YouVersion Logo
Search Icon

เยเรมีย์ 18

18
ช่างหม้อและดินเหนียว
1พระวจนะซึ่งมาจากพระยาห์เวห์ถึงเยเรมีย์ว่า 2“จงลุกขึ้น ไปที่บ้านของช่างหม้อ เราจะให้เจ้าได้ยินถ้อยคำของเราที่นั่น” 3ข้าพเจ้าจึงลงไปที่บ้านของช่างหม้อ และเขากำลังทำงานอยู่ที่แป้นหมุน 4และภาชนะดินซึ่งกำลังทำนั้นเสียอยู่ในมือของช่างหม้อ เขาจึงปั้นใหม่ให้เป็นภาชนะอีกลูกหนึ่งตามที่เขาเห็นว่าควรทำ
5แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า 6“พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำแก่เจ้าอย่างที่ช่างปั้นหม้อนี้ทำไม่ได้หรือ? พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ นี่แน่ะ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เจ้าอยู่ในมือของเรา อย่างดินเหนียวอยู่ในมือของช่างปั้นหม้อ 7ถ้าเวลาใดก็ตามเราประกาศเกี่ยวกับประชาชาติหนึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะถอนและพังและทำลายมันเสีย 8แต่ถ้าประชาชาตินั้น ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้ หันเสียจากความชั่วของตน เราก็จะกลับใจจากโทษ ซึ่งเราได้ตั้งใจจะทำแก่ชาตินั้นเสีย 9และถ้าเวลาใดก็ตาม เราได้ประกาศเกี่ยวกับประชาชาติหนึ่งหรือราชอาณาจักรหนึ่งว่า เราจะสร้างขึ้นและปลูกฝังไว้ 10และชาตินั้นได้ทำชั่วในสายตาของเรา ไม่ฟังเสียงของเรา เราก็จะกลับใจจากความดีซึ่งเราตั้งใจจะทำกับชาตินั้นเสีย 11เพราะฉะนั้น ตอนนี้จงกล่าวแก่คนยูดาห์และชาวเมืองเยรูซาเล็มว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรากำลังก่อสิ่งร้ายไว้สู้เจ้า และคิดแผนงานอย่างหนึ่งไว้สู้เจ้า ทุกคนจงกลับเสียจากทางชั่วของตน จงซ่อมทางและการกระทำของเจ้าทั้งหลาย’
การดื้อดึงถือรูปเคารพของอิสราเอล
12“แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เหลวไหล เราจะดำเนินตามแผนงานของเราเอง และต่างจะทำตามความดื้อดึงแห่งจิตใจชั่วของตน’
13“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่า
จงไปเที่ยวถามดูท่ามกลางประชาชาติว่า
ใครเคยได้ยินเหมือนอย่างนี้บ้าง?
อิสราเอลพรหมจารีนั้น
ได้ทำสิ่งที่น่าหวาดเสียวยิ่งนัก
14หิมะแห่งเลบานอนจะหายไปจาก
เนินผาหิน#สำเนาโบราณบางฉบับว่า หน้าผาของสีรีออนนั้นหรือ?
บรรดาน้ำเย็นที่ไหลมาจากต่างถิ่น
จะแห้งไปหรือ?
15แต่ประชากรของเราได้ลืมเราเสีย
เขาทั้งหลายเผาเครื่องหอมบูชาพระเท็จ
เขาได้สะดุดในหนทางของเขา
ในถนนโบราณ
และเข้าไปตามซอกซอย
ไม่ไปตามถนนหลวง
16ได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่ร้างเปล่า
เป็นสิ่งที่ถูกเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์
ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดหวั่น
และสั่นศีรษะของเขา
17เราจะกระจายเขาออกไปอย่างลมตะวันออก
ต่อหน้าศัตรู
เราจะหันหลังให้เขาแทนที่จะหันหน้าให้
ในวันแห่งภัยพิบัติของเขานั้น”
แผนปองร้ายเยเรมีย์
18แล้วเขากล่าวว่า “มาเถิด ให้เราคิดแผนปองร้ายเยเรมีย์ เพราะว่าธรรมบัญญัติย่อมไม่สูญหายไปจากปุโรหิต หรือคำปรึกษาจากนักปราชญ์ หรือถ้อยคำจากผู้เผยพระวจนะ มาเถิด ให้เราโจมตีเขาด้วยลิ้น และอย่าให้เราฟังคำของเขาเลย”
19ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงฟังข้าพระองค์
และขอทรงฟังเสียงปรปักษ์ของข้าพระองค์เถิด
20ความชั่วเป็นสิ่งตอบแทนความดีหรือ?
แต่พวกเขาได้ขุดหลุมไว้หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์
ขอทรงระลึกว่าข้าพระองค์ยืนเฝ้าพระองค์
ทูลขอสิ่งดีเพื่อเขา
เพื่อจะหันพระพิโรธของพระองค์ไปเสียจากเขา
21ดังนั้น ขอทรงมอบบุตรหลานของเขาให้แก่การกันดารอาหาร
มอบพวกเขาให้แก่อำนาจของดาบ
ให้ภรรยาของพวกเขาสูญเสียบุตรและเป็นม่าย
ขอให้ผู้ชายของเขาตายด้วยโรคระบาด
ให้คนหนุ่มของเขาล้มตายด้วยดาบในสงคราม
22ขอให้ได้ยินเสียงร้องมาจากเรือนของพวกเขา
เมื่อพระองค์ทรงนำผู้บุกรุกมาปล้นเขาอย่างฉับพลัน
เพราะเขาได้ขุดหลุมไว้ดักข้าพระองค์
และวางบ่วงดักเท้าของข้าพระองค์
23แม้กระนั้น ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงทราบ
การปองร้ายทั้งสิ้นของเขาที่จะฆ่าข้าพระองค์เสีย
ขออย่าทรงลบมลทินความผิดบาปของเขา
หรือลบบาปของเขาเสียจากพระพักตร์พระองค์
ขอให้เขาถูกคว่ำลงเฉพาะพระพักตร์พระองค์
ขอทรงจัดการเขาทั้งหลายในเวลาแห่งความกริ้วของพระองค์

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in