ପିତର ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ନିଶ୍ଚୟ”।

ପିତର ଘର ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଶିମୋନ, ତୁମେ କ’ଣ ଭାବୁଛ? ଏ ଜଗତରେ ରାଜାମାନଙ୍କୁ କିଏ ଶୁଲ୍କ ଦିଏ-ସେମାନଙ୍କର ରାଜ୍ୟର ପ୍ରକାରମାନେ?”

26ପିତର କହିଲେ, “ବିଦେଶୀମାନେ”।

ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ତା’ମନେ ରାଜ୍ୟର ପ୍ରଜାମାନେ କର ଭାରରୁ ମୁକ୍ତି? 27କିନ୍ତୁ ଆମେ ଏବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁନୁ। ତୁମେ ହ୍ରଦକୁ ଯାଇ ବନଶୀ ପକାଅ। ପ୍ରଥମେ ଯେଉଁ ମାଛଟି ପଡ଼ିବ, ତା’ ପାଟିରୁ ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରା ପାଇବ। ତାହା ନେଇ ମୋ’ ପାଇଁ ଓ ତୁମ ପାଇଁ ଓ ତୁମ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର-ଶୁଳକକ ଦେଇଦିଅ।”

Currently Selected:

ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର 17: ODCLBSI

Highlight

Copy