เอเสเคียล 21
21
ดาบของพระเจ้าที่ชักออก
1พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้เยรูซาเล็ม และเทศนาต่อสู้สถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงเผยพระวจนะต่อสู้แผ่นดินอิสราเอล 3และกล่าวแก่แผ่นดินอิสราเอลว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะต่อสู้เจ้า และเราจะชักดาบออกจากฝัก และเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย 4เพราะเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย เพราะฉะนั้น ดาบของเราจะออกจากฝักไปต่อสู้มนุษย์ทั้งหมดจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ 5แล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์และเราได้ชักดาบของเราออกจากฝักแล้ว และจะไม่คืนใส่ฝักอีก 6บุตรมนุษย์เอ๋ย จงถอนหายใจด้วยความระทมใจและความขมขื่น จงถอนหายใจต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย 7และเมื่อเขาทั้งหลายถามเจ้าว่า ‘ทำไมท่านถอนหายใจ?’ เจ้าจงกล่าวว่า ‘เพราะเรื่องข่าวนั้น เมื่อข่าวนั้นมาถึงแล้ว มันจะทำให้ทุกหัวใจสลายไป ทำให้ทุกมืออ่อนเปลี้ย ทำให้ทุกวิญญาณจิตสลบไสล และทำให้ทุกหัวเข่าอ่อนเปลี้ยดั่งน้ำ ดูสิ ข่าวนั้นกำลังจะมาถึงและจะต้องสำเร็จ’ ” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
8พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า 9“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า
ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งที่ถูกลับให้คม
และถูกขัดมันด้วย
10ถูกลับให้คมเพื่อการเข่นฆ่า
ขัดมันเพื่อให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ
พวกเราจะร่าเริงได้หรือ?
บุตรของเรา#สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์เอ๋ย เจ้าได้ประมาทไม้ทัณฑกร และไม้เรียวทุกอย่าง#เนื้อหาของทั้งวรรคนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน
11ดาบจึงถูกมอบไว้ให้ขัดมัน
เพื่อจะถือไว้ในฝ่ามือ
ดาบนั้นถูกลับให้คมและขัดมัน
เพื่อจะมอบไว้ในมือของผู้ฆ่า
12บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องไห้และคร่ำครวญ
เพราะจะเป็นการต่อสู้ประชากรของเรา
และต่อสู้บรรดาเจ้านายของอิสราเอล
พวกเขาถูกโยนให้แก่ดาบพร้อมประชากรของเรา
เพราะฉะนั้น จงตีอกชกหัว#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า จงตบโคนขาของเจ้า
13ฉะนั้น จงใคร่ครวญ ถ้าคทาถูกดูหมิ่นแล้วเรื่องนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรือ?”#เนื้อหาทั้งข้อความนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
14“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะ
จงตบมือ
แล้วปล่อยดาบให้ตกลงมาสองครั้ง เออถึงสามครั้ง
คือดาบที่จะฆ่าคน
ดาบที่จะฆ่ากันอย่างมากมาย
มันล้อมพวกเขาไว้
15ดังนั้น หัวใจสลาย
คนมากมายสะดุดล้ม
เราได้ตั้งดาบเพื่อการฆ่าไว้
ที่ประตูเมืองทุกแห่งของเขา
แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ
ดาบถูกขัดมันเพื่อจะเข่นฆ่า#ข้อความสองวรรคนี้ ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน
16ลับให้คม#แปลได้อีกว่า รวมกันเข้ามา หรือ หันกลับแล้วโจมตีทางขวา
และหันไปทางซ้าย
คือที่ใดก็ตามที่ด้านคมของเจ้ามุ่งไป
17แล้วเราจะตบมือของเราด้วย
และให้ความโกรธของเราที่มีต่อเขาออกมาจนหมด
เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”
18พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า 19“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงขีดเส้นทางไว้สองเส้นทางให้ดาบของกษัตริย์บาบิโลนเข้ามา ทั้งสองเส้นทางให้ออกมาจากแผ่นดินเดียวกัน และจงทำป้ายบอกทางไว้ตรงหัวถนนที่แยกเข้าเมือง 20ขีดเส้นทางหนึ่งให้ดาบมายังเมืองรับบาห์ของคนอัมโมน และอีกเส้นทางมายังยูดาห์ถึงกรุงเยรูซาเล็มเมืองที่มีกำแพง 21เพราะว่ากษัตริย์บาบิโลนยืนอยู่ตรงทางแพร่งของหัวถนนทั้งสองเพื่อเสี่ยงทาย เขาเขย่าลูกธนู และปรึกษารูปเคารพ ทั้งมองดูก้อนตับ 22เขามีฉลากเสี่ยงทายของเยรูซาเล็มอยู่ในมือขวา เพื่อตั้งเครื่องทะลวง เพื่ออ้าปากสั่งให้ทำลายล้าง เพื่อส่งเสียงตะโกนให้รบ เพื่อตั้งเครื่องทะลวงที่ประตูเมือง เพื่อสร้างเชิงเทินและก่อกำแพงล้อม 23แต่สำหรับคนพวกนั้นที่เคยสาบานกับกษัตริย์บาบิโลน#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า สาบานกับเขา การเสี่ยงทายนี้เหมือนเป็นเรื่องไม่จริงในสายตาของพวกเขา แต่กษัตริย์บาบิโลน#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า แต่เขาจะทำให้พวกเขาระลึกถึงความผิดบาป เพื่อพวกเขาจะถูกจับตัวไป
24“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าได้ทำให้เราระลึกถึงการละเมิดของเจ้า ทำให้การทรยศของเจ้าถูกเผยออก และบาปของเจ้าได้ปรากฏในการกระทำทั้งหมดของเจ้า เพราะเจ้าทำให้เราระลึกขึ้นมาได้ เจ้าจึงต้องถูกจับไปด้วยมือของศัตรู#ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่า ของศัตรู”
25“และเจ้า โอ เจ้านายอิสราเอลที่ชั่วร้ายและเลวทราม
วันกำหนดของเจ้ามาถึงแล้ว
คือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย
26พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า
จงปลดผ้าโพกศีรษะ และถอดมงกุฎออก
สิ่งต่างๆ จะไม่คงอยู่อย่างที่เคยเป็น
ให้ยกชูสิ่งที่ต่ำขึ้น
และกดสิ่งที่สูงให้ต่ำลง
27พังทลาย พังทลาย พังทลาย
เราจะทำให้เป็นเช่นนี้
แต่นี่ก็จะไม่เกิดขึ้นด้วยจนกว่าผู้พิพากษาจะมา
และเราจะมอบให้แก่ผู้นั้น
28“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้เกี่ยวกับคนอัมโมน# ยรม.49:1-6; อสค.25:1-7; อมส.1:3-15; ศฟย.2:8-11และเกี่ยวกับการเยาะเย้ยของเขาทั้งหลายว่า
ดาบเล่มหนึ่ง ดาบที่ถูกชักออกเพื่อการเข่นฆ่า
ถูกขัดมันให้ดื่มเลือด และขัดให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ
29เขาให้นิมิตปลอมแก่เจ้า
และให้คำทำนายเท็จแก่เจ้า
เพื่อจะวางเจ้าไว้บนคอ
ของผู้ชั่วร้ายและเลวทราม
ผู้ซึ่งวันกำหนดมาถึงแล้ว
คือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย
30จงให้ดาบกลับเข้าฝัก
ณ สถานที่ที่เจ้าถูกสร้าง
เราจะพิพากษาเจ้า
ในแผ่นดินดั้งเดิมของเจ้า
31เราจะเทความโกรธกริ้วของเราเหนือเจ้า
และเราจะพ่นบนตัวเจ้า
ด้วยไฟแห่งความพิโรธของเรา
และเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนใจโหด
ผู้มีฝีมือในการทำลายล้าง
32เจ้าจะเป็นเชื้อเพลิงไว้ใส่ไฟ
โลหิตของเจ้าจะอยู่ในแผ่นดิน
จะไม่มีใครจดจำเจ้าไว้อีก
เพราะเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”
Currently Selected:
เอเสเคียล 21: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
