ΨΑΛΜΟΙ 139 [138]
139 [138]
Ξέρεις, Κύριε, εσύ για με τα πάντα
1Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ.
Κύριε, με διερεύνησες και με γνωρίζεις.
2Ξέρεις εσύ πότε είμαι καθιστός και πότε όρθιος·
από μακριά τις διαθέσεις μου διακρίνεις.
3Βλέπεις εσύ αν ενεργώ ή αν είμαι άπραγος·
το κάθε βήμα μου που κάνω το κατέχεις.
4Και πριν μια λέξη ακόμα έρθει στη γλώσσα μου,
να κιόλας που εσύ, Κύριε, πολύ καλά την ξέρεις.
5Από παντού γύρω τριγύρω με κυκλώνεις
κι έβαλες πάνω μου για προστασία το χέρι σου.
6Αξιοθαύμαστο το πόσο με γνωρίζεις,
και τόσο υπέροχο,
ώστε να το συλλάβω δεν μπορώ.
7Πού να πάω μακριά από το Πνεύμα σου;
και μακριά απ’ την παρουσία σου πού να φύγω;
8Αν ανεβώ στους ουρανούς,
εσύ είσ’ εκεί·
αν στρώσω το κρεβάτι μου στον άδη,
εκεί είσαι πάλι.
9Αν τα φτερά μου απλώσω και πετάξω
εκεί που ο ήλιος ξεμυτά
ή εκεί που χάνεται στης θάλασσας την άκρη,
10κι εκεί το χέρι σου θα με καθοδηγεί
κι η ευνοϊκή σου δύναμη θα με κρατάει.
11Κι αν πω: «Ας με σκεπάσει το σκοτάδι,
κι ας γίνει νύχτα γύρω μου το φως»,
12και το σκοτάδι ακόμα για σένανε
δε θα ’ναι σκοτεινό
κι η νύχτα σαν τη μέρα θα φωτίζει
–σκοτάδι ή φως για σένα είναι παρόμοια.
13Εσύ έφτιαξες όλη την ύπαρξή μου,
με ύφανες μες στην κοιλιά της μάνας μου.
14Σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες
πλάσμα σου τόσο θαυμαστό
–όλα όσα κάνεις είν’ εξαίσια
κι εγώ αυτό πολύ καλά το ξέρω.
15Το σώμα μου δε σου ήτανε αθέατο,
όταν σχηματιζόμουνα κρυφά
κι αναπτυσσόμουνα στης γης τη μήτρα.
16Με είδες κιόλας τελειωμένον,
όταν ακόμα ήμουν μάζα άμορφη·
και στο βιβλίο σου όλες ήταν γραμμένες
οι μέρες που για μένα πρόβλεπες,
ακόμα πριν καμιά απ’ αυτές υπάρξει.
17Θεέ μου, πόσο πολύτιμες για μένα είν’ οι προθέσεις σου
και πόσο πολυάριθμες στο σύνολό τους!
18Αν τις μετρούσα, από την άμμο
θα ήταν περισσότερες·
ξυπνώ κι είμαι μαζί σου ακόμα.
19Ας τον αφάνιζες, Θεέ, τον ασεβή·
και οι αιματοβαμμένοι άνθρωποι
να φύγουνε μακριά μου.
20Βλαστήμιες λένε εναντίον σου,
και δίχως λόγο σοβαρό προφέρουν τ’ όνομά σου.
21Μήπως δεν πρέπει, Κύριε, να μισώ
αυτούς που σε μισούνε,
και ν’ απεχθάνομαι αυτούς
που ξεσηκώνονται εναντίον σου;
22Με τέλειο μίσος τους μισώ·
έγιναν προσωπικοί εχθροί μου.
23Διερεύνησέ με, Θεέ,
και μάθε την καρδιά μου·
δοκίμασέ με και γνώρισε τις σκέψεις μου.
24Δες αν ακολουθώ ένα δρόμο άνομο·
κι οδήγησέ με στης αιώνιας ζωής το δρόμο.
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 139 [138]: TGV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.