لوکا 24

ایسّائے جاه جنَگ

(مَتّا 28‏:1‏–8؛ مَرکاس 16‏:1‏–8؛ یوهَنّا 20‏:1‏–8)

1هپتگئے ائولی رۆچا، بزان یکشَمبِهئے گوَرباما،#24‏:1 گوَربام، بزان رۆٹکّ، رۆچئے در آیگئے وهد. جنێنان هما وشبۆێن رۆگن و اَتر که تئیار کرتگ‌اَتنت، زرتنت و کبرئے سرا شتنت، 2بله دیستِش هما ڈۆک که کبرئے دپا اَت لێٹ گپتگ و چه وتی جاگها ٹَگلتگ. 3وهدے کبرئے تها شتنت، هُداوندێن ایسّائے جۆنِش ندیست. 4هئیران اَتنت و نزانتِش چے بکننت که اَناگت دو مرد، گۆن دْرپشۆکێن گُد و پُچّان آیانی کَشا اۆشتات. 5جنێنان، چه تُرسا وتی سر جَهل کرت، بله آ دوێنان گوَشت: ”شما چێا آ زندگێنا، مُردگانی نیاما شۆهازَ کنێت؟ 6آ، اِدا نه‌اِنت، آییا جاه جتگ. یات کنێت، آ وهدی که اَنگت گۆن شما جَلیلا اَت، چے گوَشتی؟ 7شمارا نگوَشتی که ’انسانئے چُکّ باید اِنت گُنهکارانی دستا دئیگ ببیت، باید اِنت سَلیب کَشّگ ببیت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت و جاه بجنت‘؟“ 8گڑا، آ جنێن ایسّائے اے هبرئے یاتا کپتنت.

9چه کبرئے سرا که پِر ترّتنت، اے سجّهێن هال و هبرِش گۆن یازدهێن کاسِد و آ دگران گوَشتنت. 10آ که اے هبرِش په کاسِدان رَسێنت، مَریم مَجْدَلیَه، یوانّا، آکوبئے مات مَریم و آیانی آ دگه همراهێن جنێن اَتنت. 11کاسِدان، جنێنانی هبر بے سر و بُنێن هبر زانت و باوَرِش نکرتنت. 12بله پِتْرُس پاد آتک و په دْرِکّے کبرئے نێمگا شت، سَری جَهل کرت و کَبرئے تها چارتی، بله چه لیلُمێن گُدان و اَبێد، دگه هچّی ندیست. گڑا چه وتی دیستگێنان، هئیران و هَبَکّه بوت و لۆگا پِر ترّت.

اِماووسئے رَهسرا

(مَرکاس 16‏:12‏–13)

13هما رۆچا، چه آیان دو مرید، دێم په اِماووس نامێن مێتگێا رئوگا اَت که چه اورشَلیما کِساس یازده کیلومیتر دور اَت.#24‏:13 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”شست اِستادی“. یکّ اِسْتادیے کِساس 180 میتر بوتگ. 14آ، راها گۆن یکدگرا همے بوتگێن هبر و هالانی بارئوا گپّ و تْران کنگا اَتنت. 15همے وهدا که گپّ و هبرا اَتنت، اَناگت ایسّا وت آیانی کِرّا آتک و گۆن آیان هۆر و همراه بوت. 16بله پَجّاهِش نئیاورت، چێا که آیانی چمّ پردهێا پۆشتگ‌اَتنت.

17ایسّایا جُست کرت: ”شما وتی راها، چۆنێن سَرهالانی بارئوا گپّ و تْران کنگا اێت.“ آ گۆن گَمناکێن چِهرگے اۆشتاتنت. 18گڑا چه آیان یکّێا که نامی کْلیوپاس اَت، پَسّئو دات: ”اورشَلیما دَرامدێن مردم یکّێن تئو ائے، چه اے سَرهالان که همے رۆچان اۆدا بوتگ‌اَنت سهیگ نه‌ائے؟“ 19جُستی کرت: ”چه کجام سَرهالان؟“ گوَشتِش: ”هما که ایسّا ناسِریئے سرا آتکنت. آ، پئیگمبرے اَت که آییئے کار و هبران، هُدائے بارگاه و مردمانی گوَرا، بازێن زۆر و کدرتے مان اَت. 20بله مئے مزنێن دینی پێشوا و کئومئے سرۆکان درکئومانی دستا دات که په آییا کۆشئے هُکما بدئینت و رَندا آیان سَلیب کَشّت. 21مارا اُمێت اَت، آ هما بیت که اِسراییلا رَکّێنیت. نون گپّ اِش اِنت که اے هبران سئے رۆچ گوَستگ. 22چه مئے همراهێن جنێنان، لهتێنانی هبران هم مارا هئیرتێا پِرّێنتگ. آ مرۆچی بامگواها کبرئے سرا شتگ‌اَنت، 23بله آییئے جۆنِش ندیستگ. گڑا آتکنت و مارا هالِش دات که آیان په اِلهام و شُبێن پرێشتگ دیستگ‌اَنت که گوَشتگِش: ’ایسّا زندگ اِنت.‘ 24چه مئے مردمان هم لهتێن کبرئے سرا شتگ و آیان هم اَنچُش که جنێنان گوَشتگ هما ڈئولا دیستگ، بله آیانی چمّ په واجهئے جندا نکپتگ.“

25ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”او ناسرپدان! په نبیانی سجّهێن هبرانی باور کنگا شمئے دل کۆر اِنت. 26مَسیها په وتی شان و شئوکتئے رَسگا، اے سکّی و سۆری سگّگی نه‌اتنت؟“ 27رَندا ایسّایا وتی بارئوا، موسّا و سجّهێن نبیانی پاکێن کتابانی تها، هرچے که نبیسگ بوتگ‌اَت، آ سرپد کرتنت.

