Гелип чыкыш 27

27‑нҗи бап

Ысхак Якуба пата берйәр

1Ысхак гаррап, гөзден галыпды. Ол өз улы оглы Ысавы янына чагырып, оңа: «Оглум!» дийди. Ысав: «Нәме, кака?» дийди. 2Ысхак: «Мен инди гаррадым, хачан өлҗегим белли дәл. 3Инди сен ав энҗамларыңы – сагдакдыр яйыңы ал-да, мейдана гидип, маңа ав авлап гетир. 4Ондан мениң халаян тагамлы нахарымы биширип бер; иейин-де, өлмезимден өң саңа пата берейин» дийди.

5-6Ысхагың оглы Ысава айдан сөзлерини Ребека диңләп дурды. Ысав мейдана ава гиденде, Ребека оглы Якуба шейле дийди: «Какаң доганың Ысава: 7„Ав авлап гел-де, ондан мениң халаян тагамлы нахарымы биширип бер; мен ондан иейин-де, өлмезимден өң Реббиң хузурында саңа пата берейин“ диенини эшитдим. 8-9Инди маңа гулак ас-да, мениң табшырыгымы ерине етиргин, оглум. Гит-де, сүрүден ики саны семиз овлак гетир, мен олардан какаңың халаян тагамлы нахарыны биширейин. 10Сен оны какаңа иймәге элтип берерсиң, ол болса өлмезинден өң саңа пата берер». 11Якуп эҗесине шейле җогап берди: «Доганым Ысав түйлек адам, мениң дерим болса түйсүз. 12Эгер какам мени элләп гөрәйсе, онда ол мениң өзүни алдаяндыгымы билер. Мен пата алмагың дерегине нәлете галарын». 13Эҗеси Якуба: «Шол нәлет, гой, маңа гелсин, оглум. Сен маңа гулак ас-да, гидип овлаклары гетир» дийди. 14Шейдип, Якуп гидип, эҗесине ики саны овлак гетирип берди. Эҗеси Ысхагың халаян тагамлы нахарыны биширди. 15Соңра Ребека улы оглы Ысавың өйдәки гымматбаха эшиклерини алып, олары кичи оглы Якуба гейдирди. 16Онуң эллерини ве бойнуның түйсүз ерлерини овлак дериси билен өртди. 17Соңра Ребека биширен тагамлы нахарыны өз биширен наны билен биле оглы Якубың элине тутдурды.

18Якуп какасының янына гелип: «Кака!» дийди. Ысхак: «Хава! Сен ким, оглуммы?» дийди. 19Якуп какасына: «Мен новбахар оглуң Ысавдырын. Мен сениң айдышың ялы эдендирин. Инди дик отур-да, гетирен ав этимден ийип, маңа пата берәй» дийди. 20Ысхак оглундан: «Авы нәдип бейле чалт тапып билдиң?» дийип сорады. Якуп: «Худайың Реб маңа тапмага көмек этди» дийип җогап берди. 21Ысхак Якуба: «Голайрагыма сүйш, оглум. Сени элләп гөрейин, сениң, хакыкатдан-да, оглум Ысавдыгыңы я-да дәлдигиңи бир билейин» дийди. 22Якуп какасы Ысхагың алкымына барды. Ол оглуны элләп гөрди-де: «Сес Якубың сеси, йөне эллер Ысавың эллери» дийди. 23Якубың эллери эдил Ысавыңкы ялы түйлек болансоң, Ысхак оны танаман, оңа пата берди. 24Соңра Ысхак ондан: «Сен, хакыкатдан-да, мениң оглум Ысавмы?» дийип сорады. Якуп: «Хава, мен шол» дийип җогап берди. 25Ысхак оңа: «Оглум, ав этиңи гетир, иейин-де, саңа пата берейин» дийди. Якуп нахары онуң өңүнде гойды; Ысхак ийди, Якуп шерап гетирди, Ысхак ичди. 26Ысхак Якуба: «Гел, оглум, мени огша» дийди. 27Якуп какасының алкымына барып, оны огшады. Ысхак онуң гейимлериниң ысыны алды ве оңа пата берди:

«Ине, оглумың бу ысы

Реббиң берекет берен

мейданың ысы ялыдыр.

