ມັດທາຍ 12

ບັນຫາເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ

(ມຣກ 2:23-28; ລກ 6:1-5)

1ໃນເວລານັ້ນ ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ສະເດັດຜ່ານທົ່ງນາໄປໃນວັນຊະບາໂຕ, ສ່ວນພວກສາວົກຂອງພຣະອົງກໍຫິວເຂົ້າ ຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງຕົ້ນເດັດເອົາຮວງເຂົ້າມາເກັດກິນ. 2ເມື່ອພວກຟາຣີຊາຍເຫັນຢ່າງນັ້ນ ຈຶ່ງກ່າວຕໍ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ, “ເບິ່ງແມ! ພວກສາວົກຂອງທ່ານເຮັດຜິດຕໍ່ກົດຂອງວັນຊະບາໂຕ.”

3ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງຕອບວ່າ, “ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ໄດ້ອ່ານຈັກເທື່ອບໍ ສິ່ງທີ່ດາວິດໄດ້ເຮັດເມື່ອເພິ່ນແລະຄົນຂອງເພິ່ນອຶດຫິວນັ້ນ? 4ເພິ່ນໄດ້ເຂົ້າໄປໃນວິຫານຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະໄດ້ກິນເຂົ້າຈີ່ທີ່ໄດ້ຖວາຍແກ່ພຣະເຈົ້າ ຊຶ່ງເພິ່ນແລະຄົນຂອງເພິ່ນບໍ່ມີສິດທີ່ຈະກິນເຂົ້າຈີ່ນັ້ນ ເພາະແມ່ນປະໂຣຫິດເທົ່ານັ້ນ ທີ່ມີສິດກິນເຂົ້າຈີ່ນັ້ນໄດ້. 5ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອ່ານໃນກົດບັນຍັດບໍທີ່ວ່າ, ທຸກວັນຊະບາໂຕພວກປະໂຣຫິດໃນພຣະວິຫານ ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ວັນຊະບາໂຕ ແຕ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດ? 6ເຮົາບອກພວກເຈົ້າວ່າ ຢູ່ທີ່ນີ້ມີສິ່ງໜຶ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າພຣະວິຫານອີກ. 7ຖ້າພວກເຈົ້າເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຖ້ອຍຄຳໃນພຣະຄຳພີທີ່ວ່າ, ‘ເຮົາປະສົງຄວາມເມດຕາ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາ’ ພວກເຈົ້າກໍຄົງບໍ່ກ່າວໂທດໃສ່ຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດ. 8ດ້ວຍວ່າ, ບຸດມະນຸດເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງວັນຊະບາໂຕ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດຊາຍມືລີບໃຫ້ດີ

(ມຣກ 3:1-6; ລກ 6:6-11)

9ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ໜີຈາກທີ່ນັ້ນ, ແລ້ວເຂົ້າໄປທີ່ທຳມະສາລາແຫ່ງໜຶ່ງຂອງພວກເຂົາ. 10ໃນທີ່ນັ້ນ ມີຄົນມືລີບເບື້ອງໜຶ່ງ ຄົນໃນທີ່ນັ້ນຢາກຫາຂໍ້ຟ້ອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງຖາມວ່າ, “ເປັນການຜິດຫລືຖືກ ທີ່ຈະຮັກສາຄົນໃນວັນຊະບາໂຕ?”

11ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງຕອບວ່າ, “ຖ້າຄົນໜຶ່ງໃນພວກເຈົ້າມີແກະໂຕດຽວ ແລະຕົກຂຸມໃນວັນຊະບາໂຕ ເຂົາຈະບໍ່ດຶງເອົາແກະໂຕນັ້ນຂຶ້ນບໍ? 12ມະນຸດຜູ້ໜຶ່ງກໍມີຄ່າຫລາຍກວ່າແກະເທົ່າໃດໜໍ ສະນັ້ນ ຈຶ່ງອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດການດີໃນວັນຊະບາໂຕ.” 13ແລ້ວພຣະອົງກໍເວົ້າກັບຊາຍມືລີບວ່າ, “ຈົ່ງຢຽດມືຂອງເຈົ້າອອກ.”

ລາວກໍຢຽດອອກ ແລ້ວມືນັ້ນກໍດີເປັນປົກກະຕິເໝືອນກັບມືອີກເບື້ອງໜຶ່ງ. 14ແລ້ວພວກຟາຣີຊາຍກໍພາກັນອອກໄປປຶກສາກັນ ແລະວາງແຜນເພື່ອຈະຂ້າພຣະເຢຊູເຈົ້າ.

ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງເລືອກໄວ້

15ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າຮູ້ຈັກກົນອຸບາຍນີ້, ພຣະອົງກໍສະເດັດອອກຈາກທີ່ນັ້ນ ມີປະຊາຊົນຢ່າງຫລວງຫລາຍໄດ້ຕິດຕາມພຣະອົງໄປ ພຣະອົງໄດ້ຊົງໂຜດຮັກສາທຸກຄົນໃຫ້ດີພະຍາດ, 16ແຕ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງຫ້າມພວກເຂົາຢ່າງເດັດຂາດ ບໍ່ໃຫ້ບອກເລື່ອງກ່ຽວກັບພຣະອົງສູ່ຜູ້ໃດຟັງ. 17ພຣະອົງເຮັດດັ່ງນີ້ ກໍເພື່ອຈະໃຫ້ສຳເລັດຕາມຖ້ອຍຄຳຂອງຜູ້ທຳນວາຍເອຊາຢາໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ,

18 “ນີ້ແມ່ນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ເຮົາໄດ້ເລືອກໄວ້

ຜູ້ເປັນທີ່ຮັກ ແລະພໍໃຈຂອງເຮົາ.

ເຮົາຈະເອົາພຣະວິນຍານຂອງເຮົາ

ໃສ່ໄວ້ເທິງເພິ່ນ

ເພື່ອຈະປະກາດຄວາມຍຸດຕິທຳ

ແກ່ບັນດາປະຊາຊາດ.

19 ເພິ່ນຈະບໍ່ໂຕ້ຖຽງ ຫລືໃຊ້ສຽງດັງ

ບໍ່ມີຜູ້ໃດຈະໄດ້ຍິນສຽງເພິ່ນ

ຕາມຫົນທາງ.

20-21 ໄມ້ອໍ້ທີ່ບວບແລ້ວເພິ່ນຈະບໍ່ຫັກ

ໄສ້ຕະກຽງເປັນຄວັນກຳລັງຈະມອດ

ເພິ່ນຈະບໍ່ມອດ.

ຈົນກວ່າເພິ່ນນຳຄວາມຍຸດຕິທຳ

ໃຫ້ມີໄຊຊະນະ

ແລະບັນດາປະຊາຊາດຈະມອບ

ຄວາມຫວັງໄວ້ໃນນາມຂອງເພິ່ນ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບເບເອນເຊບູນ

(ມຣກ 3:20-30; ລກ 11:14-23; 12:10)

22ຕໍ່ມາ ໄດ້ມີບາງຄົນນຳຊາຍຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຕາບອດແລະປາກກືກ ຍ້ອນຜີມານຮ້າຍເຂົ້າສິງຢູ່ມາຫາພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະພຣະອົງໄດ້ຊົງໂຜດຮັກສາຊາຍຄົນນັ້ນໃຫ້ສາມາດເວົ້າແລະເຫັນຮຸ່ງໄດ້. 23ປະຊາຊົນທັງຫລາຍກໍງຶດປະຫລາດໃຈ ຈຶ່ງຖາມກັນວ່າ, “ຄົນນີ້ອາດເປັນບຸດຂອງດາວິດໄດ້ບໍ?”

24ພວກຟາຣີຊາຍໄດ້ຍິນເຊັ່ນນີ້ແລ້ວ ພວກເຂົາກໍເວົ້າວ່າ, “ຜູ້ນີ້ຂັບໄລ່ຜີມານຮ້າຍອອກໂດຍໃຊ້ອຳນາດຂອງເບເອນເຊບູນ ຜູ້ເປັນນາຍຜີມານຮ້າຍທັງຫລາຍ.”

25ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງຮູ້ຄວາມຄິດຂອງພວກເຂົາ ຈຶ່ງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ອານາຈັກໃດທີ່ແຕກແຍກຕໍ່ສູ້ ຊຶ່ງກັນແລະກັນ ກໍຈະພິນາດຈິບຫາຍ, ເມືອງໃດຫລືຄອບຄົວໃດທີ່ແຕກແຍກກັນ ຈະຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ບໍ່ໄດ້. 26ຖ້າມານຊາຕານຂັບໄລ່ມານຊາຕານອອກເອງ ມັນກໍແຕກແຍກກັນຢູ່ໃນຕົວຂອງມັນເອງ ແລ້ວອານາຈັກຂອງມັນຈະຕັ້ງໝັ້ນໄດ້ຢ່າງໃດ? 27ແລະ ຖ້າເຮົາຂັບໄລ່ຜີມານຮ້າຍອອກດ້ວຍອຳນາດຂອງເບເອນເຊບູນ ພວກລູກຫລານຂອງເຈົ້າທັງຫລາຍ ເຄີຍຂັບໄລ່ມັນອອກດ້ວຍອຳນາດຂອງຜູ້ໃດ? ດ້ວຍເຫດນີ້ແຫຼະ ເຂົາຈະເປັນຜູ້ຕັດສິນພວກເຈົ້າ, 28ແຕ່ເຮົາຂັບໄລ່ຜີມານຮ້າຍອອກດ້ວຍພຣະວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ຣາຊອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າກໍມາເຖິງພວກເຈົ້າແລ້ວ.”

