YouVersion Logo
Search Icon

ေတာလည္ရာက်မ္း 23

23
ဗာလမ္ဆင့္ဆိုေသာစကား
1ထိုအခါ ဗာလမ္​က ဗာလက္​မင္းႀကီး​အား “​ဤ​အရပ္​၌ ငါ့​အတြက္ ယဇ္ပလႅင္​ခုနစ္​ခု​ကို​တည္​၍ ႏြားထီး​ခုနစ္​ေကာင္​ႏွင့္​သိုးထီး​ခုနစ္​ေကာင္​ကို​လည္း ျပင္ဆင္​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ 2ဗာလက္​မင္းႀကီး​သည္​လည္း ဗာလမ္​ေျပာ​သည့္​အတိုင္း ျပဳ​၍ သူ​တို႔​သည္ ယဇ္ပလႅင္​တစ္ခုစီ​၌ ႏြားထီး​တစ္​ေကာင္​ႏွင့္​သိုးထီး​တစ္​ေကာင္​ကို ပူေဇာ္​ၾက​၏​။ 3ဗာလမ္​က ဗာလက္​မင္းႀကီး​အား “​သင္​၏​မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ေဘး​၌ သင္​ရပ္​ေန​ေလာ့​။ ငါ​တစ္ေနရာ​သို႔​သြား​မည္​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ​ႏွင့္​လာေတြ႕​ေကာင္း​လာေတြ႕​ေတာ္မူ​မည္​။ ငါ့​အား ထာဝရဘုရား​ေဖာ္ျပ​ေသာ မည္သည့္​အရာ​မဆို သင့္​အား ငါ​ၾကားေျပာ​မည္​”​ဟု ဆို​ၿပီးေနာက္ ေတာင္ကုန္း​ေပၚသို႔ တက္သြား​ရာ
4ဘုရားသခင္​ႏွင့္ ေတြ႕​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ဗာလမ္​က ဘုရားသခင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ယဇ္ပလႅင္​ခုနစ္​ခု​ကို​ျပင္ဆင္​၍ ထို​ယဇ္ပလႅင္​တစ္ခုစီ​၌ ႏြားထီး​တစ္​ေကာင္​ႏွင့္​သိုးထီး​တစ္​ေကာင္​ကို​ပူေဇာ္​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ 5ထာဝရဘုရား​သည္ ဗာလမ္​၏​ႏႈတ္​၌​စကား​ကို​သြင္းေပး​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ “​ဗာလက္​မင္းႀကီး​ထံသို႔ ျပန္သြား​၍ ဤ​စကား​ကို​ေျပာ​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ 6ဗာလမ္​သည္ ဗာလက္​မင္းႀကီး​ရွိ​ရာ​သို႔ ျပန္ေရာက္​ေသာအခါ ဗာလက္​မင္းႀကီး​သည္ ေမာဘ​လူမ်ိဳး​အႀကီးအကဲ​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္အတူ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​နား​၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။
ပထမအႀကိမ္ဗာလမ္ဆင့္ဆိုေသာစကား
7ထိုအခါ ဗာလမ္​က ပေရာဖက္​ျပဳ​လ်က္ “​ေမာဘ​ဘုရင္​ဗာလက္​မင္းႀကီး​သည္ ငါ့​ကို အေရွ႕​ေတာင္႐ိုး အာရံ​ျပည္​မွ​ေခၚလာ​၍ ‘​လာ​ပါ​ေလာ့​။ ငါ့​အဖို႔ ယာကုပ္​အမ်ိဳး​ကို​က်ိန္ဆဲ​ပါ​ေလာ့​။ လာ​ပါ​ေလာ့​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ကို​ရႈတ္ခ်​ပါ​ေလာ့​’​ဟု ဆို​၏​။
8ဘုရားသခင္ က်ိန္ဆဲ​ေတာ္​မ​မူ​ေသာ​သူ​ကို ငါ မည္သို႔​က်ိန္ဆဲ​ဝံ့​မည္နည္း​။ ထာဝရဘုရား ရႈတ္ခ်​ေတာ္​မ​မူ​ေသာ​သူ​ကို ငါ မည္သို႔​ရႈတ္ခ်​ဝံ့​မည္နည္း​။
9သူ႔​ကို ေက်ာက္ေဆာင္​ထိပ္​မွ ငါ​ေတြ႕​ရ​၏​။ သူ႔​ကို ေတာင္ကုန္း​ေပၚမွ ငါ​ျမင္​ရ​၏​။ ထို​လူမ်ိဳး​သည္ တသီးတျခား​ေန​၏​။ လူမ်ိဳးျခား​တို႔​ႏွင့္​ေရာေႏွာ​ျခင္း​မ​ရွိ​။
10ယာကုပ္​အမ်ိဳး​ေျမမႈန႔္​ကို မည္သူ​ေရတြက္​ႏိုင္​မည္နည္း​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ေလးပုံတစ္ပုံ​ကို မည္သူ​ေရတြက္​ႏိုင္​မည္နည္း​။ ေျဖာင့္မွန္​ေသာ​သူ​တို႔​ေသ​သကဲ့သို႔ ငါ​ေသ​ပါရေစ​။ ငါ​၏​နိဂုံး​သည္​လည္း သူ​၏​နိဂုံး​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ပါေစ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။
