LUK 14
14
Isa ka jankarɔto do lakɛndɛya Ɲɔɲɔ lon
1Ɲɔɲɔ lon do rɔ, Isa wara dɔɔnnin diya Farisilu la ɲɛmɔɔ do wara. Mɛnilu siini tɛrɛ dɔɔnnin na ye, woilu bɛɛ tɛrɛ ye a lakɔrɔsila kojuuya. 2Jankarɔto do tɛrɛ ye Isa ɲana jama tɛma ye. Jankarɔ tun da a fari yɔrɔ doilu mafunufunu. 3Isa ka sariya karanmɔɔ ni Farisilu maɲininka ko: «A ye di? Ka mɔɔ lakɛndɛya Ɲɔɲɔ lon, wo bɛnni an na sariya ma, wala wo bɛnni tɛ?» 4Ii ka imakun. Wo rɔ, Isa ka a bolo la jankarɔto kan ka a lakɛndɛya, ka ban ka sila di a ma. 5A bɔ mɛn kɛni, Isa ka ii maɲininka ko: «Ni ai la den, wala ai la nisi bera kɔlɔn kɔndɔ, yon ye ai tɛma yan, mɛn di i ban wo layɛlɛla Ɲɔɲɔ lon? Ai ri a labɔ jona, wo tɛ?» 6Ii ma se Isa jabila.
Ɲɛmɔɔ sii diya ɲininnailu
7Ka Isa to dɔɔnnin diya ye, a ka mɔɔilu lakɔrɔsi, mɛnilu kilini dɔɔnnin kanma. Ii nani ɲɛmɔɔ sii diya tala ii jɛrɛ yɛ. Wo rɔ, a ka kuma kɔrɔlama do fɔ ii yɛ. A ka a fɔ ko: 8«I wa kili ka wa kɔɲɔ malɔ diya rɔ, i kana wa i sii ɲɛmɔɔ sii diya rɔ, baa wo ri a tɛrɛn tumado ɲɛmɔɔ do kilini ye, mɛn ka bon i ri. 9Ni wo nara ka i siini tɛrɛn ɲɛmɔɔ sii diya, i maloyatɔ le. Mɛn ka ai fila bɛɛ kili, wo ri na ka a fɔ i yɛ ko: ‹Iwuli ka sii diya wo di mɔɔba ma.› I ri wuli maloya rɔ ka kɔmamɔɔ sii diya ɲinin jama kɔfɛ.
10«Nba, i wa kili kɔɲɔ malɔ diya rɔ, i ye wa i sii kɔmamɔɔ sii diya rɔ. Wo wa kɛ, mɛn ka ai bɛɛ kili, wo ri lakɔrɔsili kɛ ka a fɔ ko i ma kan ka i sii ten. A ri sii diya gbɛrɛ ɲinin i yɛ, mɛn ka ɲi fɔlɔman di. A ri a fɔ i yɛ ko: ‹N teri, i ye na i sii ɲɛmɔɔ sii diya rɔ.› I ri bonya ba sɔrɔn mɔɔilu bɛɛ ɲana. 11A ragbɛ! Mɔɔ mɔɔ wa a jɛrɛ bonya, Alla ri wo majii. Kɔni mɔɔ mɔɔ wa a jɛrɛ fanmajii, Alla ri wo bonya.»
12Isa ka kuma do fɔ cɛɛ yɛ fanan, a kilini mɛn bolo. A ka a fɔ ko: «I wa kɛ mɔɔilu kilila dɔɔnnin kanma, i kana dan i terilu ni i badenmailu ma, a ni i siiɲɔɔ nanfulutiilu, baa lon do rɔ, woilu fanan di a ɲɔɔn kɛ i yɛ, ka i sara wo rɔ. 13Ni i ka mɔɔilu kili sali dɔɔnnin kanma, i ye fantanilu ni lanjiiritɔilu a ni ɲa fuyenilu kili dɔɔn diya. 14I ri barayi sɔrɔn wo rɔ, ka a masɔrɔn woilu ti se ka i la koɲuma julu sara. Alla wa telenbailu su lawuli, a ri wo baarayi di i ma.»
