ПСАЛТЫР 34:4-18

Хай пасаромяцца і паганьбуюцца тыя, хто цікуе душу маю, хай адступяцца і пакрыюцца ганьбаю тыя, хто шкоду мне намышляе; хай будуць яны, як пыл на ветры, і анёл Гасподні хай праганяе іх. Хай будзе шлях іхні цёмны і коўзкі, і анёл Гасподні няхай гоніць іх, бо яны бязь віны схавалі мне яму - сетку сваю; выкапалі яе на бязьвінную душу маю! Хай спадзе на яго пагібель нянаджаная, і сетка ягоная, якую ён схаваў на мяне, хай яго самога і ўловіць; хай у яе і ўпадзе на пропадзь сваю. А душа мая зарадуецца ў Госпадзе; усьцешыцца збавеньнем ад Яго. Усе косткі мае скажуць: «Госпадзе! хто да Цябе падобны? Ты ратуеш слабога ад дужага, беднага і ўбогага ад зьдзірцы ягонага?» Паўсталі на мяне сьведкі няправедныя: чаго я ня ведаю, - выпытваюць у мяне; плацяць мне злом за дабро, сіроцтвам душы маёй. А як былі хварэлі яны, я апранаўся ў вярэту, душу маю таміў пастом, і малітва мая вярталася ў нетру маю. Я рабіў, быццам сябру, як брату майму; я хадзіў смутны, панурыўшы голаў, як бы аплакваючы маці. А калі я спатыкаўся, яны радаваліся і зьбіраліся; зьбіраліся агуднікі супроць мяне, ня ведаю завошта, ганілі мяне, і не пераставалі; з крывадушнымі пакепнікамі скрыгаталі на мяне зубамі сваімі. Госпадзе! ці доўга будзеш глядзець на гэта? Адвядзі душу маю ад злачынстваў іхніх, ад ільвоў - самотную душу маю! Я праслаўлю Цябе на сходзе вялікім, сярод процьмы народу ўсхвалю Цябе