11ထိုအခါ ဗာလက္​မင္းႀကီး​က ဗာလမ္​အား “​သင္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​မည္သို႔​ျပဳ​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ရန္သူ​တို႔​ကို​က်ိန္ဆဲ​ရန္ သင့္​ကို​အကြၽႏ္ုပ္​ေခၚ​ခဲ့​၏​။ သင္​ကား သူ​တို႔​ကို လုံးလုံး​ေကာင္းခ်ီးေပး​ေလ​ၿပီ​တကား​”​ဟု ဆို​၏​။
12ဗာလမ္​က​လည္း “​ငါ​၏​ႏႈတ္​၌ ထာဝရဘုရား​သြင္းေပး​ေတာ္မူ​ေသာ​စကား​ကို​သာ​ေျပာ​ရန္ ငါ​သတိျပဳ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​”​ဟု ဆို​လ်က္ ျပန္ေျဖ​ေလ​၏​။
ဒုတိယအႀကိမ္ဗာလမ္ဆင့္ဆိုေသာစကား
13ဗာလက္​မင္းႀကီး​က​လည္း ဗာလမ္​အား “​အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အားလုံး​ကို​မ​ျမင္​ရ​ေသာ္လည္း သူ​တို႔​၏​တပ္စခန္း​အစြန္အဖ်ား​ကို​သာ​ျမင္​ႏိုင္​သည့္ အျခား​တစ္ေနရာ​သို႔ ငါ​ႏွင့္အတူ​လိုက္​ခဲ့​ပါ​ေလာ့​။ ငါ့​အတြက္ သူ​တို႔​ကို ထို​ေနရာ​မွ က်ိန္ဆဲ​ပါ​ေလာ့​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ 14ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ ဗာလမ္​ကို ပိသဂါ​ေတာင္​ထိပ္​ရွိ ေဇာဖိမ္​ကြင္းျပင္​သို႔ ေခၚသြား​၍ ယဇ္ပလႅင္​ခုနစ္​ခု​ကို​တည္​ၿပီး ထို​ယဇ္ပလႅင္​တစ္ခုစီ​၌ ႏြားထီး​တစ္​ေကာင္​ႏွင့္​သိုးထီး​တစ္​ေကာင္​စီ​ကို ပူေဇာ္​ေလ​၏​။
15ဗာလမ္​က ဗာလက္​မင္းႀကီး​အား “​သင္​၏​မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ေဘး​၊ ဤ​ေနရာ​၌ သင္​ရပ္​ေန​ေလာ့​။ ငါ​သည္ ထို​ေနရာ​သို႔​သြား​၍ ထာဝရဘုရား​ႏွင့္​ေတြ႕ဆုံ​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။
16ထာဝရဘုရား​သည္ ဗာလမ္​ႏွင့္​ေတြ႕​၍ ဗာလမ္​၏​ႏႈတ္​၌​စကား​ကို​သြင္းေပး​ေတာ္မူ​ၿပီး “​ဗာလက္​မင္းႀကီး​ထံသို႔ ျပန္သြား​၍ ဤ​စကား​ကို​ေျပာ​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ 17ဗာလမ္​သည္ ဗာလက္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​ျပန္ေရာက္​ေသာအခါ ဗာလက္​မင္းႀကီး​က ေမာဘ​လူမ်ိဳး​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္အတူ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​နား၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ ဗာလက္​မင္းႀကီး​က ဗာလမ္​အား “​ထာဝရဘုရား​မည္သို႔​မိန႔္​ေတာ္မူ​သနည္း​”​ဟု ေမး​၏​။
18ထိုအခါ ဗာလမ္​က ပေရာဖက္​ျပဳ​လ်က္ “​ဗာလက္​မင္းႀကီး​၊ ထ​ေလာ့​။ နားေထာင္​ေလာ့​။ ဇိေဖာ္​သား​၊ ငါ့​စကား​ကို စူးစိုက္​နားေထာင္​ေလာ့​။
19လိမ္လည္​ေျပာဆို​ရ​ေအာင္ ဘုရားသခင္​သည္ လူ​ျဖစ္​သည္​မ​ဟုတ္​။ စိတ္ေျပာင္းလဲ​ရ​ေအာင္ လူသား​ျဖစ္​သည္​မ​ဟုတ္​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးမွ မ​ျပဳ​ဘဲ​ေန​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။ ကတိထား​ေတာ္မူ​ၿပီးမွ မ​တည္​ဘဲ​ေန​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။
