गन्ती 22
22
बालाक र बालाम
1तब इस्राएलीहरू यात्रा गर्दै मोआबको मैदानमा गए र यरीहोदेखि पारि यर्दनको किनारमा पाल टाँगे।
2इस्राएलीहरूले एमोरीहरूलाई जे-जसो गरेका थिए सिप्पोरका छोरा बालाकले देखे, 3र मोआब इस्राएलीहरूसँग साह्रै डराए, किनभने तिनीहरू धेरै थिए। इस्राएलीहरूको कारणले उनीहरू व्याकुल भए।
4मोआबीहरूले मिद्यानका बुढापाकाहरूलाई भने, “अब यस समुदायले हाम्रा चारैतिरको ठाउँलाई साँढ़ेले चउर-पाखा मिचेर घाँसपात स्वाहा पारेझैँ पार्नेछ।”
त्यस बेला सिप्पोरका छोरा बालाक मोआबका राजा थिए। 5उनले यूफ्रेटिसनेर भएका, आफ्ना जात-भाइको मुलुक पतोरमा बओरका छोरा बालामकहाँ यसो भनेर खबर पठाए, #गन्ती ३१:८; २ पत्र २:१५-१६; यहू ११
“मिश्रबाट एउटा जाति आएर समस्त देश नै ढाकिसक्यो। तिनीहरू मेरै सिमानामा आएर बसेका छन्। 6अब आएर मेरो निम्ति यस जातिलाई सराप दिनुहोस्, किनकि तिनीहरू मभन्दा ज्यादै शक्तिशाली छन्। त्यसो गर्नुभएमा शायद तिनीहरूलाई मैले जितेर देशबाट धपाउन सकूँला। किनभने मलाई थाहा छ, तपाईंले जसलाई आशिष् दिनुहुन्छ त्यसलाई आशिष् लाग्छ, र जसलाई सराप दिनुहुन्छ त्यसलाई सराप लाग्छ।”
7मोआब र मिद्यानका बुढापाकाहरूले जोखनाको दक्षिणा लिए, र बालामकहाँ आएर बालाकको समाचार दिए।
8बालामले उनीहरूलाई भने, “आज राती यहीँ बस्नुहोस्, र परमप्रभुले जस्तो मसँग बोल्नुहुन्छ, म त्यही तपाईंहरूलाई बताइदिनेछु।” यसैले मोआबका मुख्य व्यक्तिहरू बालामकहाँ वास बसे।
9परमेश्वर बालामकहाँ आएर भन्नुभयो, “तँसँग बसेका यी मानिसहरू को हुन्?”
10बालामले परमेश्वरलाई भने, “मोआबका राजा सिप्पोरका छोरा बालाकले मलाई यसो भनी पठाएका छन्, 11‘मिश्रबाट निस्किआएको एउटा जातिले समस्त देश ढाकेको छ। अब आएर मेरो निम्ति तिनीहरूलाई सराप दिनुहोस्। यसो गर्नुभएमा शायद मैले तिनीहरूसँग लड़ाइँ गरेर तिनीहरूलाई धपाउन सकूँला’।”
12तर परमेश्वरले बालामलाई भन्नुभयो, “तँ यिनीहरूसँग नजा। तैंले त्यो जातिलाई सराप्नुहुँदैन, किनकि तिनीहरू आशिषित छन्।”
13तब बालाम बिहान सबेरै उठे, र बालाकका मुख्य व्यक्तिहरूलाई भने, “तपाईंहरू आफ्नो देशमा जानुहोस्, किनकि मलाई तपाईंहरूका साथमा जान दिन परमप्रभुले इन्कार गर्नुभयो।”
14अनि मोआबका मुख्य व्यक्तिहरू बालाककहाँ गएर भने, “बालाम हामीसित आउन राजी भएनन्।”
15तब बालाकले फेरि पनि धेरै र तीभन्दा ठूला दर्जाका व्यक्तिहरू पठाए। 16उनीहरू बालामकहाँ आएर भने,
“सिप्पोरका छोरा बालाक यसो भन्नुहुन्छ: तपाईंलाई मकहाँ आउन कुनै कुराले नरोकोस्। 17तपाईंलाई ठूलो इज्जत दिएर सम्मानित तुल्याउनेछु। जे तपाईं भन्नुहुन्छ त्यही म गर्नेछु। यसकारण कृपा गरी आउनुहोस्, र त्यस जातिलाई सराप दिनुहोस्।”
18तर बालामले बालाकका दूतहरूलाई यसो भनेर जवाफ दिए, “बालाकले सुन र चाँदीले भरिएको उनको महल मलाई दिए तापनि परमप्रभु मेरा परमेश्वरको वचन सानो या ठूलो कुरामा म भङ्ग गर्न सक्दिनँ। 19अब अरूहरूले गरेझैँ तपाईंहरू पनि आज राती यहीँ बस्नुहोस्, र परमप्रभुले मलाई अझ अरू के भन्नुहुन्छ, म थाहा पाउनेछु।”
20परमेश्वर त्यस राती बालामकहाँ आएर तिनलाई भन्नुभयो, “यी मानिसहरू तँलाई डाक्न आएका हुन्। यसकारण यिनीहरूका साथमा जा, तर म तँलाई जे-जे कुरा भन्छु, त्यही मात्र तैंले गर्।”
बालामको गधा
