ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 1

အာခဇိမင္းႀကီးနာမက်န္းျဖစ္၍ အနိစၥေရာက္ျခင္း

1အာဟပ္မင္းႀကီး အနိစၥေရာက္သြားေသာအခါ ေမာဘလူမ်ိဳးသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးကို ပုန္ကန္၏။ 2ရွမာရိၿမိဳ႕တြင္ အာခဇိမင္းႀကီးသည္ နန္းေတာ္အထက္ခန္းေလသာျပတင္းေပါက္မွ ျပဳတ္က်သျဖင့္ ဒဏ္ရာရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတမန္တို႔အား “ငါသည္ ဤေဝဒနာမ်ားမွျပန္ေကာင္းလာမည္ေလာဟု ဧၾကဳန္ဘုရားဗာလေဇဗုပ္ထံသြား၍ ေမးျမန္းၾကေလာ့”ဟု ဆို၍ ေစလႊတ္လိုက္၏။

3ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က တိရွဘိၿမိဳ႕သားဧလိယအား “ထေလာ့။ ရွမာရိဘုရင္၏တမန္တို႔ႏွင့္သြားေတြ႕ၿပီး သူတို႔အား ‘ဧၾကဳန္ဘုရားဗာလေဇဗုပ္ထံသြား၍ ေမးျမန္းေစသည္မွာ အစၥေရးျပည္၌ ဘုရားသခင္ မရွိသေလာ’ဟု ေျပာေလာ့။ 4ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားက ‘သင္လဲေလ်ာင္းရာသလြန္မွ ျပန္ထရမည္မဟုတ္။ သင္မုခ်ေသရမည္’ဟူ၍ သူ႔အား မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ဧလိယလည္း ထြက္သြားေလ၏။

5တမန္တို႔သည္လည္း ျပန္လွည့္လာၾကသျဖင့္ ရွင္ဘုရင္က “သင္တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပန္လာၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

6တမန္တို႔ကလည္း “လူတစ္ေယာက္က အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာေတြ႕ၿပီး ‘သင္တို႔ကိုေစလႊတ္လိုက္ေသာ ရွင္ဘုရင္ထံျပန္သြား၍ သူ႔အား ထာဝရဘုရားက ဧၾကဳန္ဘုရားဗာလေဇဗုပ္ကို သြားေမးေစသည္မွာ အစၥေရးျပည္၌ ဘုရားသခင္ မရွိသေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္လဲေလ်ာင္းရာသလြန္မွ ျပန္ထရမည္မဟုတ္။ သင္မုခ်ေသရမည္ဟု မိန႔္ေတာ္မူေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္ေလာ့’ဟူ၍ ဆိုပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္တင္ၾက၏။

7ရွင္ဘုရင္ကလည္း “သင္တို႔ႏွင့္လာေတြ႕ၿပီး ဤသို႔ေျပာဆိုေသာသူကား မည္သို႔ေသာသူနည္း”ဟု ေမး၏။

8သူတို႔ကလည္း “သူသည္ အေမြးထူ၍ ခါး၌ သားေရခါးပတ္ကို ပတ္ထားပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾကလွ်င္ ရွင္ဘုရင္က “သူသည္ တိရွဘိၿမိဳ႕သား ဧလိယ ျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ဆို၏။

9ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္က တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉးႏွင့္ သူ၏တပ္သားငါးဆယ္ကို ဧလိယထံသို႔ ေစလႊတ္၏။ တပ္မႉးက ဧလိယေနထိုင္ရာ ေတာင္ထိပ္သို႔ တက္သြားၿပီး “အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ ‘ဆင္းလာပါ’ဟူ၍ ရွင္ဘုရင္မိန႔္မွာလိုက္ပါ၏”ဟု ဆို၏။

10ထိုအခါ ဧလိယက တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉးအား “ငါသည္ ဘုရားသခင္၏လူမွန္လွ်င္ မိုးေကာင္းကင္မွမီးက်ၿပီး သင္ႏွင့္ သင့္လူအေယာက္ငါးဆယ္ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစေသာ”ဟုဆိုလွ်င္ မိုးေကာင္းကင္မွမီးက်လာၿပီး တပ္မႉးႏွင့္ သူ၏တပ္သားအေယာက္ငါးဆယ္ကို ေလာင္ကြၽမ္းေလ၏။

