Лука 7

Урым юзбасшысынынъ ыргаты сав болады

1Иса Оьзин тынълайтаган халкка соьзлерин айтып кутылганнан сонъ Капарнаумга барды. 2Онда бир урым юзбасшысынынъ баалаткан ыргаты оьлим аьлге етип авырыйтаган эди. 3Исадынъ акында эситкенлей, Ол ювыт аксакалларын, ыргатын сав этпеге келерме экен деп, тилетип йиберди. 4Аксакаллар Исага келип: «Бу аьдем ярдам этуьвинъе тийисли. 5Ол халкымызды суьеди, биз уьшин синагог та салдырган», – деп, ялбарып тиледилер.

6Иса олар ман барды. Уьйге етпеге бираз калганда, алдыларына юзбасшы досларын йиберип, Ога: «Кыйналма, Бийим, Сен меним уьйиме кирмеге мен тийисли тувылман. 7Сонынъ уьшин мен Сага баралмаганым да, неге десе оьзимди ога тийисли тувылдай коьрдим. Тек бир соьз айтсанъ, ыргатым сав болар. 8Мен оьзим де баскаларга бойсынган аьдеммен, меним колымда да аскершилер бар. Олардынъ бирисине: „Кет“, – десем, кетеди; баскасына: „Кел“, – десем, келеди; ыргатыма: „Муны эт“, – десем, ислейди», – деп айттырды.

9Иса, оны эситкенде, сейирсинди эм Оьзининъ артыннан келетаган халкка бурылып: «Сизге айтаман, сосындай иманды Мен Исраилде де таппаганман», – деди. 10Йиберилгенлер, кери уьйге кайтканда, ыргатты сав-эсен таптылар.

Тул хатыннынъ улынынъ тирилуьви

11Оннан сонъ тез арадан Иса Наин деп аталган шахарга кетти эм Оны ман сокталары да, коьп халк та биргесине бардылар. 12Ол шахар капысына янасып келген вакытта, булайда оьликти шыгараятыр эдилер. Ол анасынынъ ялгыз улы эди, ана оьзи де тул хатын эди. Шахардан шыгатаган коьп халк та сол хатын ман бирге бара эди. 13Раббий хатынды коьргенде языксынды эм ога: «Йылама!» – деди.

14Ювыклай берип, шапырашка колын тийгистти; оны коьтерген аьдемлер токталдылар эм Иса: «Йигит, сага айтаман, тур!» – деп буйырды. 15Оьлик коьтерилди, олтырды эм соьйлеп баслады. Иса оны анасына кайтарды.

16Сонда баьрисин де коркув бийледи. Олар Аллады данъклап: «Бизим арамыздан уллы пайхамбар шыкты!» эм «Алла Оьз халкына ярдам этпеге келди!» – дедилер. 17Исадынъ хабарлары буьтин Юдеяга эм онынъ тоьгерегиндеги ерлерге яйылдылар.

Исадынъ Яхъя пайхамбарга явабы

18Яхъядынъ сокталары ога сол затлардынъ баьрисин билдирдилер. 19Сонда Яхъя сокталарынынъ экевин шакырып: «Сол келмеге тийисли Сенсинъ ме, яде баскады сакламага керекпе?» – деп, соратып, Исага йиберди.

20Олар Исага келип: «Шомылдырувшы Яхъя бизди Сага, сол келмеге тийисли Сенсинъ ме, яде бизге баскады сакламага керекпе деп, соратып йиберген», – дедилер.

21А сол вакыт Иса коьплерди маразларыннан, сыркавларыннан эм кара йинлерден сав этетаган эди, коьплеген сокырлардынъ да коьруьвин кайтаратаган эди. 22Яхьядынъ сокталарына явапка: «Барынъыз, коьргенлеринъизди эм эситкенлеринъизди Яхъяга айтынъыз: сокырлар коьз ашадылар, аксаклар юредилер, авыр тери маразлылар авырувларыннан тазаланадылар, санъыравлар эситедилер, оьлгенлер тириледилер эм пакырларга ийги хабар билдириледи. 23Ким Мага шекленмейди, сол – бактылы», – деди.

