เนหะมีย์ 5

เนหะมีย์จัดการกับการกดขี่

1มีเสียงร้องของประชาชนและของภรรยาของเขาอย่างเกรียวกราว กล่าวโทษพี่น้องพวกยิว 2เพราะมีคนที่กล่าวว่า “เรามากคนด้วยกัน ทั้งลูกชายและลูกสาวของเรา ขอให้เราได้ข้าวเพื่อเราจะรับประทานและมีชีวิตอยู่ได้” 3และมีคนกล่าวว่า “เราต้องจำนำไร่นาของเรา สวนองุ่นของเรา และบ้านเรือนของเรา เพื่อจะได้ข้าว เพราะเหตุการกันดารอาหาร” 4และคนอื่นๆ กล่าวว่า “เราได้ขอยืมเงินมาเป็นค่าภาษีถวายกษัตริย์ โดยจำนำนาและสวนองุ่นของเรา 5เผ่าพันธุ์#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เนื้อของเราเป็นเหมือนเผ่าพันธุ์ของพี่น้องของเรา ลูกของเราก็เหมือนลูกของเขา แต่เราก็ยังให้ลูกชายและลูกสาวของเราเป็นทาส ลูกสาวของเราบางคนเป็นทาสแล้วและเราช่วยเขาไม่ได้ เพราะคนอื่นยึดนาและสวนองุ่นของเรา”

6เมื่อข้าพเจ้าได้ยินเสียงร้องของเขาและถ้อยคำของเขา ข้าพเจ้าก็โกรธมาก 7ข้าพเจ้าตรึกตรองแล้วก็นำความนี้ไปต่อว่าพวกขุนนางและเจ้าหน้าที่ ข้าพเจ้าพูดกับพวกเขาว่า “พวกท่านต่างคนต่างให้ยืมเงินโดยเรียกของประกันจากพี่น้องของตน”# อพย.22:25; ลนต.25:35-37; ฉธบ.23:19-20 และข้าพเจ้าก็เรียกชุมนุมชนใหญ่มาสู้กับเขา 8และข้าพเจ้ากล่าวแก่เขาว่า “เราได้ไถ่พวกยิวพี่น้องของเราผู้ถูกขายไปต่างประเทศคืนมา ตามแต่เราจะสามารถทำได้ แต่พวกท่านกลับขายพี่น้องของท่าน เพื่อให้เราต้องซื้อพวกเขาคืนมา#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพื่อเขาจะได้ถูกขายให้แก่พวกเรา” คนทั้งหลายก็นิ่งอยู่ พูดไม่ออก 9ข้าพเจ้าจึงว่า “สิ่งที่พวกท่านทำอยู่นั้นไม่ดี ท่านควรจะดำเนินในความยำเกรงพระเจ้าของเรา เพื่อป้องกันการเยาะเย้ยของประชาชาติซึ่งเป็นศัตรูของเราไม่ใช่หรือ? 10นอกจากนั้น ข้าพเจ้ากับพี่น้องของข้าพเจ้าและคนใช้ของข้าพเจ้ายังให้เขายืมเงินและยืมข้าวด้วย ขอให้เราเลิกการให้ยืมโดยเรียกของประกันนั้นเสียเถิด 11ในวันนี้ ขอจงคืนนา สวนองุ่น สวนมะกอก และเรือนของเขา และดอกเบี้ย#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ส่วนร้อยของเงิน ข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมัน ซึ่งท่านได้รีดเอาจากพวกเขาเสีย” 12แล้วพวกเขาพูดว่า “เราจะคืนสิ่งเหล่านี้ และจะไม่เรียกร้องสิ่งใดๆ จากเขาทั้งหลาย เราจะทำตามที่ท่านพูด” และข้าพเจ้าก็เรียกบรรดาปุโรหิตมา และให้ปุโรหิตเอาคำสาบานจากเขาทั้งหลายว่า เขาจะทำตามที่เขาสัญญาแล้วนั้น 13ข้าพเจ้าก็สลัดชายเสื้อที่พกของไว้ของข้าพเจ้าด้วย และพูดว่า “ดังนั้นแหละ ถ้าคนใดไม่ได้ทำตามสัญญานี้ ขอพระเจ้าทรงสลัดเขาเสียจากเรือนของเขาและจากทรัพย์สมบัติของเขา ให้เขาถูกสลัดออกแล้วไปตัวเปล่า” และชุมนุมชนทั้งปวงกล่าวว่า “อาเมน” และสรรเสริญพระยาห์เวห์ แล้วประชาชนก็ทำตามที่เขาสัญญาไว้

ความใจกว้างของเนหะมีย์

14ยิ่งกว่านั้นอีก ตั้งแต่เวลาที่ข้าพเจ้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินยูดาห์ ตั้งแต่ปีที่ยี่สิบจนปีที่สามสิบสองแห่งรัชกาลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส สิบสองปีด้วยกัน ข้าพเจ้าหรือพี่น้องของข้าพเจ้าไม่ได้รับประทานอาหารของตำแหน่งผู้ว่าราชการ 15ผู้ว่าราชการคนก่อนๆ ข้าพเจ้า ได้เบียดเบียนประชาชน เอาเงินเป็นค่าอาหารและเหล้าองุ่นไปจากเขา วันละ 40 เชเขล แม้ข้าราชการของท่านก็ใช้อำนาจเหนือประชาชน แต่ข้าพเจ้าไม่ได้ทำเช่นนั้น เพราะความยำเกรงพระเจ้า 16ข้าพเจ้ายังยึดงานสร้างกำแพงนี้อยู่ และไม่ได้หากรรมสิทธิ์ที่ดินเลย และคนใช้ของข้าพเจ้าทั้งสิ้นก็ชุมนุมกันทำงานที่นั่น 17ยิ่งกว่านั้น ข้าพเจ้ามีคน 150 คนร่วมสำรับกับข้าพเจ้า คือพวกยิวและเจ้าหน้าที่นอกเหนือจากบรรดาผู้ที่มาอยู่กับพวกเราจากประชาชาติผู้ซึ่งอยู่รอบเรา 18สิ่งที่เตรียมไว้ในวันหนึ่งๆ มีวัวตัวหนึ่ง และแกะที่คัดเลือกแล้วหกตัว เป็ด ไก่ เขาก็จัดไว้ให้ข้าพเจ้าด้วยในทุกๆ สิบวัน เหล้าองุ่นมากมายหลายถุงหนัง แม้จะมากอย่างนี้ ข้าพเจ้าก็ไม่ได้เรียกร้องเอาส่วนอาหารของตำแหน่งผู้ว่าราชการ เพราะว่าการปรนนิบัตินั้นหนักสำหรับชนชาตินี้อยู่แล้ว 19ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงระลึกถึงสิ่งสารพัดที่ข้าพระองค์ได้ทำเพื่อชนชาตินี้ ให้เกิดผลดีเถิด

Currently Selected:

เนหะมีย์ 5: THSV11

Highlight

Copy