YouVersion Logo
Search Icon

उत्‍पत्ति 37

37
योसेफ र तिनका दाजुहरू
1आफ्‍ना बुबाको देश कनानमा याकूब बसिरहे। 2तिनको परिवारको कथा यस्‍तो छ:
योसेफ सत्र वर्षको हुँदाआफ्‍ना दाजुहरूसँग भेडा-बाख्राको हेरचाहा गर्थे। ती दाजुहरू आफ्‍ना बुबाका रखेल बिल्‍हा र जिल्‍पाका छोराहरू थिए। दाजुहरूले बिगार गरेका कुराको खबर उनले बुबाकहाँ पुर्‍याउँथे।
3याकूबले योसेफलाई अरू सबै छोराहरूभन्दा धेरै माया गर्थे किनभने उनी तिनका बुढेसकालका छोरा थिए। उनले योसेफको लागि एउटा पूरा बाहुला भएको लामो लबेदा बनाइदिए। 4बुबाले तिनीहरूलाई भन्दा योसेफलाई बढी माया गर्छन् भनी थाहा पाएपछि तिनका दाजुहरूले तिनलाई घृणा गर्न थाले। तिनीहरू उनीसित राम्ररी बोल्‍दैनथे।
5एक रात योसेफले सपना देखे र त्‍यो सपना दाजुहरूलाई बताएपछि तिनीहरूले उनलाई अझै बढी घृणा गर्न लागे। 6उनले भने, “मेरो सपना सुन। 7हामी सबै खेतमा गहुँका बिटाहरू बाँध्‍दै थियौं। तब मेरो बिटा उभिएर सोझो भई खडा भए। तिमीहरूका बिटाहरूचाहिँ त्‍यसका चारैपट्टि उभिएर त्‍यसलाई ढोग्‍दै थिए।”
8“तँ राजा भएर हामीहरूमाथि राज गर्छु भनी सोच्‍दछस्?” तिनका दाजुहरूले सोधे। यसरी उनको सपना र उनले तिनीहरूबारे भनेका कुराहरूले गर्दा तिनीहरूले उनलाई अझ बढी घृणा गर्न लागे।
9योसेफले अर्को एउटा सपना देखे र दाजुहरूलाई भने, “मैले अर्को एउटा सपना देखें। सपनामा घाम, जून र एघार वटा ताराहरूले मलाई ढोगेको देखें।”
10उनले त्‍यो सपना बुबालाई पनि सुनाए। बुबाले उनलाई हकारे, “त्‍यो कस्‍तो खालको सपना हो? के तँ यो सोच्‍दछस् कि तेरा दाजुहरू, तेरी आमा र म आएर तँलाई ढोग्‍नेछौं?” 11#प्रेरित 7:9योसेफका दाजुहरूले उनलाई डाहा गर्न थाले तर बुबाचाहिँले यी सबै कुरा मनमै राखे।
योसेफ मिश्रमा बेचिन्‍छन्‌
12एक दिन दाजुहरू बुबाका भेडा-बाख्राका बथान चराउन शकेममा गएका बेलामा 13याकूबले योसेफलाई भने, “म चाहन्‍छु कि तँ शकेममा तेरा दाजुहरूले भेडा चराएको ठाउँमा जा।”
योसेफले उत्तर दिए, “म तयार छु।”
14बुबाले भने, “गएर तेरा दाजुहरू कुशल छन् कि छैनन्, भेडा-बाख्राहरू ठीक छन् कि छैनन्, हेरेर आइज र मलाई भन्।” यसरी बुबाले उनलाई हेब्रोनको बेसीबाट पठाए। योसेफ शकेममा पुगे र 15बनमा डुल्‍दै गर्दा एउटा मानिसले भेटेर उनलाई सोध्‍यो, “तिमी के खोज्‍दै छौ?”
16“मेरा आफ्‍ना दाजुहरूलाई खोज्‍दै छु, तिनीहरूले भेडा चराउँछन्,” उनले उत्तर दिए, “तिनीहरू कहाँ छन्, के तपाईंले मलाई भन्‍न सक्‍नुहुन्‍छ?”
