Przysłów 17
17
1Lepszy jest kęs suchego chleba, a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
2Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
3Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
4Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
5Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
6Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
7Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
8Dar jest jak drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek z nim zmierza, ma powodzenie.
9Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
10Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
11Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
12 Lepiej człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
13Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
14Kto zaczyna kłótnię, jest jak ten, co puszcza wodę; dlatego zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
15Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
16Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, skoro nie ma rozumu?
17Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
18Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
19Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
20Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
21Kto spłodzi głupca, zrobi to na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
22Wesołe serce działa dobrze jak lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
23Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
24Mądrość jest przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
25Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
26Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
27Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny jest zacnego ducha.
28Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, a kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.
Currently Selected:
Przysłów 17: UBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
