ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 19

ေဟရွာယထံ ေဟဇကိမင္းႀကီးအႀကံဉာဏ္ေတာင္းျခင္း

1ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္ၿဖဲ၍ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီး ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ သြားေလ၏။ 2မင္းႀကီးသည္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ဝတ္ထားသည့္ နန္းေတာ္အုပ္ဧလ်ာကိမ္၊ စာေရးေတာ္ႀကီးေရွဗန၊ အသက္ႀကီးေသာယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ကို အာမုတ္၏သားပေရာဖက္ေဟရွာယထံသို႔ ေစလႊတ္၏။ 3သူတို႔က ေဟရွာယအား “ေဟဇကိမင္းႀကီးက ‘ယေန႔သည္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေသာေန႔၊ ဆုံးမျခင္းခံရေသာေန႔၊ အရွက္ကြဲရေသာေန႔ ျဖစ္၏။ သားဖြားခ်ိန္ေရာက္ေသာ္လည္း သားဖြားရန္ခြန္အားမရွိ။ 4ရာဗရွာခ၏သခင္အဆီးရီးယားဘုရင္သည္ ရာဗရွာခကိုေစလႊတ္၍ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ကို ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ေစ၏။ ထိုစကားအလုံးစုံကို သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားၾကားေတာ္မူ၍ ၾကားေတာ္မူေသာစကားအတြက္ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔ကိုဆုံးမေကာင္းဆုံးမေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေသာသူတို႔အတြက္ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳပါ’ဟူ၍ မိန႔္မွာသည္”ဟု ေျပာၾကား၏။

5ေဟဇကိမင္းႀကီး၏မင္းမႈထမ္းတို႔သည္ ေဟရွာယထံသို႔ေရာက္လာလွ်င္ 6ေဟရွာယက သူတို႔အား “သင္တို႔သခင္ကို ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားက ‘ငါ့အား အဆီးရီးယားဘုရင္၏ငယ္သားတို႔ ေစာ္ကားေျပာဆိုသည့္စကားကို သင္ၾကားရသည့္အတြက္ မေၾကာက္ႏွင့္။ 7ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ သူ၌အျခားေသာစိတ္သေဘာကိုသြင္းေပးမည္။ သူသည္ သတင္းတစ္ခုၾကား၍ မိမိျပည္သို႔ ျပန္သြားလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ျပည္၌ သူ႔ကို ဓားျဖင့္က်ဆုံးေစမည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူသည္”ဟု ဆင့္ဆို၏။

သနာခရိပ္မင္းႀကီး ေျပာင္းလဲၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း

8အဆီးရီးယားဘုရင္သည္ လာခိရွၿမိဳ႕မွထြက္သြားေၾကာင္း ရာဗရွာခၾကားသျဖင့္ ျပန္သြားရာ ရွင္ဘုရင္သည္ လိဗနၿမိဳ႕အားတိုက္ခိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ 9“အီသီယိုးပီးယားဘုရင္တိရကၠမင္းႀကီးသည္ သင့္ကိုတိုက္ခိုက္ရန္စစ္ခ်ီလာၿပီ”ဟူေသာ သတင္းကို အဆီးရီးယားဘုရင္ ၾကားရ၏။ သို႔ေသာ္ ေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔ ေစတမန္တို႔ကို တစ္ဖန္ေစလႊတ္၍ 10“သင္တို႔သည္ ယုဒဘုရင္ ေဟဇကိမင္းႀကီးအား ‘သင္ယုံၾကည္ကိုးစားေသာသင္၏ဘုရားသခင္က ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သည္ အဆီးရီးယားဘုရင္၏လက္သို႔ ေရာက္မည္မဟုတ္’ဟု သင့္အား လွည့္စားမိန႔္ဆိုသည္ကို သင္မခံႏွင့္။ 11ၾကည့္ရႈေလာ့။ အဆီးရီးယားဘုရင္တို႔သည္ တိုင္းျပည္အားလုံး အကုန္အစင္ပ်က္စီးသြားေအာင္ မည္သို႔ျပဳခဲ့သည္ကို သင္ၾကားရၿပီ။ သင္လည္း လြတ္ေျမာက္မည္ဟုမထင္ႏွင့္။ 12ငါ့ဘိုးေဘးတို႔ဖ်က္ဆီးခဲ့ေသာလူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္သည့္ ေဂါဇန္လူမ်ိဳး၊ ဟာရန္လူမ်ိဳး၊ ေရဇပ္လူမ်ိဳးႏွင့္ ေတလသာၿမိဳ႕ရွိ ဧဒင္လူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားမ်ားသည္ ကယ္ခဲ့ဖူးသေလာ။ 13ဟာမတ္ဘုရင္၊ အာပဒ္ဘုရင္တို႔အဘယ္မွာရွိေတာ့သနည္း။ ေသဖရဝိမ္ၿမိဳ႕၊ ေဟနၿမိဳ႕၊ ဣဝါၿမိဳ႕တို႔၏ဘုရင္တို႔သည္လည္း အဘယ္မွာရွိေတာ့သနည္း”ဟု ေျပာၾကားေစ၏။

