Лука 11

Канайда мӱргийтени керегинде

(Мф. 6:9-15; 7:7-11)

1Иисус бир јерде мӱргиген. Мӱргип божоордо, ӱренчиктериниҥ бирӱзи Ого айтты:

– Кайракан, Иоанн бойыныҥ ӱренчиктерин ӱреткени чилеп, бисти де мӱргиирге ӱретсеҥ.

2Иисус олорго айтты:

– Мӱргизеер, мынайда айдыгар:

Теҥеридеги Адабыс!

Адыҥ Сениҥ агарулалзын,

Каандыгыҥ Сениҥ келзин!

Канайып теҥериде, анайып јерде де табыҥ Сениҥ болзын.

3Кӱнӱҥ сайынгы калажысты кажы ла кӱн берип тур.

4Кинчектеристи ташта,

нениҥ учун дезе биске тӧлӱлӱ не ле кижиниҥ јаманын

бис те таштап јадыс.

Јеткерге бисти кийдирбе,

је јаманнаҥ бисти аргада.

Суранып јӱрген најы керегинде

5Иисус оноҥ айтты:

– Кажы бирӱгерде најы бар болзын. Ого тӱн аразында келип, мынайда айткан болдыгар: «Најым, меге тӧлӱге ӱч болчок калаш берзеҥ. 6Айлыма јолго јӱрген најым тӱшти, оны азыраар курсак јок». 7Онызы дезе айыл ичинеҥ мынайда айтпай кайтсын: «Мени шакпыратпа. Эжигим бӧктӱ, балдарым мениле кожо тӧжӧктӧ јаткылары. Туруп, сеге курсак берип болбозым». 8Айдып турум слерге: најы болгон адында ол, туруп, калашты бербезе де, турумкай болзогор, ого туруп, нени сураганаарды ончозын алып берерге келижер. 9Мен де айдып турум слерге: сурагар – слерге берилер, бедирегер – таап аларыгар; токылдадыгар – слерге ачып бергилеер. 10Сураган кижи алат, бедирегени табат, токылдатканга ачып берер. 11Уулы калаш сурагажын, ого таш алып берер ада слердиҥ ортогордо бар ба? Уулы балык сурагажын, кем балыктыҥ ордына ого јылан алып берер? 12Јымыртка сурагажын, кем ого скорпион алып берер? 13Анайдарда, јаман бойыгар, балдараарга јакшыны берерин билер болзогор, анчада ла Теҥеридеги Ада Оноҥ сурап турган улуска Агару Тынды берер!

Иисус па айса веельзевул ба?

(Мф. 12:22-30, 43-45; Мк. 3:20-27)

14Бир катап Иисус тил јок шилемирди чыгарган. Шилемир чыгарда, тил јок кижи эрмектене берген, улус алаҥ кайкаган. 15Кезиктери айдышты:

– Ол шилемирлерди шилемир бийи веельзевулдыҥ кӱчиле чыгара сӱрӱп турбай.

16Бир кезиги Оны ченеп, теҥеридеҥ билди кӧргӱс – дежип турдылар. 17Је Иисус олордыҥ ичиндеги сагыжын билип, айтты:

– Каандык ичинде калык ӧштӧшсӧ, каандык ээн калар; биледе бой-бойы урушса, биле јайрадылар. 18Сатана бойына бойы удура болзо, оныҥ каандыгы чыдажар беди? Слер дезе Мени шилемирлерди веельзевулдыҥ кӱчиле чыгара сӱрӱп турбай – дейдигер. 19Веельзевулдыҥ кӱчиле шилемирлерди чыгара сӱрӱп турган болзом, слердиҥ уулдарыгар кемниҥ кӱчиле чыгара сӱрӱп јат? Оныҥ учун олор слерди јаргылаар. 20Је шилемирлерди чыгара сӱрӱп турганым Кудайдыҥ кӱчинеҥ болзо, слерге Кудайдыҥ Каандыгы јеткени бу туру.

21Кӱчтӱ кижи мылтык тудунып, айлын каруулдаза, оныҥ јӧӧжӧзи бӱдӱн болор. 22Ого бойынаҥ кӱчтӱ кижи табарып, оны јеҥзе, ол тушта оныҥ иженген мылтыгын айрып, тоноп алганын ӱлеп берер.

23Мениле кожо эмези – Меге удура болгоны. Мениле кожо јуубаганы дезе, кородып турганы.

24Кара јелбис кижиниҥ ӧзӧк-буурынаҥ чыкканда, амыр бедиреп, суу јок јерлерде тенип јӱрет. Таппай салала, «Чыгып барган айлыма бурылатам» – дейле, 25барып кӧрзӧ, айлы сибирилген, јуунадылган болот. 26Барып, бойынаҥ јаман ӧскӧ јети јелбис ээчиткенче келет, кирип, анда јуртай бергилейт. Байагы кижиге мынызы башкызынаҥ коомой болор.

27Ол мыны айдып турарда, улус ортодоҥ бир ӱй кижи ӱнин бийиктедип,

– Сени карындап алып јӱрген, Сени эмискен эне кежиктӱ! – деди.

28Је Ол айтты:

– Кудайдыҥ сӧзин угуп, бӱдӱрип јӱргени кежиктӱ!

