Лука 1
1
1‑нҗи бап
Сөзбашы
1Хорматлы Теофил! Энчеме адамлар арамызда болуп гечен вакаларың тарыхыны язмага гиришдилер. 2Шол вакалары бизе илкибашдан гөзлери билен гөрен шаятлар ве Худайың Хош Хабарының хызматчылары етирди. 3Шонуң үчин, эй, гадырлы Теофил, мениң өзүм хем болуп гечен вакаларың аныгына етип, саңа хеммесини җикме-җик язмагы йүрегиме дүвдүм. 4Инди сен өзүңе өвредилен затларың хакыкатдыгына гөз етирерсиң.
Чүмдүриҗи Яхяның догулҗагы өңүнден айдыляр
5Яхудыя патышасы Хиродың дөврүнде Зекаря атлы бир руханы барды. Ол Абыяның руханылар топарынданды, онуң аялы Элизабет хем Харуның неслинденди. 6Бу әр-аялың икиси-де Худайың өңүнде догручыл адамлар болуп, олар Реббиң әхли буйрукларыдыр парзларыны биркемсиз берҗай эдердилер. 7Эмма Элизабетиң өнелгесиздигине гөрә, оларың перзенди ёкды. Оларың икиси-де эййәм гаррылык яшына етипди.
8Бир гүн Зекаря өз топарының нобатчылык гезегинде, Худайың хузурында руханылык хызматыны берҗай эдйәрди. 9Шонда руханылык адаты боюнча, якымлы ыслы түтетги түтетмек үчин, Реббиң ыбадатханасына гирмек онуң биҗесине дүшди. 10Түтетги түтетмели пурсады гелди, әхли җемагат дашарда Худая дога окап дурды.
11Шол вагт түтетги сыпасының сагында дуран Реббиң бир перишдеси Зекаря гөрүнди. 12Зекаря оны гөрүп, өзүни йитирди, оны горкы гаплады. 13Эмма перишде оңа шейле дийди: «Эй, Зекаря, горкма, себәби сениң Худайдан эден дилегиң кабул болды. Аялың Элизабет саңа бир огул догруп берер, сен онуң адына Яхя дакарсың. 14Бу саңа улы шатлык гетирер, онуң догланына көп адамлар шатланар. 15Чүнки ол Реббиң назарында бейик болар. Ол хич хачан агзына шерап ве ичги алмаз. Ол хениз энесиниң гөвресиндекә, Мукаддес Рухдан долар. 16Ол ысрайыл халкындан көп адамы өзлериниң Худайы Реббе тарап өврер. 17Ол аталары огуллары билен ярашдырмак, боюн эгмезеклери догруларың дүшүнҗесине гөнүкдирмек үчин, Ылясың рухундан ве гудратындан долар, Реб Иса Месихиң#1:17 Месих – еврейлер бу сөзи Худай тарапындан вада берлен Патыша бабатында уланярдылар. Сөзлүге серет. өңүнден йөрәр. Ол Реббиң гөвнүнден турҗак халкы тайярлар». 18Зекаря перишдә: «Мен муны нәхили билейин? Мен бир гарры адам, аялым-да гаррылык яшына етен» дийди. 19Перишде оңа: «Мен – Худайың хузурында дурян Җебрайыл. Мен сениң билен геплешип, саңа бу Хош Хабары говшурмак үчин иберилдим. 20Сен мениң белленен вагтда амала ашҗак сөзлериме ынанмадың. Шонуң үчин хем сениң дилиң тутулып, шу затларың амала ашҗак гүнүне ченли гепләп билмерсиң» дийип җогап берди.
21Шол вагт Зекаря гарашып дуран халк онуң ыбадатханада эглененине гең галды. 22Зекаря дашары чыканда, олар билен геплешип билмеди. Шонда олар ыбадатханада онуң бир гөрнүш гөрендигине гөз етирдилер, себәби Зекаря олара үм билен ышарат эдйәрди, эмма геплешип билмейәрди.
