เพลงคร่ำครวญ 2
2
พระดำรัสเตือนของพระเจ้ากลายเป็นจริง
א (อาเลฟ)
1อนิจจา ด้วยพระพิโรธ
องค์เจ้านายทรงทำให้ธิดาแห่งศิโยน#ธิดาแห่งศิโยน ในข้อนี้และข้อ 4,8,10,13 และ18 หมายถึง กรุงเยรูซาเล็มอับอาย
พระองค์ได้ทรงเหวี่ยงศักดิ์ศรีของอิสราเอล
ให้ตกจากฟ้าถึงดิน
พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงแท่นรองพระบาท
ในวันแห่งพระพิโรธ
ב (เบท)
2องค์เจ้านายทรงทลายที่อยู่ทั้งสิ้นของยาโคบ
โดยปราศจากพระกรุณา
ด้วยความกริ้ว พระองค์ได้ทรงพัง
ที่กำบังทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์
พระองค์ได้ทรงดึงให้ต่ำลงถึงดินและเสื่อมเกียรติ
คือราชอาณาจักรและเจ้านาย
ג (กิเมล)
3ด้วยพระพิโรธรุนแรง พระองค์ได้ทรงตัด
เขา#หมายถึง เขาสัตว์ เป็นสัญลักษณ์ของกำลังของอิสราเอลจนสิ้น
พระองค์หดพระหัตถ์ขวาจากพวกเขา#ภาษาฮีบรูไม่มีวลี จากพวกเขา การหดพระหัตถ์ขวาเป็นสำนวนภาษาฮีบรูหมายถึง การปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือ
ต่อหน้าศัตรู
พระองค์ทรงเผาผลาญยาโคบดุจเปลวเพลิง
ที่ไหม้ไปโดยรอบ
ד (ดาเลท)
4พระองค์ทรงโก่งคันศรอย่างทรงเป็นศัตรู
พระองค์ยกพระหัตถ์ขวาอย่างทรงเป็นอริ
และได้ทรงประหารทุกคนที่ดวงตาของเราชมชอบนั้น
ในกระโจมของธิดาแห่งศิโยน
พระองค์ได้ทรงระบายพระพิโรธออกมาดุจเพลิง
ה (เฮ)
5องค์เจ้านายทรงเป็นดั่งศัตรู
พระองค์ทรงทลายอิสราเอล
พระองค์ทรงทลายวังทุกแห่งของเธอ
พระองค์ทรงทำลายที่กำบังของเธอ
และพระองค์ทรงทวีความเศร้าโศกและการคร่ำครวญ#ความเศร้าโศกและการคร่ำครวญ ในภาษาฮีบรูออกเสียงพ้องกันคือ ทาอะนียาห์ วาอะนียาห์
ในธิดาแห่งยูดาห์
ו (วาว)
6พระองค์ทรงพังพลับพลาของพระองค์เหมือนเพิงในสวน
ทรงทำลายสถานที่ประชุมของพระองค์
พระยาห์เวห์ทรงทำให้ทั้งเทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโต
หมดสิ้นไป#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ถูกลืมในศิโยน
ด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงดูถูก
กษัตริย์และปุโรหิต
ז (ซายิน)
7องค์เจ้านายทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์
ทรงเกลียดสถานนมัสการของพระองค์
พระองค์ทรงมอบไว้ในมือศัตรู
คือทรงมอบกำแพงวังทั้งหลายนั้น
เขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์
เหมือนอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง
ח (เฆท)
8พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยแล้วที่จะทลาย
กำแพงของธิดาแห่งศิโยน
พระองค์ทรงขึงสายวัดไว้แล้ว
พระองค์มิได้หดพระหัตถ์จากการทำลาย
พระองค์ทรงทำให้เนินดินและกำแพงนั้นคร่ำครวญ
ให้ทรุดโทรมร่วงโรยไปด้วยกัน
ט (เทท)
9ประตูทั้งหลายของศิโยนทรุดลงในดินแล้ว
พระองค์ได้ทรงทำลายและหักดาลประตู
กษัตริย์และบรรดาเจ้านายแห่งศิโยนตกอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
ไม่มีธรรมบัญญัติ
บรรดาผู้เผยพระวจนะแห่งศิโยน
ก็หาได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีกไม่
י (โยด)
10พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน
นั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน
เขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะ
และนุ่งห่มผ้ากระสอบ#เป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์
บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็ม
ค้อมศีรษะลงจดดิน
כ (คาฟ)
11ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้
จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวาย#ดูเชิงอรรถ พคค.1:20
ใจข้าพเจ้าก็ระทม#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ตับข้าพเจ้าถูกเทลงดิน
เพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้า
และเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบ
อยู่ตามลานเมือง
ל (ลาเมค)
12เด็กๆ ถามแม่ของตัวว่า
“อาหารและน้ำดื่ม#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ข้าวและเหล้าองุ่นอยู่ที่ไหน?”