29“ບໍ່ມີຜູ້ໃດຈະເຂົ້າໄປປຸ້ນເອົາຊັບຢູ່ໃນເຮືອນຂອງຄົນແຂງແຮງໄດ້, ເວັ້ນແຕ່ໄດ້ມັດຄົນແຂງແຮງນັ້ນໄວ້ກ່ອນ, ແລ້ວຈຶ່ງປຸ້ນເອົາຊັບຢູ່ໃນເຮືອນຂອງເພິ່ນໄດ້. 30ຜູ້ໃດບໍ່ຢູ່ຝ່າຍເຮົາ ກໍຕໍ່ສູ້ເຮົາ ແລະຜູ້ໃດບໍ່ຮ່ວມເຂົ້າກັນກັບເຮົາ ກໍເປັນຜູ້ເຮັດໃຫ້ແຕກກະຈາຍໄປ. 31ເພາະເຫດນີ້ ເຮົາຈຶ່ງບອກພວກເຈົ້າວ່າ ມະນຸດຈະໄດ້ຮັບການຍົກຜິດບາບທຸກປະການ ແລະຮັບການອະໄພໃນຄຳໝິ່ນປະໝາດທຸກຢ່າງ, ແຕ່ຄຳເວົ້າທີ່ໝິ່ນປະໝາດຕໍ່ສູ້ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ຈະບໍ່ໄດ້ຮັບການອະໄພ. 32ຜູ້ໃດທີ່ເວົ້າຕໍ່ສູ້ບຸດມະນຸດກໍຈະອະໄພໃຫ້ແກ່ຜູ້ນັ້ນໄດ້, ແຕ່ຜູ້ໃດທີ່ເວົ້າຕໍ່ສູ້ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ຈະບໍ່ໄດ້ຮັບການອະໄພເລີຍ ທັງໃນໂລກນີ້ແລະໃນໂລກໜ້າດ້ວຍ.”

ເລື່ອງຕົ້ນໄມ້ ແລະຜົນຂອງມັນ

(ລກ 6:43-45)

33“ຕ້ອງມີຕົ້ນໄມ້ດີໝາກມັນຈຶ່ງຈະດີ ຖ້າຕົ້ນໄມ້ບໍ່ດີ ໝາກມັນກໍບໍ່ດີ ເພາະວ່າຈະໄດ້ຮູ້ຈັກຕົ້ນໄມ້ດ້ວຍໝາກຂອງມັນ. 34ພວກຊາດງູຮ້າຍເອີຍ, ພວກເຈົ້າຈະເວົ້າຄວາມດີໄດ້ແນວໃດ ເມື່ອພວກເຈົ້າເປັນຄົນຊົ່ວ? ດ້ວຍວ່າ, ໃຈເຕັມລົ້ນດ້ວຍສິ່ງໃດ ປາກກໍເວົ້າສິ່ງນັ້ນອອກມາ. 35ຄົນດີກໍເອົາສິ່ງດີອອກມາຈາກຄັງແຫ່ງຄວາມດີຂອງຕົນ, ຄົນຊົ່ວກໍເອົາສິ່ງຊົ່ວອອກມາຈາກຄັງແຫ່ງຄວາມຊົ່ວຂອງຕົນ.”

36“ເຮົາບອກພວກເຈົ້າວ່າ, ຖ້ອຍຄຳເປົ່າໆທຸກຄຳທີ່ມະນຸດເວົ້າ ຈະຕ້ອງໃຫ້ການເພາະຄຳນັ້ນໃນວັນພິພາກສາ. 37ດ້ວຍເຫດທີ່ເຈົ້າຈະພົ້ນໂທດໄດ້ ຫລືຈະຕ້ອງຖືກໂທດນັ້ນ ກໍເພາະດ້ວຍຖ້ອຍຄຳຂອງຕົນ.”

ຂໍໃຫ້ເຮັດໝາຍສຳຄັນ

(ມຣກ 8:11-12; ລກ 11:29-32)

38ແລ້ວທຳມະຈານແລະພວກຟາຣີຊາຍບາງຄົນ ກໍເວົ້າວ່າ, “ອາຈານເຈົ້າເອີຍ, ພວກເຮົາຢາກເຫັນທ່ານເຮັດໝາຍສຳຄັນການອັດສະຈັນ.”

39ພຣະອົງຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ຄົນສະໄໝຊົ່ວ ແລະຄິດທໍລະຍົດຕໍ່ພຣະເຈົ້າສະແຫວງຫາໝາຍສຳຄັນການອັດສະຈັນ ແລະຈະບໍ່ຊົງໂຜດໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ເວັ້ນໄວ້ແຕ່ໝາຍສຳຄັນຂອງຜູ້ທຳນວາຍໂຢນາ. 40ໂຢນາຢູ່ໃນທ້ອງປາໃຫຍ່ສາມວັນສາມຄືນຢ່າງໃດ ບຸດມະນຸດກໍຈະຢູ່ໃນພື້ນຂອງແຜ່ນດິນໂລກສາມວັນສາມຄືນຢ່າງນັ້ນ. 41ໃນວັນແຫ່ງການພິພາກສາຊາວເມືອງນີເນເວ ຈະຢືນຂຶ້ນກ່າວໂທດພວກເຈົ້າ ເພາະພວກເຂົາໄດ້ຖິ້ມໃຈເກົ່າເອົາໃຈໃໝ່ ເມື່ອໄດ້ຍິນຄຳປະກາດຂອງໂຢນາ ແລະ ທີ່ນີ້ຍັງມີຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າໂຢນາ 42ໃນວັນແຫ່ງການພິພາກສາ ຣາຊີນີຝ່າຍທິດໃຕ້ຈະຢືນກ່າວໂທດພວກເຈົ້າ ເພາະນາງໄດ້ເດີນທາງມາແຕ່ທີ່ສຸດແຜ່ນດິນໂລກເພື່ອຟັງຄຳສັ່ງສອນອັນເຕັມໄປດ້ວຍສະຕິປັນຍາຂອງກະສັດໂຊໂລໂມນ ແລະທີ່ນີ້ມີຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າກະສັດໂຊໂລໂມນ.”

ຜີຊົ່ວຮ້າຍກັບຄືນເຮືອນເກົ່າ

(ລກ 11:24-26)

43“ເມື່ອຜີຊົ່ວຮ້າຍອອກຈາກຄົນໜຶ່ງແລ້ວ ມັນກໍທຽວໄປມາໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານຊອກຫາບ່ອນພັກເຊົາ ແຕ່ມັນຫາບໍ່ໄດ້ 44ມັນເວົ້າວ່າ, ‘ເຮົາຈະກັບຄືນເມືອເຮືອນບ່ອນທີ່ເຮົາໄດ້ໜີມາ.’ ດັ່ງນັ້ນ ມັນຈຶ່ງກັບຄືນໄປ ແລະພົບເຮືອນເປົ່າຫວ່າງຢູ່ທັງສະອາດແລະຕົບແຕ່ງໄວ້ຢ່າງດີ. 45ແລ້ວມັນກໍອອກໄປນຳເອົາຜີຊົ່ວຮ້າຍເຈັດໂຕ ທີ່ໂຫດຫ້ຽມຮ້າຍກາດຍິ່ງກວ່າມັນອີກມາອາໄສຢູ່ທີ່ເຮືອນນັ້ນ, ໃນທີ່ສຸດ ບັ້ນປາຍຂອງຄົນນັ້ນ ກໍຈະຢູ່ໃນສະພາບທີ່ຊົ່ວລົງກວ່າຕອນຕົ້ນອີກ ນີ້ແຫຼະ ຄືສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນກັບຄົນຊົ່ວໃນຍຸກນີ້.”

ມານດາ ແລະບັນດານ້ອງຊາຍຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ

(ມຣກ 3:31-35; ລກ 8:19-21)

46ຂະນະທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າກຳລັງກ່າວກັບປະຊາຊົນຢູ່ນັ້ນ ມານດາແລະບັນດານ້ອງຊາຍຂອງພຣະອົງໄດ້ມາຖ້າຢູ່ຂ້າງນອກ ເພື່ອຢາກເວົ້າກັບພຣະອົງ. 47ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງມີຄົນໜຶ່ງເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ທ່ານເອີຍ ມານດາແລະບັນດານ້ອງຊາຍຂອງທ່ານ ຢືນຖ້າຢູ່ຂ້າງນອກຢາກເວົ້າກັບທ່ານ.”

48ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວແກ່ຄົນນັ້ນວ່າ, “ຜູ້ໃດເປັນມານດາ ແລະຜູ້ໃດເປັນນ້ອງຊາຍຂອງເຮົາ?” 49ແລ້ວພຣະອົງກໍຊີ້ໄປທີ່ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງແລ້ວກ່າວວ່າ, “ນີ້ແຫຼະ ຄືມານດາແລະນ້ອງຊາຍຂອງເຮົາ 50ຜູ້ໃດທີ່ປະຕິບັດຕາມນໍ້າພຣະໄທພຣະບິດາຂອງເຮົາ ຜູ້ຊົງສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ ຜູ້ນັ້ນແຫຼະ ເປັນນ້ອງຊາຍ, ນ້ອງສາວ ແລະມານດາຂອງເຮົາ.”

Currently Selected:

ມັດທາຍ 12: ພຄພ

Highlight

Copy