کاسِدانی کار 19

پولُس، اِپێسُسئے شهرا

1هما زمانگا که اَپولُس کُرِنْتا اَت، پولُس هم چه مُلکئے نیامی هَند و دَمگان گوَزان، اِپێسُسئے شهرا آتک و رَست. اۆدا لهتێن مریدی دیست. 2چه آیان جُستی گپت: ”وهدے شما ایسّا مَسیهئے سرا باور کرت، پاکێن روه شمارا رَست؟“ پَسّئوِش دات: ”نه، ما اے هم نه‌اِشکتگ که پاکێن روه هست‌اِنت.“ 3گوَشتی: ”گڑا شما چۆنێن پاکشۆدیے کرتگ؟“ پَسّئو داتش: ”یَهیائے پاکشۆدی.“ 4گوَشتی: ”یَهیائے پاکشۆدی، گناهانی پشۆمانیئے پاکشۆدی اَت. یَهیایا وت گۆن مردمان گوَشتگ‌اَت: ’هما کَسے که چه من و رَندَ کئیت، بزان ایسّا، شما هماییئے سرا باور کنێت.‘“ 5چه اے هبرئے اِشکنگا رند، آیان هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی کرت. 6پولُسا وتی دست آیانی بَڈّا جت و پاکێن روه آیانی دلا پُترت، نون آ نۆکێن زبانان هبر کنگا لگّتنت و پئیگمبری‌اِشَ کرت. 7آ، کِساس دوازده مردم اَتنت.

8پولُس تان سئے ماها کَنیسَها شت و آتک و بے تُرس و بیمّا هُدائے بادشاهیئے بارئوا گۆن مُهرێن دَلیلان هبر و تْرانیَ کرت. 9بله چه آیان لهتێن سَرکش و یاگی بوت و آییئے هبرِش نزُرت و مردمانی دێما ”اے راهِش“ بَد و رَدَ گوَشت. پمێشکا پولُسا وتا چه آیان یکّ کِرّا داشت. مریدی زرتنت و هر رۆچ مان تیرانوس نامێن مردێئے تالارا#19‏:9 تالار، بزان په گپّ و تْران و گوَشتانکا مزنێن دیوانجاهے. گپّ و تْرانا اَت. 10تان دو سالا همے کاری کرت و اے ڈئولا په آسیائے دَمگئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانیان هم، هُداوندئے هبر رسێنگ بوت. 11هُدایا چه پولُسئے دستا اَجَبێن مۆجزه پێشَ داشت. 12هر دَزمال و گُدے که آییا بلگّتێن و په نادْراهانِش پِر بمُشتێن، آ وشّ و دْراهَ بوتنت و جِنّان، گنۆک یلهَ کرتنت.

13یَهودی ساهرانی یکّ ٹۆلیێا شهر په شهر ترّ و گردَ کرت. په چَکّاسا، جِنّیانی سرا هُداوندێن ایسّائے نامِشَ گپت و گوَشتِش: ”من شمارا هما ایسّائے ناما هُکمَ دئیان، که پولُس آییئے بارئوا گواجارگا#19‏:13 گواجارگ، بزان تبلیگ کنگ. اِنت.“ 14یَهودیانی یکّ مزنێن دینی پێشواے که نامی اِسْکیوا اَت، آییئے هپت بچکّان اے کارَ کرت. 15پلیتێن روها آ پَسّئو داتنت و گوَشتی: ”ایسّایا منَ زانان، پولُسا هم پَجّاهَ کاران، بله شما کئے اێت؟“ 16همے مردا که جِنّ پِر اَت، کُپّی کرت و آیانی چَکّا کپت. سرزۆر بوت و آ جاندرا و ٹَپّی، چه آ لۆگا تتکنت. 17چه اے هالئے اِشکنگا، اِپێسُسئے شهرئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانی دوێنان، باز تُرست و هُداوندێن ایسّائے نامِش ستا و سنا کرت. 18بازێنے که باوَرمند بوت، مردمانی دێما وتی پێسریگێن سِلّێن کارِش مَنِّتنت. 19لهتێنا که پێسرا جادوگری کرتگ‌اَت، وتی جادوگری کتاب و دَپتر آورت و مردمانی دێما سۆتکنت. وهدے سۆتکگێن کتابانی کیمّتئے هسابِش کَشّت، زانگ بوت که پنجاه هزار دِرْهَمئے#19‏:19 یکّ دِرْهَم کمّ و گێش یکّ رۆچئے مُزّ اَت. کتاب بوتگ‌اَتنت. 20اے ڈئولا، هُداوندئے هبر گۆن گێشترێن زۆر و واکے شِنگ و تالانَ بوت.