ေဟဇကိမင္းႀကီး၏ဆုေတာင္းခ်က္

14ေဟဇကိမင္းႀကီးသည္ ေစတမန္တို႔လက္မွ စာကိုယူဖတ္ၿပီးလွ်င္ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔သြား၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ထိုစာကိုျဖန႔္ေလ၏။ 15ထို႔ေနာက္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ ေဟဇကိမင္းႀကီးက “ေခ႐ုဗိမ္#19:15 ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာေကာင္းကင္တမန္။တို႔အထက္၌ စံပယ္ေတာ္မူေသာ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ေျမႀကီးေပၚရွိတိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးတို႔တြင္ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ 16အို ထာဝရဘုရား၊ နားေတာ္ကိုလွည့္၍ နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အို ထာဝရဘုရား၊ မ်က္စိေတာ္ကိုဖြင့္၍ ၾကည့္ရႈေတာ္မူပါ။ ေစတမန္ကိုေစလႊတ္၍ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္အား ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ေစေသာသနာခရိပ္မင္းႀကီး၏စကားအလုံးစုံတို႔ကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ 17အို ထာဝရဘုရား၊ အကယ္စင္စစ္ အဆီးရီးယားဘုရင္တို႔သည္ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ႏွင့္ သူတို႔၏ျပည္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးပါၿပီ။ 18သူတို႔၏ဘုရားမ်ားကိုလည္း မီးထဲသို႔လႊင့္ပစ္ၾကၿပီ။ ထိုဘုရားတို႔သည္ ဘုရားမဟုတ္၊ လူ႔လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ သစ္သားႏွင့္ ေက်ာက္မ်ားသာျဖစ္ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဘုရားတို႔ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကၿပီ။ 19အို အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းသာ ထာဝရဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ေျမႀကီးေပၚရွိတိုင္းႏိုင္ငံအားလုံး သိျမင္ေစရန္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ထိုဘုရင္၏လက္မွ ယခုကယ္ႏုတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ဆုေတာင္းေလ၏။

ေဟရွာယအားျဖင့္ ဘုရားသခင္မိန႔္ေတာ္မူျခင္း

20အာမုတ္၏သားေဟရွာယသည္လည္း ေဟဇကိမင္းႀကီးထံသို႔လူလႊတ္၍ “အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားက ‘သင္သည္ အဆီးရီးယားဘုရင္သနာခရိပ္မင္းႀကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ငါ့ထံဆုေတာင္းေသာအရာကို ငါၾကားရၿပီ’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 21ထိုဘုရင္ကိုရည္ၫႊန္း၍ ထာဝရဘုရားက ‘ဇိအုန္သမီးပ်ိဳသည္ သင့္ကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳေလၿပီ။ သင့္ကိုျပက္ရယ္ျပဳေလၿပီ။ ေဂ်႐ုဆလင္သမီးပ်ိဳသည္ သင့္ေနာက္မွေန၍ ေခါင္းခါယမ္းေလၿပီ။ 22သင္မည္သူ႔ကို ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ေနသနည္း၊ မည္သူ႔ကို ေစာ္ကားေျပာဆိုေနသနည္း၊ မည္သူ႔ကို ေအာ္ဟစ္ေနသနည္း၊ မည္သူ႔ကို ေမာက္ေမာက္မာမာၾကည့္ေနသနည္း။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏သန႔္ရွင္းေသာအရွင္ကိုပင္ မဟုတ္ေလာ။ 23သင္သည္ တမန္မ်ားကိုေစလႊတ္၍ ဘုရားရွင္ကိုေစာ္ကားေျပာဆိုေစခဲ့၏။ သင္က ငါ၏စစ္ရထားမ်ားစြာျဖင့္ လက္ဘႏြန္ေတာင္ထိပ္အစြန္အဖ်ားသို႔ ငါတက္ခဲ့ၿပီ။ ထိုေတာင္ေပၚရွိ ျမင့္မားေသာသစ္ကတိုးပင္၊ အေကာင္းဆုံးထင္းရႉးပင္တို႔ကို ငါခုတ္လွဲခဲ့ၿပီ။ ေတာနက္ႀကီး၏အစြန္အဖ်ားသို႔လည္း ငါေရာက္ခဲ့ၿပီ။ 24ငါသည္ တိုင္းတစ္ပါးတို႔တြင္ တြင္းတူး၍ ေရကိုေသာက္ခဲ့ၿပီ။ ငါ၏ေျခဖဝါးျဖင့္ အီဂ်စ္ျပည္၏ျမစ္ေခ်ာင္းရွိသမွ်ကို ခန္းေျခာက္ေစခဲ့ၿပီဟု ဆို၏။ 25ဤအမႈကို ေရွးယခင္ကပင္ ငါခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း သင္မၾကားဖူးသေလာ။ သင္သည္ ခိုင္ခံ့ေသာၿမိဳ႕တို႔ကို အပ်က္အစီးေက်ာက္ပုံျဖစ္ေစမည့္အေၾကာင္း ေရွးကာလကပင္ ငါစီမံထားခဲ့သည့္အတိုင္း ယခု ငါျဖစ္ေစၿပီ။ 26ထိုၿမိဳ႕သားတို႔ အားေလ်ာ့စိတ္ပ်က္ၾကၿပီ။ ရွက္ေၾကာက္ၾကၿပီ။ သူတို႔သည္ မႀကီးမီညႇိဳးႏြမ္းသြားေသာေတာျမက္ပင္ကဲ့သို႔၊ ျမက္ႏုစိမ္းကဲ့သို႔၊ ေခါင္မိုးေပၚမွျမက္ပင္ ကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကၿပီ။ 27သင္၏ေနထိုင္သြားလာျခင္း၊ ငါ့အား အမ်က္ထြက္ျခင္းတို႔ကို ငါသိ၏။ 28သင္သည္ ငါ့ကိုအမ်က္ထြက္ၿပီး ေစာ္ကားေျပာဆိုေသာစကားကို ငါၾကားရေသာေၾကာင့္ ငါသည္ သင့္ကို နဖားႀကိဳးတပ္မည္၊ ဇက္ခြံ႕မည္။ သင္လာေသာလမ္းျဖင့္ သင့္ကိုျပန္ေစမည္။

