प्रस्थान 21
21
दास-दासीसँग व्यवहार
1“इस्राएलीहरूलाई यी नियमहरू दिनू। 2#लेवी 25:39-46तिमीहरूले हिब्रू कमारो किन्यौ भने त्यसले छ वर्षसम्म तिमीहरूको सेवा गर्नेछ। सातौँ वर्षमा सित्तैमा त्यसलाई छोडिदिनू। 3त्यो कमारो भएर आएको बेलामा विवाह नगरी आएको थियो भने त्यो गएको बेलामा पनि त्यसको स्वास्नी नलगी एक्लै जाओस्; तर त्यो विवाह गरेर आएको थियो भने त्यसले आफ्नी स्वास्नी लिएर जाओस्। 4त्यसको मालिकले त्यसलाई स्वास्नी दिएका भए र त्यसबाट छोरा-छोरी जन्मिए भने ती स्वास्नी, छोरा-छोरीहरू मालिकका हुनेछन् र त्यो एक्लै जाओस्। 5तर त्यस कमाराले म आफ्ना मालिक, स्वास्नी, छोरा-छोरीहरूलाई माया गर्छु र स्वतन्त्र हुन चाहन्नँ भन्यो भने 6मालिकचाहिँले त्यसलाई पुज्ने स्थलमा लैजाओस् र त्यहाँ ढोका वा ढोकाको खम्बामा त्यसलाई खडा गरेर त्यसको कान छेडिओस्। त्यसो गरेपछि त्यो आफ्नो जीवनभरि कमारो भइरहनेछ।
7“कुनै मानिसले आफ्नी छोरीलाई कमारी बनाएर बेचेको छ भने त्यो केटी कमाराहरूजस्तो स्वतन्त्र भएर जान पाउनेछैन। 8कसैले त्यसलाई स्वास्नी बनाउन किनेको थियो र अब आफ्नी स्वास्नी बनाएर राख्न मन पराउँदैन भने त्यो केटीलाई त्यसकै बुबालाई बेचिदेओस्। त्यसको मालिकले त्यसलाई कुनै विदेशीको हातमा बेच्न सक्नेछैन किनभने त्यसले कमारीलाई अन्याय गरिसकेको छ। 9कुनै मानिसले आफ्नो छोरोको लागि कमारी किनिदिएको छ भने त्यसलाई छोरीजस्तै गरोस्। 10कुनै मानिसले अर्की स्वास्नी ल्यायो भने त्यसले अघिल्ली स्वास्नीलाई खानपान, लुगाफाटा र अघिझैँ स्वास्नीको अधिकार दिइराखोस्। 11यदि त्यस मानिसले आफ्ना यी कर्तव्यहरू पूरा गर्दैन भने त्यसले अघिल्लो स्वास्नीलाई एक पैसा नलिई स्वतन्त्र गरेर छोडिदेओस्।
हिंसासम्बन्धी नियमहरू
12 #
लेवी 24:17
“कसैले मानिसलाई हिर्काएर मार्यो भने त्यो पनि मारिनुपर्छ। 13#गन्ती 35:10-34; व्यवस्था 19:1-13; यहोशू 20:1-9तर त्यसले मार्न नचिताएको तर पनि आकल-झुकलमा मानिस मारेको हो भने त्यो त्यस ठाउँमा भागेर जान सक्छ, जुन ठाउँ म तिमीहरूको निम्ति चुन्नेछु र त्यो त्यहाँ ढुक्कै बस्न सक्नेछ। 14तर कसैले रिस गरेर अनि मार्नै चिताएर अर्को मानिसलाई मार्यो भने र आफैंलाई बचाउन मेरै वेदीमा नै त्यो आएको छ भने पनि त्यसलाई नछोड्नू, त्यो मारिनुपर्छ।
15“आफ्ना बुबा वा आमालाई हिर्काउने मारिनुपर्छ।
16 #
व्यवस्था 24:7
“कसैले कमारो बनाएर बेच्न वा राख्न कुनै मानिसलाई बलजफ्ती गरेर लैजान्छ भने त्यो लाने मानिस मारिनेछ।
17 #
लेवी 20:9; मत्ती 15:4; मर्कूस 7:10 “आफ्ना आमा वा बुबालाई सराप दिन्छ भने त्यो मारिनुपर्छ।
18-19“मानिसहरूले झगडा गर्दा एउटाले अर्कोलाई ढुङ्गा वा मुक्काले हिर्कायो तर मारिहालेन भने त्यसलाई सजाय हुनेछैन। कुटाइ खाने मानिसचाहिँ ओछ्यान पर्यो भने तर पछिबाट उठेर लट्ठी टेकी हिँड्न सक्ने भयो भने हिर्काउनेले त्यो ओछ्यान परेको बेलाको खर्च त्यसलाई देओस् र त्यो निको नभएसम्म त्यसको रेखदेख गरोस्।