24Иса, Яхъядынъ элшилери кеткеннен сонъ, халкка Яхъя акында айтып баслады: «Сиз шоьлге не зат коьрмеге баргансыз? Ел мен шайкала турган камысты ма? 25Йок! Сиз неди коьрмеге баргансыз? Юмсак кийимди кийген аьдемди ме? Тек ярасык кийинетаганлар эм мол яшайтаганлар патша сарайларында боладылар. 26Сиз сонда неди коьрмеге баргансыз? Пайхамбарды ма? Аьше, сизге айтаман, пайхамбардан да уллыды. 27Онынъ акында булай язылган: „Мине Мен хабаршымды Сенинъ алдынъа йибереятырман, ол Сага йол аьзирлеек“. 28Сизге айтаман, хатынлардан тувганлар арасында Яхъядан уллырак йок. Ама Алладынъ Патшалыгында энъ кишкейи оннан уьйкен».

29Яхъядынъ колы ман сувга шомылдырылып тазаланган баьри халк, ясакшылар да ишинде болып, Исадынъ соьзлерин эситип, Алладынъ аьдиллигин данъкладылар. 30Парисейлер мен Таурат аьлимлери болса Яхъядынъ колы ман сувга шомылдырылып тазаланмага унамаган, Алладынъ оларга буйырганын кери каккан эдилер.

31Сонда Иса: «Сосы несил аьдемлерди ким мен тенълестирейим? Олар кимге усайдылар?» – деди. 32«Олар базар майданында олтырып, бири бирине: „Биз сизге сыбызгы тарттык, а сиз бийимединъиз; кайгылы йырлар йырладык, а сиз йыламадынъыз“, – деп кышкыратаган балалардай. 33Шомылдырувшы Яхъя келди, не оьтпек емейди, не шагыр ишпейди, а сиз: „Ол йинли“, – дейсинъиз. 34Аьдем Улы келди, ашайды эм ишеди, а сиз: „Мине ас ашамага, шагыр ишпеге суьювши, ясакшылардынъ эм куьналылардынъ досы!“ – дейсинъиз. 35Ама акыллылыктынъ тувралыгы буьтин аьвлетлеринде коьринеди».

Исадынъ аягына май яккан хатын

36Парисейлердинъ биреви Исады аска шакырды. Иса онынъ уьйине барды, сыпыра янында оьз орынын алды. 37Сол вакыт ол шахардынъ бир куьналы хатыны, парисей уьйинде Исадынъ олтырганын билгенде, ак мермер савыт пан аьруьв ийисли май алып келди. 38Ол Исадынъ аягынынъ касына ювыклап турды эм, йылап, коьзяслары ман Онынъ аякларын ювды, сонъ оьз шашы ман суьртти, оларды оьпти, ийисли-кокыслы майды ягып баслады. 39Исады шакырган парисей оны коьргенде, оьзи оьзине: «Эгер бу Аьдем уьшини мен де пайхамбар болса, Ол Оьзине ким эм кайдай кыскаяклы ябысатаганын билер эди: хатын – куьналы ды», – деди.

40Сонда ога карап, Иса: «Шимон, Мен сага айтаягым бар», – деди.

«Айт, Устаз», – деди Шимон.

41«Эки аьдем бир ок иесине борышлы болганлар, – деп баслады Иса соьзин. – Бири бес юз динар тийисли, а экиншиси – элли. 42Тек, олардынъ тоьлемеге бир затлары да болмаган себепли, экевине де борышларын кеширеди. Айтшы, экевининъ кайсысы оны бек суьер экен?»

43Шимон: «Меним ойыма коьре, кимге коьбирек борышы кеширилген – сол», – деп яваплады.

«Сен дурыс ойлайсынъ», – деди Иса. 44Сонъ Иса хатынга карады да Шимонга айтты: «Коьресинъме сен бу хатынды? Мен сенинъ уьйинъе келдим, сен Меним аягыма сувды да бермединъ. Бу хатын болса коьзяслары ман Меним аягымды ювды эм шашлары ман суьртти. 45Сен саламласканда Мени оьппединъ, а ол, Мен бу ерге келгенли, аягымды оьпкенин токтатпайды. 46Сен Меним басыма зейтун майын да якпадынъ, а ол аягыма да ийисли-кокыслы майды ягады. 47Сол себептен сага айтаман: онынъ коьп куьналары кеширилгени уьшин ол соьйтип суьйимин коьрсетеди. А кимге аз кеширилетаган болса, сол аз суьеди».

48Хатынга да: «Сенинъ куьналарынъ кешириледилер», – деди.

49Иса ман олтырган аьдемлер ишлериннен: «Куьналарды да кеширетаган Бу ким болды?» – дейтаган эдилер.

50Иса болса хатынга: «Сенинъ ынанувынъ сени куткарды тынышлык пан бар», – деди.

Currently Selected:

Лука 7: NOG

Highlight

Copy