Przypowieści Salomonowych 12

1Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest. 2Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi. 3Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony. 4Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego. 5Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe. 6Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich. 7Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje. 8Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie. 9Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba. 10Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest. 11Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest. 12Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją. 13W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi. 14Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda. 15Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest. 16Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję. 17Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę. 18Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem. 19Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy. 20Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele. 21Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego. 22Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się. 23Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo. 24Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała. 25Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je. 26Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich. 27Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie. 28Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.

Currently Selected:

Przypowieści Salomonowych 12: PBG

Highlight

Copy