Psalteri 17
17
Urata e Davidit.
1Ndëgjo, o Zot, të dreitënë, ki kujdes lutëjesë s’eme, mba-i vesh uratësë s’eme, qi epetë jo me buzë gënjeshtare.
2Daltë gjyqi em prei faqesë s’ate: syt’ e tu pafshinë të dreita.
3Shikove zemërënë t’eme, vune ore ate natënë, më shprovove, edhe nuk’ u gjind e shtrembëtë tek unë, mendimi em s’dan prei fjalëvet mia.
4Sa për punët’ e njerëzëvet, unë, me anë të fjalëvet buzëvet tua, u rueita prei udhëvet të pa-udhëvet.
5Forco hapat’ e mia mb’udhët tua, qi të mos luejënë kambët’ e mia.
6Unë thirra mbë tyi, se ke me më ndëgjuem, o Perëndi; ul’ veshinë tand tek unë, edhe ndëgjo fjalët e mia.
7Ban të mërekullueshim përdëllimet’ e tu, ti qi shpëton ata qi shpërejënë mbë tyi prei atyneve qi janë ngritunë mbë kambë kundrë së diathtësë s’ate.
8Ruei-më porsi dritën’ e synit, mbëlo-më ndënë hiet të fletëvet tua,
9prei sysh të pabesëvet qi më shkretojënë; anëmiqt’ e mi qarkuenë shpirtinë t’em.
10U majnë tepërë, goja e atyne flet madhështi.
11Tashti qarkuenë gjurmatë t’ona, ngulnë syt’ e vet, për me na rrëzuem për dhe;
12shëmbëllejënë porsi leon, kur bahetë gati për gja, edhe porsi këlysh leoni, qi rri ndë të mpëshefta.
13Ngreu, o Zot, mbërri atë, edhe rrëzo atë, shpëto shpirtinë t’em prei të pa-besit, me shpatënë tande, prei njerëzish dorësë s’ate,
14o Zot, prei njerëzish botësë, të cillëtë marrinë piesën’ e vet ndë këtë jetë, edhe mbush barkun’ e atyne prei së mpëshefunavet të miravet tua; u mbushnë me dielm’, edhe lanë të mbetunatë foshnjevet veta.
15 Por unë kam me pamë faqenë tande me dreitëni, kam me u ngimë së pami tyi, kur të çohem.
Currently Selected:
Psalteri 17: PSGEKK1872
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The text is an open source, but the transliteration and digitalisation is a copyright of IBSA
Albanian Geg Psalms Konstandin Kristoforidhi © Interconfessional Bible Society of Albania, 1872.
Pssalmet Gegnisht - Kostandin Kristoforidhi © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë, 1872.
