Апостолдордыҥ керектери 9

Савлдыҥ Кайраканга туштаганы

1Савл дезе, каны-јинин јудунып, Кайраканныҥ ӱренчиктерин ӧлтӱрерге кекенгенче болгон. Ол улу абыска келип, 2бу Јолдо турган эр де, ӱй де улустыҥ кемизин табар, Иерусалимге кижендӱ экелерге, Дамасктагы синагогаларга самаралар сурап алды. 3Дамаскка јууктап келедерде, кенетийин оны теҥеридеҥ јаркын чалыдып ийди. 4Ол јерге јыгылып, ого айткан ӱнди угуп ийди:

– Савл, Савл, сен Мени не истейдиҥ?

5– Сен кем, Кайракан? – деп, ол сурады.

Кайракан дезе айтты:

– Мен – сеге истеткен Иисус. Сеге јыдага удура барарга кӱч.

6Ол сертилдеп ле куйка бажы јимиреп, айтты: «Кайракан, мени нени этсин деериҥ?» Кайракан ого айтты: «Туруп, калага бар, нени эдетениҥ сеге айдылар».

7Савлла кожо јӱрген улус дезе талымзырап калган турдылар: олор ӱнди уккан да болзо, кемди де кӧрбӧгӧн. 8Савл јердеҥ ӧрӧ турала, кӧзи ачык бойы, кемди де кӧрӱп болбоды. Оны јединип, Дамаскка экелдилер. 9Ол ӱч кӱн кӧрбӧй, неме јибей, ичпей јӱрди.

10Дамаскта Анания деп бир ӱренчик болгон. Кайракан ого кӧрӱлтеде: «Анания!» – деди.

– Эйе, бу мен, Кайракан – деп, онызы каруу јандырды.

11Кайракан айтты:

– Туруп, Кӧнӱ дейтен оромго барып, Иуда-эштеҥ Тарстыҥ Савл деп кижизин сурап ук. Ол эмди мӱргип јат. 12Ол мындый кӧрӱлте кӧргӧн: Анания деп эр кижи кирип келеле, кӧзи ачылзын деп, ого кол салып, алкаган.

13Је Анания каруу јандырды:

– Бу кижи керегинде Иерусалимде Сениҥ агаруларыҥа канча јаманы јеткенин кӧп улустаҥ уккам. 14Сениҥ адыҥды бойына кычырган улусты ончозын тудар јаҥы оныҥ мында да бар. Андый јаҥды ол улу абыстардаҥ алган.

15Је Кайракан айтты:

– Бар! Калыктар да, каандар да, Израильдиҥ уулдары да алдында адымды јарладайын деп, Мениҥ талдап алганым ол. 16Мениҥ адым учун канча кире шыралайтанын Мен ого кӧргӱзип берерим.

17Анания барып, байагы айылга кирди, Савлга колын салып алкап, айтты:

– Савл карындаш! Кӧзиҥ ачылып, сени Агару Тынла толзын деп, келип јаткан јолыҥда сеге кӧрӱнген Иисус Кайракан мени ийди.

18Бу тарый оныҥ кӧзинеҥ кайзырык тӱшкен чилеп, кенетийин кӧзи ачылды. Ол ӧрӧ туруп, креске тӱшти. 19Курсак јийле, тыны кирди.

Савлдыҥ Дамаскта јарлыктаганы

Савл ӱренчиктерле кожо Дамаскта бир канча кӱн јӱрӱп, 20ол ло тарый синагогаларда Иисусты Кудайдыҥ Уулы деп, јарлай берди. 21Уккан улус ончозы кайкап, айдыжып турдылар:

– Иисуска баштанып турган улусты Иерусалимде кырган кижи бу болор бо? Олорды тудуп кӱлӱйле, улу абыстарга апарып берерге, бери де келгени бу эмес пе?

22Савл дезе, там тыҥып, бу Кижи Христостыҥ бойы деп чынын керелеп, Дамаскта јаткан иудейлерди туйуктандырып турды.

