Hebreed 2

Pennad 2

Ur silvidigezh ken bras

1Rak-se e tleomp en em stagañ startoc’h ouzh an traoù hon eus klevet, gant aon na vefemp kollet en diabell. 2Rak mar d-eo bet galloudus ar gomz prezeget gant an aeled, ha mar he deus pep torridigezh ha pep disentidigezh resevet ur paeamant reizh, 3penaos e c’hellimp tec’hout kuit mar dilezomp ur silvidigezh ken bras, a zo bet prezeget da gentañ gant an Aotrou, a zo bet roet deomp evel gwirion gant ar re o deus e glevet, 4Doue o nerzhañ o zesteni dre sinoù ha burzhudoù, dre veur a virakl ha donezonoù ar Spered-Santel hervez e volontez?

Jezuz, izelaet evit ur pennadig, ha lakaet da vestr war an holl draoù

5Rak n’en deus ket lakaet dindan galloud an aeled ar bed da zont, a gomzomp diwar e benn. 6Met unan bennak en ul lech bennak en deus testeniet evel-se: Petra eo an den evit ma ec’h eus soñj anezhañ, pe mab an den evit ma parez da sell warnañ? 7Graet ec’h eus anezhañ un nebeud izeloc’h eget an aeled, e gurunet ec’h eus gant gloar hag enor, e lakaet ec’h eus da vestr war oberoù da zaouarn, 8ha lakaet ec’h eus an holl draoù dindan e dreid. Rak Doue, o vezañ lakaet an holl draoù dindanañ, n’en deus lezet netra na vefe ket dindanañ. Met ne welomp ket c’hoazh bremañ ez eo pep tra dindanañ. 9Met gwelout a reomp Jezuz kurunet gant gloar hag enor; graet eo bet un nebeud izeloc’h eget an aeled dre ar marv en deus gouzañvet, evit dre c’hras Doue ma anavezje ar marv evit an holl. 10A-dra-sur, e oa dereat penaos an hini emañ an holl draoù evitañ ha drezañ, o fellout dezhañ degas d’ar gloar meur a vibien, a lakaje da vezañ peurvat dre boanioù Priñs o silvidigezh. 11Rak hag an hini a santela hag ar re a zo santelaet a zeu eus unan hepken. Abalamour da-se n’en deus ket mezh ouzh o gervel e vreudeur, 12en ur lavarout: Kemenn a rin da anv da’m breudeur, meuliñ a rin ac’hanout e-kreiz ar vodadenn, 13ha c’hoazh: Me en em fizio ennañ, ha c’hoazh: Setu me amañ, me hag ar vugale en deus Doue roet din. 14Pa o deus eta ar vugale lod er c’hig hag er gwad, eñ en deus bet ivez lod e kement-se, evit ma tiskarje dre ar marv an hini en doa ar galloud war ar marv, da lavarout eo an diaoul, 15ha ma tieubje ar re holl a oa e-pad o buhez dindan ar sklaverezh dre aon rak ar marv. 16Rak a-dra-sur n’en deus ket sikouret aeled, met sikouret en deus lignez Abraham. 17Dre-se eo bet ret ma teuje e pep tra heñvel ouzh e vreudeur, evit ma vije ur beleg meur trugarezus ha feal en traoù a sell ouzh Doue, evit dasprenañ pec’hedoù ar bobl, 18rak, o vezañ bet temptet e-unan er pezh en deus gouzañvet, e c’hell sikour ar re a zo temptet.

Currently Selected:

Hebreed 2: Koad21

Highlight

Copy