ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 14
14
1တစ္ေန႔တြင္ ေရွာလုမင္းႀကီး၏သားေတာ္ေယာနသန္သည္ ခမည္းေတာ္ကို အသိမေပးဘဲ မိမိ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “လာပါ။ တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ဖိလိတၱိကင္းတပ္သို႔ ကူးသြားၾကစို႔”ဟု ဆို၏။
2ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဂိဗာၿမိဳ႕စြန္၊ မိဂ႐ုန္အရပ္ရွိသလဲပင္ေအာက္တြင္ စခန္းခ်ေန၏။ သူႏွင့္အတူ စစ္သည္အေယာက္ေျခာက္ရာခန႔္ရွိ၏။ 3ထိုစဥ္က ရွိေလာၿမိဳ႕တြင္ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဧလိ၏ျမစ္၊ ဖိနဟတ္၏ေျမး၊ ဣခဗုဒ္၏အစ္ကို၊ အဟိတုပ္၏သား အဟိယသည္ ဧဖုဒ္#14:3 “ယဇ္ပုေရာဟိတ္အတြက္ အထူးခ်ဳပ္ထားေသာအေပၚခံအက်ႌ”။ကိုဝတ္ဆင္လ်က္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္ အမႈေဆာင္ေန၏။ ေယာနသန္ထြက္သြားသည္ကို လူတစ္ေယာက္မွ်မသိ။
4ေယာနသန္သည္ ဖိလိတၱိကင္းတပ္သို႔ကူးသြားမည့္လမ္းကို ရွာေဖြရာ ထိုလမ္းမွာ ေတာင္ၾကားလမ္းျဖစ္၍ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ ေက်ာက္ေဆာင္ရွိ၏။ တစ္ခုမွာ ေဗာဇက္ ဟုေခၚ၍ က်န္တစ္ခုမွာ ေသေန ဟုေခၚ၏။ 5ေျမာက္ဘက္ရွိေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုမွာ မိတ္မတ္ၿမိဳ႕သို႔ မ်က္ႏွာမူ၏။ ေတာင္ဘက္ရွိက်န္တစ္ခုမွာ ေဂဗၿမိဳ႕သို႔ မ်က္ႏွာမူလ်က္ရွိ၏။ 6ေယာနသန္က လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “လာပါ။ အေရဖ်ားမလွီးေသာထိုသူတို႔၏ကင္းတပ္သို႔ ကူးသြားၾကစို႔။ ထာဝရဘုရား ငါတို႔ႏွင့္ ပါရွိေကာင္းပါရွိေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားသည္ မည္သည့္အမႈ၌မဆို လူအနည္းငယ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ လူအမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ အတားအဆီးမရွိကယ္တင္ေပးႏိုင္သည္”ဟု ဆို၏။
7လက္နက္ကိုင္လုလင္ကလည္း “အရွင့္စိတ္တိုင္းက် ျပဳပါ။ အရွင္သြားလိုရာသို႔ သြားပါ။ အရွင့္အလိုအတိုင္း အကြၽႏ္ုပ္ျပဳပါမည္”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။
8ေယာနသန္ကလည္း “သူတို႔ရွိရာသို႔ ငါတို႔ကူးသြားၿပီး လူရိပ္ျပၾကည့္မည္။ 9သူတို႔က ငါတို႔အား ‘သင္တို႔ထံသို႔ ငါတို႔မလာမခ်င္း ေစာင့္ေနပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူတို႔ထံမသြားဘဲ ကိုယ့္ေနရာမွာကိုယ္ရပ္ေနမည္။ 10အကယ္၍ ‘ငါတို႔ထံတက္လာပါ’ဟု သူတို႔ဆိုလွ်င္ ငါတို႔တက္သြားမည္။ ဤသည္မွာ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ငါတို႔လက္သို႔အပ္ေတာ္မူေၾကာင္း နိမိတ္လကၡဏာပင္ျဖစ္၏”ဟု ဆိုၿပီး
11သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးသည္ ဖိလိတၱိကင္းတပ္ေရွ႕တြင္ လူရိပ္ျပေလ၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း “ၾကည့္ပါ။ ေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔သည္ ပုန္းခိုရာတြင္းထဲမွ ထြက္လာၾကၿပီ”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ 12ကင္းေစာင့္တပ္သားတို႔က ေယာနသန္ႏွင့္သူ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “ငါတို႔ထံ တက္လာၾက။ ငါတို႔အေၾကာင္း