ລູກາ 16

ຜູ້ຈັດການທີ່ບໍ່ສັດຊື່

1ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ກ່າວແກ່ພວກສາວົກວ່າ, “ຍັງມີເສດຖີທີ່ມີພະນັກງານຜູ້ໜຶ່ງ ລາວເປັນຜູ້ຈັດການຊັບສິນຂອງເພິ່ນ ມີຄົນມາລາຍງານເສດຖີວ່າ ພະນັກງານຄົນນັ້ນກຳລັງຜານຊັບຂອງເພິ່ນ, 2ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງເອີ້ນຜູ້ຈັດການເຂົ້າມາຫາ ແລະເວົ້າວ່າ, ‘ເລື່ອງທີ່ເຮົາໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເຈົ້ານັ້ນເປັນຢ່າງໃດ? ຈົ່ງລາຍງານກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ຂອງເຈົ້າສາ ເພາະເຈົ້າຈະເປັນພະນັກງານຕໍ່ໄປອີກບໍ່ໄດ້.’ 3ເຈົ້າພະນັກງານນັ້ນຄິດໃນໃຈວ່າ, ‘ນາຍກຳລັງຈະປົດເຮົາອອກຈາກໜ້າທີ່ ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດຢ່າງໃດໜໍ? ຈະຂຸດດິນກໍບໍ່ມີແຮງ ຈະຂໍທານກໍອາຍເຂົາ. 4ບັດນີ້ ເຮົາຮູ້ແລ້ວວ່າຈະເຮັດຢ່າງໃດດີ ເມື່ອຖືກປົດອອກຈາກໜ້າທີ່ແລ້ວ ຄວນມີໝູ່ເພື່ອນທີ່ຈະຕ້ອນຮັບເຮົາໄວ້ໃນເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າ.’

5ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເອີ້ນລູກໜີ້ຂອງນາຍຕົນ ເຂົ້າມາທຸກຄົນ ລາວຖາມຜູ້ທີໜຶ່ງວ່າ, ‘ເຈົ້າເປັນໜີ້ນາຍຂອງເຮົາເທົ່າໃດ?’ 6ຜູ້ນັ້ນຕອບວ່າ, ‘ເປັນໜີ້ນໍ້າມັນຮ້ອຍຖັງ.’ ພະນັກງານນັ້ນຈຶ່ງບອກວ່າ, ‘ເອົາບັນຊີຂອງເຈົ້ານັ່ງລົງ ຈົດໃສ່ຫ້າສິບຖັງໄວໆ.’ 7ແລ້ວລາວກໍຖາມອີກຜູ້ໜຶ່ງວ່າ, ‘ເຈົ້າເດ ເປັນໜີ້ເທົ່າໃດ?’ ຜູ້ນີ້ຕອບວ່າ, ‘ເປັນໜີ້ເຂົ້າເປືອກຮ້ອຍກວຽນ.’ ພະນັກງານນັ້ນຈຶ່ງບອກວ່າ, ‘ຈົ່ງເອົາບັນຊີຂອງເຈົ້າມາຈົດໃສ່ແປດສິບກວຽນ.’

8ແລ້ວເຈົ້ານາຍກໍຍົກຍ້ອງເຈົ້າພະນັກງານຜູ້ບໍ່ສັດຊື່ວ່າ, ‘ລາວໄດ້ເຮັດດ້ວຍຄວາມສະຫລາດ. ດ້ວຍວ່າ ຄົນຝ່າຍໂລກນີ້ ໃນສະໄໝຂອງເຂົາ ເຂົາໃຊ້ສະຕິປັນຍາສະຫລາດກວ່າຄົນຝ່າຍຄວາມສະຫວ່າງອີກ.’

9ຝ່າຍເຮົາຈຶ່ງບອກພວກເຈົ້າວ່າ, ‘ຈົ່ງເຮັດໃຫ້ຕົນມີໝູ່ເພື່ອນດ້ວຍຊັບສິນອັນບໍ່ຍຸດຕິທຳ ເພື່ອເວລາຊັບນັ້ນເສຍໄປແລ້ວ ເຂົາກໍຈະຮັບຕ້ອນພວກເຈົ້າໄວ້ ໃນບ່ອນອາໄສຢູ່ອັນຖາວອນເປັນນິດ. 10ຄົນໃດທີ່ສັດຊື່ ໃນສິ່ງຂອງເລັກນ້ອຍ ກໍຈະສັດຊື່ໃນສິ່ງຂອງຫລາຍດ້ວຍ ຄົນໃດທີ່ບໍ່ສັດຊື່ ໃນສິ່ງຂອງເລັກນ້ອຍ ກໍຈະບໍ່ສັດຊື່ໃນສິ່ງຂອງຫລາຍເໝືອນກັນ. 11ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ສັດຊື່ ໃນຊັບສິນອັນບໍ່ຍຸດຕິທຳນີ້ ໃຜຈະມອບຊັບສິນອັນແທ້ໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ? 12ແລະຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ສັດຊື່ ໃນສິ່ງຂອງທີ່ເປັນຂອງຄົນອື່ນ ຜູ້ໃດຈະມອບສິ່ງຂອງທີ່ເປັນຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ?”’