28Худай саңа

Гөгүң чыгындан,

мес топраклы ерден,

бол галла хем шерап берсин.

29Халклар саңа хызмат этсинлер,

ил-улуслар саңа боюн эгсинлер.

Баштутан бол сен өз доганларыңа,

доганларың саңа боюн эгсинлер.

Сени нәлетлән, нәлетленсин,

сени ялкан, ялкансын!»

Ысав Ысхакдан пата сорап ялбаряр

30Ысхак Якуба пата берип, ол какасының янындан чыкан дессине, доганы Ысав авдан гайдып гелди. 31Ол хем какасына тагамлы нахар биширип гетирди-де: «Кака, дик отур-да, гетирен ав этимден ийип, маңа пата бер» дийди. 32Ысхак оңа: «Сен ким?» дийди. Ол: «Мен сениң новбахар оглуң Ысав» дийип җогап берди. 33Ысхак тутуш гөвреси билен саңңылдап: «Онда сениң өң яныңдан маңа ав этинден нахар биширип гетирен кимди? Мен нахарың барыны ийип, оңа пата бердим-ә. Ол инди паталы болар!» дийди. 34Ысав какасының сөзлерини эшидип, дады-перят этди. Ол какасына: «Эй, кака, маңа-да пата бер, маңа-да!» дийип зарынлады. 35Ысхак оңа: «Саңа берилмели патаны доганың алды, ол мени алдан экен» дийди. 36Ысав какасына: «Оңа Якуп#27:36 Еврейче Якуп ве алдавчы сөзлериниң айдылышы меңзешдир. Серет: Гчк 25:26. ады йөне ере дакылмандыр. Ол мени икинҗи гезек алдады. Ол башда новбахар огуллык хакымы алды, ине, бу гүн болса ол маңа берилмели патаны алды» дийди. Онсоң Ысав: «Сен маңа хич пата сакламадыңмы?» дийип, какасына өзеленди. 37Ысхак оңа: «Мен оны саңа баштутан этдим, әхли доганларыңы оңа хызматкәр эдип бердим. Оңа нандыр шерап бердим. Инди мен саңа нәме берейин, оглум!» дийди. 38Эмма Ысав какасына: «Кака, сенде бары-ёгы еке пата бармыды нәме, маңа-да пата бер-дә!» дийип, ичигип-ичигип аглады. 39Какасы Ысхак оңа шейле җогап берди:

«Серет, сениң месген тутҗак ериңде гөкден чыг дүшмез,

ол мес топраклы ерден узак болар.

40Гылыҗыңа даянып яшарсың,

доганыңа хызмат эдерсиң.

Вагт гелер, гаршылык гөркезерсиң.

Онуң зулумындан дынарсың».

41Какасындан алан патасы үчин Ысав Якубы йигренйәрди. Ол өз янындан: «Какамың өлүм пурсады голайлап гелйәр. Какамың яс гүнлери геченден соң, мен Якубы өлдүрерин» дийип ойланярды. 42Улы оглы Ысавың сөзлери Ребека барып етди. Онсоң Ребека кичи оглы Якубы чагыртды-да, оңа шейле дийди: «Доганың Ысав сенден ар алмак үчин сени өлдүрмегиң күйүне дүшүп йөр. 43Инди маңа гулак ас, оглум! Эгленме-де, Харана, мениң эркек доганым Лабаның янына гач! 44-45Доганың гахары ятышянча, эден ишиң онуң ядындан чыкышянча, бирселлем шол ерде яша. Соң мен адам иберип, сени ол ерден өзүм алдырарын. Бир гүнүң ичинде икиңизден хем махрум боласым геленок».

46Соңра Ребека Ысхагың янына гелип, оңа: «Мен Ысавың хет аялларындан халыс ирдим. Эгер Якуп шу хет гызларындан бирине өйленәйсе, онда мен нәдип яшарын?!» дийди.

Currently Selected:

Гелип чыкыш 27: TukCyr16

Highlight

Copy