اِپێسُسئے شهرئے شۆرش

21چه اے کارانی سَرجمیا رَند، پولُسا وتی دلا شئور کرت مَکْدونیَه و اَکایَهئے دَمگان گوَزان، اورشَلیما برئوت. گوَشتی: ”چه اۆدئے رئوگا رَند، منا اَلّم، رومئے شهر هم گِندگی اِنت.“ 22آییا چه وتی کُمک‌کاران دو مردم، تیموتاووس و اِرَسْتوس مَکْدونیَها رئوان کرتنت و وت کمّے وهد گێشتر آسیائے دَمگا مهتل بوت. 23هما وهدا اِپێسُسئے شهرا ”اے راهئے“ بارئوا مزنێن شۆرشے چست بوت. 24شۆرش اے ڈئولا بوت که اِپێسُسئے شهرا دیمیتْریوس نامێن زَرگرے هست‌اَت که آییا آرتِمیسئے#19‏:24 آرتِمیس چه یونانیانی بانُکێن هُدایان یکّے اَت. یونانیانی بُتێن هُدا جنێن هم بوتگ‌اَنت و مردێن هم. زیارتجاهئے نُگرهێن دُتُّکَ جۆڑێنت و بها کرت. چه اے کارا، شهرئے هُنرمندان بازێن زَرّ و مالے کَٹّت. 25آییا، شهرئے سجّهێن هُنرمند و اے پێشهئے مردم لۆٹت و مُچّ کرتنت. گۆن آیان گوَشتی: ”او واجهان! اَنچُش که شما زانێت، اے کار مئے هستۆمندیئے سرچمّگ#19‏:25 هستۆمندیئے سرچمّگ، بزان دئولتمندیئے بُنیات. اِنت. 26بله شما وت اِشکتگ و دیستگ، اے مردا، پولُسا، نه تهنا اِپێسُسئے، کمّ و گێش سجّهێن آسیائے دَمگئے بازێن مردمے گُمراه کرتگ و گوَشیت که مئے دستانی اَڈّ کرتگێن هُدا، په هچّ دابا هُدا نه‌اَنت. 27نون تُرس تهنا اے نه‌اِنت که په مردمان مئے کار کَمشرپَ بیت، تُرس اِش اِنت که مئے مزنێن هُدا آرتِمیسئے زیارتجاهئے مزنی گارَ بیت و آ، که آسیائے دَمگ و سجّهێن دنیا آییا پرستشَ کنت، وتی شان و شئوکتا باهێنیت.“#19‏:27 باهێنگ، بزان گار دئیگ، چه دست دئیگ.

28وهدے مُچّیئے مردمان اے هبر اِشکتنت، سکّ زَهر گپتنت و په کوکّار گوَشتِش: ”اِپێسُسئے هُدا، آرتِمیس مزن اِنت.“ 29اے پئیما سجّهێن شهرا شۆرش چست بوت. مردمانی مُچّی، کوکّار کنان شهرئے مئیدانجاها#19‏:29 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”تیاتِر“، بزان تماشائے جاگه. شت. آیان پولُسئے دو همراه که آیانی نام گایوس و اَریسْتَرکاس اَت و مَکْدونیَهئے مردم اَتنت، گپت، کَشّکان کرت و گۆن وت برتنت. 30پولُسا مُچّیئے تها رئوگ لۆٹت بله آییئے شاگردان نه‌اِشت. 31تنتنا آسیائے دَمگئے لهتێن مسترا هم، که پولُسئے دۆست اَتنت، په آییا کُلئو راه دات و دَزبندی کرت که شهرئے مئیدانجاها مرئوت. 32اۆدا باز شۆر و آڑَهۆر اَت، هرکَسا یکّ چیزّے گوَشت. بازێنێا اے هبر هم نزانت که آ چێا اِدا آتکگ و مُچّ بوتگ‌اَنت. 33یَهودیان، اِسْکَنْدَر نامێن مردے دێما کرت و چه مُچّیا هرکَسا آییارا هُکمے دات. دستی شهار دات که چُپّ و بێتئوار ببنت، تان مردمانی دێما گۆن وتی هبران یَهودیانی دێمپانیا بکنت. 34بله وهدے مُچّیئے مردمان زانت که آ یَهودیے، گڑا پدا هَمگُٹّ و همتئوار بوتنت و تان کِساس دو ساهتا جاک و کوکّارِش کرت و گوَشتِش: ”اِپێسُسئے هُدا، آرتِمیس مزن اِنت.“

35گڑا، شهرئے مُنشیا مُچّی آرام کرت و گوَشتی: ”او اِپێسُسئے مردمان! سجّهێن دنیائے مردمَ زاننت که اِپێسُسئے شهر، مزنێن هُدا آرتِمیسئے زیارتجاهئے نِگهپان اِنت، که آییئے نَکش چه آسمانا اێر آتکگ. 36نون که هرکَس اے هبرا مَنّیت،#19‏:36 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”نون که هچکَس اے هبرئے نمَنّۆک نه‌اِنت...“. شما آرام ببێت و په اشتاپی هچّ کارے مکنێت. 37اے دوێن مردم که شما گپتگ و اِدا آورتگ‌اَنت، اِشان نه چه زیارتجاها چیزّے پُلِتگ و نه مئے بانُکێن هُدااِش بێشرپ کرتگ. 38اگن دیمیتْریوس و آییئے هُنرمندان گۆن کَسێا جێڑهے هست، هَکدیوانئے دروازگ پَچ اِنت و والی هم هر وهدا هست‌اِنت، برئونت و وتی جێڑها پێش بکننت. 39اگن دگه هبرے هست، باید آییا شهرئے سرکاری دیوانا بیارنت تانکه گیشّێنگ ببیت. 40چه مرۆچیگێن سرگوَستا، تُرس اِش اِنت مئے سرا شۆرِشگریئے بُهتاما#19‏:40 بُهتام، بزان ملامت، تُهمت. بجننت. اگن چُش ببیت، مارا په مرۆچیگێن شۆرشا هچّ پَسّئوے نێست.“ 41آییا اے هبر کرتنت و مُچّی‌ای پرۆشت.

Currently Selected:

کاسِدانی کار 19: HPKB

Highlight

Copy