Mɛnilu kilini dɔɔnnin ko ma
15Isa dɔɔnnin ɲɔɔn do ka a tolo malɔ wo bɛɛ la, ka a fɔ a yɛ ko: «Mɛn di dɔɔnnin kɛ Alla la Mansaya rɔ, a ri a kunnadiya sɔrɔn a la ko rɔ kosɛbɛ.» 16Isa ka jabili kɛ sanda do rɔ. A ko: «Lon do rɔ, cɛɛ do tɛrɛ ye a fɛ ka dɔɔnnin ba rabɛn ka mɔɔ siyaman kili. 17Damunin waati sera tuma mɛn na, a ka a la jɔncɛ lɔ mɔɔilu kili la, ko ii ye na dɔɔnnin kɛ. 18Kɔni, ii bɛɛ ka bɔɲa ɲinin a bolo. A wara mɔɔ fɔlɔ mɛn kili, wo ka a fɔ ko: ‹N da duu do san. A fɛrɛ tɛ fo n ye wa a mafɛnɛ. I sabari ka yafa a ma. N ti se wala.› 19Mɔɔ filana ka a fɔ ko: ‹N da sɛnɛkɛ nisi tan san. N watɔ woilu mafɛnɛla. I sabari ka yafa n ma.› 20Mɔɔ sawana fanan ka a fɔ ko: ‹N ban san de muso furula. Wo le kosɔn, n ti se wala.› 21Jɔncɛ wara wo ɲafɔ a la kuntii yɛ. A la kuntii duunyara kosɛbɛ, ka a fɔ jɔncɛ yɛ ko: ‹I bori ka wa se so kɔndɔ fan bɛɛ, tiritilu ni sila mɛsɛnilu la. I wa fantan mɛnilu yen, i ye ii kili, a ni lanjiiritɔilu. I ye ii bɛɛ ta ka na ii ri yan.› 22Jɔncɛ ka a fɔ a la kuntii yɛ ko: ‹I ka mɛn fɔ, n da ban wo kɛla. Kɔni haan bi, i la bon ma fa munun.› 23Kuntii ka a fɔ a yɛ ko: ‹I ye bɔ so kɔndɔ ka wa kɔkan. I wa mɔɔ mɔɔ tɛrɛn silailu la ye, i ye ii kili. I ye fɛrɛ bɛɛ kɛ kosa ii ri na n na bon nafa a ɲa ma. 24A ragbɛ! N ka so kɔndɔ mɔɔ mɛnilu fɔlɔman kili, mɛnilu ka i ban nde rɔ, ii tɛ foyi si sɔrɔn n na balo rɔ.›»
Ka Sankɔ Jate
25Lon do rɔ, jama ba bilani tɛrɛ ye Isa kɔfɛ. A ka iyɛlɛman ka a fɔ ii yɛ ko: 26«Ni mɔɔ mɛn ye a fɛ ka bila n kɔfɛ, a ma sɔn n na ko ye diya a yɛ ka tamin a fa la, ka tamin a na fanan na, ka tamin a muso la, ka tamin a denilu fanan na, ka tamin a dɔɔnilu ni a kɔrɔilu la, hali ka a tamin a jɛrɛ nii na, wo ti se ka kɛ n na karanden jɛrɛ jɛrɛ ri. 27Mɛn ma sɔn a gbɔngbɔn jiri ta, ka bila n kɔfɛ, wo ti se kɛla n na karanden di.
28«A ye di? Yon de ye ai tɛma yan, ni a ye a fɛ ka sankaso lɔ, a tɛ i sii fɔlɔ ka jate mira kɛ? Kosa a ri a lɔn ni a ri se ka a lɔ ka a laban. 29Ni a ma wo kɛ fɔlɔ, a ri sankaso ju sii, ka ban ka kaɲa a lɔla ka a to ye. Wo wa kɛ, mɔɔilu ri a mayɛlɛ wo rɔ. 30Ii ri a fɔ ko: ‹Han, cɛɛ wo! A ka a fɔ ko a ri sankaso lɔ, kɔni a ra kaɲa fewu!›
31«A ye di? Mansa ɲuman di sɔn ka bɔ mansa gbɛrɛ kɛlɛ kanma, ni a ma i sii fɔlɔ ka jate mira kɛ. Kosa a ri a lɔn ni a la kɛlɛden mɔɔ waa tan di se wo la kɛlɛden mɔɔ waa muwan na. 32Ni a ka a yen ko a ti se wo la, yani mansa wo ye sudunya a ma, a ri keladenilu lawa kɛlɛ ban kanma. 33A ragbɛ! Ni i ma i ban i jɛrɛ rɔ, ka fen bɛɛ to ye, i ti se kɛla n na karanden di.
34«I ka a lɔn, kɔɔ ye fen ɲuma ri. Kɔni ni a diya bɔra a la, a ti se ladiyala ikɔ. 35Ni a diya bɔra a la, a ti se ka duu diya sɛnɛ rɔ, a ti se foyi ɲala sununkun na fanan. A ri lafili. Nba, mɛn tolo ye mɛnni kɛla wo ye a tolo malɔ misali ɲin na.»
Currently Selected:
LUK 14: AKS
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2022 Pioneer Bible Translators
This work is licensed under the Creative Commons Attribution ShareAlike 4.0 license https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/
