Марк 10

10-нҗы бап

Айрылышмак хакында

(Матта 19:1-12; Лука 16:18)

1Иса ол ерден чыкып, Иордан дерясының аңырсындакы Яхудыя велаятына гитди. Онуң дашына ене-де бир топар мәхелле үйшди ве Ол ене-де хемишеки ялы олара өвретмәге дурды. 2Бирнәче фарисей гелип, Оны сынамак үчин: «Бир адамың аялы билен айрылышмагы кануна догры гелйәрми?» дийип сорады. 3«Муса сизе нәхили буйрук берди?» дийип, Иса оларың өзлеринден сорады. 4Олар: «Муса талак хаты эсасында айрылышмага ыгтыяр берипди» дийдилер. 5Иса олара: «Муса сизе доңйүрекдигиңиз үчин бу буйругы язды. 6#Гчк 1:27.Аслында Худай ярадылышың башында ынсанлары эркек ве аял эдип яратды. 7-8#Гчк 2:24.Шол себәпден хем эркек ата-энесини ташлап, аялы билен бирлешйәр ве оларың икиси бир тен боляр. Шейлеликде, олар инди ики дәл, бир тендир. 9Шонуң үчин хем Худайың бирлешдиренини ынсан айырмасын» дийди.

10Өе геленлеринде, шәгиртлери бу барада Ондан ене сорадылар. 11Иса олара: «Аялыны айрып, башга аяла өйленен адам өз аялына гаршы зына эдйәндир. 12Аял хем әринден айрылып, башга эркеге барса, өз әрине гаршы зына эдйәндир» дийип җогап берди.

Иса чагалара пата берйәр

(Матта 19:13-15; Лука 18:15-17)

13Башларына элини гойсун дийип, адамлар чагалары Исаның янына гетирдилер, эмма шәгиртлер муны гөрүп, олара кәедилер. 14Иса муны гөренде, гахары гелди. Ол шәгиртлерине: «Чагалары Мениң яныма гойбериң, олары сакламаң. Худайың Шалыгы шулар ялыларыңкыдыр. 15Сизе догрусыны айдярын, ким Худайың Шалыгыны чага ялы кабул этмесе, ол ере асла гирип билмез» дийди. 16Ол чагалары гуҗаклап, башларына элини гоюп, олара пата берди.

Байлык ве бакы яшайыш

(Матта 19:16-30; Лука 18:18-30)

17Иса яңы ёла дүшен махалы бир адам ылгап гелди-де, өңүнде дыза чөкүп, Ондан: «Эй, ягшы Мугаллым! Мен бакы яшайшы мирас алмак үчин нәме этмели?» дийип сорады. 18Иса оңа: «Нәме үчин Маңа ягшы диййәрсиң? Еке-тәк Худайдан башга хич ким ягшы дәлдир. 19#Мср 20:12-16; Кан 5:16-20.Сен Онуң: „Адам өлдүрме, зына этме, огурлык этме, ялан шаятлык этме, хич кимиң хакыны ийме, ата-энеңе хормат гой“ диен табшырыкларыны билйәнсиң ахырын» дийип җогап берди. 20Яңкы адам Оңа: «Мен яшлыгымдан бәри буларың барыны берҗай эдип гелйәрин» дийди. 21Иса оңа сөйгүден долы мәхир билен середип: «Сениң екеҗе кемиң бар. Гит-де, нәмәң бар болса сатып, гарыплара пайла, шонда гөкде хазынаң болар. Онсоң гел-де, Мениң ызыма дүш» дийди. 22Яш йигит бу сөзи эшидип, тукат болуп гитди, себәби онуң мал-мүлки көпди.

23Иса төверегине середип, шәгиртлерине: «Бай адамларың Худайың Шалыгына гирмеги нәхили кын!» дийди. 24Шәгиртлер Онуң сөзлерине хайран галдылар. Иса ене олара: «Огулларым, Худайың Шалыгына гирмек#10:24 Худайың Шалыгына гирмек – кәбир голязмаларда байлыга бил баглаянлар үчин Худайың Шалыгына гирмек. нәхили кын! 25Бир дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги бай адамың Худайың Шалыгына гирмегинден аңсатдыр» дийди. 26Шәгиртлер чакданаша хайран галып, бири-бирлерине: «Онда ким халас болуп билер?» дийишдилер. 27Иса олара середип: «Ынсанлар үчин бу мүмкин дәлдир, эмма Худай үчин бейле дәл – Худай үчин әхли зат мүмкиндир» дийди. 28Петрус Оңа: «Ине, биз әхли задымызы ташлап, Сениң ызыңа дүшдүк» дийип сөзе башлады. 29Иса: «Сизе догрусыны айдярын, Мениң ве Хош Хабарың хатырасына өйүни, доганларыны, уяларыны, эне-атасыны, чагаларыны я-да мүлк ерлерини ташлабам, 30бу дөвүрде чекҗек азаплары билен бирликде, ызына йүз эссе эдип өйлер, доганлар, уялар, эне-аталар, чагалар, мүлк ерлер алмаҗак адам ёкдур. Гелҗек дөвүрде олар бакы яшайша говшарлар. 31Эмма илкинҗилериң көпүси соңкулар, соңкуларың көпүси хем илкинҗилер болар» дийди.