20ေကာင္းခ်ီးေပး​မည့္​အေၾကာင္း အမိန႔္​ေတာ္​ကို ငါ​ခံရ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေကာင္းခ်ီးေပး​ေတာ္မူ​သည္​ျဖစ္၍ ထို​ေကာင္းခ်ီး​ကို ငါ​မ​ေျပာင္းလဲ​ႏိုင္​။
21ယာကုပ္​အမ်ိဳး​၌ အမဂၤလာ​ကို​မ​ျမင္​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၌ အခက္အခဲ​ျပႆနာ​ကို​မ​ေတြ႕​။ သူ​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရဘုရား​သည္ သူ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေတာ္မူ​၏​။ သူ႔​ထံ၌ ရွင္ဘုရင္​၏​ဝမ္းေျမာက္​စြာ​ေႂကြးေၾကာ္သံ​ကို​ၾကား​ရ​၏​။
22ဘုရားသခင္​သည္ ႏြား႐ိုင္း​၏​ခြန္အား​ကဲ့သို႔ သူ​တို႔​ကို အီဂ်စ္​ျပည္​မွ ထုတ္ေဆာင္​ခဲ့​၏​။
23ယာကုပ္​အမ်ိဳး​ကို ေမွာ္အတတ္​ျဖင့္​မ​ျပဳစား​ႏိုင္​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ကို ဂမၻီရပညာ​ျဖင့္​မ​လွည့္ျဖား​ႏိုင္​။ ယခု​တြင္ ‘​ဘုရားသခင္ မည္သို႔​ျပဳ​ေတာ္မူ​ပါ​သနည္း​’​ဟူ၍ ယာကုပ္​အမ်ိဳး​၊ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ကို​ရည္ေဆာင္​၍ ေျပာဆို​ရ​လိမ့္မည္​။
24ဤ​လူမ်ိဳး​သည္ ျခေသၤ့မ​ကဲ့သို႔​ထႂကြ​၍ ျခေသၤ့ထီး​ကဲ့သို႔ မာန္ဝင့္​ေန​၏​။ သူ​သည္ သားေကာင္​ကို​မ​စား​ရ​မီ​၊ သူ​ကိုက္သတ္​ေသာ​အေကာင္​၏​ေသြး​ကို​မ​ေသာက္​ရ​မီ လဲေလ်ာင္း​ေန​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။
25ထိုအခါ ဗာလက္​မင္းႀကီး​က ဗာလမ္​အား “​သူ​တို႔​ကို က်ိန္​လည္း​မ​က်ိန္ဆဲ​ပါ​ႏွင့္​။ ေကာင္းခ်ီး​လည္း အလွ်င္း​မ​ေပး​ပါ​ႏွင့္​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။
26ဗာလမ္​က​လည္း ဗာလက္​မင္းႀကီး​အား “​ငါ​သည္ ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​သမွ်​အတိုင္း​သာ​ျပဳ​ရ​မည္​ဟု သင့္​အား ငါ​ေျပာ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။
တတိယအႀကိမ္ဗာလမ္ဆင့္ဆိုေသာစကား
27တစ္ဖန္ ဗာလက္​မင္းႀကီး​က ဗာလမ္​အား “​လာ​ပါ​ေလာ့​။ သင့္​ကို အျခား​တစ္ေနရာ​သို႔ ေခၚသြား​မည္​။ အကြၽႏ္ုပ္​အတြက္ သူ​တို႔​ကို ထို​ေနရာ​မွ​က်ိန္ဆဲ​လွ်င္ ဘုရားသခင္​ႏွစ္သက္​ေကာင္း​ႏွစ္သက္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​၏​။ 28ထို႔ေနာက္ ဗာလက္​မင္းႀကီး​သည္ ဗာလမ္​ကို ကႏၲာရေျမ​ကို​စီးျမင္​ရ​ေသာ ေပဂုရ​ေတာင္​ထိပ္​သို႔​ေခၚသြား​၏​။
29ဗာလမ္​က​လည္း ဗာလက္​မင္းႀကီး​အား “​ဤ​ေနရာ​၌ ငါ့​အတြက္ ယဇ္ပလႅင္​ခုနစ္​ခု​ကို​တည္​၍ ႏြားထီး​ခုနစ္​ေကာင္​ႏွင့္ သိုးထီး​ခုနစ္​ေကာင္​ကို​လည္း ျပင္ဆင္​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ 30ဗာလက္​မင္းႀကီး​သည္ ဗာလမ္​ေျပာ​သည့္​အတိုင္း​ျပဳ​၍ ယဇ္ပလႅင္​တစ္ခုစီ​၌ ႏြားထီး​တစ္​ေကာင္​ႏွင့္​သိုးထီး​တစ္​ေကာင္​စီ​ကို ပူေဇာ္​ေလ​၏​။

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in