20“कुनै मानिसले आफ्नो कमारो वा कमारीलाई लट्ठीले हिर्काउँदा कुटेकै ठाउँमा मर्यो भने त्यस मानिसलाई दण्ड हुनेछ। 21तर त्यो कमारो वा कमारी एक वा दुई दिनसम्म मरेन र त्यसपछि मात्र मर्यो भने त्यसलाई दण्ड दिइनेछैन। क्षति भएको धन नै त्यसको निम्ति दण्ड हुनेछ।
22“मानिसहरू आपसमा झगडा गर्दा कुनै गर्भवती स्त्रीलाई चोट लाग्यो र त्यसको गर्भ तुहियो तर स्त्री आफैंलाई चाहिँ अरू कुनै हानि भएन भने चोट लगाउने मानिसले त्यस स्त्रीको लोग्नेले दाबी गर्दा न्यायाधीशले तोकेको जरिवाना तिर्नुपर्नेछ। 23तर त्यस स्त्रीलाई चोट लाग्यो भने त्यस मानिसले प्राणको साटो प्राण, 24#लेवी 24:19,20; व्यवस्था 19:21; मत्ती 5:38आँखाको साटो आँखा, दाँतको साटो दाँत, हातको साटो हात, खुट्टाको साटो खुट्टा, 25जलेको घाउको साटो जलेकै घाउ, चोटको साटो चोट र घाउको साटो घाउ नै दण्ड भोग्नुपर्नेछ।
26“कुनै मानिसले आफ्नो कमारो वा कमारीलाई आँखामा हिर्कायो र आँखा फुट्यो भने त्यसले आँखाको साटोमा त्यस कमारो वा कमारीलाई सित्तैमा छोडिदिनुपर्नेछ। 27यदि त्यसले कमारा वा कमारीको दाँत झारिदियो भने दाँतको सट्टामा त्यसलाई सित्तैमा छोडिदेओस्।
मालिकहरूको जिम्मेवारी
28“यदि साँढेले कसैलाई सिङले हानेर मार्यो भने त्यसलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नू। त्यसको मासु नखानू अनि त्यसको मालिकलाई केही दण्ड नदिनू। 29तर साँढेको हान्ने बानी थियो अनि मालिकलाई त्यसबारे सावधान गराउँदा पनि साँढेलाई बाँधिराखेन र त्यो साँढेले कसैलाई सिङले हानेर मार्यो भने त्यसलाई ढुङ्गाले हानेर मार्नू र त्यसको मालिकलाई पनि मार्नू। 30तर कतै त्यस मालिकलाई आफ्नो प्राणको सट्टामा जरिवाना तिर्न दिइयो भने त्यसले तोकिएको पूरा दाम तिरोस्। 31त्यस साँढेले केटा वा केटीलाई मार्यो भने यही नियमअनुसार दण्ड दिनू। 32साँढेले कमारो वा कमारीलाई मार्यो भने त्यसको मालिकले त्यस कमारा वा कमारीको मालिकलाई चाँदीका तीस वटा टुक्राहरू दिनुपर्नेछ र साँढेलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नू।
33“यदि कुनै मानिसले खाडलको ढकनी खोलिदियो वा खाडल खनेर त्यसलाई ढाकेन र साँढे वा गधा खाडलमा पर्यो भने 34त्यस मानिसले त्यो साँढे वा गधाको दाम दिनुपर्छ। पशुको मालिकलाई दाम दिएर मरेको पशु त्यसले राखोस्। 35एउटा मालिकको साँढेले अर्कोको साँढेलाई मार्यो भने ती दुई मालिकहरू मिलेर त्यो जिउँदो साँढेलाई बेचून् र पाएको दाम आपसमा बाँडून्। मरेको पशुको मासु पनि तिनीहरूले आपसमा बाँडून्। 36तर साँढेको हान्ने बानी मालिकलाई याद थियो र पनि त्यसलाई बाँधिराखेको थिएन भने त्यस मालिकले मरेको साँढेको मालिकलाई जिउँदो साँढे दिनुपर्नेछ र मरेको साँढेचाहिँ त्यसले लैजान सक्छ।
Currently Selected:
प्रस्थान 21: सरल नेपाली
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.
