อิสยาห์ 14
14
การฟื้นฟูยูดาห์
1แต่พระยาห์เวห์จะทรงพระเมตตาต่อยาโคบและจะทรงเลือกอิสราเอลอีก ทั้งจะตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของเขา แล้วคนต่างด้าวจะมาสมทบกับเขาทั้งหลาย และจะผูกพันเข้ากับเชื้อสายของยาโคบ 2ชนชาติทั้งหลายจะรับพวกเขาและนำเขาทั้งหลายมายังที่ของเขา และเชื้อสายของอิสราเอลจะได้ชนชาติทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์ โดยให้เป็นทาสและทาสีในแผ่นดินของพระยาห์เวห์ พวกที่เคยจับเขาทั้งหลายเป็นเชลยจะถูกพวกเขาจับเป็นเชลย และพวกเขาจะปกครองเหนือพวกที่เคยบีบบังคับเขา
ความหายนะของพระราชาบาบิโลน
3เมื่อพระยาห์เวห์ประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดและความวุ่นวายของเจ้า และจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้ทำ 4เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวกับพระราชาของบาบิโลนว่า
“เออ ผู้บีบบังคับสงบไปอย่างไรหนอ
ความเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยหนอ
5พระยาห์เวห์ทรงหักไม้พลองของคนอธรรม
คทาของผู้ครอบครอง
6ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ
ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง
ซึ่งครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ
ด้วยการข่มเหงอย่างไม่รามือ
7ทั่วทั้งโลกก็หยุดพักและสงบอยู่
เขาทั้งหลายโห่ร้องด้วยความยินดี
8ต้นสนสามใบก็เปรมปรีดิ์เพราะเจ้าด้วย
ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนกล่าวว่า
‘ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ
ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาหาเรา’
9แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น
เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา
มันปลุกให้พวกคนตายมารับเจ้า
คือทุกคนที่เคยเป็นผู้นำของแผ่นดินโลก
มันทำให้พวกที่เคยเป็นพระราชาของประชาชาติทั้งหลาย
ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา
10พวกเขาทุกคนจะพูด
และกล่าวแก่เจ้าว่า
‘เจ้ากลายเป็นคนอ่อนแอเหมือนเราด้วย
เจ้าก็เป็นเหมือนอย่างเรา’
11ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย
พร้อมกับเสียงพิณของเจ้า
ตัวดักแด้จะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า
และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า
12“โอ เจ้าร่วงลงจากฟ้าสวรรค์อย่างไรหนอ# วว.8:10; 9:1
เจ้าผู้ส่องแสง คือโอรสแห่งรุ่งอรุณ
เจ้าถูกเหวี่ยงลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ
เจ้าผู้ทำให้ประชาชาติทั้งหลายตกต่ำ
13เจ้าเองรำพึงในใจของเจ้าว่า
‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์
ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า
เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า
ข้าจะนั่งบนขุนเขาแห่งการชุมนุม#ขุนเขาแห่งการชุมนุม คือ สถานที่ที่พวกเทพใช้ประชุมกัน
ณ สุดปลายอุดร#อุดร แปลว่า ทิศเหนืออันไกลโพ้น
14ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ
ข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
15แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตาย# มธ.11:23; ลก.10:15
ยังก้นบาดาล
16บรรดาผู้เห็นเจ้าจะจ้องมองเจ้า
และจะคิดพิจารณาตัวเจ้าว่า
‘ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน?
ที่เขย่าอาณาจักรทั้งหลาย?
17ที่ทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร
และทำลายเมืองต่างๆ ในโลกเสีย?
ผู้ไม่ยอมปล่อยให้เชลยของตนกลับบ้าน?’
18พระราชาทั้งหมดของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ
ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน
19แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไปจากหลุมศพของเจ้า
เป็นเหมือนกิ่งไม้ถูกทิ้ง
พวกถูกฆ่าจะเป็นเหมือนเสื้อที่คลุมเจ้าไว้ คือพวกถูกแทงด้วยดาบ
ซึ่งลงไปยังศิลาของที่ลึก
เป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20เจ้าจะไม่มีส่วนร่วมกับเขาในการฝังศพ
เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า
เจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า
“ขออย่าให้มีใครเอ่ยถึง
เชื้อสายของผู้ทำความชั่วตลอดไป
21จงเตรียมการสังหารลูกๆ ของเขา
เพราะความชั่วของบิดาพวกเขา
อย่าให้เขาทั้งหลายลุกขึ้นมาครอบครองโลก
หรือทำให้พื้นพิภพเต็มด้วยเมืองต่างๆ”
22พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า “เราจะลุกขึ้นสู้กับพวกเขา และจะตัดชื่อคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน ทั้งตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ 23“และเราจะทำให้บาบิโลนเป็นที่ยึดครองของพวกอีกาบ้าน#ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน และทำให้เป็นหนองน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดของการทำลาย” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
ครุวาทเกี่ยวกับอัสซีเรีย
24พระยาห์เวห์จอมทัพทรงปฏิญาณว่า
“เราวางแผนไว้อย่างไร
ก็จะเป็นไปอย่างนั้น
และเรามุ่งหมายไว้อย่างไร
ก็จะเกิดอย่างนั้น
25คือเราจะตีคนอัสซีเรีย# อสย.10:5-34; นฮม.1:1-3:19; ศฟย.2:13-15ให้แตกในแผ่นดินของเรา
และจะเหยียบย่ำเขาบนภูเขาของเรา
แล้วแอกของเขาจะถูกยกออกไปจากเขาทั้งหลาย
และภาระของเขาออกไปจากบ่าเขาทั้งหลาย”
26นี่คือแผนงานที่วางไว้
เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้น
และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออก
เหนือบรรดาประชาชาติทั้งหมด
27เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพทรงมุ่งหมายไว้
ใครเล่าจะลบล้างได้?
พระหัตถ์ของพระองค์เหยียดออก
และผู้ใดจะหันให้กลับมาได้?
ครุวาทเกี่ยวกับฟีลิสเตีย
28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ # 2 พกษ.16:20; 2 พศด.28:27 ครุวาท#คำพูดที่หนักและรุนแรงนี้มีมาว่า
29“ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทั้งหมดอย่าได้เปรมปรีดิ์ไปเลย# ยรม.47:1-7; อสค.25:15-17; ยอล.3:4-8; อมส.1:6-8; ศฟย.2:4-7; ศคย.9:5-7
ว่ากระบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว
เพราะงูพิษจะออกมาจากรากเหง้าของงู
และผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30ลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกิน
และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะให้รากเหง้าของเจ้าตายด้วยการกันดารอาหาร
และคนเหลืออยู่ของเจ้าจะถูกฆ่า
31ประตูเมืองเอ๋ย จงคร่ำครวญ กรุงเอ๋ย จงร่ำไห้
ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทุกคนจงละลายไปเสีย
เพราะควันออกมาจากทางเหนือ
และไม่มีใครแตกออกจากแถวของตนเลย”
32จะตอบพวกทูตของประเทศนั้นว่าอย่างไร?
ก็ว่า “พระยาห์เวห์ได้ทรงสถาปนาศิโยนไว้
และบรรดาคนยากไร้ของชนชาติของพระองค์
จะพบที่ลี้ภัยในที่นั้น”
Currently Selected:
อิสยาห์ 14: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in