11ရွင္ဘုရင္ကလည္း ေနာက္ထပ္ တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉးႏွင့္ သူ၏တပ္သားငါးဆယ္ကို ေစလႊတ္ျပန္၏။ တပ္မႉးက “အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ ‘ျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ့ပါ’ဟူ၍ ရွင္ဘုရင္မိန႔္မွာလိုက္ပါ၏”ဟု ဆို၏။

12ဧလိယကလည္း “ငါသည္ ဘုရားသခင္၏လူမွန္လွ်င္ မိုးေကာင္းကင္မွမီးက်လာၿပီး သင္ႏွင့္သင့္လူအေယာက္ငါးဆယ္ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစေသာ”ဟုဆိုလွ်င္ မိုးေကာင္းကင္မွမီးက်လာၿပီး တပ္မႉးႏွင့္ သူ၏တပ္သားအေယာက္ငါးဆယ္ကို ေလာင္ကြၽမ္းျပန္၏။

13ရွင္ဘုရင္ကလည္း ေနာက္တစ္ဖန္ တတိယေျမာက္ တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉးႏွင့္ သူ၏တပ္သားငါးဆယ္ကို ေစလႊတ္ျပန္၏။ ထိုတတိယေျမာက္ တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉး ေရာက္လာလွ်င္ ဧလိယေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ “အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ အကြၽႏ္ုပ္အသက္ႏွင့္ အရွင့္အေစအပါး ဤတပ္သားငါးဆယ္တို႔၏အသက္ကို ႏွေျမာေတာ္မူပါ။ 14ယခင္က ေကာင္းကင္မွမီးက်လာၿပီး တပ္သားငါးဆယ္အုပ္တပ္မႉးႏွစ္ဦးႏွင့္ သူတို႔၏တပ္သားအေယာက္ငါးဆယ္စီတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းခဲ့ပါၿပီ။ ယခုမွာ အကြၽႏ္ုပ္အသက္ကို ႏွေျမာေတာ္မူပါ”ဟု အသနားခံေလ၏။

15ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ဧလိယအား “သူႏွင့္လိုက္သြားေလာ့။ သူ႔ကို မေၾကာက္ႏွင့္”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဧလိယလည္း ထ၍ ထိုသူႏွင့္အတူ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ လိုက္သြားေလ၏။

16ဧလိယက ရွင္ဘုရင္အား “ထာဝရဘုရားက ‘သင္သည္ တမန္ကိုေစလႊတ္၍ ဧၾကဳန္ဘုရားဗာလေဇဗုပ္ကို ေမးျမန္းေစသည္မွာ အစၥေရးျပည္၌ ေမးျမန္းစရာ ဘုရားသခင္ မရွိသေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္လဲေလ်ာင္းရာသလြန္မွ ျပန္ထရမည္မဟုတ္။ သင္မုခ်ေသရမည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆင့္ဆို၏။

17ဧလိယ ဆင့္ဆိုေသာထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္အတိုင္း အာခဇိမင္းႀကီး အနိစၥေရာက္ေလ၏။ သူ၌သားမရွိေသာေၾကာင့္ ယေဟာရံသည္ ေယာရွဖတ္မင္းႀကီး၏သား ယုဒဘုရင္ ယေဟာရံမင္းႀကီးနန္းစံႏွစ္ႏွစ္တြင္ အာခဇိမင္းႀကီး၏အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံ၏။ 18က်န္ရွိေနေသာ အာခဇိမင္းႀကီးလက္ထက္အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ သူျပဳခဲ့ေသာအရာမ်ားကို အစၥေရးဘုရင္မ်ား၏ရာဇဝင္မွတ္တမ္းတြင္ ေရးမွတ္ထား၏#1:18 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေရးမွတ္ထားသည္ မဟုတ္ေလာ”။။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 1: MSBZ

Highlight

Copy