ယောဘဝတ္ထု 41

1လဝိသန်#41:1 “အကောင်ကြီးသောရေသတ္တဝါတစ်မျိုး”။ကို ငါးမျှားချိတ်ဖြင့် သင်ဆွဲယူနိုင်သလော။ သူ့လျှာကို ကြိုးနှင့်ချည်ထားနိုင်သလော။ 2သူ့နှာခေါင်းထဲသို့ ကြိုးလျှိုသွင်းနိုင်သလော။ သူ့မေးရိုးကို သံချိတ်နှင့် ဖောက်နိုင်သလော။ 3သူသည် သင့်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာအသနားခံလိမ့်မည်လော။ သင့်ကို ညင်သာစွာပြောဆိုလိမ့်မည်လော။ 4သူ့ကို ကျွန်အဖြစ် တစ်သက်လုံးသိမ်းပိုက်ရန် သူသည် သင်နှင့် ပဋိညာဉ်ပြုမည်လော။ 5ငှက်နှင့်ဆော့ကစားသကဲ့သို့ သူနှင့် ဆော့ကစားနိုင်မည်လော။ လုံမပျိုတို့အဖို့ သူ့ကို သင်ဖမ်းချည်ပေးနိုင်မည်လော။ 6ဈေးသည်တို့သည် သူ့ကိုအရောင်းအဝယ်လုပ်ကြမည်လော။ ကုန်သည်တို့သည် သူ့ကို ခွဲဝေယူကြမည်လော။ 7သူ့အရေခွံကို မှိန်းများနှင့်လည်းကောင်း၊ သူ့ဦးခေါင်းကို ငါးထိုးလှံနှင့်လည်းကောင်း ထိုးဖောက်နိုင်သလော။ 8သူ့ကို သင်လက်ရွယ်လိုက်သည်နှင့် တိုက်ခိုက်ခံရတတ်သည်ကို သတိရပါ။ ထို့ကြောင့် သင်လက်ရွယ်ရဲတော့မည်မဟုတ်။ 9သူ့ကိုအနိုင်ရဖို့မျှော်လင့်သောသူသည် အမှားကြီးမှားလိမ့်မည်။ သူ့ကိုမြင်လိုက်ရုံနှင့် မေ့မျောလဲကျသွားမည်မဟုတ်လော။ 10သူ့ကို သွားဆွရဲလောက်အောင် မည်သူမျှသတ္တိမရှိ။ သို့ဖြစ်လျှင် ငါ့ကို ဆန့်ကျင်ပြီး မည်သူခံရပ်နိုင်မည်နည်း။ 11မည်သူသည် ငါ့ကို အလျင်ပေး၍ ငါပြန်ပြီးပေးရမည်နည်း။ မိုးကောင်းကင်အောက် ရှိသမျှတို့သည် ငါ့အပိုင် ဖြစ်၏။ 12လဝိသန်၏ခြေလက်အင်္ဂါအကြောင်း၊ ခွန်အားကြီးကြောင်း၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်တောင့်တင်းကြောင်းကို ငါ မပြောပြဘဲ နေမည်မဟုတ်။ 13သူ၏အပေါ်ယံအရေခွံ#41:13 တိုက်ရိုက်ပြန်ဆိုလျှင် “သူ၏အပေါ်ဝတ်လုံ”။ကို မည်သူခွာချွတ်နိုင်သနည်း။ ဇက်ကြိုးနှစ်ချောင်းဖြင့် သူ့ထံ မည်သူလာဝံ့သနည်း။ 14သူ့ခံတွင်းတံခါးကို မည်သူဖွင့်ဝံ့သနည်း။ ခံတွင်းထဲရှိသွားတန်းသည်လည်း ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှ၏။ 15ချိတ်ပိတ်ထားသလို တစ်ခုနှင့်တစ်ခုပူးကပ်နေသော ဒိုင်းလွှားသဖွယ် သူ့အကြေးခွံများသည် သူ့အဖို့ ဂုဏ်မောက်စရာ ဖြစ်၏။ 16အကြေးခွံတို့ ပူးကပ်နေသောကြောင့် တစ်ခုနှင့်တစ်ခုကြားတွင် လေပင်မတိုးနိုင်။ 17တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ထပ်နေ၏။ ခွာ၍မရနိုင်လောက်အောင်ကပ်နေကြ၏။ 18သူနှာချေလိုက်လျှင် အလင်းများဖြာထွက်၏။ သူ့မျက်လုံးများသည် အရုဏ်ဦးလင်းရောင်ခြည်နှင့်တူ၏။ 19ခံတွင်းထဲမှ မီးရှူးမီးပန်းများ ဖြာထွက်လာတတ်၏။ မီးပွားများ လွင့်ထွက်လာတတ်၏။ 20ဆူပွက်နေသောအိုး၊ မီးတောက်နေသောကျူရိုးတို့မှ မီးခိုးထွက်သကဲ့သို့ သူ့နှာခေါင်းထဲမှ မီးခိုးထွက်တတ်၏။ 21သူအသက်ရှူသောအခါ မီးသွေးခဲတို့ မီးတောက်သွားတတ်၏။ သူ့နှုတ်ထဲမှ မီးလျှံထွက်တတ်၏။ 22သူ့ခွန်အားသည် သူ့လည်ပင်း၌ ရှိ၏။ သူ့ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ကြောက်လန့်၍ ပြန်ထွက်ပြေးရ၏။ 23သူ့အသားစိုင်တို့သည် ပူးကပ်လျက်ရှိ၍ မရွေ့မလျားနိုင်အောင် တောင့်တင်းမာကျောနေ၏။ 24သူ့စိတ်နှလုံးသည် ကျောက်ကဲ့သို့မာကျော၏။ အောက်ခံကြိတ်ဆုံကျောက်ကဲ့သို့ မာကျော၏။ 25သူထလိုက်ပြီဆိုလျှင် လူစွမ်းကောင်းများပင် ကြောက်လန့်သွားရ၏။ တဝုန်းဝုန်းအသံကြောင့် ကယောင်ချောက်ချားဖြစ်သွားကြရ၏။ 26သူ့ကို ဓားနှင့်တိုက်လျှင်လည်း အရာရောက်မည်မဟုတ်။ လှံတို၊ လှံရှည်၊ မြားတို့နှင့်လည်း ထိုနည်းတူပင်။ 27သူသည် သံကို ကောက်ရိုးကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကြေးဝါကိုသစ်ဆွေးကဲ့သို့လည်းကောင်း ထင်မှတ်၏။ 28လေးမြားသည် သူ့ကို မထွက်ပြေးစေနိုင်။ လောက်စာလုံးသည်လည်း သူ့အဖို့ ရိုးပြတ်ကဲ့သို့သာ ဖြစ်၏။ 29သူသည် တင်းပုတ်ကိုလည်း ရိုးပြတ်ဟုသာထင်မှတ်ပြီး လှံကိုဝှေ့ယမ်းပြလျှင်ပင် လှောင်ရယ်တတ်၏။ 30သူ့ဝမ်းဘက်ပိုင်းသည် အိုးခြမ်းကွဲကဲ့သို့ အချွန်အတက်များပါရှိ၏။ ရွှံ့နွံပေါ်တွင် သူ့ကိုယ်ကိုဆန့်လိုက်သောအခါ ကောက်နယ်တလင်းပြားအရာကဲ့သို့ ထင်ကျန်ခဲ့၏။ 31ရေထုကြီးကိုပင် ရေနွေးအိုးကဲ့သို့ ဆူပွက်စေနိုင်၏။ ဆီအိုးမွှေသကဲ့သို့ ပင်လယ်ကို မွှေနှောက်တတ်၏။ 32သူသွားရာလမ်းတွင် ရေများဖွေးဖွေးလှုပ်ကျန်ခဲ့ပြီး ရေထုကြီးမှာ ဆံပင်ဖြူနေသယောင်ပင် ထင်ရ၏။ 33မြေကြီးပေါ်တွင် သူနှင့်နှိုင်းစရာ မရှိ။ သူသည် ကြောက်ရွံ့ခြင်းကင်းသောသတ္တဝါဖြစ်၏။ 34မာန်တက်သောသတ္တဝါများကို ခပ်မာမာပင် ပြန်ကြည့်တတ်၏။ သားရဲအပေါင်းတို့တွင် သူသည် ရှင်ဘုရင်ပင် ဖြစ်၏”ဟု မုန်တိုင်းထဲမှ မြွက်ဆိုတော်မူ၏။

Currently Selected:

ယောဘဝတ္ထု 41: MSBU

Highlight

Copy