YouVersion Logo
Search Icon

उत्‍पत्ति 44

44
हराएको कचौरा
1योसेफले घरको मूल चाकरलाई आज्ञा दिए, “यी मानिसहरूका धोक्राहरू जति-जति बोक्‍न सक्‍छन्‌ त्‍यति-त्‍यति अन्‍नले भरिदेऊ अनि हरेकको पैसा त्‍यस धोक्रोमा हालिदेऊ। 2सबैभन्दा कान्‍छोको धोक्रोमा मेरो चाँदीको कचौरा र त्‍यसको रकम पनि हालिदेऊ।” त्‍यसले आज्ञा पाएअनुसार गर्‍यो। 3भोलिपल्‍ट बिहान ती दाजुभाइहरूलाई तिनका गधासाथ लाएर बिदा गरिदिए। 4तिनीहरू सहरदेखि अलि पर पुगेपछि योसेफले मूल-चाकरलाई भने, “छिटो-छिटो ती मानिसहरूको पछि जा। अनि तिनीहरूलाई भेटेर भन्, ‘तिमीहरूले किन भलाइको साटो हामीसित खराबी गर्‍यौ? 5तिमीहरूले किन मेरा मालिकको चाँदीको कचौरा चोरिल्‍यायौ? उनले त्‍यस कचौराबाट पिउनुहुन्‍छ र ईश्‍वरीय दर्शनको निम्‍ति चलाउनुहुन्‍छ। तिमीहरूले ठूलो अपराध गर्‍यौ’।”
6चाकरले तिनीहरूलाई भेट्टाएर त्‍यसै भन्‍यो। 7तिनीहरूले त्‍यसलाई उत्तर दिए, “के भन्‍नुभएको, हजुर? हामी शपथ खाएर भन्‍छौं कि हामीले त्‍यस्‍ता काम गरेका छैनौं। 8तपाईं जान्‍नुहुन्‍छ कि हामीले धोक्रामा पाएका रकम कनान देशबाट पनि फर्काइल्‍यायौं। हामी किन तपाईंको मालिकको घरबाट सुन र चाँदी चोरिबस्‍थ्‍यौं? 9हजुर, हामी कसैकोमा त्‍यो पाइयो भने त्‍यो मरिजाओस् अनि हामी बाँकी पनि तपाईंका कमारा हुनेछौं।”
10त्‍यसले भन्‍यो, “हुन्‍छ, जसले कचौरा लगेको छ, त्‍यो मेरो कमारो हुनेछ। बाँकी तिमीहरू स्‍वतन्‍त्रसाथ जान सक्‍छौ।” 11यसकारण तिनीहरूले हतपत भारी भूइँमा झारे र आ-आफ्‍ना धोक्रा खोले। 12योसेफको चाकरले होशियारीसँग खोज्‍यो। जेठादेखि लिएर कान्‍छोसम्‍म सबैको धोक्रो हेर्‍यो। कचौरा बेन्‍यामीनको धोक्रोबाट निस्‍क्‍यो। 13दाजुहरूले अफसोस गरेर आफ्‍ना लुगा च्‍याते, गधामा भारी लादे र सहरतिर फर्के।
14यहूदा र तिनका दाजुभाइहरू योसेफको घरमा फर्की आइपुग्‍दा तिनी त्‍यहाँ थिए। तिनीहरूले उनलाई निहुरेर प्रणाम गरे। 15योसेफले भने, “तिमीहरूले यो के काम गरेको? मजस्‍तो मानिसले ईश्‍वरीय दर्शनबाट तिमीहरूको बारेमा पत्ता लगाउन सक्‍छु भनी के तिमीहरू जान्‍दैनौ?”