Иса өлүп дирелҗегини ене айдяр

(Матта 20:17-19; Лука 18:31-34)

32Иса шәгиртлери билен Иерусалиме тарап ёла дүшди, Ол оларың өңлеринден йөрәп барярды. Шәгиртлер Иса хайран галярдылар. Исаның ызына дүшүп барян халкы хем горкы гаплап алыпды. Иса ене-де он ики шәгирдини бир чете чекип, Өз башына гелҗек вакалар барада гүррүң бермәге башлады: 33«Ине, Иерусалиме барярыс. Ынсан Оглы ёлбашчы руханыларың, Төврат мугаллымларың элине табшырылар. Оны өлүме хөкүм эдип, кесеки миллетлере табшырарлар. 34Оны масгаралап, үстүне түйкүрерлер, гамчыларлар, соңра өлдүрерлер, эмма үч гүнден соң#10:34 Үч гүнден соң – кәбир голязмаларда үчүленҗи гүн. Ол дирелер».

Якуп билен Ёханнаның дилеги

(Матта 20:20-28)

35Зебедейиң огуллары Якуп билен Ёханна Исаның янына барып, Оңа: «Мугаллым! Бизиң Сенден бир дилеҗек задымыз бар, шоны ерине етирмегиңи ислейәрис» дийдилер. 36Иса олардан: «Сизиң үчин нәме этмегими ислейәрсиңиз?» дийип сорады. 37Олар хем: «Сен Өз шөхратлы тагтыңда биримизиң сагыңда, биримизиң чепиңде отурмагымыза ругсат эт» дийдилер. 38Эмма Иса олара: «Сиз нәме дилейәниңизи билмейәрсиңиз. Мениң ичҗек хасрат кәсәмден сиз ичип билерсиңизми? Мениң хасратыма чүмдүрилип билерсиңизми?» дийди. 39Олар-да: «Хава, билерис!» дийдилер. Иса олара: «Сиз Мениң ичҗек кәсәмден ичерсиңиз. Мениң хасратыма чүмдүрилерсиңиз. 40Йөне сизе сагымда я чепимде отурмага ругсат бермек Мениң элимде дәл. Бу кимлер үчин тайярланан болса, шолар үчиндир» дийди. 41Бейлеки он шәгирт муны эшидип, Якуп билен Ёханна гахарланмага башладылар. 42Иса олары янына чагырып: «Өзүңиз билйәрсиңиз, кесеки миллетлериң арасында баштутан сайылянлар олара хөкүмдарлык эдйәрлер, ёкары везипелилери-де агалык эдйәрлер. 43Сизиң араңызда бейле болмасын. Араңызда ким үстүн болмак ислейән болса, бейлекилериң хызматкәри болсун. 44Ким илкинҗи болмак ислейән болса, бейлекилериң гулы болсун. 45Ынсан Оглы хем Өзүне хызмат эдилмеги үчин дәл-де, эйсем, башгалара хызмат этмек үчин, көплериң угрунда җаныны гурбан эдип, олары азат этмек үчин гелди» дийди.

Иса көр Бартимейиң гөзлерини ачяр

(Матта 20:29-34; Лука 18:35-43)

46Соңра олар Ерихо шәхерине гелдилер. Иса шәгиртлери ве улы мәхелле билен бу шәхерден чыкып барярка, Тимай оглы Бартимей көр ёлуң гырасында дилегчилик эдип отырды. 47Насыралы Исаның ол ердедигини эшидип: «Эй, Давут Оглы Иса! Маңа рехим эт!» дийип гыгырмага дурды. 48Көп адамлар оңа сесиң чыкмасын дийип кәедилер, эмма ол өңкүден хем гаты сес билен: «Эй, Давут Оглы! Маңа рехим эт!» дийип гыгырды. 49Иса аяк чекип: «Оны чагырың» дийди. Көре: «Догумлы бол, тур ериңден, Ол сени чагыряр» дийдилер. 50Көр донуны бир яна ташлап турды-да, Исаның янына гелди. 51Иса ондан: «Сениң үчин нәме этмегими ислейәрсиң?» дийип сорады. Көр адам: «Халыпа, гөзлерим ачылсын!» дийди. 52Иса хем оңа: «Бар, иманың саңа шыпа берди» дийди. Шобада бу адамың гөзлери ачылды. Онсоң ол хем Исаның ызына дүшүп гидиберди.

Currently Selected:

Марк 10: TukCyr16

Highlight

Copy