ขณะเขาเป็นลมสลบดุจคนบาดเจ็บสาหัส
อยู่ตามลานเมือง
เมื่อชีวิตของเขาต้องสิ้นไป
ที่อกแม่ของเขา
מ (เมม)
13โอ ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม
ข้าจะพูดอะไรเพื่อช่วยเจ้า? ข้าจะเปรียบเจ้ากับอะไร?
โอ ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน
ข้าจะเทียบเจ้ากับอะไร เพื่อจะปลอบโยนเจ้าได้?
เพราะหายนะของเจ้าใหญ่ดุจทะเล
ผู้ใดจะเยียวยาเจ้าได้เล่า?
נ (นูน)
14ผู้เผยพระวจนะของเจ้าได้เห็น
นิมิตลวงและนิมิตหลอกมาบอกเจ้า
แทนที่เขาจะเผยบาปของเจ้า
เพื่อให้เจ้ากลับสู่สภาพดี#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพื่อให้เจ้ากลับจากการเป็นเชลย
เขากลับเห็นนิมิต#แปลได้อีกว่า ครุวาท หมายถึง คำพูดที่หนักและรุนแรงสำหรับเจ้า
อันเป็นเท็จและล่อลวง
ס (สาเมค)
15ทุกคนที่ผ่านทางนั้น
ก็ตบมือเยาะเจ้า
เขาทั้งหลายได้หยันและสั่นศีรษะ
เย้ยธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า
“นี่หรือคือนครที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่า
งามเลิศ
ว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วโลก?”
פ (เพ)
16ศัตรูทั้งหมดของเจ้า
ได้อ้าปากว่าเจ้า
เขาทั้งหลายหยันและขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
เขาพากันร้องว่า “เราได้ทลายเมืองนี้แล้ว
วันนี้แหละที่เรารอคอย
เราพบแล้ว เราเห็นแล้ว”
ע (อายิน)
17พระยาห์เวห์ทรงทำตามพระประสงค์แล้ว
ทรงทำให้พระดำรัสสำเร็จ
ตามที่ทรงบัญชาไว้นานแล้ว
พระองค์ได้ทรงทำลายลงโดยปราศจากพระกรุณา
ทรงทำให้ศัตรูเปรมปรีดิ์เย้ยเจ้า
ทรงเสริมกำลังแก่พวกศัตรูของเจ้า#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ทรงชูเขาของศัตรูของเจ้า
צ (ซาเด)
18ใจของพวกเขาร้องทูลองค์เจ้านายว่า
โอ กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย
จงให้น้ำตาไหลพรั่งพรูดุจสายธาร
ทั้งกลางวันและกลางคืน
เจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลย
อย่าให้ดวงตาได้พักเลย
ק (โคฟ)
19จงลุกขึ้นร้องทูลตอนกลางคืนทุกยาม
จงระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำ
เฉพาะพระพักตร์องค์เจ้านาย
จงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์
เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของเจ้า
ที่หิวจนเป็นลมสลบไป
ตามหัวถนนทุกแห่ง
ר (เรช)
20ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรเถิดว่า
พระองค์ได้ทรงทำการเช่นนี้แก่ผู้ใด?
ควรที่ผู้หญิงจะกินลูกของตน
จะกินทารกที่ยังอุ้มอยู่หรือ?
ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะควรจะถูกประหาร
ในสถานนมัสการขององค์เจ้านายหรือ?
ש (ซิน)
21ผู้อ่อนวัยและผู้สูงวัย
นอนอยู่ตามพื้นดินบนถนน
คนหนุ่มและคนสาวของข้าพระองค์
ล้มลงด้วยดาบ
พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ
ทรงสังหารโดยปราศจากพระกรุณา
ת (ทาว)
22พระองค์ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวจากรอบด้าน
มาอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง
พอถึงวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์
ก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดได้
ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้น
ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายแล้ว
Currently Selected:
เพลงคร่ำครวญ 2: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
