Лука 8

1Мыныҥ кийнинде Иисус Кудайдыҥ Каандыгыныҥ Сӱӱнчилӱ Јарын јарлап, калалар ла јурттар сайын јӱрди. Оныла кожо он эки ӱренчиги, 2оноҥ Ол кара јелбистердеҥ ле оору-јоболдоҥ јаскан бир кезик ӱй улус јӱргендер: ӧзӧк-буурынаҥ јети шилемир чыккан Магдалина дейтен Мария; 3Иродтыҥ айлы-јуртын башкарган Хузаныҥ абакайы Иоанна, оноҥ Сусанна ла ӧскӧ дӧ кӧп улус. Олор Иисуска ла ӱренчиктерге бары-јогыла болужып тургандар.

Аш ӱрендеечи керегинде

(Мф. 13:1-9; Мк. 4:1-9)

4Кӧп улус јуулыжып, ончо калалардаҥ Иисуска келип турарда, Ол укаа сӧс айтты:

5– Аш ӱрендеечи бойыныҥ ӱренин ӱрендеерге чыккан. Ол ӱрендеп турарда, ӱренниҥ кезиги јол кырына тӱшкен. Олор тепселип калган, теҥериниҥ куштары олорды чокып койгон. 6Кезиги ташту јерге тӱшкен. Кылгазы ӧзӱп, чык јокко кургап калган. 7Кезиги тегенектӱ јерге тӱшкен. Тегенек ӧзӱп, оны туй базып койгон. 8Кезиги дезе јакшы јерге тӱшкен. Ӧскӱлеҥ болуп, ӱрендегенине кӧрӧ јӱс катап кӧп тӱжӱм берген.

Айдып божойло, ӱнин бийиктедип: «Кулакту кижи уксын!» – деди.

9Ӱренчиктери бу укаа сӧстиҥ учурын сурадылар. 10Ол айтты:

– Слерге Кудайдыҥ Каандыгыныҥ јажыттарын билери берилген, ӧскӧ улуска дезе укаалап айдатан – олор кӧрзӧ дӧ, кӧрбӧй, укса да, аайлабай јадылар.

11Бу укаа сӧстиҥ учуры мындый: ӱрен – ол Кудайдыҥ сӧзи. 12Јол кырына тӱшкени – сӧсти угуп тургандары. Олор бӱдӱп, аргадалбазын деп, олорго соҥында кӧрмӧс келип, јӱректеринеҥ сӧсти апарып јат. 13Ташту јерге тӱшкени – ол сӧсти угала, сӱӱнип, кӧксине алынган улус. Је олор, тазыл јок болуп, кыска ӧйгӧ бӱдӱп, ченелте болгондо, јана тӱшкилейт. 14Тегенектӱ јерге тӱшкени – ол сӧсти уккан улус. Је јадынды кичеейтени, јӧӧжӧгӧ тартылатаны, сайрап јӱрери олорды туй базып койот, олор ӧзӱм алынып болбойт. 15Јакшы јерге тӱшкени – ол сӧсти угала, быйанду ла ару јӱрегинде чеберлеп алып јӱрген улус. Чыдамкай болгондо, олор тӱжӱм берет.

Иисус анайда айдала, тыҥ ӱнденип, «Кулакту кижи уксын!» – деди.

16– Ӱспекчинди камысканда, оны айак-казанла бӱркебейтен эмезе орынныҥ алдына тургуспайтан. Карын, ӱйге кирген улус јарыкты кӧрзин деп, јарыткышка тургузатан. 17Јарталбай калар јажыт јок, јарлалбай, тыштына чыкпай калар туйук неме јок. 18Анайдарда, канайда угуп турганыгарды ајарыгар. Кемде бар, ого берилер, кемде дезе јок, оныҥ бар деп сананганы да айрылар.

Иисустыҥ энези ле карындаштары

(Мф. 12:46-50; Мк. 3:31-35)

19Иисуска энези ле карындаштары келди, је улустыҥ кӧбине Ого јууктап болбой турдылар.

20– Энеҥ ле карындаштарыҥ Сени кӧрӧргӧ, тышкары тургулары – деп, Ого јетирдилер.

21Ол айтты:

– Кудайдыҥ сӧзин угуп, Оныҥ сӧзиле эдип јӱргендер – Мениҥ энем ле карындаштарым.

Јотконды сыныктырганы

(Мф. 8:23-27; Мк. 4:35-41)

22Бир кӱн Иисус ӱренчиктериле кожо кемеге отурып, «Кӧлдиҥ ол јанына кечели» – деди. Олор јӱзӱп ийдилер. 23Јӱскилеп барадарда, Ол уйуктап калды. Кенетийин кӧлгӧ јоткон тӱшти, кемеге суу кирип, олор јеткерде болдылар. 24Базып келип, Оны ойгозып, айттылар:

– Ӱредӱчи! Ӱредӱчи! Чӧҥӱп барадырыс!

Ол ӧрӧ туруп, салкынга ла толкуга јакарып ийерде, олор токтоп, тымый берди.

25– Слердиҥ бӱдӱп турганыгар кайда? – деп, Ол ӱренчиктеринеҥ сурады.

Коркып, кайкап калган ӱренчиктер бой-бойына айдып турдылар:

– Салкынга да, сууга да јакарганда, олор Ого уккур болуп турганда, бу кем болотон?

