یوهَنّا 7

ایسّا گۆن براتان

1رَندا، ایسّایا جَلیلا تَرّ و تابَ کرت. یَهودی آییئے کۆشئے رَندا اَتنت، پمێشکا نلۆٹتی یَهودیَها بمانیت. 2اَنچُش که یَهودیانی کاپارانی#7‏:2 کاپار، کاپَر، کَپَر. ائیید نزّیکّ بوت، 3ایسّائے براتان گۆن آییا گوَشت: ”اے جاها یله کن و یَهودیَها برئو تانکه تئیی مُرید هما کاران بگندنت که تئو کنئے. 4کَسے که نامداریَ لۆٹیت، چێرکایی کارَ نکنت. تئو که اے کارانَ کنئے، بِلّ که سجّهێن دنیا ترا بگندیت.“ 5چێا که براتان هم آییئے سرا ایمان نێست‌اَت.

6ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”منی وهد اَنگت نئیاتکگ، بله په شما هر وهد شَرّ اِنت. 7دنیا چه شما نَپرت کرتَ نکنت بله چه من نَپرتَ کنت، چێا که من دنیائے مردمانی بارئوا گواهیَ دئیان که آیانی کار سِلّ اَنت. 8شما اے ائییدا برئوێت، من اے ائییدا نئیایان، چێا که منی وهد اَنگت نرَستگ.“ 9ایسّایا اے هبر گۆن آیان گوَشت و جَلیلئے دَمگا#7‏:9 دَمگ، بزان هَند، اِلاکه، اُستان، سوبَه. داشتی.

ایسّا اورشَلیما رئوت

10ایسّائے برات که ائییدا اورشَلیما شتنت، رندا آییئے جند هم همۆدا شت، بله مردمانی چمدیدا نَشُت، چێرُکایی شت. 11ائییدئے رۆچان، یَهودی آییئے شۆهازا اَتنت و جُست و پُرسِشَ کرت که آ کجا اِنت؟ 12آییئے بارئوا مردمانی نیاما بازێن گپّے چێرُکایی ترّگا اَت. لهتێن گوَشگا اَت: ”آ شَرّێن مردے.“ دگه لهتێن گوَشگا اَت: ”مردمان گُمراهَ کنت.“ 13بله چه یَهودیانی تُرسا، کَسّا مردمانی دێما آییئے بارئوا هچَّ نگوَشت.

14ائییدئے نیامی رۆچان، ایسّا مزنێن پرستشگاها شت و مردمانی تالیم دئیگا گُلاێش بوت. 15یَهودیان په هئیرانی گوَشت: ”اے مردا نئوانتگ، اینچک زانتکاری چه کجا آورتگی؟“ 16ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”منی تالیم منی نه‌اَنت، منی دێم دئیۆکئیگ اَنت. 17هرکَس که هُدائے واهگان سَرجم کنگ بلۆٹیت، زانت که منی تالیم هُدائیگ اَنت یا من چه وت هبرَ کنان. 18هرکَس که چه وت هبرَ کنت، په وتی مزنیئے پێش دارگا هبرَ کنت. بله آ کَس که وتی دێم دئیۆکئے شان و شئوکتئے لۆٹۆکَ بیت، تچکێن مردمے و آییئے هچّ چیزّ ناراست نه‌اِنت. 19موسّایا شمارا شَریَت نداتگ؟ اَنگت چه شما هچکَس شَریَتا دارگا نه‌اِنت. پرچا منا کُشگَ لۆٹێت؟“

20مردمان گوَشت: ”ترا جِنّے پِر اِنت، کئے ترا کُشیت؟“ 21ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”من تهنا یکّ کارے کرتگ و شما سجّهێن چۆ هئیران و هَبَکّه اێت. 22موسّایا سُنّت کنگئے رسم شمارا دات، پمێشکا شما شَبَّتئے رۆچا وتی مردێن‌چُکّان سُنّتَ کنێت. البت، اے رسم چه موسّایا بُنگێج نبوتگ، چه کئومئے پت و پیرُکان بُنگێج بوتگ. 23نون اگن په موسّائے شَریَتئے نپرۆشگا شما شَبَّتئے رۆچا مردێن‌چُکّان سُنّتَ کنێت، چێا منی سرا زهر گپتگێت که من شَبَّتئے رۆچا یکّ مردمے سَرجما دْراه کرتگ؟ 24زاهرا مچارێت و پئیسله مکنێت، وتی شئور و هُکمان په اِنساپ ببُرّێت.“

ایسّا کئے اِنت؟

25گڑا اورشَلیمئے لهتێن مردم گوَشگا لگّت: ”اے هما نه‌اِنت که اِشیئے کُشگئے رَندا اَنت؟ 26بچارێت، مردمانی دێما هبر کنگا اِنت و کَسّ اِشیا هچَّ نگوَشیت. بلکێن راجئے سرۆک اے نتیجها رستگ‌اَنت که اے هما واده داتگێن مَسیه اِنت؟ 27ما زانێن که اے مرد چه کجام هَند و دَمگا اِنت، بله وهدے مَسیهَ کئیت، هچکَسَ نزانت که چه کجا کئیت.“ 28پمێشکا، وهدے ایسّا مزنێن پرستشگاها مردمان تالیم دئیگا اَت، گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”شما منا پَجّاهَ کارێت و زانێت که چه کجا آتکگان، بله من چه وتی نێمگا نئیاتکگان، منی دێم دئیۆک هما راستێن هُدا اِنت و شما آییا نزانێت. 29من آییا زانان، چێا که چه آییئے کِرّا آتکگان و هماییا منا راه داتگ.“ 30همے وهدا آیان لۆٹت که ایسّایا دَزگیر بکننت، بله هچکَسا آییئے نێمگا دست نشَهارت، پرچا که آییئے وهد اَنگت نرَستگ‌اَت. 31چه مُچّیئے مردمان بازێنێا آییئے سرا ایمان هم آورت و گوَشت: ”وهدے مَسیهَ کئیت، چه اے مردا گێشتر مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێشَ داریت؟“