23Хызмат этмели вагты тамамланансоң, Зекаря өйүне гайтды. 24Арадан көп вагт гечмәнкә, онуң аялы Элизабет гөврели болды. Ол бәш айлап хич ере чыкмады, өйүнде болды. 25Ол: «Муны мениң үчин эден Ребдир. Инди Ол маңа назар салып, ил арасындакы утанҗымдан дындарды» диййәрди.
Исаның догулҗагы өңүнден айдыляр
26Элизабетиң гөврелилигиниң алтынҗы айында Худай Җебрайыл перишдәни Җелиләниң Насыра шәхерине, 27Давудың неслинден Юсуп атлы адамың адаглысы болан бир бой гызың янына иберди. Ол гызың ады Меръемди. 28Перишде онуң янына гелип: «Салам, эй, ялканан гыз! Реб сениң билендир!#1:28 Кәбир голязмаларда Сен аяллар арасында багтлысың! диен җүмле хем бар.» дийди. 29Меръем бу сөзлере өр-гөкден гелип, бу саламың нәме аңладяндыгыны билҗек болуп пикире батды. 30Перишде оңа йүзленип: «Горкма, Меръем, сен Худайың назарында мерхемет тапдың. 31Сен гөврели болуп, бир Огул дограрсың. Онуң адына Иса дакарсың. 32Ол бейик болар, Оңа Бейик Худайың Оглы#1:32 Худайың Оглы – Көне Әхтде бу ат патышалар үчин уланылярды. Тәзе Әхтде болса бу ат Худай тарапындан сайланып-сечилен диймеги аңладяр. Сөзлүге серет. дийлер. Таңры Худай Оңа атасы Давудың тагтыны берер. 33Ол Якубың неслиниң үстүнден эбедилик шалык сүрер, патышалыгының соңы болмаз» дийди. 34Меръем перишдә: «Бу нәхили болар? Мен хениз дурмуша чыкамок ахыры» дийди. 35Перишде оңа: «Мукаддес Рух сениң үстүңе инер, Бейик Худайың гудраты сениң үстүңе көлеге салар. Шонуң үчин хем догулҗак чага Мукаддес сайылар, Оңа Худайың Оглы дийлер. 36Анха, сениң гарындашың Элизабетиң хем гаррыдыгына гарамаздан, гөвресинде чага бар. Өнелгесиз дийилйән бу аял эййәм алты ай бәри гөврелидир. 37Чүнки Худайың янында мүмкин дәл зат ёкдур» дийип җогап берди. 38Меръем: «Мен Реббиң гырнагыдырын. Гой, маңа сениң айдышың ялы болсун» дийди. Онсоң перишде онуң янындан гитди.
Меръем Элизабетиң янына гидйәр
39Шол гүнлерде Меръем ёл шайыны тутуп, гыссанмач Яхудыяның даглык үлкесиндәки бир шәхере гитди. 40Ол ерде Зекаряның өйүне барып, Элизабете салам берди. 41Меръемиң саламыны эшиден бадына, гөвресиндәки чага гымылдап, Элизабет Мукаддес Рухдан долды. 42Ол батлы гыгырып: «Сен аяллар арасында ялканансың, гөврәңдәки чага хем ялканандыр! 43Реббимиң энеси мениң яныма гелер ялы, мен нәдип бейле ялкандымкам? 44Саламың гулагыма гелип етен бадына, гөврәмдәки чага бегенчден яңа гымылдады. 45Реббиң айданларының амала ашҗакдыгына иман эден аял багтлыдыр!» дийди.
Меръемиң айдымы
46Меръем шейле дийди:
«Җаным Ребби бейгелдйәр,
47рухум Халасгәрим Худая шатланяр.
48Ол мен песпәл гырнагына назарын салды.
Мундан бейләк әхли несиллер маңа багтлы диерлер.
49Гудратыгүйчли мениң үчин бейик ишлер этди.