16“तपाईंलाई के बिन्‍ती गरूँ, हजुर?” यहूदाले भने, “के भनी हामी सफाइ दिन सक्‍छौं र? के बिन्‍ती गरौं? परमेश्‍वरले हाम्रो पाप प्रकट गरिदिनुभयो। जसकोबाट कचौरा निस्‍क्‍यो, त्‍यो मात्र होइन तर हामी सबैजना अब हजुरको कमारा भयौं।”
17योसेफले भने, “होइन, होइन! म कहिल्‍यै त्‍यस्‍तो गर्नेछैनँ। जसकोबाट कचौरा निस्‍क्‍यो, त्‍यो मात्र मेरो कमारो हुनेछ। बाँकी तिमीहरूचाहिँ कुशलको साथ आफ्‍नो बुबाकहाँ जाओ।”
यहूदाले बेन्‍यामीनको लागि बिन्‍ती गर्छन्‌
18योसेफकहाँ गएर यहूदाले भने, “हजुर, कृपा गरी मलाई बोल्‍न अनुमति दिनुहोस्। मसित नरिसाउनुहोस्। तपाईं राजाजस्‍तो हुनुहुन्‍छ। 19हजुरले सोध्‍नुभयो, ‘तिम्रा बुबा वा सानु भाइ छन् कि छैनन्।’ 20हामीले भन्‍यौं ‘कि हाम्रा एक जना बुढा बुबा र उहाँको बुढेसकालका छोरा सानो-सानो हाम्रा एक जना भाइ छन्। त्‍यस भाइको दाजुचाहिँ मर्‍यो र त्‍यसको आमापट्टि अब खालि त्‍यही मात्र जिउँदो छ। त्‍यसकारण उसका बुबाले त्‍यसलाई औधी माया गर्छन्।’ 21हजुरले ‘त्‍यसलाई लिएर आउनू र म त्‍यसलाई हेर्छु’ भनी हामीलाई भन्‍नुभएको थियो। 22हामीले भनेका थियौं, ‘त्‍यसले आफ्‍नो बुबालाई छोड्‍न सक्‍नेछैन किनभने त्‍यसो गर्दा उसको बुबाको मृत्‍यु हुन सक्‍छ।’ 23तर हजुरले भन्‍नुभयो कि हाम्रो कान्‍छो भाइ साथमा आएन भने हामी हजुरको सामु देखा पर्न पनि पाउनेछैनौं।
24“हामी फर्की गएपछि तपाईंले भन्‍नुभएको कुरा हाम्रा बुबालाई सुनायौं। 25उहाँले हामीलाई यहाँ आएर केही अन्‍न किन्‍न पठाउनुभयो। 26त्‍यति बेला हामीले भन्‍यौं, ‘कान्‍छो भाइ हामीसँग गएन भने हामी जान सक्‍दैनौं हामी ती मानिसको अघि पुग्‍न सक्‍नेछैनौं। कान्‍छो भाइ गयो भने मात्र हामी जानेछौं।’ 27हाम्रा बुबाले भन्‍नुभयो, ‘तिमीहरू जान्‍दछौ कि मेरी स्‍वास्‍नी राहेलले दुई छोरा मात्र जन्‍माई। 28एउटाले मलाई छोडेर गयो। त्‍यसलाई जङ्गली जनावरले च्‍यात्तचुत्त पार्‍यो होला किनभने त्‍यो गएदेखि मैले त्‍यसलाई देखेको छैनँ। 29अहिले यसलाई पनि तिमीहरूले लगेर गयौ र बाटोमा त्‍यसलाई केही भयो भने म बुढेसकालमा अफसोसले मर्नेछु।’
30-31“यसकारण हजुर,” यहूदाले भन्‍दै गए, “म यो केटा साथमा नलिई मेरो बुबाकहाँ गएँ भने त्‍यसलाई नदेखेर त्‍यही बेला उहाँ मर्नुहुनेछ। उहाँको जीवन यो केटाको जीवनसित एक भएको छ। उहाँ यति बुढा हुनुभएको छन्‌ कि जुन अफसोस उहाँमाथि पर्नेछ, त्‍यसको कारणले उहाँको मृत्‍यु हुनेछ। 32त्‍योबाहेक यसको लागि मैले आफ्‍नो प्राणको जमानी बुबालाई दिएर आएको छु। मैले उहाँलाई भनेको छु कि यसलाई असल र कुशल उहाँकहाँ फर्काइलगिन भने म जीवनभरि त्‍यसको लागि दोषी हुनेछु 33र हजुर, म यहाँ त्‍यसको सट्टामा हजुरको कमारो भई बसुँला तर त्‍यसलाई आफ्‍ना दाजुहरूसँग जान दिनुहोस्। 34त्‍यसलाई साथमा नलिई म कसरी आफ्‍नो बुबाकहाँ जाऊँ? यस्‍तो आपत् मेरो बुबामाथि परेको म हेर्न सक्‍दिनँ।”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in