YouVersion Logo
Search Icon

यूहन्‍ना 4

4
येशू र सामरी स्‍त्री
1यूहन्‍नाले भन्दा येशूले धेरै चेला बनाएर बप्‍तिस्‍मा दिँदै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा फरिसीहरूले सुने। 2वास्‍तवमा येशू आफैंले कसैलाई पनि बप्‍तिस्‍मा दिनुभएको थिएन, यो कामचाहिँ उहाँका चेलाहरूले मात्र गर्थे। 3फरिसीहरूले यस्‍तो कुरा सुनेका छन् भन्‍ने थाहा पाएर येशूले यहूदिया क्षेत्र छोडेर फेरि गालील क्षेत्रतिर फर्किनुभयो। 4गालील जाँदा सामरिया क्षेत्रको बाटो भएर जानुपर्थ्‍यो। 5#उत्‍पत्ति 33:19; यहोशू 24:32येशू सामरिया क्षेत्रको सुखार भन्‍ने गाउँमा आइपुग्‍नुभयो। त्‍यस गाउँको छेवैमा इस्राएली जातिहरूका एक पुर्खा याकूबले आफ्‍नो छोरा योसेफलाई दिएको जमिन थियो। 6त्‍यहीँ नै याकूबको इनार थियो। हिँड्दा-हिँड्दा थाकेर येशू त्‍यही इनारको छेउमा बस्‍नुभयो। त्‍यति बेला मध्‍यान्‍हको समय हुनै लागेको थियो।
7त्‍यति नै खेर एउटी सामरी स्‍त्री पानी लिन त्‍यहाँ आइपुगिन्। येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पानी पिउन देऊ।” 8त्‍यति बेला उहाँका चेलाहरूचाहिँ खानेकुरा किन्‍न सहरमा गएका थिए।
9 # एज्रा 4:1-5; नहेम्‍याह 4:1,2 सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “तपाईं यहूदी भएर पनि कसरी म सामरी स्‍त्रीसँग पिउने पानी माग्‍नुहुन्‍छ?” किनकि यहूदीहरूले सामरीहरूसँग कुनै सम्‍बन्‍ध राख्‍दैनथे।
10येशूले जवाफ दिनुभयो, “परमेश्‍वरको दान र तिमीसँग अहिले पानी माग्‍ने व्‍यक्तिलाई चिनेकी भए तिमीले पो उसित माग्‍नेथियौ अनि उसले तिमीलाई जीवित पानी दिनेथियो।”
11सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “हजुर, तपाईंसित पानी भर्ने भाँडो पनि छैन, इनार पनि निकै गहिरो छ, तब कहाँबाट तपाईंले जीवित पानी ल्‍याउनुहुन्‍छ? 12यो इनार त हाम्रा पुर्खा याकूबले बनाउनुभएको हो। उहाँका छोरा-छोरी र भेडा-बाख्राहरू यही इनारको पानी पिउने गर्दथे। तपाईं हाम्रा पुर्खा याकूबभन्दा पनि महान् हुनुहुन्‍छ र?”