Онуң ады мукаддесдир.
50Ол несиллербойы Өзүнден горкянлара мерхемет эдер.
51Ол гүйҗи билен бейик ишлери амала ашырды,
өвүнҗеңлери оларың әхли ички пикирлери билен даргатды.
52Хөкүмдарлары тагтындан дүшүрип,
песпәл адамлары бейгелтди.
53Ачлары нәз-ныгматдан дойруп,
байлары болса бош гайтарды.
54-55Аталарымыза сөз берши ялы,
Ыбрайым билен онуң неслине
рехимдарлык этмеги хич унутман,
гулы Ысрайыла ярдам этди».
56Меръем Элизабетиң өйүнде үч ая голай болуп, соң өйүне гайтды.
Чүмдүриҗи Яхя догуляр
57Элизабетиң айы-гүни долуп, бир огул догурды. 58Гоңшуларыдыр доган-гарындашлары Реббиң оңа бейик мерхемет эдендигини эшидип, онуң билен шатландылар. 59Секизинҗи гүн чаганы сүннет этмәге гелдилер. Оңа какасы Зекаряның адыны дакҗак болдулар. 60Эмма эҗеси муңа гаршы болуп: «Ёк, онуң ады Яхя болмалыдыр» дийди. 61Олар оңа: «Сениң гарындашларыңың арасында Яхя атлысы ёк ахыры» дийдилер. 62Онсоң олар чаганың какасына үм билен дүшүндирип, онуң адына нәме дакмакчыдыгыны сорадылар. 63Зекаря хем язар ялы бир тагтаҗык тапып, оңа «Ады Яхя» дийип язды. Хеммелер хайран галды. 64Шол вагт Зекаряның дили ачылып, Худая өвги айдып, геплемәге башлады. 65Гоңшуларың хеммесини горкы гаплады. Яхудыя даглыгының әхли еринде бу болан вакаларың барысы хакда гүррүң эдилди. 66Муны эшиденлериң бары бу затлар хакда ой-пикире батып: «Бу чага ким боларка?» дийишйәрди. Чүнки Реббиң гүйҗи онуң биленди.
Зекаряның пыгамберлиги
67Чаганың какасы Зекаря Мукаддес Рухдан долуп, шейле пыгамберлик этди:
68«Ысрайылың Худайы Реббе өвгүлер болсун!
Чүнки Ол Өз халкына назарын салып, халас этди.
69-71Өңки заманда
мукаддес пыгамберлер аркалы сөз берши ялы,
душманларымыздан бизи халас этмәге,
йигренйәнлериң әхлисинден дындармага,
Ол бизиң үчин Өз гулы Давудың неслинден
бир гүйчли Халасгәр чыкарды.
72Ол муны аталарымыза рехимдарлык этмек үчин,
Өз мукаддес әхтини ятда сакламак үчин этди.
73Атамыз Ыбрайыма ант ичип, шейле сөз берди:
74-75Душманларымызың элинден бизи халас этмәге,
өмрүмиз бойы хузурында горкусыз,
мукаддеслик хем догрулык билен
гуллук этмәге мүмкинчилик берди.
76Эй, балам, сен хем Бейик Худайың пыгамбери диен ады аларсың!
Реббе ёл тайярламак үчин, Онуң өңүнден йөрәрсиң.
77Гүнәлериниң багышланмагы аркалы
оларың халас болҗакдыгыны
Онуң халкына мәлим эдерсиң.
78Худайымыз мәхир-шепагатдан долудыр:
Ол үстүмизе Гүн шөхлесини дөкдүрер.
79Түмлүкде ве өлүм көлегесинде отуранлара нур сачылар,
аякларымыз парахатлык ёлуна гөнүкдирилер».
80Шунлукда, чага өсйәрди ве рухы тайдан гүйчленйәрди. Ол ысрайыл халкына гөрүнмели гүнлерине ченли чөлде яшады.
Currently Selected:
Лука 1: TukCyr16
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
