YouVersion Logo
Search Icon

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7

7
တပ္မႉးတစ္ဦး၏ယုံၾကည္ျခင္း
1ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဤ​တရား​စကား​အားလုံး​ကို လူ​တို႔​အား​ေဟာၾကား​ၿပီးေနာက္ ကေပရေနာင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ဝင္​ေတာ္မူ​၏။ 2ထိုစဥ္ တပ္မႉး​တစ္​ေယာက္​၏​အလြန္​အားထား​ရ​ေသာ အေစအပါး​တစ္​ဦး​သည္ နာမက်န္း​ျဖစ္​ၿပီး ေသအံ့ဆဲဆဲ​ျဖစ္​ေန​၏။ 3ထို​တပ္မႉး​သည္ ေယရႈ​၏​သတင္း​ကို​ၾကား​ေသာအခါ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​ကို ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ကာ ႂကြလာ​၍ သူ႔​အေစအပါး​ကို က်န္းမာ​ေစ​ေတာ္မူ​မည့္​အေၾကာင္း ေလွ်ာက္​ေစ​၏။ 4သူ​တို႔​သည္ ေယရႈ​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၍ “သူ႔​အတြက္ ထိုသို႔​ကိုယ္ေတာ္​ျပဳ​ေပး​ျခင္း​ကို သူ​ခံထိုက္​ပါ​သည္။ 5အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​လူမ်ိဳး​ကို​ခ်စ္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း#7:5 စုေဝး၍ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ က်မ္းစာဖတ္ၾကားနာယူျခင္းႏွင့္ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားဆုံးျဖတ္ျခင္းတို႔အတြက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အသုံးျပဳေလ့ရွိေသာအေဆာက္အအုံ။ ဆရာယုဒသန္ျပန္ဆိုေသာသမၼာက်မ္းတြင္ “တရားစရပ္”ဟု ဘာသာျပန္ထားသည္။​ကို​ေဆာက္​ေပး​ခဲ့​ပါ​သည္”​ဟု ဆို​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို အေလးအနက္​ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ 6ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ ထို​သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ တပ္မႉး​၏​အိမ္​ႏွင့္ မ​ေဝး​လွ​ေသာ​ေနရာ​သို႔​ေရာက္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ တပ္မႉး​သည္ မိတ္ေဆြ​မ်ား​ကို​ေစလႊတ္​၍ “သခင္​ဘုရား၊ အပင္ပန္း​ခံ​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္​၏​အိမ္​ေခါင္မိုး​ေအာက္သို႔ ကိုယ္ေတာ္​ႂကြ​ဝင္​ေတာ္မူ​ျခင္း​ေက်းဇူး​ကို အကြၽႏ္ုပ္​မ​ခံ​ထိုက္​ပါ။ 7ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​ကိုယ္တိုင္​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​မ​လာ​ထိုက္​ပါ​ဟု​မွတ္ယူ​ပါ​သည္။ အမိန႔္​ေတာ္​ကို​သာ ေပး​ေတာ္မူ​ပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ငယ္သား​သည္ က်န္းမာ​ပါ​လိမ့္မည္။ 8ဤသို႔ဆိုျခင္းမွာ အကြၽႏ္ုပ္​သည္​လည္း အမိန႔္​အာဏာ​ေအာက္၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တစ္​ဦး​ျဖစ္​ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္​၏​လက္​ေအာက္​တြင္ စစ္သား​မ်ား​ရွိ​ပါ​သည္။ ဤ​တစ္​ဦး​ကို ‘သြား​ပါ’​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​သြား​၍ အျခား​တစ္​ဦး​ကို ‘လာ​ပါ’​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​လာ​ပါ​သည္။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အေစအပါး​ကို​လည္း ‘ဤ​အရာ​ကို​လုပ္​ပါ’​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​လုပ္​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ေလွ်ာက္​ေစ​၏။
