ကမ႓ာဦးက်မ္း 42
42
ေယာသပ္၏အစ္ကိုမ်ား အီဂ်စ္ျပည္သို႔သြားၾကျခင္း
1အီဂ်စ္ျပည္တြင္ စားနပ္ရိကၡာရွိေၾကာင္း ယာကုပ္ၾကားသိရ၏။ ထိုအခါ ယာကုပ္က သူ၏သားတို႔အား “သင္တို႔သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အဘယ္ေၾကာင့္ၾကည့္၍သာေနၾကသနည္း”ဟု ဆို၏။ 2တစ္ဖန္ ယာကုပ္က “အီဂ်စ္ျပည္၌စားနပ္ရိကၡာရွိေၾကာင္း ငါၾကားရၿပီ။ ငါတို႔သည္မေသဘဲ အသက္ရွင္မည့္အေၾကာင္း ထိုျပည္သို႔ဆင္းသြား၍ အစားအစာကို ဝယ္ယူၾကေလာ့”ဟု ဆို၏။ 3ထိုအခါ ေယာသပ္၏အစ္ကိုဆယ္ေယာက္တို႔သည္ ဂ်ဳံစပါးဝယ္ယူရန္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ဆင္းသြားၾက၏။ 4ေယာသပ္၏ညီဗယၤာမိန္ကိုကား “ဗယၤာမိန္အေပၚ အႏၲရာယ္က်ေရာက္ေကာင္းက်ေရာက္လိမ့္မည္”ဟု စိုးရိမ္သျဖင့္ ယာကုပ္သည္ သူ႔ကို အစ္ကိုတို႔ႏွင့္အတူမလႊတ္ေပ။
5ခါနာန္ျပည္၌လည္း ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးက်ေရာက္သျဖင့္ အစၥေရး၏သားတို႔သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္အတူ အစားအစာဝယ္ယူရန္ သြားၾက၏။ 6ထိုအခ်ိန္၌ ေယာသပ္သည္ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္စိုးေသာဘုရင္ခံျဖစ္ၿပီး ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို႔အား အစားအစာေရာင္းခ်ေပးေသာသူျဖစ္၏။ ေယာသပ္၏အစ္ကိုတို႔သည္ေရာက္လာ၍ သူ႔ေရွ႕၌ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္ၾက၏။ 7ေယာသပ္သည္ မိမိ၏အစ္ကိုတို႔ကိုျမင္ေသာအခါ သူတို႔ကို မွတ္မိေသာ္လည္း မသိဟန္ေဆာင္လ်က္ ၾကမ္းတမ္းစြာေျပာဆို၏။ ေယာသပ္က သူတို႔အား “သင္တို႔ အဘယ္ကလာၾကသနည္း”ဟု ေမးလွ်င္ သူတို႔က “အစားအစာဝယ္ယူရန္ ခါနာန္ျပည္မွလာၾကပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။
8ေယာသပ္သည္ အစ္ကိုတို႔ကိုမွတ္မိေသာ္လည္း သူတို႔က ေယာသပ္ကိုမမွတ္မိၾက။ 9ေယာသပ္သည္ သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍မက္ခဲ့ေသာအိပ္မက္ကို သတိရသျဖင့္ သူတို႔အား “သင္တို႔သည္ ဤျပည္၏အားနည္းခ်က္ကို စူးစမ္းရန္လာေသာသူလွ်ိဳမ်ား ျဖစ္ၾက၏”ဟု ဆို၏။
10သူတို႔ကလည္း “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ၊ သခင္၊ သခင့္အေစအပါးတို႔သည္ အစားအစာဝယ္ယူရန္သာ ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္ပါ၏။ 11အကြၽႏ္ုပ္တို႔အားလုံးသည္ ဖခင္တစ္ဦးတည္း၏သားမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။ သခင့္အေစအပါးအကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သူလွ်ိဳမဟုတ္ပါ”ဟု ေယာသပ္အားေလွ်ာက္ၾက၏။ 12သို႔ေသာ္ ေယာသပ္က သူတို႔အား “မဟုတ္ပါ။ သင္တို႔သည္ ဤျပည္၏အားနည္းခ်က္ကိုစူးစမ္းရန္ ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ 13ထိုအခါ သူတို႔က “သခင့္အေစအပါးျဖစ္ေသာအကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ခါနာန္ျပည္က ဖခင္တစ္ဦးတည္း၏သားမ်ားျဖစ္ၾက၍ ညီအစ္ကိုတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ အငယ္ဆုံးသည္ ယခု အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဖခင္ႏွင့္အတူေနခဲ့ပါ၏။ က်န္တစ္ေယာက္ကား မရွိေတာ့ပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
14သို႔ေသာ္ ေယာသပ္က “သင္တို႔ကိုငါေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း သင္တို႔သည္ သူလွ်ိဳမ်ားျဖစ္ၾက၏။ 15သင္တို႔သည္ ဤသို႔စစ္ေဆးျခင္းခံရမည္။ ဖာေရာမင္းႀကီးအသက္ရွင္သည္ႏွင့္အညီ သင္တို႔၏အငယ္ဆုံးညီသည္ ဤအရပ္သို႔မေရာက္လာလွ်င္ သင္တို႔သည္ ဤအရပ္မွမထြက္သြားရ။ 16သင္တို႔၏စကားမွန္သည္၊ မမွန္သည္ကိုစစ္ေဆးရန္ သင္တို႔သည္ အက်ဥ္းခ်ခံရမည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔ထဲမွ တစ္ေယာက္ကိုေစလႊတ္၍ သူသည္ သင္တို႔၏ညီကိုေခၚေဆာင္လာပါေစ။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္တို႔သည္ သူလွ်ိဳမ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟု ဖာေရာမင္းႀကီးအသက္ရွင္သည္ႏွင့္အညီ ငါေျပာသည္”ဟု သူတို႔အား ဆိုၿပီးလွ်င္ 17ေယာသပ္သည္ သူတို႔ကိုသုံးရက္ အက်ဥ္းခ်ထားေလ၏။
18သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ေယာသပ္က သူတို႔အား “ငါသည္ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ အသက္ခ်မ္းသာရာရမည့္အေၾကာင္း ဤသို႔ျပဳၾကေလာ့။ 19သင္တို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ားျဖစ္လွ်င္ သင္တို႔ထဲမွညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲ၌ အက်ဥ္းခ်ခံေစ။ က်န္ေသာသူတို႔မူကား ျပန္သြားၾကေလာ့။ အစာေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္ သင္တို႔၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔အတြက္ စားနပ္ရိကၡာကိုယူသြားၾကေလာ့။ 20သင္တို႔၏အငယ္ဆုံးညီကို ငါ့ထံသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ရမည္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔၏စကားမွန္ကန္ေၾကာင္းအတည္ျပဳမည္။ သင္တို႔ ေသရမည္မဟုတ္”ဟု ဆို၏။ သူတို႔သည္လည္း ထိုအတိုင္းျပဳၾက၏။
21ထိုအခါ သူတို႔က “အကယ္စင္စစ္ ငါတို႔သည္ ငါတို႔ညီအေပၚျပဳခဲ့ေသာအမႈအတြက္ အျပစ္ရွိေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူသည္ ငါတို႔ကိုအသနားခံေသာအခါ သူစိတ္ဒုကၡေရာက္ေနသည္ကိုငါတို႔ျမင္ရေသာ္လည္း ငါတို႔နားမေထာင္ခဲ့ၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဒုကၡသည္ ငါတို႔အေပၚသို႔ေရာက္ေလၿပီ”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။
22႐ုဗင္က သူတို႔အား “ ‘သူငယ္ကို မျပစ္မွားပါႏွင့္’ဟု သင္တို႔ကိုငါေျပာခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔နားမေထာင္ၾက။ ငါတို႔သည္ ယခု သူ၏ေသြးေႂကြးအေတာင္းခံရေလၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။
23ေယာသပ္သည္ သူတို႔ကို စကားျပန္ႏွင့္ေျပာေသာေၾကာင့္ သူတို႔စကားကို ေယာသပ္နားလည္ေၾကာင္း သူတို႔မသိၾက။ 24ေယာသပ္သည္ သူတို႔ထံမွလွည့္ထြက္သြား၍ ငိုေႂကြး၏။ တစ္ဖန္ သူတို႔ထံသို႔ျပန္လာ၍ သူတို႔ႏွင့္စကားေျပာၿပီးလွ်င္ သူတို႔ထဲမွ ရွိေမာင္ကိုေခၚထုတ္၍ သူတို႔ေရွ႕၌ ခ်ည္ေႏွာင္ေစ၏။ 25ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏အိတ္မ်ားထဲ၌ ဂ်ဳံစပါးအျပည့္ျဖည့္၍ သူတို႔၏ေငြမ်ားကိုလည္း သူတို႔၏အိတ္အသီးသီး၌ ျပန္ထည့္ေပးရန္ႏွင့္ သူတို႔အား လမ္းခရီးအတြက္စားနပ္ရိကၡာထည့္ေပးရန္ ေယာသပ္အမိန႔္ေပးသည့္အတိုင္း သူတို႔အတြက္ ျပဳေပးေလ၏။ 26သူတို႔သည္ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို မိမိတို႔၏ျမည္းမ်ားေပၚတင္ၿပီး ထိုအရပ္မွထြက္ခြာသြားၾက၏။
အစ္ကိုမ်ား အိမ္ျပန္သြားၾကျခင္း
27စခန္းခ်ရာေနရာ၌ တစ္ေယာက္သည္ မိမိ၏ျမည္းကိုအစာေကြၽးရန္ မိမိ၏အိတ္ကိုဖြင့္ေသာအခါ အိတ္ဝ၌ မိမိ၏ေငြကိုေတြ႕၏။ 28ထိုအခါ သူက မိမိ၏ညီအစ္ကိုတို႔အား “အကြၽႏ္ုပ္၏ေငြကို ျပန္ထည့္ထားပါၿပီ။ ၾကည့္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္၏အိတ္ထဲ၌ရွိပါ၏”ဟု ဆို၏။ သူတို႔သည္ စိတ္အားေလ်ာ့လ်က္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ကာ “ငါတို႔၌ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူေသာဤအမႈကား မည္သို႔နည္း”ဟု ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။