29သင့္အတြက္ နိမိတ္လကၡဏာကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ ယခုႏွစ္တြင္ အေလ့က်ေပါက္ေသာသီးႏွံမ်ားကို စားရမည္။ ဒုတိယႏွစ္တြင္ ထိုသီးႏွံတို႔မွျပန္ေပါက္ေသာသီးႏွံမ်ားကို စားရမည္။ တတိယႏွစ္တြင္မူ မ်ိဳးႀကဲၾကေလာ့၊ ရိတ္သိမ္းၾကေလာ့၊ စပ်စ္ပင္ကိုစိုက္ၾကေလာ့၊ စပ်စ္သီးကိုစားၾကေလာ့။ 30အသက္ေဘးမွလြတ္ေျမာက္၍ ႂကြင္းက်န္ေသာယုဒအမ်ိဳးအႏြယ္သည္ ေအာက္ဘက္တြင္ ျပန္၍အျမစ္စြဲမည္။ အေပၚဘက္တြင္ ျပန္၍အသီးသီးမည္။ 31ႂကြင္းက်န္ေသာသူတို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွလည္းေကာင္း၊ လြတ္ေျမာက္ေသာသူတို႔သည္ ဇိအုန္ေတာင္ေပၚမွလည္းေကာင္း ထြက္ေပၚလာၾကလိမ့္မည္။ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားသည္ စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ဤအမႈကိုျပဳေတာ္မူမည္’ဟု မိန႔္ဆိုၿပီ။ 32ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ အဆီးရီးယားဘုရင္ကို ရည္ၫႊန္း၍ ‘သူသည္ ဤၿမိဳ႕သို႔ဝင္ရမည္မဟုတ္။ ဤအရပ္၌ ျမားကိုပစ္ရမည္မဟုတ္။ ဤၿမိဳ႕ေရွ႕သို႔ ဒိုင္းလႊားျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရမည္မဟုတ္။ ေျမကတုတ္လည္း ေဆာက္ရမည္မဟုတ္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 33ထာဝရဘုရားက ‘သူသည္ လာေသာလမ္းျဖင့္ ျပန္သြားရမည္။ ဤၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ရမည္မဟုတ္။ 34အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ငါ့အတြက္၊ ငါ့အေစအပါးဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအတြက္ ဤၿမိဳ႕ကို ကာကြယ္မည္၊ ကယ္တင္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူသည္”ဟု ဆင့္ဆိုေစ၏။

သနာခရိပ္မင္းႀကီး၏က်ရႈံးျခင္းႏွင့္ေသဆုံးျခင္း

35ထိုညမွာပင္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ထြက္လာ၍ အဆီးရီးယားတပ္စခန္းထဲတြင္ စစ္သည္တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကို သတ္ေလ၏။ နံနက္ေစာေစာထၾကေသာအခါ အေလာင္းေကာင္မ်ားကိုသာ ေတြ႕ရ၏။ 36ထိုအခါ အဆီးရီးယားဘုရင္ သနာခရိပ္မင္းႀကီးသည္ တပ္ဆုတ္၍ လွည့္ျပန္သြားၿပီး နိေနေဝၿမိဳ႕၌ စံျမန္းေလ၏။ 37သူသည္ မိမိဘုရား နိသ႐ုတ္ဝတ္ေက်ာင္း၌ ရွိခိုးကိုးကြယ္ေနစဥ္ သားေတာ္အာျဒေမၼလက္ႏွင့္ရွေရဇာတို႔သည္ သူ႔ကို ဓားျဖင့္ကြပ္မ်က္ၿပီးလွ်င္ အာရရတ္ျပည္သို႔ ထြက္ေျပးသြားၾက၏။ သူ၏သားေတာ္ဧသရဟဒၵဳန္သည္ သူ႔အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံေလ၏။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 19: MSBZ

Highlight

Copy