เศคาริยาห์ 11
11
1โอ เลบานอนเอ๋ย จงเปิดบรรดาประตูของเจ้า
เพื่อไฟจะได้เผาผลาญไม้สนสีดาร์ของเจ้าเสีย
2โอ ต้นสนสามใบเอ๋ย จงร่ำไห้เถิด เพราะไม้สนสีดาร์ล้มลงเสียแล้ว
เพราะบรรดาไม้ที่สง่างามพินาศลงสิ้นไปแล้ว
ต้นโอ๊ก#ต้นก่อซึ่งเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่เมืองบาชานเอ๋ย จงร่ำไห้เถิด
เพราะป่าทึบถูกโค่นเสียแล้ว
3ฟังสิ เสียงร่ำไห้ของผู้เลี้ยงแกะ
เพราะศักดิ์ศรีของพวกเขาก็ถูกทำลายไปแล้ว
ฟังซิ เสียงสิงห์หนุ่มคำราม
เพราะว่าดงลุ่มแม่น้ำจอร์แดนก็ร้างเปล่า
ผู้เลี้ยงสองแบบ
4พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงเลี้ยงฝูงแพะแกะที่ต้องถูกฆ่า 5บรรดาผู้ที่ซื้อมันไปก็ฆ่าเสีย และไม่ต้องมีโทษ และบรรดาคนที่ขายมันกล่าวว่า ‘สาธุการแด่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้ามั่งมีแล้ว’ และผู้เลี้ยงไม่สงสารมันเลย” 6พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เราจะไม่สงสารชาวแผ่นดินอีกต่อไป นี่แน่ะ เราก็จะทำให้เขาต่างคนตกในมือเพื่อนบ้านของเขา และในหัตถ์ของกษัตริย์ของเขา และคนเหล่านั้นจะทำลายแผ่นดิน และเราจะไม่ช่วยสักคนให้พ้นมือของพวกนั้นเลย”
7ดังนั้น ในฐานะตัวแทนของผู้ที่ค้าแกะ#ผู้ที่ค้าแกะ ในข้อนี้และข้อ 11 ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า บรรดาแกะที่ยากลำบาก ข้าพเจ้าจึงได้เลี้ยงดูฝูงแกะที่กำหนดจะถูกฆ่า ข้าพเจ้าจึงเอาไม้เท้า 2 อัน อันหนึ่งให้ชื่อว่า พระคุณ อีกอันหนึ่งข้าพเจ้าให้ชื่อว่า สหภาพ และข้าพเจ้าก็เลี้ยงดูแกะ 8ในเดือนเดียวข้าพเจ้าขจัดผู้เลี้ยง 3 คนนั้นเสีย แต่ข้าพเจ้าเบื่อคนค้าแกะเสียแล้ว และพวกเขาก็เกลียดชังข้าพเจ้าด้วย 9ข้าพเจ้าจึงว่า “ข้าจะไม่เลี้ยงแกะให้เจ้า อะไรที่จะต้องตายก็ให้ตายไป อะไรที่จะต้องถูกทำลายก็ให้ถูกทำลายไป และให้พวกที่เหลืออยู่นั้นกินเนื้อซึ่งกันและกัน” 10และข้าพเจ้าก็เอาไม้เท้าที่ชื่อพระคุณนั้นมาหัก ล้มเลิกพันธสัญญาซึ่งข้าพเจ้าได้ทำไว้กับชนชาติทั้งหลายเสีย 11จึงเป็นอันล้มเลิกในวันนั้น และบรรดาผู้ที่ค้าแกะ ผู้ซึ่งคอยดูข้าพเจ้าอยู่นั้นก็รู้ว่านั่นเป็นพระวจนะของพระยาห์เวห์ 12แล้วข้าพเจ้าจึงพูดกับเขาว่า “ถ้าพวกเจ้าเห็นควรก็ให้ค่าจ้างแก่ข้าพเจ้า ถ้าไม่เห็นควรก็ไม่ต้อง” แล้วเขาก็ชั่งเงิน 30 แผ่นให้แก่ข้าพเจ้าเป็นค่าจ้าง 13แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนั้นเข้าไปในคลัง#เข้าไปในคลัง ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ให้แก่ช่างปั้นหม้อ (หรือช่างเหล็ก)” คือเงินก้อนงดงามเหลือเกินที่เขาจ่ายให้ข้าพเจ้า ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเอาเงิน 30 แผ่นโยนเข้าไปในคลังในพระนิเวศของพระยาห์เวห์# มธ.27:9-10 14แล้วข้าพเจ้าก็หักไม้เท้าอันที่สองที่ชื่อสหภาพนั้นเสีย ล้มเลิกภราดรภาพระหว่างยูดาห์และอิสราเอล
15แล้วพระยาห์เวห์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของผู้เลี้ยงแกะผู้ไร้ค่าขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง 16เพราะนี่แน่ะ เรากำลังตั้งผู้เลี้ยงคนหนึ่งในแผ่นดินนี้ ผู้ไม่สนใจแกะที่กำลังพินาศ หรือแสวงหาตัวที่หลงหายหรือรักษาตัวที่กระดูกหัก หรือเลี้ยงดูตัวที่เป็นปกติ#ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน แต่กินเนื้อของแกะอ้วนทุกตัว ฉีกกินจนกระทั่งถึงกีบของมัน
17“วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะผู้ไร้ค่าของเรา
ผู้ที่ทอดทิ้งฝูงแกะเสีย
ขอให้ดาบฟันแขนของเขา
และฟันตาขวาของเขาเถิด
ขอให้แขนของเขาลีบไปเสีย
และให้ตาขวาของเขาบอดทีเดียว”
Currently Selected:
เศคาริยาห์ 11: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