21बालाम बिहानै उठे, र आफ्नो गधामा काठी कसेर मोआबका मुख्य व्यक्तिहरूका साथमा गए। 22तर तिनी गएका हुनाले परमेश्वर रिसाउनुभयो, र परमप्रभुका दूतले आएर तिनको बाटो रोकिदिए। तिनी आफ्नो गधामा चढ़ेर जाँदैथिए। तिनका दुई जना नोकरहरू पनि तिनीसितै थिए। 23परमप्रभुका दूतलाई थुतेको तरवार हातमा लिएर बाटोमा उभिरहेका त्यस गधाले देख्यो, र गधा बाटोदेखि तर्केर खेततिर लाग्यो। गधालाई बाटोतिर फर्काउन बालामले पिटे।
24दुवैतिर पर्खाल लगाइराखेको, दुई वटा दाखबारीका बीचको छेड़ोमा दूत उभिए। 25परमप्रभुका दूतलाई देखेर गधा पर्खालमा मिचिन पुग्यो र बालामको खुट्टा त्यसले पर्खालमा चेप्ट्याइदियो। तिनले त्यसलाई फेरि पिटे।
26फेरि परमप्रभुका दूत अझै पर गएर दाहिने-देब्रे कतै पनि फर्कन नसक्ने साँघुरो ठाउँमा उभिए। 27गधा परमप्रभुका दूतलाई देखेर थचक्क बस्यो। तब बालामलाई रीस उठ्यो, र आफ्नो लहुरोले गधालाई पिट्न लाग्यो। 28तब परमप्रभुले गधाको मुख खोलिदिनुभयो, र त्यसले बालामलाई भन्यो, “मैले तपाईंलाई के गरेको छु, र तपाईंले मलाई तीन पल्ट पिट्नुभयो?”
29बालामले गधालाई भने, “तैंले मलाई मूर्ख तुल्याइस्। मेरो हातमा तरवार हुँदो हो त म तँलाई अहिले नै मारिहाल्नेथिएँ।”
30गधाले बालामलाई भन्यो, “तपाईंले आफ्नो जीवनभरि आजको दिनसम्म चढ्नुभएको तपाईंकै गधा म होइनँ र? मैले कहिल्यै तपाईंसित यस्तो गरेको थिएँ?”
अनि तिनले भने, “अँहँ, गरिनस्।”
31तब परमप्रभुले बालामका आँखा खोलिदिनुभयो, र थुतेको तरवार हातमा लिएर बाटोमा उभिरहेका परमप्रभुको दूतलाई तिनले देखे। अनि शिर निहुराएर तिनी घोप्टो परे।
32तब परमप्रभुका दूतले तिनलाई भने, “तैंले किन आफ्नो गधालाई तीन पल्ट हिर्काइस्? हेर्, म तेरो बाटो छेक्न आएको छु, किनभने मेरो सामुन्ने तँ आफ्नै जिद्दीमा हिँड्दैछस्। 33त्यस गधाले मलाई देखेर अहिलेसम्म तीन पल्ट मेरो सामुबाट तर्क्यो। मबाट त्यो नतर्केको भए अहिलेसम्म म तँलाई मारिसक्नेथिएँ, तर त्यसलाई चाहिँ जीवितै छोड्नेथिएँ।”
34बालामले परमप्रभुका दूतलाई भने, “मैले पाप गरेको छु। मेरो बाटो छेकेर तपाईं खड़ा हुनुभएको मलाई थाहा थिएन। यसकारण तपाईंको नजरमा यो बेठीक छ भने म फेरि फर्किजानेछु।”
35परमप्रभुका दूतले बालामलाई भने, “यी मानिसहरूसँग जा। तर म जे-जे कुरा भन्छु, त्यही मात्र तैंले बोल्।” यसकारण बालाम बालाकका मुख्य व्यक्तिहरूका साथमा गए।
36बालाकले बालाम आएका कुरा सुनेर आफ्नो देशको छेउको अर्नोन सिमानामा भएको मोआबी सहरसम्मै तिनलाई भेट्न गए। 37बालाकले बालामलाई भने, “तपाईंलाई मैले डाक्न मान्छे पठाएँ, तर तपाईं किन मकहाँ आउनुभएन? तपाईंको इज्जत म बढ़ाउन सक्नेथिइनँ र?”
38तब बालामले बालाकलाई भने, “हेर्नुहोस्, अब म तपाईंकहाँ आएकै छु। केही पनि कुरा बोल्ने शक्ति अहिले मसँग छैन। परमेश्वरले मलाई जे आज्ञा गर्नुहुन्छ त्यही मात्र मैले बोल्नुपर्छ।”
39तब बालाम बालाकसित गए, र तिनीहरू किर्यत-हुसोतमा आए। 40बालाकले साँढ़े र भेड़ा बलि गरेर बालाम र उनीसित आएका मुख्य व्यक्तिहरूलाई दिए। 41भोलिपल्ट बिहान बालाकले बालामलाई लिएर बमोत-बालमा उक्लेर गए। त्यहाँबाट बालामले मानिसहरूको केही भागसम्म देखे।
Currently Selected:
गन्ती 22: NNRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Nepali New Revised Version © Nepal Bible Society 1997, 2006, 2009, 2012