ایسّائے دَزگیر کنگئے کۆشست

32اے گپّ و هبر که مردمان چێرکایی ایسّائے بارئوا کرتنت، پَریسیان اِشکتنت. گڑا پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان په ایسّائے دَزگیر کنگا، پرستشگاهئے سپاهیگ#7‏:32 سپاهیگ، بزان هما مردم که لشکرا کارا اِنت، پئوجی، اَرتِشی. رئوان داتنت. 33ایسّایا گوَشت: ”من په کَمُّکێن وهدێا شمئے کِرّا آن و رَندا وتی دێم دئیۆکئے کِرّا رئوان. 34شما منی شۆهازا گردێت، بله منا در گێتکَ نکنێت و آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.“ 35گڑا یَهودیان گۆن یکدگرا گوَشت: ”کجا رئوت که ما آییا در گێتکَ نکنێن؟ بارێن مئے هما مردمانی کِرّا رئوت که یونانیانی نیاما شِنگ و شانگ اَنت و اۆدا یونانیان هم تالیمَ دنت؟ 36اے هبر که آییا گوَشت: ’شما منی شۆهازا گردێت، بله منا در گێتکَ نکنێت‘ و ’آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت،‘ آییئے اے هبرئے مکسد چے اِنت؟“

زِنداپ

37ائییدئے آهِری و مسترێن رۆچا، ایسّا اۆشتات و په بُرزتئواری گوَشتی: ”اگن کَسے تُنّیگ اِنت، منی کِرّا بیئیت و آپ بوارت. 38هما ڈئولا که هُدائے پاکێن کتابَ گوَشیت، هرکَس که منی سرا باوَرَ کنت، زِنداپئے کئور چه آییئے دل و درونا رُمبنت و تچنت.“ 39اے هبر آییا پاکێن روهئے بارئوا گوَشت، هما پاکێن روه که آییئے باوَرمندان رَسگی اَت. ایسّایا اَنگت شان و شئوکت نرَستگ‌اَت، پمێشکا اَنگت آیان پاکێن روه دئیگ نبوتگ‌اَت.

مردمانی ناتِپاکی

40گۆن اے هبرانی اِشکنگا، لهتێن مردم گوَشگا لگّت: ”په راستی اے مرد هما واده داتگێن نبی اِنت.“ 41دگه لهتێنا گوَشت: ”اے مَسیه اِنت.“ بازێنێا چُش هم گوَشت: ”مَسیه چه جَلیلا کئیت؟ 42پاکێن کتابَ نگوَشیت که مَسیه چه داوودئے نَسل و پَدرێچا#7‏:42 پَدرێچ، بزان نَسل، چُکّ و اۆبادَگ. بیت و چه آییئے شهر بئیت‌لَهِما کئیت؟“#7‏:42 سَموێل کازیئے دومی کتاب 7‏:12 و رَند؛ میکا نبیئے کتاب 5‏:2. 43اے پئیما ایسّائے بارئوا مردمانی نیاما ناتِپاکیے کپت. 44لهتێنا لۆٹت که آییا دَزگیر بکننت، بله هچکَسا آییئے نێمگا دست نشَهارت.

یَهودی سرۆکانی ناباوری

45رَندا، پرستشگاهئے سپاهیگ#7‏:45 سپاهیگ، بزان پئوجی، اَرتِشی، لشکری.، پَریسی و مزنێن دینی پێشوایانی کِرّا پِر ترّتنت. آیان چه سپاهیگان جُست کرت: ”شما چێا ایسّا نئیاورتگ؟“ 46سپاهیگان گوَشت: ”تان اے وهدی هچکَسا اے مردئے ڈئولا هبر نکرتگ.“ 47پَریسیان گوَشت: ”شما هم گُمراه بوتگێت؟ 48چه کئومئے سرۆک و پَریسیان یکّێا آییئے سرا باور کرتگ؟ 49بله مردمانی هما رُمب که شَریَتئے بارئوا هچَّ نزانت، نالَتیے.“ 50نیکودیموس که وت چه پَریسیان یکّے اَت و پێسرا ایسّائے کِرّا آتکگ‌اَت، گوَشتی: 51”بارێن، مئے شَریَت مارا اِجازتَ دنت که کَسێئے هبرانی گۆش دارگ و کارانی زانگا پێسر، آییا مئیاربار بکنێن؟“ 52آییئے پَسّئوا گوَشتِش: ”تئو هم چه جَلیلئے مردمان ائے؟ وت پَٹّ و پۆل کن و بچار، هچّ نبیے چه جَلیلا چِستَ نبیت.“

Currently Selected:

یوهَنّا 7: HPKB

Highlight

Copy