9ေယရႈ​သည္ ထို​စကား​တို႔​ကို​ၾကား​လွ်င္ တပ္မႉး​ကို​အံ့ၾသ​၍ ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို လွည့္ၾကည့္​ကာ“သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ ဤမွ်ေလာက္​ႀကီးမား​ေသာ​ယုံၾကည္​ျခင္း​ကို အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၌​ပင္ ငါ​မ​ေတြ႕​ဖူး​ေခ်”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ 10ေစလႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ အိမ္​သို႔​ျပန္​ေရာက္​ေသာအခါ ထို​အေစအပါး#7:10 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “နာမက်န္းျဖစ္ေသာ ထိုအေစအပါး”။​က်န္းမာ​လ်က္​ရွိ​ေန​သည္​ကို​ေတြ႕​ၾက​၏။
နာဣနၿမိဳ႕မွမုဆိုးမ၏သားကို အသက္ျပန္ရွင္ေစျခင္း
11ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ နာဣန​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ၿမိဳ႕​သို႔ ႂကြ​ေတာ္မူ​ရာ တပည့္​ေတာ္​တို႔​မွစ၍ မ်ားစြာ​ေသာ​လူထု​ပရိသတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​လိုက္ပါ​လာ​ၾက​၏။ 12ၿမိဳ႕​တံခါး​အနီး​သို႔​ေရာက္​ေတာ္မူ​ေသာ​အခ်ိန္​တြင္ လူ​တို႔​သည္ ေသဆုံး​ေသာ​သူ​တစ္​ေယာက္​ကို ၿမိဳ႕​ျပင္​သို႔​ထုတ္ေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ သူ​သည္ မိခင္​ျဖစ္​သူ​မုဆိုးမ​၏​တစ္ဦးတည္း​ေသာ​သား​ျဖစ္​၏။ မ်ားစြာ​ေသာ​ၿမိဳ႕သူ​ၿမိဳ႕သား​တို႔​သည္​လည္း ထို​အမ်ိဳးသမီး​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ၾက​၏။ 13သခင္​ဘုရား​သည္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​ကို​ျမင္​ေသာအခါ သူ႔​အေပၚ​ၾကင္နာ​စိတ္​ရွိ​ေတာ္မူ​၍“မ​ငို​ႏွင့္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။
14ထို႔ေနာက္ ခ်ဥ္းကပ္​လ်က္ အေလာင္းစင္​ကို တို႔ထိ​ေတာ္မူ​ရာ အေလာင္းစင္​ထမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ရပ္တန႔္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​က“အခ်င္း​လူငယ္၊ သင့္​အား ငါ​ဆို​မည္။ ထ​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ 15ေသ​ေသာ​သူ​သည္ ထ​ထိုင္​ၿပီး စကား​ေျပာ​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​လည္း သူ႔​ကို သူ႔​မိခင္​ထံ​ျပန္အပ္​ေတာ္မူ​၏။
16လူ​တို႔​သည္​ထိတ္လန႔္​အံ့ဩ​လ်က္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ကာ “ပေရာဖက္​ႀကီး​တစ္​ပါး​သည္ ငါ​တို႔​တြင္ ေပၚထြန္း​ေလ​ၿပီ”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း၊ “ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို​အၾကည့္အရႈ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ၿပီ”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း ေျပာဆို​ၾက​၏။ 17ကိုယ္ေတာ္​၏​သတင္း​သည္​လည္း ယုဒ​နယ္​တစ္ေလွ်ာက္လုံး​ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္​တစ္ခုလုံး​သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔​သြား​ေလ​၏။
ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္အေၾကာင္းကို မိန႔္ေတာ္မူျခင္း
18ေယာဟန္​၏​တပည့္​မ်ား​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို ေယာဟန္​အား ေျပာျပ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယာဟန္​သည္ မိမိ​တပည့္​ႏွစ္​ဦး​ကို​ေခၚ​၍ 19သခင္​ဘုရား#7:19 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈ”။​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ကာ “ကိုယ္ေတာ္​သည္ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ပါ​သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား​ေသာ​သူ​ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္​ရ​ပါ​မည္ေလာ”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေစ​၏။
20သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​ေရာက္လာ​ၾက​ေသာအခါ “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​ေစလႊတ္​၍ ‘ကိုယ္ေတာ္​သည္ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ပါ​သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား​ေသာ​သူ​ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္​ရ​ပါ​မည္ေလာ’​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေစ​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ေလွ်ာက္ထား​ၾက​၏။
21ထို​အခ်ိန္​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​ကို ေရာဂါ​ေဝဒနာ​မ်ား​ႏွင့္ နတ္​ဆိုး​တို႔​ေဘး​မွ လြတ္ၿငိမ္း​ခ်မ္းသာ​ေစ​၍ မ်က္မျမင္​တို႔​ကို မ်က္စိ​ျမင္​ရ​ေသာ​အခြင့္​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ 22ကိုယ္ေတာ္#7:22 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈ”။​က​လည္း ေယာဟန္​၏​တပည့္​တို႔​အား“သင္​တို႔​ျမင္​ရ၊ ၾကား​ရ​သမွ်​တို႔​ကို သြား​၍ ေယာဟန္​အား ေျပာျပ​ၾက​ေလာ့။ မ်က္မျမင္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ျမင္​ရ​ၾက​၏။ ေျခ​မသန္စြမ္း​သူ​တို႔​သည္ လမ္းေလွ်ာက္​ႏိုင္​ၾက​၏။ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​တို႔​သည္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ နားမၾကား​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ၾကား​ရ​ၾက​၏။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ထေျမာက္​ေစ​ျခင္း​ကို​ခံရ​ၾက​၏။ ဆင္းရဲသား​တို႔​သည္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို​ၾကား​ရ​ၾက​၏။ 23ငါ့​ေၾကာင့္ စိတ္​မ​ပ်က္​ေသာ​သူ​သည္ မဂၤလာရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။
24ေယာဟန္​၏​ေစတမန္​မ်ား​ျပန္သြား​ၾက​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူထု​ပရိသတ္​တို႔​အား ေယာဟန္​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ“သင္​တို႔​သည္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ေတာ​ကႏၲာရ​သို႔ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ေလ​တိုက္​၍​လႈပ္​ေန​ေသာ က်ဴပင္​ကို​ေလာ။ 25သို႔မဟုတ္​လွ်င္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ႏူးညံ့​ေသာ​အဝတ္​မ်ား​ဝတ္ဆင္​ထား​ေသာ​သူ​ကို​ေလာ။ တင့္တယ္​ေသာ​အဝတ္​မ်ား​ဝတ္ဆင္​လ်က္ ေသာက္စား​ေပ်ာ္ပါး​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ နန္းေတာ္​မ်ား​၌​ရွိ​ၾက​၏။ 26ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ပေရာဖက္​ကို​ေလာ။ မွန္​ေပ​၏။ ပေရာဖက္​ထက္​ပင္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​၏။ 27‘ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ သင့္​ေရွ႕၌​သင္​၏​လမ္း​ကို​ျပင္ဆင္​မည့္ ငါ​၏​ေစတမန္​ကို သင့္​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ​ငါ​ေစလႊတ္​မည္’#မ 11:10၊ မာ 1:2၊ မာလ 3:1။ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​မွာ ဤ​သူ​၏​အေၾကာင္း​ပင္​ျဖစ္​၏။ 28သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ မိန္းမ​တို႔​မွ​ေမြးဖြား​လာ​ေသာ​သူ​တို႔​တြင္ ေယာဟန္#7:28 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္”။ထက္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​သူ​တစ္​ေယာက္​မွ်​မ​ရွိ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​၌ အငယ္ဆုံး​ေသာ​သူ​သည္ သူ႔​ထက္ ႀကီးျမတ္​၏။”
