۲قرنتیان 2

1اما در دل خود عزیمت داشتم که دیگر باحزن به نزد شما نیایم، 2زیرا اگر من شما رامحزون سازم، کیست که مرا شادی دهد جز او که از من محزون گشت؟ 3و همین را نوشتم که مباداوقتی که بیایم محزون شوم از آنانی که میبایست سبب خوشی من بشوند، چونکه بر همه شمااعتماد میدارم که شادی من، شادی جمیع شمااست. 4زیرا که از حزن و دلتنگی سخت و بااشکهای بسیار به شما نوشتم، نه تا محزون شویدبلکه تا بفهمید چه محبت بینهایتی با شما دارم. 5و اگر کسی باعث غم شد، مرا محزون نساخت بلکه فی الجمله جمیع شما را تا بار زیاده ننهاده باشم. 6کافی است آن کس را این سیاستی که از اکثر شما بدو رسیده است. 7پس برعکس شما باید او را عفو نموده، تسلی دهید که مباداافزونی غم چنین شخص را فرو برد. 8بنابراین، به شما التماس میدارم که با او محبت خود رااستوار نمایید. 9زیرا که برای همین نیز نوشتم تادلیل شما را بدانم که در همهچیز مطیع میباشید. 10اما هرکه را چیزی عفو نمایید، من نیز میکنم زیرا که آنچه من عفو کردهام، هرگاه چیزی را عفوکرده باشم، بهخاطر شما به حضور مسیح کردهام، 11تا شیطان بر ما برتری نیابد، زیرا که از مکاید اوبی خبر نیستیم. 12اما چون به تروآس بجهت بشارت مسیح آمدم و دروازهای برای من در خداوند باز شد، 13در روح خود آرامی نداشتم، از آن رو که برادرخود تیطس را نیافتم، بلکه ایشان را وداع نموده، به مکادونیه آمدم. 14لیکن شکر خدا راست که مارا در مسیح، دائم در موکب ظفر خود میبرد وعطر معرفت خود را در هرجا بوسیله ما ظاهرمی کند. 15زیرا خدا را عطر خوشبوی مسیح میباشیم هم در ناجیان و هم در هالکان. 16امااینها را عطر موت، الی موت و آنها را عطر حیات الی حیات. و برای این امور کیست که کافی باشد؟ 17زیرا مثل بسیاری نیستیم که کلام خدا را مغشوش سازیم، بلکه از ساده دلی و از جانب خدا در حضور خدا در مسیح سخن میگوییم.

Currently Selected:

۲قرنتیان 2: POV-FAS

Highlight

Copy