17त्‍यस मानिसले भन्‍यो, “तिनीहरू यहाँबाट अघि नै गइसके। तिनीहरूले हामी दोतानतिर जाऔं भनेको कुरा मैले सुनें।” योसेफ दाजुहरूलाई खोज्‍दै गए र तिनीहरूलाई दोतानमा भेटे।
18तिनीहरूले उनलाई टाढैबाट देखे। उनी तिनीहरू भएको ठाउँमा पुग्‍नुअघि नै तिनीहरूले उनलाई छल गरेर मार्ने निश्‍चय गरे। 19तिनीहरूले आपसमा भने, “त्‍यो सपना देख्‍ने आउँदै छ। 20जाऔं, त्‍यसलाई मारेर त्‍यसको लाश एउटा सुख्‍खा इनारमा फालिदिऔं। जङ्गली जनावरले त्‍यसलाई मारेछ भनी हामी भन्‍न सक्‍छौं र त्‍यसका सपनाहरू के हुँदारहेछन्, हेरौंला।”
21रूबेनले तिनीहरूका कुरा सुनेर योसेफलाई बचाउने चेष्‍टा गरे। “त्‍यसलाई नमारिहालौं,” उनले भने, 22“त्‍यसलाई यहाँ जङ्गलमा यो इनारमा फालिदिऔं तर चोट नलगाऔं।” योसेफलाई बचाएर बुबाकहाँ पठाइदिने उपाय गरेर उनले त्‍यस्‍तो भनेका थिए। 23योसेफ दाजुहरूकहाँ आइपुग्‍दा तिनीहरूले उसका बाहुला भएका लामा लबेदा खोसेर च्‍याते। 24त्‍यसपछि उनलाई लगेर तिनीहरूले एउटा सुख्‍खा इनारमा फालिदिए।
25त्‍यसपछि तिनीहरू खान बसे। अचानक तिनीहरूले एक हुल इश्‍माएलीहरूलाई गिलादबाट मिश्रमा गइरहेका देखे। तिनीहरूले आफ्‍ना ऊँटहरूमा मर-मसला र सुगन्‍धित धूप इत्‍यादिका भारी लादेका थिए। 26यहूदाले दाजुभाइहरूलाई भने, “आफ्‍ना भाइलाई मारेर त्‍यसको हत्‍या लुकाउँदा हामीलाई के फाइदा छ र? 27बरु त्‍यसलाई यी इश्‍माएलीहरूका हातमा बेचिदिऔं। त्‍यसो भए त्‍यसलाई चोट पनि लाउनुपर्दैन। आखिरी त्‍यो हाम्रो भाइ, हाम्रो रगत र मासु हो।” दाजुभाइहरूले उनका कुरा माने। 28#प्रेरित 7:9केही मिद्यानी व्‍यापारीहरू त्‍यहाँ पुग्‍दा दाजुहरूले योसेफलाई त्‍यस इनारबाट तानी निकाले र बीसवटा चाँदीका टुक्रा लिएर इश्‍माएलीहरूका हातमा बेचिदिए। इश्‍माएलीहरूले उनलाई मिश्रमा लिएर गए।
29रूबेन फर्केर त्‍यस इनारमा आए। त्‍यहाँ तिनले योसेफलाई देखेनन् र शोक गरेर आफ्‍नो लुगा च्‍याते। 30तिनले भाइहरू भएको ठाउँमा गएर भने, “केटो त त्‍यहाँ छैन। अब मैले के गर्नुपर्ने हो?”
31त्‍यसपछि तिनीहरूले एउटा बाख्रा मारेर त्‍यसको रगतमा योसेफको लबेदा डुबाए। 32त्‍यो लबेदा तिनीहरूले बुबाकहाँ पुर्‍याएर भने, “यो हामीले भेट्टायौं। के यो तपाईंको छोराको हो?”
33याकूबले लबेदा चिनेर भने, “हो, यो त्‍यसैको हो। कुन जङ्गली जनावरले त्‍यसलाई मारेछ। मेरो छोरा योसेफलाई च्‍यात्तचुत्त पारेछ।” 34तब याकूबले शोक गरेर आफ्‍ना लुगा च्‍याते र भाङ्ग्राको लुगा लाए। धेरै दिनसम्‍म उनले छोराको लागि विलाप गरे। 35उनका सबै छोरा-छोरीहरू आएर उनलाई सान्‍त्‍वना दिए तर उनले सान्‍त्‍वना चाहेनन् र भने, “म मेरो छोराको लागि विलाप गर्दै मृत्‍युलोकमा जानेछु।” यसरी उनले आफ्‍ना छोरा योसेफको लागि शोक गरे।
36यही बीचमा मिश्रमा पुगेर ती मिद्यानीहरूले योसेफलाई पोतीफरको हातमा बेचिदिए। पोतीफर मिश्रमा राजाको एक जना अधिकृत थिए। तिनी राजमहलको पहरेदारहरूका कप्‍तान थिए।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in