Яхья 11

Лазардынъ оьлуьви

1Марьем эм онынъ аьптеси Марта яшаган Бетхиний авылында Лазар атлы бир авырган бар эди. 2Раббийдинъ аякларына аьруьв ийисли майды яккан эм оьзининъ шашы ман суьрткен эне сол Марьем эди. Ол Лазардынъ карындасы эди. 3Исага: «Раббий! Сенинъ суьйген аьдеминъ авырыйды», – деп хабар йибердилер.

4Иса эситип: «Бу авырув оьлим авырувы тувыл, ол Алла данъкы уьшин, Алла Улы сол авырув аркалы данък тапсын деп, берилген», – деди.

5Иса Мартады, онынъ синълиси Марьемди эм Лазарды суьетаган эди. 6Лазардынъ авырыйтаганын эситкенде, турган еринде тагы да эки куьн калды. 7Сонъ сокталарына: «Кайтарадан Юдеяга бараяк», – деди.

8Сокталар: «Устаз! Коьп болмай, ондагы ювытлар Сени таслар ман тоьбелеек болган эдилер, а Сен тагы да сонда кайтаяк боласынъ?» – дедилер.

9Иса: «Куьндиз он эки саьат ярык болып турмайдыма? Куьндиз юруьвши суьрилмес, неге десе бу дуныядынъ ярыгын коьреди. 10Туьнде юруьвши суьринеди, неге десе онда ярыклык йок», – деп явап берди. 11Сол соьзлерди айтканнан сонъ Ол сокталарына: «Бизим досымыз Лазар уйклап кеткен, Мен оны уянтпага бараман», – деди.

12Сокталары: «Раббий! Уйклап кеткен болса, сав болар», – дедилер.

13Иса Лазардынъ оьлгени акында айтатаган эди, а олар, аьдеттеги уйкы акында айтады деп, ойладылар. 14Сонда Иса оларга ашык этип: «Лазар оьлген. 15Сиз уьшин, сизди ынандырайым деп, онда болмаганыма куванаман, а соьле онынъ касына бараяк», – деди.

16Сонда Эгиз деп те аталатаган Тома баска сокталарга: «Биз де бараяк, Оны ман бирге оьлеек!» – деди.

Иса Марта ман Марьемди юбантады

17Иса Бетхинийге ювыклаганда, Лазардынъ илеси кабырда доьрт куьн ятканын билди. 18Бетхиний Ерусалимнен он бес стадияга#11:18 15 стадия = 2,8 километр. ювык болган ерде орынласкан эди. 19Коьплеген ювытлар Марта ман Марьемге кардашлары уьшин кайгы соьзин айтпага келдилер. 20Марта Исадынъ келуьвин эситкенде, Онынъ алдына шыкты. Марьем болса уьйде калды.

21Марта Исага: «Раббий! Сен мунда болган болсанъ, кардашым оьлмеек болар эди. 22Ама мен соьле де билемен: Сен Алладан не тилесенъ, Алла Сага соны береек», – деди.

23Иса: «Кардашынъ тирилеек», – деди.

24Марта: «Баьриси де тирилеек ахыр куьнде, онынъ тирилеегин билемен», – дегенди айтты.

25Иса: «Мен – тирилуьв эм яшав, Мага иман эткен аьдем оьлсе де яшавын бардыраяк. 26Яшаган эм Мага ынанган аьдем бир заманда да оьлмес. Бу затка ынанасынъма?» – деп сорады.

27Марта: «Аьше, Раббий! Сенинъ дуныяга келмеге керек болганынъа, Алла Улы Масих экенинъе ынанаман», – деди. 28Муны айтканнан сонъ кетип, сездирмей, синълисин шакырып: «Устаз мунда, Ол сени шакырады», – деди.

29Марьем соны эситкенлей, тез болып орныннан турып, Исадынъ алдына шапты. 30Иса аьле авылга кирмеген эди. Ол Марта йолыккан еринде тура эди. 31Марьем мен бирге уьйде болган эм оны юбанткан ювытлар, Марьемнинъ ушып турып шыгып кеткенин коьрип, йыламага кабырына барады деп ойлап, онынъ артыннан кеттилер.