29Улус там ла кӧптӧп јуулыжып турарда, Ол айдып баштады:

– Кал, кинчектӱ ӱйе бу. Ол билдилер бедирейт. Је Ионаныҥ билдизинеҥ ӧскӧ, ого билди берилбес. 30Иона Ниневияныҥ калыгына билди болгон чылап, Кижи Уулы да бу ӱйеге билди болор. 31Тӱштӱктиҥ абакай-кааны Јаргы болор кӱнде бу ӱйениҥ улузыла кожо туруп, олорды бурулаар: ол Соломонныҥ ойгор сӧзин угайын деп, јака јердеҥ келип јӱрген эди. Је бат, мында Турганы Соломонноҥ јаан. 32Ниневияныҥ улузы Јаргы болор кӱнде бу ӱйениҥ улузыла кожо туруп, олорды бурулаар. Олор Ионаныҥ јарлыктаганын угала, кинчегин алынып, Кудайга баштанган. Је бат, мында Турганы Ионадаҥ јаан.

33Ӱспекчинди камысканда, оны туйук јерге эмезе табак алдына тургуспайтан. Карын, ӱйге кирген улус јарыкты кӧрзин деп, оны јарыткыштыҥ ӱстине тургузатан. 34Эт-кан јарыткыжы – кӧс. Кӧзиҥ ару болзо, ончо эди-каныҥ да јарык болор, кӧстӧҥ коомой болзоҥ, эди-каныҥ да караҥуй болор. 35Калак, кӧксиҥдеги јарык караҥуй болуп калбазын! 36Эди-каныҥ ончо јарык болзо, караҥуй јери јок болзо, јарыткыштыҥ јарыгы сени јарыткандый, ончо бойыҥ јарык болор.

Фарисейлер ле јасакчылар керегинде

(Мф. 23:1-36; Мк. 12:38-40; Лк. 20:45-47)

37Иисус айдып божоордо, бир фарисей Оны айлына ажанарга кычырды. Ол келип, кыйын отурды. 38Фарисей дезе, Оныҥ ажанар алдында колын јунбаганын кӧрӱп, кайкады. 39Је Кайракан ого айтты:

– Слер, фарисейлер, айак-казанаардыҥ тыштын арчып јадыгар, ичигер дезе тоношло, јаманла толо. 40Керсӱ эместер! Тыштын бӱдӱрген Кудай, ичин де бӱдӱрген эмес пе? 41Не барыгардаҥ быйан эдип јӱрзегер, ол тужында слерде ончозы ару болор!

42Је слерге, фарисейлер, ачу-корон! Слер мятаныҥ, рутаныҥ, не ле маала ажыныҥ онынчы ӱлӱӱзин берип јадыгар, је Кудайдыҥ јаргызын ла сӱӱжин ундып јадыгар. Бирӱзин эткенде, экинчизин де ундыбас керек.

43Слерге, фарисейлер, ачу-корон! Слер синагогаларда ичкери ӧдӱп отурарын, тепсеҥдерде уткыдарын јакшызынып јадыгар.

44Слерге, бичикчилерге ле фарисейлерге, эки јӱстӱлерге, ачу-корон! Слер темдектелбеген сӧӧк салар оро ошкожыгар: улус онызын билбей, ӱстиле базып јӱргӱлейт.

45Јасакчылардаҥ кем де Ого айтты:

– Ӱредӱчи! Мынайда айдып, бисти де тарындырып јадыҥ.

46Је Ол айтты:

– Слерге де, јасакчылар, ачу-корон! Слер улуска апарарга эп јок јӱк артадыгар, бойыгар дезе олорго сабарыгардыҥ бирӱзин де тийгиспейдигер!

47Слерге ачу-корон! Слер јарлыкчыларга сӧӧк салар јерлер тудуп јадыгар, олорды дезе адаларыгар ӧлтӱрген! 48Онызыла слер адаларыгардыҥ эткен керегин јарадып турганыгарды керелейдигер: адаларыгар јарлыкчыларды ӧлтӱрген, слер дезе олорго сӧӧк салар јерлер тудуп јадыгар. 49Оныҥ учун Кудайдыҥ Ойгоры айткан: «Олорго јарлыкчылар ла апостолдор ийерим. Је олордыҥ кезигин ӧлтӱрер, кезигин дезе сӱрӱп ийер. 50Телекей бӱдердеҥ ала тӧгӱлген јарлыкчылардыҥ каны бу ӱйедеҥ некелзин: 51Авельдиҥ канынаҥ ала тагыл ла байзыҥныҥ ортозында ӧлтӱрткен Захарияныҥ канына јетире». Эйе, айдып турум слерге: мынызы бу ӱйедеҥ некелер!

52Слерге, јасакчыларга, ачу-корон! Слер билгирдиҥ тӱлкӱӱрин алып алганыгар: ого бойыгар да кирбегенеер, кирейин деген улуска да буудак эткенигер.

53Иисус мыны олорго айдып турарда, бичикчилер ле фарисейлер Ого ачынып, кӧп сурактар берип, 54Оны бурулаарга, айткан сӧзинеҥ јик табарга, умзанып турдылар.

Currently Selected:

Лука 11: AltNTBC

Highlight

Copy