28اَنچُش که هما مێتگئے نزّیکّا آتک و رَستنت که اۆدا رئوگی اَتنت، ایسّایا اے دابا پێش داشت که آییا دورتر رئوگی اِنت. 29آیان دَزبندی کرت: ”شپا گۆن ما بجَلّ چێا که رۆچ شتگ و شپ آیگی اِنت.“ گڑا، ایسّا هم شت تان گۆن آیان بمانیت.

30هما وهدا که ایسّا گۆن آیان په ورگا نِشت، نانی زرت، هُدائے شُگری گپت، نانی چُنڈ چُنڈ کرت و آیانی دستا دات. 31نون آیانی چمّ پَچ بوتنت و ایسّااِش پَجّاه آورت بله هما دمانا چه آیانی چمّا چێر و اَندێم بوت. 32گڑا چه یکدومیا جُستِش کرت: ”راها وهدے آ گۆن ما تْران کنگا اَت و مارا پاکێن کتابانی هبران سرپد کنگا اَت، مئے دل جنَگ و دْریک دْریک کنگا نه‌اَت؟“

33گڑا، هما دمانا پاد آتک و اورشَلیما پِر ترّتنت. اۆدا، آیان یازدهێن کاسِد و آ دگه مرید یکجاه دیستنت، 34که گوَشگا اَتنت: ”اے راست اِنت که هُداوندا جاه جتگ و په شَمونا زاهر بوتگ!“ 35گڑا اے دوێنان وتی راهئے سرگوَست گۆن آیان گوَشت که ایسّااِش چِه پئیما نانئے چُنڈ کنگئے وهدا پَجّاه آورتگ.

ایسّا په مریدان پَدّرَ بیت

(مَرکاس 16‏:14؛ یوهَنّا 20‏:19‏–23)

36تنینگه آ همے هبران اَتنت که ایسّا وت آتک و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: ”سلام و درۆت په شما!“ 37آیان تُرست و هئیران و هَبَکّه بوتنت و گُمانِش کرت بلکێن روهے گِندگا اَنت. 38بله ایسّایا گوَشت: ”په چے شمارا اینچُکَ تُرسیت و هئیران و هَبَکّه منتگێت و چێا شمئے دلا شکّ پاد آتکگ؟ 39دست و پادانُن بگندێت، اے منی جند اِنت. منا دست جنێت و بچارێت، اَرواها هَڈّ و گۆشت پِرَ نبیت، بله شما گِندگا اێت که منا هَڈّ و گۆشت پِر اِنت.“

40اے هبرئے گوَشگا رَند، وتی دست و پادی پێش داشتنت. 41آ، چه شادمانیا هئیران و هَبَکّه بوتنت و باوَرِش نکرت. گڑا، جُستی کرت: ”گۆن شما په ورگا اِدا چیزّے هست؟“ 42چُنڈے پتکگێن ماهیگِش دات، 43ایسّایا زرت و آیانی دێم په دێما وارت. 44گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگ‌اَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“

45رَندا، آیانی زانت و زانگی رُژناگ کرت تانکه پاکێن کتابانی مانا و مکسدا سرپد ببنت. 46گوَشتی: ”نبیسگ بوتگ که مَسیه باید اِنت سکّی بسگّیت، ساه بدنت و سئیمی رۆچا، چه مُردگانی نیاما جاه بجنت و 47آییئے نامئے سرا، تئوبه و گناهانی پهِلّی باید په سجّهێن کئومان جار جنَگ ببیت. اے کارئے بُنگێج چه اورشَلیما بیت. 48شما اے کار و هبرانی گواه و شاهد اێت. 49من وتی پتئے واده داتگێن پاکێن روها په شما رئوانَ دئیان، نون شما شهرا بمانێت، تان هما وهدا که چه بُرزا شمارا واک و کدرت برسیت.“

ایسّا آسمانا رئوت

(مَرکاس 16‏:19؛ کاسِدانی کار 1‏:9‏)

50رَندا، ایسّایا مرید تان بئیت‌اَنیائے نزّیکّا برتنت و دست بُرز کرت و په آیان نێکێن دْوایی لۆٹت و برکت داتنت. 51هما وهدا که دْوا کنگ و برکت دئیگا اَت، چه آیان گیشّت و آسمانا برگ بوت. 52مریدان ایسّا پرستش کرت و گۆن بازێن گَل و وشّیے اورشَلیما پِر ترّتنت. 53مُدام مزنێن پرستشگاها منتنت و هُدایا سَتا کنان اَتنت.

Currently Selected:

لوکا 24: HPKB

Highlight

Copy