တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 14
14
ဣေကာနိၿမိဳ႕၌ သာသနာျပဳျခင္းႏွင့္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရျခင္း
1ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတို႔သည္ ဣေကာနိၿမိဳ႕၌လည္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၏ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္း#14:1 စုေဝး၍ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ က်မ္းစာဖတ္ၾကားနာယူျခင္းႏွင့္ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားဆုံးျဖတ္ျခင္းတို႔အတြက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အသုံးျပဳေလ့ရွိေသာအေဆာက္အအုံ။ ဆရာယုဒသန္ျပန္ဆိုေသာသမၼာက်မ္းတြင္ “တရားစရပ္”ဟု ဘာသာျပန္ထားသည္။သို႔ဝင္၍ ထိုနည္းတူ ေဟာေျပာၾကရာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးႏွင့္ဂရိလူမ်ိဳးအေျမာက္အျမားတို႔သည္ ယုံၾကည္ၾက၏။ 2သို႔ေသာ္ မယုံၾကည္ေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ လူမ်ိဳးျခားတို႔ကို ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္၍ ညီအစ္ကိုတို႔အေပၚ မလိုမုန္းထားစိတ္ ျဖစ္ေပၚေစၾက၏။ 3ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ အခ်ိန္အတန္ၾကာေနလ်က္ သခင္ဘုရားအားျဖင့္ ရဲရင့္စြာေဟာေျပာၾက၏။ သခင္ဘုရားသည္လည္း သူတို႔၏လက္ျဖင့္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္အံ့ဩဖြယ္ရာမ်ားကို ျပဳခြင့္ေပးေတာ္မူ၍ မိမိေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာႏႈတ္ကပတ္တရားဘက္၌ သက္ေသခံေတာ္မူ၏။ 4ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ႏွစ္စုကြဲ၍ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ဘက္၌ပါၾကၿပီး အခ်ိဳ႕တို႔သည္ တမန္ေတာ္တို႔ဘက္၌ပါၾက၏။ 5လူမ်ိဳးျခားမ်ားႏွင့္ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ သူတို႔၏အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္အတူ တမန္ေတာ္တို႔ကို ႏွိပ္စက္၍ ခဲႏွင့္ေပါက္သတ္ရန္ ႀကံစည္အားထုတ္ၾကေသာအခါ 6တမန္ေတာ္တို႔သည္ ၾကားသိ၍ လုေကာနိျပည္ရွိၿမိဳ႕မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ လုတၱရၿမိဳ႕၊ ေဒရေဗၿမိဳ႕ႏွင့္ ဝန္းက်င္ရွိေဒသမ်ားသို႔ ထြက္ေျပးကာ 7ထိုအရပ္တို႔၌ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာလ်က္ေနၾက၏။
ဗာနဗႏွင့္ေပါလုတို႔ကို ဘုရားမ်ားဟု ထင္မွတ္ၾကျခင္း
8လုတၱရၿမိဳ႕တြင္ ေျခခ်ည့္ေသာလူတစ္ဦးထိုင္လ်က္ေန၏။ သူသည္ အမိဝမ္းတြင္းကပင္ ေျခမသန္စြမ္းသူျဖစ္လ်က္ တစ္ခါမွ် လမ္းမေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေပ။ 9ထိုသူသည္ ေပါလုေဟာေျပာသည္ကို နားေထာင္ေန၏။ ေပါလုသည္ ထိုသူကို ေစ့ေစ့ၾကည့္၍ အေကာင္းပကတိျဖစ္ရန္ သူ၌ ယုံၾကည္ျခင္းရွိေၾကာင္း ျမင္လွ်င္ 10“ထ၍ သင့္ေျခေထာက္ျဖင့္ မတ္မတ္ရပ္ေလာ့”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ဆို၏။ ထိုအခါ သူသည္ ထခုန္၍ လမ္းေလွ်ာက္ေလ၏။
11လူတို႔သည္ ေပါလုျပဳေသာအရာကို ျမင္လွ်င္ “ဘုရားမ်ားသည္ လူ႔အသြင္ကိုေဆာင္လ်က္ ငါတို႔ထံသို႔ ဆင္းသက္လာေလၿပီ”ဟု မိမိတို႔အသံကိုက်ယ္စြာျပဳ၍ လုေကာနိဘာသာစကားျဖင့္ ေျပာဆိုၾက၏။ 12သူတို႔သည္ ဗာနဗကို ဇုသဟုေခၚ၍ ေပါလုသည္ ဦးေဆာင္ေဟာေျပာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေဟရေမဟုေခၚၾက၏။ 13ၿမိဳ႕အျပင္၌ရွိေသာ ဇုသ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္ လူထုပရိသတ္ႏွင့္အတူ ယဇ္ပူေဇာ္လို၍ ႏြားလားႏွင့္ပန္းကုံးမ်ားကို ၿမိဳ႕တံခါးဝသို႔ ယူေဆာင္လာ၏။