32Марьем Иса турган ерге келди. Оны коьрип, аягына йыгылды эм: «Раббий! Мунда болган болсанъ, кардашым оьлмеек болар эди», – деди.

33Иса онынъ эм оны ман келген ювытлардынъ йылаганын коьрип, Оьзининъ де коьнъили толып, бек кайгырды. 34«Сиз оны кайда орынластырдынъыз?» – деп сорады.

«Раббий! Кел, Оьзинъ коьрерсинъ», – дедилер. 35Иса йылады. 36Сонда ювытлар: «Каратага, Ол Лазарды калай бек суьйген!» – дедилер.

37А олардынъ кайбиревлери: «Сокырдынъ коьзлерин ашкан, Лазар оьлмесин деп калай бир зат эталмады?» – дедилер.

Иса Лазарды тирилтеди

38Иса коьнъили кайгыга толып, кабыр янына келди. Кабыр алдына уьйкен тас суьелген бир дорбын эди. 39Иса: «Тасты алып тасланъыз!» – деди.

Оьлген аьдемнинъ карындасы Марта: «Раббий! Ол энди ийисленген, неге десе оьлгени доьрт куьн», – деди.

40Иса: «Мен сага айтпаган эдимме, иман этсенъ, Алладынъ данъкын коьрерсинъ», – деди.

41Оннан сонъ оьли яткан дорбыннан тасты алдылар. Иса коьзлерин коькке тигип: «Ай, Атам, Мени эситкенинъ уьшин Сага шуькир этемен. 42Билемен, Мени дайым да эситесинъ, тек бу соьзлерди, мунда турган халк Мени мунда йибергенинъе ынансын деп, айтаман», – деди. 43Муны айтканнан сонъ Ол куьшли давыс пан: «Лазар! Тыска шык!» – деди.

44Оьлген аьдем шыкты. Коллары, аяклары кебин мен байланган, бети явлык пан капланган эди. Иса: «Онынъ кебинин шешинъиз, юрмеге койынъыз», – деди.

Парисейлер Исады оьлтирмеге каьрледилер

45Сол вакытта Марьемге келген ювытлардынъ коьбиси, Иса эткен ислерди коьрип, Ога ынандылар. 46А олардынъ кайбиревлери, парисейлер янына барып, оларга Иса эткен ислер акында хабарладылар.

47Сонда бас дин куллыкшылар ман парисейлер межлисти йыйып: «Биз не этеек? Бу аьдем коьп аьлемет нышанлар коьрсетеди. 48Оны бу йол калдырсак, баьри де Ога ынанар, урымшылар келип, бизим еримизди де, халкымызды да йок этер», – дедилер.

49Олардынъ бириси, сол йылда бас дин куллыкшы болган Каяпа, айтты: «Сиз бир зат та билмейсиз. 50Буьтин халктынъ оьлуьви яде халк уьшин бир аьдемнинъ оьлуьви колайма? Сиз соны анълалмайсыз».

51Ол бу соьзлерди оьзиннен айтпады, сол йыл бас дин куллыкшысы болганнан себеп, Исадынъ ювыт халкы уьшин оьлеегин алдыдан айтып берди, 52тек ювыт халкы уьшин тувыл, а Алладынъ таралган балаларын бирге йыюв уьшин. 53Сол куьннен сонъ олар Исады оьлтирмеге сылтавлар излеп, кенъесип басладылар.

54Сонынъ уьшин Иса энди ювытлар арасында ашыктан-ашык юрмеди. Сонъ шоьлге ювык ерге, Эпрайым деген бир шахарга, кетти, Оьзининъ сокталары ман сонда калды. 55Ювытлардынъ Пасха байрамы ювыклай эди, эллерден коьп халк Пасха алдында тазаланув аьдетин этпеге Ерусалимге келди. 56Сол шакта Исады излей эдилер эм Алла уьйининъ каралдысында аьдемлер бирбирине: «Сиз кайтип ойлайсыз? Ол байрамга келмеспе экен?» – деп сорай эдилер.

57Бас дин куллыкшылар эм парисейлер Исады ыслар уьшин, ким болса да Онынъ кайда экенин билсе, келип айтпага керек деп, буйырдылар.

Currently Selected:

Яхья 11: NOG

Highlight

Copy