13येशूले जवाफ दिनुभयो, “यो पानी पिउने फेरि तिर्खाउँछ। 14तर मैले दिएको पानी पिउनेचाहिँ फेरि कहिल्‍यै पनि तिर्खाउनेछैन किनभने मैले दिने पानीचाहिँ ऊभित्र उम्रिरहने पानीको मूल हुनेछ र यसले उसलाई अजम्‍मरी जीवन दिनेछ।”
15सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “हजुर, त्‍यसो भए मलाई त्‍यही पानी दिनुहोस् अनि म फेरि कहिल्‍यै तिर्खाउनेछैनँ र यहाँ पानी लिन पनि आइरहनुपर्नेछैनँ।”
16येशूले भन्‍नुभयो, “जाऊ र तिम्रो लोग्‍नेलाई बोलाएर यहाँ ल्‍याऊ।”
17सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “मेरो त लोग्‍ने नै छैन।”
येशूले भन्‍नुभयो, “मेरो लोग्‍ने छैन भनेर तिमीले ठीकै भन्‍यौ। 18तिम्रा पाँच जना लोग्‍ने भइसकेका छन्। तर अहिले जोसँग तिमी बसेकी छौ, ऊ पनि तिम्रो खास लोग्‍ने होइन। तिमीले भनेको कुरा साँचो हो।”
19सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “हजुर, तपाईं त अगमवक्ता पो हुनुहुँदो रहेछ। 20हाम्रा सामरी पुर्खाहरूले त यस डाँडामा परमेश्‍वरको पूजा गर्थे। तर तपाईं यहूदीहरूचाहिँ परमेश्‍वरको पूजा गर्ने ठाउँ यरूशलेम नै हो भनेर भन्‍नुहुन्‍छ।”
21येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई विश्‍वास गर, त्‍यो बेला आउँदै छ, जब मानिसहरू परमेश्‍वर पिताको पूजा गर्न नता यस डाँडामा नता यरूशलेममा जानेछन्। 22तिमी सामरीहरू परमेश्‍वरलाई चिन्‍दैनौ र पनि पुज्‍दछौ। हामीले परमेश्‍वरलाई चिनेर पुज्‍दछौं कारण मानिसको मुक्तिचाहिँ यहूदीहरूबाट नै आउँछ। 23तर समय आउँदै छ र अहिले नै आइसकेको छ, साँचो पूजा गर्नेहरूले पितालाई सत्‍य र आत्‍माले पुज्‍नेछन्। यसरी पुज्‍ने मानिसहरूलाई परमेश्‍वर पिताले चाहनुहुन्‍छ। 24परमेश्‍वर आत्‍मा हुनुहुन्‍छ र उहाँलाई पुज्‍नेहरूले आत्‍मा र सत्‍यतामा पुज्‍नुपर्छ।”
25यो सुनेर सामरी स्‍त्रीले भनिन्, “मलाई थाहा छ, मुक्ति दिनुहुने मसीह (जसलाई ‘ख्रीष्‍ट’ पनि भनिन्‍छ) आउनुहुनेछ र आउनुभएपछि उहाँले नै हामीलाई सबै कुरा बुझाउनुहुनेछ।”
26येशूले भन्‍नुभयो, “तिमीसँग बोलिरहने म त्‍यही ख्रीष्‍ट हुँ।”
27त्‍यसै बेला येशूका चेलाहरू पनि आइपुगे र उहाँलाई एउटी स्‍त्रीसँग कुरा गरिरहनुभएको देखेर उनीहरू छक्‍क परे। तर कसैले पनि “तपाईं के चाहनुहुन्‍छ? वा तपाईं त्‍यो स्‍त्रीसँग किन कुरा गर्दै हुनुहुन्‍छ?” भनेर सोधेनन्।
28त्‍यसैबेला सामरी स्‍त्रीचाहिँ पानीको गाग्री त्‍यहीँ छाडेर गाउँमा गइन् र मानिसहरूलाई भनिन्, 29“आएर हेर, एक जना मानिसलाई! मैले गरेका सबै काम उहाँले भनिदिनुभयो। कतै उहाँ नै मुक्ति दिनुहुने राजा ख्रीष्‍ट त हुनुहुन्‍न?” 30यो सुनेर सहरका मानिसहरू येशूलाई हेर्न दगुर्दै गए।
31त्‍यसै बीचमा चेलाहरूले येशूलाई खानेकुरा दिँदै, “गुरुज्‍यू, केही खानेकुरा खानुहोस्,” भनी बिन्‍ती गरे।
32तर येशूले भन्‍नुभयो, “मसँग तिमीहरूलाई थाहै नभएको खानेकुरा छ।”
33यो कुरा सुनेर चेलाहरूले आपसमा सोध्‍न लागे, “कसैले उहाँलाई खानेकुरा ल्‍याएर दियो कि कसो?”
34येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मेरो खानेकुराचाहिँ मलाई पठाउनुहुनेको आज्ञापालन गर्नु र उहाँको काम पूरा गर्नु हो। 35तिमीहरू भन्‍छौ ‘बाली पाक्‍न अझै चार महिना लाग्‍छ’ तर म भन्‍छु, खेत नियालेर हेर, बाली पाकिसकेको छ र काट्‍ने बेला आइसकेको छ। 36बाली काट्‍नेले ज्‍याला पाउँछ र उसले अनन्त जीवनको लागि अन्‍न जम्‍मा गर्दछ अनि छर्ने र काट्‍ने दुवै सँगसँगै रमाउँछन्। 37यहाँनेर ‘एक जनाले बाली लाउँछ र अर्कोले काट्छ’ भन्‍ने उखान ठ्याक्‍कै मिल्‍छ। 38मैले तिमीहरूलाई तिमीहरूले खेती नगरेको ठाउँमा बाली उठाउन पठाएको छु। अरूहरूले त्‍यहाँ खेती गरे र उनीहरूले गरेको खेतीबाट तिमीहरूलाई फाइदा भएको छ।”
39सामरी स्‍त्रीले ‘मैले गरेका सबै काम उहाँले भनिदिनुभयो’ भन्‍ने साक्षी दिएकीले त्‍यस गाउँमा धेरै सामरीहरूले येशूमाथि विश्‍वास गर्न थाले। 40तिनीहरू येशूलाई भेट्‍न आए र उहाँलाई ‘हामीसँग बस्‍नुहोस्’ भनेर बिन्‍ती गरे। येशू तिनीहरूसँग दुई दिनसम्‍म बस्‍नुभयो 41र उहाँले दिनुभएको शिक्षाले गर्दा झन् धेरै सामरीहरूले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। 42तिनीहरूले ती स्‍त्रीलाई भने, “अहिले तिम्रो कुरा सुनेर मात्रै होइन, तर हामी आफैंले उहाँको उपदेश सुनेकाले विश्‍वास गर्छौं। उहाँ साँच्‍चै संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा अब हामीले थाहा पायौं।”
सरकारी कर्मचारीको छोरा निको भएको
43येशू त्‍यस ठाउँमा दुई दिनसम्‍म बस्‍नुभएपछि गालील क्षेत्रतिर जानुभयो। 44#मत्ती 13:57; मर्कूस 6:4; लूका 4:24अगमवक्तालाई आफ्‍नै देशमा मान हुँदैन भनी येशू आफैंले भन्‍नुभएको थियो। 45#यूहन्‍ना 2:23जब उहाँ गालीलमा आउनुभयो, त्‍यहाँका मानिसहरूले उहाँलाई स्‍वागत गरे किनभने यरूशलेममा निस्तार चाड मान्‍न जाँदा येशूले गर्नुभएका अचम्‍मका कामहरू तिनीहरूले देखेका थिए।
46 # यूहन्‍ना 2:1-11 येशू फेरि गालीलको काना सहरमा जानुभयो। त्‍यही सहरमै उहाँले पानीलाई अङ्‌गुरको मद्य बनाउनुभएको थियो। येशू यो सहरमा हुँदा कफर्नहुम सहरमा बस्‍ने एक जना सरकारी कर्मचारीका छोरा बिरामी थिए। 47येशू यहूदिया क्षेत्रबाट गालीलमा आउनुभएको छ भन्‍ने कुरा सुनेर ती सरकारी कर्मचारी येशूकहाँ आए र येशूलाई “मेरो मर्न आँटेको छोरालाई आएर निको पारिदिनुहोस्,” भनेर बिन्‍ती चढाए। 48येशूले उनलाई भन्‍नुभयो, “अचम्‍मका काम र ठूला चिन्‍हहरू नदेखुञ्‍जेल तिमीहरूले कहिल्‍यै पनि विश्‍वास गर्दैनौ।” 49कर्मचारीले भने, “हजुर, दया गरी बालक मर्नुभन्दा अगाडि नै आइदिनुहोस्।” 50येशूले उनलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो छोरा बाँच्‍नेछ, जाऊ।” अनि ती कर्मचारीले येशूको वचनमा विश्‍वास गरे र फर्के।
51जाँदैगर्दा बाटोमा नै नोकरहरूले उनलाई भेटेर भने, “हजुरको छोरा निको हुनुभयो।” 52उनले नोकरहरूलाई “मेरो छोरा कुन घडीदेखि निको भयो?” भनेर सोधे। तिनीहरूले भने, “हिजो दिउँसो एक बजेदेखि उहाँलाई ज्‍वरोले छोड्यो।” 53तब ती कर्मचारीले येशूले ‘तिम्रो छोरा बाँच्‍नेछ’ भन्‍नुभएको घडीदेखि नै निको भएको रहेछ भनेर थाहा पाए। यसैले गर्दा उनले र उनको घरानाले येशूमा विश्‍वास गरे।
54योचाहिँ यहूदियाबाट गालीलमा आएर येशूले गर्नुभएको दोस्रो अचम्‍मको चिन्‍ह हो।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in