29သူတို႔သည္ ခါနာန္ျပည္ရွိ မိမိတို႔ဖခင္ယာကုပ္ထံသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိမိတို႔၌ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်တို႔ကို ဖခင္အားေျပာျပၾက၏။ 30သူတို႔က “ထိုျပည္၏အရွင္သခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား ၾကမ္းတမ္းစြာေျပာဆိုလ်က္ ထိုျပည္ကို စူးစမ္းရန္လာေသာသူလွ်ိဳမ်ားဟု ထင္မွတ္ပါ၏။ 31သို႔ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔က သူ႔အား ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။ သူလွ်ိဳမဟုတ္ပါ။ 32အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဖခင္တစ္ဦးတည္းမွေပါက္ဖြားေသာသားမ်ားျဖစ္ၾက၍ ညီအစ္ကိုတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ တစ္ေယာက္ကား မရွိေတာ့ပါ။ အငယ္ဆုံးကား ယခု အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဖခင္ႏွင့္အတူ ခါနာန္ျပည္၌ ေနခဲ့ပါသည္’ဟု ေလွ်ာက္ၾကပါ၏။ 33ထိုျပည္၏အရွင္သခင္ကလည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား ‘သင္တို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းကို ဤသို႔ျဖင့္ ငါသိရလိမ့္မည္။ သင္တို႔ထဲမွညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို ငါ့ထံ၌ထားခဲ့ေလာ့။ အစာေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္ သင္တို႔၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔အတြက္ စားနပ္ရိကၡာကိုယူ၍ ျပန္သြားၾကေလာ့။ 34သို႔ေသာ္ သင္တို႔၏အငယ္ဆုံးညီကို ငါ့ထံသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ၾကေလာ့။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္တို႔သည္ သူလွ်ိဳမ်ားမဟုတ္ဘဲ ႐ိုးသားေသာသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ငါသိရလိမ့္မည္။ ထိုအခါ သင္တို႔၏ညီအစ္ကိုကို သင္တို႔ထံ ငါျပန္အပ္၍ သင္တို႔သည္ ဤျပည္၌ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားခြင့္ရလိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ဆိုပါသည္”ဟု ဆိုၾက၏။
35ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ မိမိတို႔အိတ္မ်ားကိုသြန္ခ်ေသာအခါ မိမိႏွင့္ဆိုင္ေသာေငြထုပ္အသီးသီးသည္ မိမိ၏အိတ္ထဲ၌ရွိ၏။ သူတို႔ႏွင့္သူတို႔၏ဖခင္သည္ ထိုေငြထုပ္မ်ားကိုျမင္ေသာအခါ ေၾကာက္လန႔္ၾက၏။
36သူတို႔၏ဖခင္ယာကုပ္က သူတို႔အား “သင္တို႔သည္ ငါ့ကို သားဆုံးရႈံးေအာင္ျပဳၾကၿပီ။ ေယာသပ္လည္းမရွိေတာ့ၿပီ။ ရွိေမာင္လည္းမရွိေတာ့ၿပီ။ ဗယၤာမိန္ကိုလည္း သင္တို႔ယူသြားလိုၾက၏။ ဤအမႈအားလုံးသည္ ငါ၌ ျဖစ္လာၾကပါၿပီတကား”ဟု ဆိုေလ၏။
37ထိုအခါ ႐ုဗင္က ဖခင္အား “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဗယၤာမိန္ကို အေဖ့ထံသို႔ျပန္မေခၚလာခဲ့လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏သားႏွစ္ေယာက္ကိုသတ္ပါေလာ့။ ဗယၤာမိန္ကို အကြၽႏ္ုပ္လက္၌အပ္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သူ႔ကို အေဖ့ထံသို႔ ျပန္ေခၚေဆာင္လာပါမည္”ဟု ဆို၏။
38သို႔ေသာ္ ယာကုပ္က “ငါ့သားသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူမသြားရ။ အေၾကာင္းမူကား သူ၏အစ္ကိုေသၿပီ။ သူတစ္ေယာက္တည္းက်န္၏။ အကယ္၍ သင္တို႔သြားမည့္လမ္းခရီး၌ သူ႔အေပၚအႏၲရာယ္က်ေရာက္မည္ဆိုလွ်င္ သင္တို႔သည္ ဆံပင္ျဖဴသူငါ့ကို ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္မရဏာႏိုင္ငံသို႔ ဆင္းသြားေစရာေရာက္လိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။
Currently Selected:
ကမ႓ာဦးက်မ္း 42: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