14တမန္ေတာ္ဗာနဗႏွင့္ေပါလုတို႔သည္ ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားလွ်င္ မိမိတို႔၏အဝတ္ကိုဆုတ္ၿဖဲ၍ လူထုပရိသတ္အလယ္သို႔ေျပးသြားကာ 15“မိတ္ေဆြတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤအရာတို႔ကို ျပဳၾကသနည္း။ ငါတို႔သည္လည္း သင္တို႔နည္းတူ သာမန္လူသားမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး သင္တို႔သည္ ဤအခ်ည္းႏွီးေသာအရာမ်ားကိုစြန႔္ခြာ၍ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ ပင္လယ္ႏွင့္ ၎တို႔၌ရွိေသာအရာအားလုံးတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အသက္ရွင္သည့္ဘုရားသခင္ထံသို႔ ေျပာင္းလဲၾကရန္ သင္တို႔အား ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာေနသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ 16လြန္ေလၿပီးေသာေခတ္ကာလမ်ားတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူမ်ိဳးတကာတို႔ကို မိမိတို႔လမ္းစဥ္အတိုင္းေလွ်ာက္လွမ္းၾကရန္ အခြင့္ေပးထားေတာ္မူ၏။ 17သို႔ေသာ္ မိမိအေၾကာင္းကို သက္ေသမခံဘဲေနေတာ္မူသည္မဟုတ္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သင္တို႔#14:17 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ငါတို႔”။အတြက္ ေကာင္းကင္မွမိုး႐ြာေစေတာ္မူ၍ အသီးအႏွံျဖစ္ထြန္းေသာ ရာသီတို႔ကိုေပးကာ အစာအာဟာရႏွင့္ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ျဖင့္ သင္တို႔#14:17 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ငါတို႔”။စိတ္ႏွလုံးကို ျပည့္ဝေစလ်က္ ေကာင္းေသာအမႈကို ျပဳေတာ္မူ၏”ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾက၏။ 18သူတို႔သည္ ထိုသို႔ေျပာဆိုလ်က္ မိမိတို႔အား ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းမျပဳၾကရန္ လူထုပရိသတ္မ်ားကို ခဲယဥ္းစြာတားျမစ္ရ၏။
19ထိုအခါ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ဣေကာနိၿမိဳ႕တို႔မွ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရာက္လာၾကၿပီး လူထုပရိသတ္မ်ားကိုစည္း႐ုံးကာ ေပါလုကိုခဲႏွင့္ေပါက္၍ သူေသၿပီဟုထင္မွတ္လ်က္ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ဆြဲထုတ္ၾက၏။ 20သို႔ေသာ္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သူ႔ကိုဝိုင္းရံလ်က္ေနၾကစဥ္ သူသည္ ထ၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္ေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေပါလုသည္ ဗာနဗႏွင့္အတူ ေဒရေဗၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာသြားေလ၏။
အသင္းေတာ္တည္ေထာင္ျခင္း
21သူတို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕၌ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာလ်က္ လူမ်ားစြာတို႔ကို တပည့္ေတာ္ျဖစ္ေစၾက၏။ ထို႔ေနာက္ လုတၱရၿမိဳ႕၊ ဣေကာနိၿမိဳ႕ႏွင့္ အႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ျပန္သြားၿပီးလွ်င္ 22တပည့္ေတာ္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးကို ခိုင္ခံ့ၿမဲၿမံေစလ်က္ ယုံၾကည္ျခင္း၌ ဆက္၍တည္ေနၾကရန္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ကာ “ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ဝင္ရန္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို ျဖတ္သန္းရမည္”ဟု ဆိုၾက၏။ 23အသင္းေတာ္တိုင္းတြင္လည္း သူတို႔အတြက္ အသင္းေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားကိုခန႔္ထား၍ အစာေရွာင္လ်က္ ဆုေတာင္းၾကကာ သူတို႔ယုံၾကည္ေသာသခင္ဘုရားထံသို႔ သူတို႔ကိုအပ္ႏွံၾက၏။ 24ထို႔ေနာက္ ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတို႔သည္ ပိသိဒိျပည္ကိုျဖတ္၍ ပံဖုလိျပည္သို႔ေရာက္ကာ 25ေပရေဂၿမိဳ႕၌ ႏႈတ္ကပတ္တရားကိုေဟာေျပာၿပီးလွ်င္ အတၱလိၿမိဳ႕သို႔ ဆင္းသြားၾက၏။
26ထိုၿမိဳ႕မွတစ္ဆင့္ ႐ြက္လႊင့္ကာ ယခု သူတို႔ေဆာင္႐ြက္ၿပီးစီးသြားေသာအမႈေတာ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္၌အပ္ႏွံျခင္းခံခဲ့ရာအႏၲိအုတ္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္သြားၾက၏။ 27သူတို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ အသင္းေတာ္ကိုစုေဝးေစလ်က္ မိမိတို႔အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ယုံၾကည္ျခင္းတံခါးကို လူမ်ိဳးျခားတို႔အတြက္ ဖြင့္ေပးေတာ္မူေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ေျပာၾကားၾက၏။ 28ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာေနၾက၏။
Currently Selected:
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 14: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