13“ບໍ່ຫ່ອນມີຜູ້ໃດເປັນຂ້າສອງເຈົ້າບ່າວສອງນາຍໄດ້ ເພາະຈະຮັກນາຍຜູ້ນີ້ ແລະຈະຊັງນາຍຜູ້ນັ້ນ ຫລືຈະຕິດພັນກັບນາຍຜູ້ນີ້ ແລະຈະໝິ່ນປະໝາດນາຍຜູ້ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ແລະຮັບໃຊ້ເງິນຄຳພ້ອມກັນບໍ່ໄດ້.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງສັ່ງສອນເຖິງເລື່ອງອື່ນໆອີກ

(ມທ 11:12-13; 5:31-32; ມຣກ 10:11-12)

14ຝ່າຍພວກຟາຣີຊາຍທີ່ມີໃຈຮັກຊັບ ເມື່ອໄດ້ຍິນຄຳເຫຼົ່ານັ້ນ ແລ້ວກໍກ່າວເຢາະເຢີ້ຍພຣະອົງ. 15ແຕ່ພຣະອົງກ່າວຕໍ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຈົ້າທັງຫລາຍອ້າງຕົວວ່າ ເປັນຄົນຊອບທຳຕໍ່ໜ້າມະນຸດ, ແຕ່ພຣະເຈົ້າຊົງຮູ້ຈັກຈິດໃຈຂອງພວກເຈົ້າ. ດ້ວຍວ່າ, ຊຶ່ງເປັນທີ່ນັບຖືໃນທ່າມກາງມະນຸດ ກໍເປັນທີ່ລັງກຽດຕໍ່ພຣະພັກພຣະເຈົ້າ.”

16“ມີກົດບັນຍັດແລະຜູ້ທຳນວາຍ ຈົນເຖິງສະໄໝໂຢຮັນ ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ ເຂົາກໍປະກາດຂ່າວປະເສີດເລື່ອງຣາຊແຜ່ນດິນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະຄົນທັງປວງກໍຍາດກັນເຂົ້າໃນຣາຊແຜ່ນດິນນັ້ນ. 17ຟ້າແລະດິນຈະລ່ວງໄປ ກໍງ່າຍກວ່າທີ່ກົດບັນຍັດພຽງແຕ່ຈຸດດຽວຈະຖືກຍົກເລີກ.”

18“ບຸກຄົນໃດທີ່ຢ່າຮ້າງເມຍຂອງຕົນ ແລະໄປແຕ່ງງານກັບຍິງອື່ນກໍຜິດໃນຖານຫລິ້ນຊູ້ ແລະທຸກຄົນທີ່ແຕ່ງງານກັບຍິງແມ່ຮ້າງ ກໍຜິດໃນຖານຫລິ້ນຊູ້.”

ເລື່ອງເສດຖີກັບລາຊາໂຣ

19“ຍັງມີເສດຖີຄົນໜຶ່ງ ທີ່ນຸ່ງຫົ່ມເສື້ອຜ້າສີມ່ວງອ່ອນ ແລະຜ້າປ່ານເນື້ອລະອຽດ ປິຕິຍິນດີດ້ວຍອາຫານການກິນຢ່າງປານີດທຸກໆວັນ. 20ແລະ ມີຄົນຍາກຈົນຜູ້ໜຶ່ງຊື່ ລາຊາໂຣ ເປັນບາດເຕັມຕົວ ທີ່ເຂົາຫາມມາຖິ້ມໄວ້ທີ່ປະຕູບ້ານເສດຖີ. 21ລາຊາໂຣຢາກກິນຂອງທີ່ຕົກຈາກໂຕະຂອງເສດຖີນັ້ນໃຫ້ອີ່ມ ແລະຫລາຍກວ່ານັ້ນ ໝາກໍຍັງມາເລຍບາດຂອງລາວ.