သိေစရမည္”ဟု ေအာ္ေျပာ၏။ ေယာနသန္ကလည္း သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “ငါ့ေနာက္ လိုက္ခဲ့။ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆို၏။ 13ေယာနသန္သည္ ေလးဖက္ေထာက္တက္သြား၍ သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္သည္လည္း သူ႔ေနာက္မွ လိုက္တက္၏။ ေယာနသန္သည္ ေရွ႕မွေန၍ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကိုလွဲခ်၏။ သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္သည္လည္း ေနာက္မွေန၍ ထိုသူတို႔ကို သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 14ဤသို႔ ေယာနသန္ႏွင့္သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္တို႔သည္ ပြဲဦးထြက္တိုက္ခိုက္ရာ၌ ဧကဝက္ခန႔္မွ်ရွိေသာေျမကြက္တြင္ လူႏွစ္ဆယ္ခန႔္ကို သတ္ျဖတ္ႏိုင္၏။
ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို အႏိုင္ယူျခင္း
15တပ္စခန္းအတြင္း အျပင္ရွိ ကင္းတပ္သားအားလုံး ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကကုန္၏။ အေသခံတပ္သားမ်ားလည္း ထိတ္လန႔္ၾကေလ၏။ ထိုစဥ္တြင္ ငလ်င္ပါလႈပ္သျဖင့္ ပို၍ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေလ၏။ 16ဗယၤာမိန္နယ္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ ေရွာလုမင္းႀကီး၏ကင္းေစာင့္တို႔သည္ ဖိလိတၱိစစ္သည္မ်ား တပ္ပ်က္၍ ဟိုဟိုသည္သည္ေျပးလႊားေနၾကသည္ကို ျမင္လွ်င္ 17ေရွာလုမင္းႀကီးက သူ၌ရွိေသာလူတို႔အား “ငါတို႔ထဲမွ မည္သူထြက္သြားသည္ကို သိရွိႏိုင္ရန္ ယခုခ်က္ခ်င္း လူတို႔ကိုေရတြက္ၾကည့္ပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔လည္း လူကိုေရတြက္ၾကည့္ေသာအခါ ေယာနသန္ႏွင့္သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္ မရွိသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
18ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက အဟိယအား “ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို ယူခဲ့ေလာ့”ဟု ဆို၏။ ထိုစဥ္က ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္မွာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ရွိေန၏။ 19ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းအဟိယႏွင့္စကားေျပာေနစဥ္ ဖိလိတၱိတပ္စခန္းမွ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္အသံမ်ားမွာ ပို၍ပို၍က်ယ္လာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက ယဇ္ပုေရာဟိတ္အား “ရွိပါေစေတာ့”ဟု ဆို၏။
20ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္ သူ၌ရွိေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ စု႐ုံး၍ စစ္ေျမျပင္သို႔ခ်ီသြားၾကလွ်င္ ဖိလိတၱိစစ္သည္ အခ်င္းခ်င္းဓားႏွင့္ ခုတ္သတ္ၾက၍ ဝ႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ၏။ 21ယခင္က ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ အရပ္ရပ္မွ လိုက္လာသျဖင့္ တပ္စခန္းတြင္ရွိေနေသာေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း ေရွာလု၊ ေယာနသန္တို႔ႏွင့္အတူရွိေသာ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ဘက္သို႔ ျပန္လာၾက၏။ 22ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသ၌ ပုန္းေအာင္းေနေသာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ ထြက္ေျပးေနရေၾကာင္းကို ၾကားသိလွ်င္ တိုက္ပြဲတြင္ပါဝင္လာၾကၿပီး သူတို႔အား လိုက္လံတိုက္ခိုက္ေလ၏။
