ΨΑΛΜΟΙ 2
2
Ο βασιλιάς που τον έχρισε ο Θεός
1Γιατί στα έθνη ταραχή
κι οι λαοί ματαιότητες
σιγανοψιθυρίζουν;
2Της γης οι βασιλιάδες συσπειρώθηκαν
κι οι άρχοντες μαζεύτηκαν
ενάντια στον Κύριο,
στον εκλεκτό του ενάντια,
και σκέφτονται:
(Διάψαλμα)
3«Ας σπάσουμε τα δεσμά τους,
τις αλυσίδες τους ας τις αποτινάξουμε».
4Θ’ αναγελάσει εκείνος
που ’χει στους ουρανούς το θρόνο του·
θα τους χλευάσει ο Κύριος!
5Θα τους μιλήσει τότε οργισμένος,
με το θυμό του
θα τους συνταράξει:
6«Εγώ» –θα πει–
«έχρισα στη Σιών το βασιλιά μου,
στο άγιο μου βουνό».
7Διακηρύττω εκείνο
που ο Κύριος αποφάσισε.#Διακηρύττω... αποφάσισε. Ο Ψαλμός αυτός πιθανώς απαγγελλόταν κατά την ενθρόνιση του βασιλιά. Στο στ. 7 αρχίζει να μιλάει ο ίδιος ο βασιλιάς.
Μου είπε:
«Γιος μου είσ’ εσύ·
σήμερα εγώ σε γέννησα.#Γιος μου... γέννησα. Νομική ορολογία στη διαδικασία της υιοθεσίας στους αρχαίους Εβραίους.
8Ζήτα μου και θα σου χαρίσω όλους τους λαούς,
στην κατοχή σου θα ’ναι
ως και τα πέρατα της γης.
9Με σιδερένιο χέρι θα τους κυβερνήσεις,
θα τους συντρίψεις
σαν να ’ταν καμωμένοι από πηλό».
10Τώρα, λοιπόν, συνετιστείτε, βασιλιάδες·
του κόσμου κυβερνήτες διδαχτείτε.
11Τον Κύριο με φόβο υπηρετήστε
και με τρόμο γιορτάστε γι’ αυτόν.
12Αποδώστε στο γιο του
την τιμή που του αξίζει·
αλλιώς θα οργιστεί
και θα χαθείτε απ’ της ζωής το δρόμο,
γιατί ο θυμός του θα ξεσπάσει.
Μακάριοι όσοι προσφεύγουνε σ’ αυτόν!
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 2: TGV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