29(အခြန္​ေကာက္ခံ​သူ​မ်ား​မွစ၍ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေယာဟန္​၏​ဗတၱိဇံ​ကို​ခံယူ​ခဲ့​သျဖင့္ ဤ​စကား​ကို​ၾကားနာ​ရ​ေသာအခါ ဘုရားသခင္​ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း​ဝန္ခံ​ၾက​၏။ 30သို႔ေသာ္ ဖာရိရွဲ​ႏွင့္​က်မ္းတတ္​ပုဂၢိဳလ္​တို႔​သည္ ေယာဟန္​ထံမွ ဗတၱိဇံ​ကို​မ​ခံယူ​ခဲ့​သျဖင့္ မိမိ​တို႔​အတြက္ ဘုရားသခင္​ႀကံစည္​ထား​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ကို ပစ္ပယ္​ၾက​၏။)
တုံ႔ျပန္ျခင္းမျပဳေသာမ်ိဳးဆက္
31 “ထို႔ေၾကာင့္ ဤ​ေခတ္ကာလ​လူ​တို႔​ကို မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္​ခိုင္းႏႈိင္း​ရ​မည္နည္း။ သူ​တို႔​သည္ မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္​တူ​ၾက​သနည္း။ 32သူ​တို႔​သည္ ေဈး​အရပ္​၌​ထိုင္​လ်က္ ‘ငါ​တို႔​သည္ သင္​တို႔​အတြက္ ပေလြ​မႈတ္​ေပး​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္​မ​က​ၾက။ ငိုခ်င္း​ကို​ဖြဲ႕ႏြဲ႕​သီဆို​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္​မ​ငိုေႂကြး​ၾက’​ဟု တစ္ဦး​ကို​တစ္ဦး​လွမ္း​၍​ေျပာဆို​ေန​ၾက​ေသာ ကေလး​သူငယ္​မ်ား​ႏွင့္​တူ​ၾက​၏။
33 အေၾကာင္းမူကား ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​သည္ ေရာက္လာ​၍ အစာ # 7:33 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “မုန႔္”။ ကို​မ​စား၊ စပ်စ္​ဝိုင္​ကို​လည္း မ​ေသာက္​ဘဲ​ေန​ေသာ္ ‘သူ​၌ နတ္ဆိုး​ပူး​ေန​သည္’​ဟု ဆို​ၾက​၏။ 34လူ႔သား​သည္ ေရာက္လာ​၍ စား​ေသာက္​လ်က္​ေန​ေသာ္ ‘ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ အစားၾကဴး​ေသာ​သူ၊ ေသေသာက္ၾကဴး​ေသာ​သူ၊ အခြန္​ေကာက္ခံ​သူ​မ်ား​ႏွင့္ အျပစ္သား​မ်ား​၏​အေပါင္းအသင္း’​ဟု ဆို​ၾက​ျပန္​၏။ 35သို႔ေသာ္ ဉာဏ္ပညာ​ေတာ္​သည္​ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း မိမိ​သားသမီး​ရွိသမွ်​တို႔​က ေဖာ္ျပ​ၾက​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။
အျပစ္မ်ားေသာအမ်ိဳးသမီးကိုခြင့္လႊတ္ျခင္း
36ဖာရိရွဲ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​ႏွင့္အတူ​စားေသာက္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​သို႔​ဝင္​၍ စားပြဲ​၌​ထိုင္#7:36 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ေတာ္မူ​၏။ 37ထိုအခါ ထို​ၿမိဳ႕​၌​ေန​သည့္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​သည္ ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​ထိုင္#7:37 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​၍​စားေသာက္​ေန​ေၾကာင္း​သိ​သျဖင့္ ဆီေမႊး​ထည့္​ထား​သည့္ ေက်ာက္ျဖဴ​ဘူး​တစ္​လုံး​ကို ယူေဆာင္​လာ​ၿပီးလွ်င္ 38ကိုယ္ေတာ္​၏​ေနာက္​တြင္ ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ရပ္​လ်က္ ငိုေႂကြး​ရင္း မိမိ​၏​မ်က္ရည္​ျဖင့္ ေျခ​ေတာ္​ကို​စို​ေစ​ကာ မိမိ​ဦးေခါင္း​မွ​ဆံပင္​ျဖင့္ သုတ္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​တို႔​ကို​နမ္း​၍ ဆီေမႊး​ျဖင့္​လိမ္း​ေလ​၏။
39ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​ေသာ​ဖာရိရွဲ​သည္ ထို​အျခင္းအရာ​ကို​ျမင္​ေသာအခါ “ဤ​သူ​သည္ ပေရာဖက္​ျဖစ္​သည္​ဆိုလွ်င္ သူ႔​ကို​တို႔ထိ​ေန​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ မည္သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ႏွင့္ မည္သို႔ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​ျဖစ္​ေၾကာင္း​သိ​ရ​မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏”​ဟု မိမိ​စိတ္​ထဲ၌​ဆို​ေလ​၏။ 40ထိုအခါ ေယရႈ​က“ရွိမုန္၊ သင့္​ကို ငါ​ေျပာ​စရာ​တစ္​ခု​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ သူ​က “ေျပာ​ပါ ဆရာ”​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​ေလ​၏။
41ေယရႈ​က​လည္း“ေႂကြးရွင္​တစ္​ဦး​တြင္ အေႂကြးတင္​သူ​ႏွစ္​ဦး​ရွိ​၏။ တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိ#7:41 ေန႔စားအလုပ္သမားတစ္ဦး၏တစ္ေန႔လုပ္အားခႏွင့္ညီမွ်ေသာ ေရာမေငြဒဂၤါး။ငါးရာ၊ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိ​ငါးဆယ္​အေႂကြး​တင္​၏။ 42သူ​တို႔​၌ အေႂကြး​ဆပ္​စရာ​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ ေႂကြးရွင္​သည္ ႏွစ္ဦးစလုံး​တို႔​၏​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​လိုက္​ေလ​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​တြင္ မည္သူ​သည္ ေႂကြးရွင္​ကို ပို၍​ခ်စ္​မည္နည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ 43ရွိမုန္​က​လည္း “ပို၍​မ်ား​ေသာ​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​ျခင္း​ခံရ​သူ​ျဖစ္​မည္​ထင္​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​ယူဆ​သည့္​အတိုင္း​မွန္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။
44ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးသမီး​ဘက္​သို႔​လွည့္​ေတာ္မူ​၍ ရွိမုန္​အား“ဤ​အမ်ိဳးသမီး​ကို​ျမင္​သေလာ။ ငါ​သည္ သင္​၏​အိမ္​သို႔​ဝင္​စဥ္ သင္​သည္ ငါ့​အတြက္​ေျခ​ေဆး​ေရ​ကို​မ​ေပး။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ မ်က္ရည္​ျဖင့္ ငါ့​ေျခ​ကို​စို​ေစ​၍ မိမိ​ဆံပင္​ျဖင့္​သုတ္​ေပး​၏။ 45သင္​သည္ ငါ့​ကို​မ​နမ္း။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ဝင္လာ​သည့္​အခ်ိန္​မွစ၍ ငါ့​ေျခ​ကို​အဆက္မျပတ္​နမ္း​လ်က္​ေန​၏။ 46သင္​သည္ ငါ​၏​ေခါင္း​ကို ဆီ​ျဖင့္​မ​လိမ္း။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ငါ​၏​ေျခ​ကို ဆီေမႊး​ျဖင့္​လိမ္း​ေပး​၏။ 47ထို႔ေၾကာင့္ သင့္​အား ငါ​ဆို​မည္။ သူ​၏​မ်ားျပား​လွ​ေသာ​အျပစ္​တို႔​သည္ ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ မ်ားစြာ​ခ်စ္​၏။ အနည္းငယ္​သာ​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​သည္ အနည္းငယ္​သာ​ခ်စ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ 48ထို႔ေနာက္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​အား“သင္​၏​အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ 49ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ စားေသာက္ပြဲ​၌​ထိုင္#7:49 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​က “အျပစ္​ကို​ပင္ ခြင့္လႊတ္​ေသာ​ဤ​သူ​ကား မည္သူ​နည္း”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ 50သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​အား“သင္​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ သင့္​ကို​ကယ္တင္​ၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္း​စြာ​သြား​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in