Башланув 37

Юсуф ве онынъ агъа-къардашлары

1Якъуп онынъ бабасы вакътынджа яшагъан мемлекетте, Ханаан топрагъында ерлешти.

2Мына, Якъуп ве онынъ эвлятлары акъкъында ривает.

Юсуф он еди яшында эди. О, яш бир бала олып, озюнинъ агъаларынен ве бабасынынъ апайлары Зилпа ве Билханынъ огъулларынен берабер айван бакъып юре эди. Оларнынъ япкъанлары акъкъында бабаларына етиштире эди. 3Юсуф догъгъанда, Исраиль баягъы яшта олгъаны ичюн, Исраиль Юсуфны башкъа огъулларындан зияде севе эди. Эм де Якъуп онъа чешит ренкли урба тикип берди. 4Агъалары, Якъуп Юсуфны олардан зияде севгенини корип, Юсуфны корьмеге козьлери ёкъ олды; олар онен достане лаф этип оламай эдилер.

5Бир вакъыт Юсуф тюш корьди ве оны агъаларына айтып берди, олар исе онъа къаршы даа зияде нефретлендилер. 6Юсуф оларгъа:

– Корьген тюшюмни динъленъиз, – деди. 7– Мына биз тарлада багъ багълагъанымызда, меним багъым дос-догъру турды. Сизинъ багъларынъыз меним багъымнынъ этрафыны сарып, онъа седжде эттилер!

8Агъалары онъа:

– Сен бизге падишалыкъ этеджексинъми, аджеба? Бизге башлыкъ оладжакъсынъмы, аджеба? – дедилер ве Юсуфнынъ бу сёзлери ве корьген тюшлери ичюн онъа даа зияде нефретлендилер.

9Юсуф исе бир даа тюш корьди ве кене оны агъаларына айтып берди:

– Мына мен даа бир тюш корьдим: кунеш, ай ве он бир дане йылдыз манъа седжде эттилер!

10Бу тюшни бабасына ве агъаларына айтып бергенинден сонъ, бабасы оны сёгди:

– Не дайын тюштир бу сенинъ корьгенинъ? Мен, ананъ ве агъаларынъ сенинъ къаршынъа келип, санъа седжде этеджекмизми?

11Агъалары Юсуфны пахылладылар, амма бабасы онынъ икяесини акъылында къалдырды.

Юсуфны къуллукъкъа саталар

12Бир кунь Юсуфнынъ агъалары бабаларынынъ айванларыны Шекем шеэрининъ дживарларында бакъмагъа кеттилер. 13#Баш 33.18Исраиль Юсуфкъа:

– Агъаларынъ Шекем янында айванларны бакъалар. Айды, мен сени оларгъа ёллайым, – деди.

– Мен азырым, – деп джевап берди бабасына Юсуф.

14 # 1 Пад 17.18 – Агъаларынъ сагъ-селяметлерми, айванлар да яхшылармы, барып бакъса. Джевабыны манъа келип айт, – деди онъа бабасы ве оны Хеврон вадийинден ёллады.

Юсуф Шекемге кельди. 15Бир адам онынъ тарлада ёлны шашырып юргенини корьди. Бу адам:

– Сен нени къыдырасынъ? – деп сорады.

16– Агъаларымны къыдырам, – деди Юсуф. – Ялварам, олар айванларны къайда бакъкъанларыны айт манъа.

17 # 4 Пад 6.13 – Олар мындан кеттилер, – деди о адам. – Мен оларнынъ: «Дотангъа кетейик», – дегенлерини эшиттим.

Юсуф агъаларынынъ артындан кетти ве оларны Дотанда тапты. 18Агъалары оны узакътан корьдилер, ве о, оларнынъ янына кельмезден эвель, оны ольдюрмек ичюн, озьара гизлиден сырлашмагъа башладылар. 19Олардан бири башкъаларына:

– Ана тюш эфендиси келе, – деди. 20– Айдынъыз, шимди барайыкъ да, оны ольдюрейик, къуюгъа атайыкъ, сонъ: «Оны кийик айван ашады», – деп айтайыкъ. Тюшлеринден не олып чыкъаджагъыны корермиз.

21Рубен буны эшиткен сонъ:

– Оны ольдюрмейик, – деп, Юсуфны олардан къуртарды. 22Юсуфны къардашларынынъ къолларындан къуртармакъ ве бабасына къайтармакъ ичюн, Рубен оларгъа:

– Къан тёкменъиз. Юсуфны сахрадаки бир къуюгъа ташланъыз. Озь къолларынъызнен оны ольдюрменъиз, – деди.

23Юсуф агъаларынынъ янларына кельгенинен, олар онынъ устюндеки чешит ренкли урбасыны йыртып алдылар, 24#Йрм 38.6; Зек 9.11Юсуфнынъ озюни тутып, къуюгъа аттылар. Къую исе бош эди, анда сув ёкъ эди.

25Агъалары аш ашамагъа отургъанда, козьлерини котерип, Гилад тарафындан кельген исмаиллилернинъ керваныны корьдилер. Керван девелери тюрлю тереклерден алынгъан къокъулы сакъызларны алып кете эдилер, буларны Мысыргъа алып бара эдилер. 26Ехуда озь агъа-къардашларына:

– Озь къардашымызны ольдюрип, онынъ тёкюльген къаныны гизлегенимизде не файда? 27#Баш 25.12-16Келинъ, оны исмаиллилерге сатайыкъ, бизим къолумыздан ольмесин. Насыл да олса, о, бизим къардашымыз, джан-джигеримиздир, – деди. Агъа-къардашлары онынъ сёзюне къол туттылар.

28Мидьян базиргянлары янларындан кечкенде, агъалары Юсуфны къуюдан чыкъарып, оны исмаиллилерге йигирми кумюш акъчагъа саттылар. Исмаиллилер Юсуфны Мысыргъа алып кеттилер.

29Рубен къую янына келип, бакъса, Юсуф анда ёкъ эди. Рубен устюндеки урбаларыны йыртты 30ве къардашларына къайтып:

– Огълан ёкъ. Я мен? Мен къайда кетейим? – деди.

31Агъалары Юсуфнынъ урбасыны алдылар ве улакъны сойып, урбаны улакънынъ къанына батырдылар. 32Бу урбаны алып, бабаларына кетирдилер ве:

– Биз буны таптыкъ. Бакъ, огълунънынъ урбасыны таныйсынъмы? – дедилер. 33О, урбасыны таныды ве:

– Бу, огълумнынъ урбасы. Оны кийик айван ашагъан. Керчектен де Юсуф парчалангъан, – деди.

34 # Эюп 1.20 Якъуп урбаларыны йыртты, къаба токъулгъан басмадан белине къушанма япты ве чокъ куньлер девамында огълу артындан яныкълап агълады. 35Якъупнынъ эписи огъуллары ве эписи къызлары онынъ гонълюни алмакъ ичюн топландылар, амма Якъуп теселли тапмагъа истемеди:

– Эфкярланып, огълум артындан о бир дюньягъа кетерим, – деди.

Юсуфнынъ артындан бабасы бойле яныкълап агълай эди.

36Мидьянлылар исе Юсуфны Мысырда фыравуннынъ#37.36 Фыравун – Мысырнынъ падишасы. везири ве сакъчыларнынъ башлыгъы олгъан Потифаргъа саттылар.

Currently Selected:

Башланув 37: CTB

Highlight

Copy