22ຢູ່ມາ ຄົນຍາກຈົນຜູ້ນັ້ນກໍຕາຍ ແລະຝູງເທວະດາໄດ້ຮັບເອົາລາວໄປໄວ້ ຢູ່ໃນອ້ອມເອິກຂອງອັບຣາຮາມ ຝ່າຍເສດຖີນັ້ນກໍຕາຍເໝືອນກັນ ແລ້ວເຂົາກໍຝັງໄວ້. 23ເມື່ອຢູ່ໃນແດນມໍຣະນາ ກໍເປັນທຸກເວດທະນາຫລາຍ ເສດຖີນັ້ນຈຶ່ງເງີຍໜ້າຂຶ້ນເຫັນອັບຣາຮາມຢູ່ໄກ ແລະເຫັນລາຊາໂຣຢູ່ໃນເອິກຂອງທ່ານ. 24ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ, ‘ອັບຣາຮາມ ພໍ່ເອີຍ ໂຜດເອັນດູຂ້ານ້ອຍແດ່ທ້ອນ ໂຜດໃຊ້ລາຊາໂຣເອົາປາຍນິ້ວມືຈຸ່ມນໍ້າ ມາແປະໃສ່ລິ້ນຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຊຸ່ມເຢັນແດ່ທ້ອນ ເພາະຂ້ານ້ອຍທົນທຸກທໍລະມານເຫລືອຫລາຍຢູ່ໃນແປວໄຟນີ້.’

25ແຕ່ອັບຣາຮາມຕອບວ່າ, ‘ລູກເອີຍ ຈົ່ງລະນຶກເຖິງຄາວເມື່ອເຈົ້າຍັງມີຊີວິດຢູ່ ເຈົ້າໄດ້ຮັບແຕ່ຂອງດີສຳລັບຕົນ ສ່ວນລາຊາໂຣແລ້ວ ໄດ້ຮັບແຕ່ຂອງບໍ່ດີ ຢ່າງດຽວກັນນັ້ນແຫຼະ, ແຕ່ບັດນີ້ ລາຊາໂຣໄດ້ຮັບຄວາມສຸກສະບາຍຢູ່ທີ່ນີ້ ສ່ວນເຈົ້າແລ້ວກຳລັງໄດ້ຮັບຄວາມທົນທຸກທໍລະມານ. 26ນອກຈາກນີ້ອີກ ລະຫວ່າງພວກເຮົາກັບພວກເຈົ້າ ຍັງມີເຫວເລິກຕັ້ງຂວາງກັ້ນຢູ່ ເພື່ອວ່າບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດທີ່ຢາກຂ້າມຈາກທີ່ນີ້ໄປຫາພວກເຈົ້າໄດ້ ທັງບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດໃນພວກເຈົ້າ ຈາກທີ່ນັ້ນຂ້າມມາຫາພວກເຮົາໄດ້ອີກດ້ວຍ.’ 27ເສດຖີເວົ້າວ່າ, ‘ອັບຣາຮາມພໍ່ເອີຍ ຖ້າດັ່ງນັ້ນ ຂໍທ່ານໃຊ້ລາຊາໂຣໄປທີ່ເຮືອນຂອງພໍ່ຂ້ານ້ອຍ 28ເພາະຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ຂ້ານ້ອຍຍັງມີອ້າຍນ້ອງຫ້າຄົນ ໃຫ້ລາວໄປຕັກເຕືອນພວກເຂົາ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະບໍ່ໄດ້ມາ ໃນບ່ອນທົນທຸກທໍລະມານຢ່າງນີ້ເໝືອນກັນ.’

29ອັບຣາຮາມຕອບວ່າ, ‘ອ້າຍນ້ອງຂອງເຈົ້າ ພວກເຂົາມີຖ້ອຍຄຳຂອງໂມເຊ ແລະຂອງພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳຢູ່ແລ້ວ ໃຫ້ພວກເຂົາຟັງຖ້ອຍຄຳເຫຼົ່ານັ້ນສາ’ 30ເສດຖີຕອບວ່າ, ‘ອັບຣາຮາມພໍ່ເອີຍ ຍັງບໍ່ພຽງພໍດອກ, ແຕ່ຖ້າມີຄົນໜຶ່ງ ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍໄປຫາພວກເຂົາ ພວກເຂົາກໍຄົງຈະຖິ້ມໃຈເກົ່າເອົາໃຈໃໝ່.’ 31ແຕ່ອັບຣາຮາມຕອບວ່າ, ‘ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ເຊື່ອຟັງຖ້ອຍຄຳຂອງໂມເຊ ແລະຂອງພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳແລ້ວ ເຖິງຈະມີຄົນໜຶ່ງຄືນມາຈາກຕາຍ ພວກເຂົາກໍຍັງຈະບໍ່ຍອມເຊື່ອເໝືອນກັນ.”’

Currently Selected:

ລູກາ 16: ພຄພ

Highlight

Copy