ေရွာလုမင္းႀကီး မဆင္မျခင္က်ိန္ဆိုျခင္း
23ဤသို႔ျဖင့္ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ထိုေန႔တြင္ ကယ္တင္ေတာ္မူ၍ တိုက္ပြဲမွာ ေဗသဝင္ၿမိဳ႕သို႔တိုင္ ေရာက္ေလ၏။ 24ေရွာလုမင္းႀကီးက လူတို႔အား “ေနဝင္ခ်ိန္အထိ ရန္သူတို႔ကို လက္တုံ႔ျပန္မၿပီးမခ်င္း အစာစားေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းခံရမည္”ဟု က်ိန္ဆိုေစသျဖင့္ မည္သူမွ် အစာမစားဝံ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေန႔တြင္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ အလြန္ဒုကၡေရာက္ၾက၏။
25လူ#14:25 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေျမ”။အေပါင္းတို႔သည္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ ပ်ားရည္ရွိရာေတာအုပ္ထဲသို႔ ေရာက္ၾက၏။ 26သူတို႔သည္ ေတာအုပ္ထဲသို႔ ဝင္သြားရာ ပ်ားရည္တစက္စက္ယိုက်ေနသည္ကို ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း က်ိန္စာသင့္မည္ကိုေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ မည္သူမွ်လက္ႏွင့္ပါးစပ္ကို မထိဝံ့ၾက။ 27သို႔ေသာ္ ခမည္းေတာ္သည္ လူတို႔အား က်ိန္ဆိုေစသည္ကို ေယာနသန္မသိ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏လက္ကိုဆန႔္ၿပီး သူကိုင္ထားေသာေတာင္ေဝွးအဖ်ားကို ပ်ားလပို႔ထဲသို႔ႏွစ္၍ ပ်ားရည္ကိုလက္ႏွင့္ယူစားလိုက္ရာ အားျပည့္လန္းဆန္းလာေလ၏။ 28ထိုအခါ လူတစ္ဦးက သူ႔အား “အရွင့္ခမည္းေတာ္က ‘ယေန႔အစာစားသူသည္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရမည္’ဟု တင္းက်ပ္စြာက်ိန္ထားေသာေၾကာင့္ လူတို႔သည္လည္း အားယုတ္ႏြမ္းနယ္လ်က္ရွိ၏”ဟု ေျပာျပ၏။
29ေယာနသန္ကလည္း “ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ ျပည္သားတို႔ကို ဒုကၡေပးေလၿပီ။ ယခု ၾကည့္ၾကေလာ့။ ဤပ်ားရည္အနည္းငယ္ကို ငါျမည္းစမ္းၾကည့္ေသာအခါ ငါအားျပည့္လန္းဆန္းလာၿပီ။ 30စစ္သည္တို႔သည္ ရန္သူတို႔ထံမွ သိမ္းဆည္းရရွိလာေသာအစားအစာမ်ားကို ယေန႔သာစိတ္ႀကိဳက္စားခြင့္ရခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ မည္မွ်အက်ိဳးရွိမည္နည္း။ ယခုမွာ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို မ်ားစြာမသုတ္သင္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ပါတကား”ဟု ဆို၏။
31ထိုေန႔တြင္ သူတို႔သည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို မိတ္မတ္ၿမိဳ႕မွ အာယလုန္ၿမိဳ႕အထိ လိုက္လံေခ်မႈန္းၾက၏။ စစ္သည္မ်ားလည္း အလြန္ေမာပန္းၾကေလ၏။ 32ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ တိုက္ရာပါပစၥည္းမ်ားရွိရာသို႔ တစ္ဟုန္ထိုးေျပးသြား၍ သိုးႏြားမ်ား၊ ႏြားသူငယ္မ်ားကို ေျမေပၚတြင္သတ္ၿပီးလွ်င္ အေသြးပါ စားမိၾကေလ၏။ 33ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးအား “ၾကည့္ပါေလာ့။ စစ္သည္တို႔သည္ အေသြးႏွင့္တကြစားျခင္းျဖင့္ ထာဝရဘုရားကို ျပစ္မွားမိၾကၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ၾကရာ