23Тапту кӧп кӱндер ӧдӧрдӧ, иудейлер оны ӧлтӱрер деп јӧптӧштилер. 24Је Савл булардыҥ туйка јӧптӧжӱзин билип ийди. Олор дезе, оны ӧлтӱрерге, каалгалардыҥ јанында тӱни-тӱжи тозып тургандар. 25Тӱнде оныҥ ӱренчиктери дезе оны каламага отургызып, стенени тӧмӧн тӱжӱрип ийдилер.

Савл Иерусалимде

26Савл Иерусалимге келеле, ӱренчиктерге кожуларга ченешти. Је ол ӱренчик болгонына бӱтпей, оноҥ ончозы коркып тургандар. 27Айдарда, Варнава оны алганча, апостолдорго келип, канайып ол јолдо Кайраканды кӧргӧнин, Кайракан ого не дегенин, канайып ол Дамаскта Иисус Кайраканныҥ адынаҥ тидим јарлыктаганын айдып берди. 28Савл олорло кожо болуп, Иерусалимнеҥ барып, ойто келип, Кайраканныҥ адынаҥ тидим јарлыктап јӱрди. 29Еллиндерле база эрмектежип, сӧс блаажар болды, олор дезе Савлды ӧлтӱрерге турдылар. 30Карындаштары мыны билеле, оны Кесарияга апарып, Тарс јаар аткарып ийдилер.

31Анайдарда, Иудей, Галилей ле Самар ичиндеги серкпелер амыр-энчӱде јӱрӱп, тыҥып, Кайраканныҥ алдында айап, Агару Тыннаҥ коот алып, кӧптӧп, ӧзӱп турдылар.

Петр Энейди јасканы

32Петр ончозын эбирип, Лиддада јаткан агаруларга база келди. 33Анда ол тӧжӧктӧ сегис јыл јаткан курулгак оорулу Эней деп бир кижини тапты. 34Петр ого айтты:

– Эней, сени Иисус Христос јазып туру. Тӧжӧгиҥнеҥ тур.

Ол бу ла тарый туруп келди. 35Оны Лиддада ла Сарондо јаткан ончо улус кӧрӱп, Кайраканга баштанды.

Петр Тавифаны тиргискени

36Иоппияда Тавифа («јеерен») деп ӱренчик ӱй кижи болгон. Ол кӧп јакшынак керектер эдип, јокту-јойуга быйаны једип турган. 37Бу кӱндерде ол оорыйла, јада калган. Оны јунала, ӱстиндеги кыпка салып койгондор. 38Лидда Иоппияга јуук болгон учун Петрдыҥ анда јӱргенин ӱренчиктер угала, олорго саадабай келзин деп, ого эки кижи ийдилер.

39Петр туруп, олорло кожо барды. Једип келерде, оны ӱстиндеги кыпка апардылар. Тул ӱй улус ончозы Петрдыҥ алдына туруп, кожо јӱрерде Јеерен кӧктӧгӧн чамчаларды ла јикпелерди ого кӧргӱзип, ыйлажып турдылар. 40Је Петр ончолорын кыптаҥ чыгарып, тизеленип, мӱргий берди. Оноҥ кижиниҥ сӧӧгине баштанып,

– Тавифа, тур! – деди.

Ол кӧзин ачып, Петрды кӧрӧлӧ, отурып алды. 41Петр ого колын сунуп, тургусты. Агаруларды ла тул ӱй улусты кычырала, оныҥ эзен-амыр болгонын кӧргӱсти. 42Бу болгоны Иоппия ичине угулып, кӧп улус Кайраканга бӱтти. 43Петр Иоппияда тапту узак јӱрди. Ол тере илеечи Симон деп кижиниҥ айлында јаткан.

Currently Selected:

Апостолдордыҥ керектери 9: AltNTBC

Highlight

Copy