ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 7

1ကိရယတ္ယာရိမ္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္လည္း ထာဝရဘုရား၏ေသတၱာေတာ္ကို လာေရာက္ယူေဆာင္သြားၾကၿပီး ေတာင္ေပၚရွိအဘိနဒပ္အိမ္၌ ထားၾက၏။ ထာဝရဘုရား၏ေသတၱာေတာ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဘိနဒပ္၏သားဧလာဇာအား သန႔္ရွင္းျခင္းဝတ္ကိုျပဳေပးၾက၏။

မိဇပါၿမိဳ႕၌ ေအာင္ျမင္ျခင္း

2ထိုေန႔မွစ၍ ေသတၱာေတာ္သည္ ကိရယတ္ယာရိမ္ၿမိဳ႕၌ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တိုင္တိုင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာရွိေန၏။ ထိုအခ်ိန္အတြင္းတြင္ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္အေပါင္းတို႔သည္ ထာဝရဘုရားကို ေမွ်ာ္ၾကည့္အားကိုးလ်က္ေနၾက၏။ 3ထိုအခါ ရွေမြလက အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔အား “သင္တို႔သည္ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ ထာဝရဘုရားထံေတာ္သို႔ျပန္လာလိုလွ်င္ သင္တို႔တြင္ရွိေသာတိုင္းတစ္ပါးသားတို႔၏ဘုရားမ်ား၊ အာရွတရက္ဘုရားမ်ားကို ဖယ္ရွားရမည္။ ထာဝရဘုရားထံ၌သာ စိတ္အာ႐ုံျပဳ၍ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းကိုသာ ဝတ္ျပဳရမည္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔ကို ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔လက္မွ ကယ္ႏုတ္ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။ 4ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဗာလဘုရားမ်ား၊ အာရွတရက္ဘုရားမ်ားကို ဖယ္ရွား၍ ထာဝရဘုရားကိုသာ ဝတ္ျပဳၾက၏။

5ထိုအခါ ရွေမြလက သူတို႔အား “အစၥေရးတစ္မ်ိဳးသားလုံးကို မိဇပါၿမိဳ႕၌ စုေဝးေစၾကေလာ့။ သင္တို႔အဖို႔ ထာဝရဘုရားထံ ငါဆုေတာင္းေပးမည္”ဟု ဆို၏။ 6အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္လည္း မိဇပါၿမိဳ႕၌စုေဝးၾက၏။ ေရကိုခပ္ၿပီး ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌သြန္းေလာင္းၾက၏။ ထိုေန႔၌ အစာေရွာင္ၾကၿပီး သူတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရားကိုျပစ္မွားခဲ့ၾကၿပီ”ဟု ဝန္ခံၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ရွေမြလသည္ မိဇပါၿမိဳ႕၌ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကို စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏။

7အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိဇပါၿမိဳ႕၌ စုေဝးၾကေၾကာင္းကို ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ၾကားေသာအခါ ဖိလိတၱိမင္းတို႔သည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ ခ်ီလာၾက၏။ ထိုသတင္းကို အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ ၾကားသိေသာအခါ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကကုန္၏။ 8ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔က ရွေမြလအား “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔လက္မွကယ္ႏုတ္ေတာ္မူပါမည့္အေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားထံ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အဖို႔ ဆက္လက္ဆုေတာင္းေပးပါေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။

9ထိုအခါ ရွေမြလက ႏို႔မျပတ္ေသးေသာသိုးသငယ္တစ္ေကာင္ကို ယူ၍ တစ္ေကာင္လုံးရႈိ႕ရေသာမီးရႈိ႕ရာယဇ္အျဖစ္ ထာဝရဘုရားထံ ပူေဇာ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းေသာအခါ ထာဝရဘုရား နားေညာင္းေတာ္မူ၏။ 10ထိုသို႔ ရွေမြလသည္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေနစဥ္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ စစ္ခ်ီလာၾက၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထာဝရဘုရားသည္ က်ယ္ေလာင္စြာမိုးခ်ဳန္းေစ၍ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေစေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ေရွ႕၌ ရႈံးနိမ့္ေလ၏။ 11အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္လည္း မိဇပါၿမိဳ႕မွထြက္၍ ဗက္ကာၿမိဳ႕ေအာက္ဘက္တိုင္ေအာင္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို လိုက္လံသတ္ျဖတ္ေလ၏။

12ထို႔ေနာက္ ရွေမြလသည္ ေက်ာက္တုံးတစ္တုံးကိုယူ၍ မိဇပါၿမိဳ႕ႏွင့္ ရွင္ၿမိဳ႕ၾကားတြင္ ထားၿပီး “ထာဝရဘုရားသည္ ယခုတိုင္ေအာင္ ငါတို႔ကိုကူညီမစေတာ္မူ၏”ဟု ဆိုလ်က္ ထိုေက်ာက္တုံး၏အမည္ကို ဧဗေနဇာ#7:12 “ကူညီမစရာေက်ာက္တုံး”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ဟုေခၚေလ၏။ 13ဤသို႔ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ ရႈံးနိမ့္သျဖင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏နယ္ေျမထဲသို႔ ေနာက္တစ္ဖန္ မက်ဴးေက်ာ္ဝံ့ၾကေတာ့ေခ်။ ရွေမြလလက္ထက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္သည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ဆန႔္က်င္ေတာ္မူ၏။ 14အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ထံမွ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ သိမ္းပိုက္ခဲ့ေသာၿမိဳ႕မ်ားကို ဧၾကဳန္ၿမိဳ႕မွစ၍ ဂါသၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ ျပန္လည္ရရွိၾက၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔လက္မွ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔အပိုင္ နယ္ေျမမ်ားကို ျပန္လည္ရရွိၾက၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အာေမာရိလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္လည္း သင့္ျမတ္ျခင္းရွိေလ၏။

15ရွေမြလသည္ အသက္ရွင္သမွ်ကာလပတ္လုံး အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏။ 16သူသည္ ႏွစ္စဥ္ ေဗသလၿမိဳ႕၊ ဂိလဂါလၿမိဳ႕၊ မိဇပါၿမိဳ႕မ်ားသို႔ လွည့္လည္သြားလာၿပီး ထိုၿမိဳ႕မ်ားရွိ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္၏။ 17ထို႔ေနာက္ မိမိအိမ္ရွိရာ ရာမၿမိဳ႕သို႔ျပန္လာၿပီး ထိုၿမိဳ႕ရွိ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္ေလ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုလည္း တည္ထားေလ၏။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 7: MSBZ

Highlight

Copy