ေရွာလုမင္းႀကီးက “သင္တို႔သစၥာဖ်က္ၾကၿပီ။ ယေန႔ ငါ့ထံ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံးလွိမ့္လာခဲ့ပါ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 34ထို႔ေနာက္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “လူတို႔ထံသို႔ အႏွံ႔သြား၍ သူတို႔အား ‘သူတို႔အသီးသီးပိုင္ဆိုင္ေသာသိုးႏြားတို႔ကို ငါ့ထံသို႔ ယူေဆာင္လာေစပါ။ ဤေနရာတြင္ သတ္၍စားၾကပါ။ အေသြးကိုစားျခင္းျဖင့္ ထာဝရဘုရားကို မျပစ္မွားၾကပါႏွင့္’ဟူ၍ ေျပာၾကားေလာ့”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထိုညမွာပင္ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၌ရွိေသာႏြားတို႔ကို ယူလာ၍ ထိုေနရာ၌ သတ္ၾက၏။ 35ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ထိုေနရာတြင္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေလ၏။ ထိုယဇ္ပလႅင္သည္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ေရွာလုမင္းႀကီးပထမဦးဆုံးတည္ေသာယဇ္ပလႅင္ျဖစ္၏။
36ေရွာလုမင္းႀကီးက “ယခုည ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ထံသြား၍ နံနက္မိုးလင္းသည့္တိုင္ေအာင္ တိုက္ခိုက္သိမ္းယူၾကစို႔။ တစ္ေယာက္မွ် အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူ မရွိေစႏွင့္”ဟုဆိုလွ်င္ သူတို႔က “အရွင္ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္က “ဦးစြာ ထာဝရဘုရားထံဆည္းကပ္ၾကစို႔”ဟု သူတို႔အား ဆို၏။
37ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္ဆင္းတိုက္ရပါမည္ေလာ။ သူတို႔ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူမည္ေလာ”ဟု ဘုရားသခင္ထံ ေမးေလွ်ာက္ေသာ္လည္း ထိုေန႔၌ တုံ႔ျပန္ေတာ္မမူ။
38ထို႔ေနာက္ ေရွာလုမင္းႀကီးက “အစၥေရးအႀကီးအကဲအေပါင္းတို႔၊ ဤေနရာသို႔လာၾကေလာ့။ ယေန႔ မည္သည့္အျပစ္ က်ဴးလြန္ထားေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ရန္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးၾကေလာ့။ 39အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ကယ္တင္ရွင္ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ငါ့သားေယာနသန္ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ မုခ်အသတ္ခံရမည္”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် သူ႔ကို ျပန္၍မေလွ်ာက္တင္ၾက။
40ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔အား “သင္တို႔အားလုံး တစ္ဖက္မွာေနပါ။ ငါႏွင့္ငါ့သားေယာနသန္သည္ တစ္ဖက္မွာေနမည္”ဟု ဆိုလွ်င္ လူတို႔က “အရွင္အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါ”ဟု ေရွာလုမင္းႀကီးအား ေလွ်ာက္တင္ၾက၏။
41ထို႔ေနာက္ ေရွာလုမင္းႀကီးက အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားထံ “အမွန္ကိုသိေစေတာ္မူပါ”ဟု ဆုေတာင္းၿပီး မဲခ်ရာ ေရွာလုႏွင့္ေယာနသန္၌မဲက်သျဖင့္ အျခားေသာသူတို႔ လြတ္သြားၾက၏။