Шилемирге туттурган кижини јасканы

(Мф. 8:28-34; Мк. 5:1-20)

26Олор Галилейдиҥ одожындагы Гадара деп ороонго кечип чыктылар. 27Иисус јаратка чыгып келерде, Ого каланыҥ бир кижизи туштады. Ол шилемирге туттурган кижи болгон, тапту узак ӧйгӧ кийим кийбеген, айылда јатпай, сӧӧк салар куй-таштарда јаткан. 28Иисусты кӧрӧлӧ, ол кыйгырып, Оныҥ алдына кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, јаан ӱнденип, айтты:

– Иисус, Ӧрӧ турган Кудайдыҥ Уулы, мени кайдайын деп туруҥ? Сени јайнап турум: мени кыйнаба!

29Бу кижидеҥ чыксын деп, Иисус кара јелбиске јакарып ийген учун ол мынайып айткан. Кара јелбис оны узак ӧйгӧ кыйнап келген. Оны каруулдап, кынјылап, кижендеп те турза, је ол кӱлӱни ӱзӱп, шилемирге сӱрдӱрип, аалга јерлерде јӱрген.

30Иисус оныҥ адын сураарда, ол: «Тӱмен черӱ» – деди, нениҥ учун дезе оныҥ ӧзӧк-буурына кӧп шилемирлер кирген. 31Таамыныҥ тӱбине тӱжерге јакарбазын деп, олор јалына бердилер.

32Анда ла кырда јаан ӱӱр чочколор одордо јӱргӱлеген. Шилемирлер олордыҥ ӧзӧк-буурына барып кирерге, Иисустаҥ јӧп сурадылар. Ол јӧбин берди. 33Шилемирлер кижидеҥ чыгып, чочколордыҥ ӧзӧк-буурына барып кирдилер. Ӱӱр кажаттаҥ кӧлгӧ калып, чӧҥӧ берди.

34Кӱдӱчилер не болгонын кӧрӧлӧ, сыр-јӱгӱрикте барып, каладагы ла јурттардагы улуска айттылар. 35Улус не болгонын кӧрӧргӧ чыктылар. Иисуска келип кӧргӧжин, ӧзӧк-буурынаҥ шилемирлер чыккан байагы бир кижи кийимдӱ, санаазы ордында, Иисустыҥ будыныҥ јанында отурды. Олордыҥ коркыжы келди.

36Кӧргӧн улус дезе шилемирлӱ кижи канайда аргадалганын олорго айдып бердилер. 37Гадараны эбире јаткан улус ончозы сӱрекей коркыган учун, Иисусты олордоҥ јӱре берзин деп сурадылар. Ол кемеге отурып, кайра јӱзӱп ийди. 38Ӧзӧк-буурынаҥ шилемирлер чыккан кижи дезе кожо барарга суранган. Је Иисус оны божодып, айткан:

39– Айлы-јуртыҥа јанып, Кудай сеге нени эткенин айдып бар.

Онызы барып, Иисус ого нени эткенин кала ичине јарлап јӱрди.

Оору ӱй кижини јасканы ла кызычакты тиргискени

(Мф. 9:18-26; Мк. 5:21-43)

40Иисус бурыларда, улус Оны уткыды, нениҥ учун дезе Оны ончозы сакып турган. 41Је бат, синагоганыҥ јааны Иаир деп кижи келди. Ол Иисустыҥ будыныҥ алдына кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, Оны айлына кирзин деп, јайнап, сурай берди, 42нениҥ учун дезе оныҥ он эки јаш кирелӱ сок јаҥыс кызычагы божоп јаткан. Иисус барып јадарда, улус ийдижип, Оны кыстап турды.

43Улустыҥ ортозында он эки јылга каны токтобой, шыралап јӱрген ӱй кижи болгон. Ол эмчилерди керип, ар-јӧӧжӧзин короткон, је оны кем де јазып болбогон. 44Кийнинеҥ базып келеле, ол Иисустыҥ кийиминиҥ эдегине тийип ийди. Бу ла тарый кан келери токтой берди.

45– Меге кемигер тийди? – деп, Иисус сурады.

Тийген кижи чыкпаста, Петр ла Иисусла кожо јӱргендер айдышты:

– Ӱредӱчи, улус Сени курчай туруп, кыстап јат. Айдарда, «Меге кемигер тийди» – деп, не сурайдыҥ?

46Је Иисус:

– Меге кем де тийген, – деди, – Менеҥ кӱч чыкканын сезип ийдим.

47Ӱй кижи јажырып болбогонын билип, тыркыражып, базып келеле, Оныҥ алдына кӧҥкӧрӧ тӱшти, Ого не керектӱ тийгенин, канайып ол тарыйынча јазылганын ончо улус алдында Ого айдып берди.

48Иисус ого:

– Кызым, бӱдӱп турганыҥ сени аргадап алды. Амыр јӱре бер – деди.

49Ол мынайда айдып турганча, синагоганыҥ јаанынаҥ бир кижи келип,

– Кызычагыҥ јада калды, Ӱредӱчини јоботпо – деди.

50Је Иисус мыны угала, Иаирге айтты:

– Коркыба, јаҥыс ла бӱт, ол аргадалар.

51Ӱйге келеле, Петрдаҥ, Иаков ло Иоаннаҥ, оноҥ кызычактыҥ ада-энезинеҥ ӧскӧ кижи кийдирбеди. 52Ончо улус ый-сыгытта болгон. Је Ол айтты:

– Ыйлабагар, ол божобогон, уйуктап јат.

53Ол ӧлӱп калганын билип, Иисусты шооттылар. 54Иисус дезе, ончозын ӱйдеҥ чыгарып, оны колынаҥ тудуп, ӱнин бийиктедип, айтты:

– Кызычак, тур!

55Онызыныҥ тыны ойто кирип, ол ло тарый туруп келди. Иисус оны азыразын деди. 56Оныҥ ада-энези алаҥ кайкадылар. Иисус дезе, не болгонын улуска айтпазын деп, олорго јакарды.

Currently Selected:

Лука 8: AltNTBC

Highlight

Copy