42ေရွာလုမင္းႀကီးက “ငါႏွင့္ငါ့သားေယာနသန္ကို မဲခ်ေပးေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ မဲခ်ေသာအခါ ေယာနသန္၌ မဲက်ေလ၏။ 43ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက ေယာနသန္အား “သင္မည္သို႔ျပဳမိသနည္း။ ငါ့အားေျပာျပေလာ့”ဟု ဆိုေသာ္ ေယာနသန္က “စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုင္ထားေသာေတာင္ေဝွးအဖ်ားျဖင့္ ပ်ားရည္အနည္းငယ္ကို ယူ၍စားမိပါၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု အကြၽႏ္ုပ္ကိုေသဒဏ္ေပးပါ”ဟု ဆို၏။
44ေရွာလုမင္းႀကီးကလည္း “ေယာနသန္၊ သင္မုခ်ေသရမည္။ သင္မေသလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုထက္မက ငါ့ကို ျပဳေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။
45သို႔ေသာ္ စစ္သည္တို႔က ေရွာလုမင္းႀကီးအား “အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အႀကီးအက်ယ္ကယ္တင္ေပးခဲ့ေသာေယာနသန္သည္ ေသရမည္ေလာ။ ဤအျဖစ္ႏွင့္ေဝးပါေစ၊ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ သူ႔ဦးေခါင္းမွ ဆံခ်ည္တစ္ပင္မွ် ေျမေပၚသို႔ မက်ေစရ။ ယေန႔ပင္ သူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ စစ္တိုက္ေလၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။ ဤသို႔ ေယာနသန္ကိုစစ္သည္တို႔ကယ္တင္ေသာေၾကာင့္ ေယာနသန္သည္ ေသဒဏ္မခံရေတာ့ေပ။ 46ေရွာလုမင္းႀကီးလည္း ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို လိုက္လံတိုက္ခိုက္ရာမွျပန္လာ၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း မိမိတို႔ေနရပ္သို႔ ျပန္သြားၾကေလ၏။
ေရွာလုမင္းႀကီး ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျခင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္
47ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အုပ္စိုး၍ ေမာဘလူမ်ိဳး၊ အမၼဳန္လူမ်ိဳး၊ ဧဒုံလူမ်ိဳး၊ ေဇာဘဘုရင္မ်ားႏွင့္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးစသည့္ ဝန္းက်င္ရွိရန္သူအေပါင္းတို႔ကို တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းေလ၏။ စစ္တိုက္ေလရာရာ၌လည္း ေအာင္ျမင္မႈရေလ၏။ 48သူသည္ ရဲစြမ္းသတၱိအျပည့္ရွိသူျဖစ္၏။ အာမလက္လူမ်ိဳးတို႔ကို ေခ်မႈန္း၍ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္လုယက္သူတို႔၏လက္မွ ကယ္ႏုတ္ခဲ့၏။
49ေရွာလုမင္းႀကီး၏သားမ်ားမွာ ေယာနသန္၊ ဣ႐ႊိ၊ ေမလခိ႐ႊ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ သမီးႏွစ္ဦးရွိ၍ သမီးႀကီး၏အမည္မွာ ေမရပ္ ဟုေခၚၿပီး သမီးငယ္၏အမည္မွာ မိခါလ ဟုေခၚ၏။ 50ေရွာလုမင္းႀကီး၏မိဖုရားမွာ အဟိမတ္၏သမီး အဟိေနာင္ျဖစ္၏။ သူ၏စစ္သူႀကီးမွာ သူ႔ဘေထြးေနရ၏သား အာဗနာျဖစ္၏။ 51ေရွာလုမင္းႀကီး၏ဖခင္ ကိရွႏွင့္အာဗနာ၏ဖခင္ေနရတို႔သည္ အေဗ်လ၏သားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
52ေရွာလုမင္းႀကီးလက္ထက္ကာလပတ္လုံး ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ တိုက္ပြဲျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆင္ႏႊဲခဲ့ရ၏။ သူသည္ ခြန္အားႀကီးသူ၊ ရဲစြမ္းသတၱိရွိသူတို႔ကို ေခၚယူစုေဆာင္းထားတတ္၏။
Currently Selected:
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 14: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative