Oberoù an Ebestel 10

Pennad 10

Korneli a laka da gerc’hat Pêr

1Bez’ e oa e Kezarea un den anvet Korneli, kantener er rejimant galvet Italiat. 2Deol e oa hag a zoujañs Doue, eñ hag e holl diegezh. Ober a rae kalz a aluzenoù d’ar bobl hag e pede Doue dalc’hmat. 3Gwelout a reas sklaer en ur weledigezh, war-dro an navet eur eus an deiz, un ael eus Doue o tont en e di hag o lavarout dezhañ: Korneli! 4O sellout pizh outañ ha gwall spouronet, e lavaras: Petra’ zo, Aotrou? Hag e lavaras dezhañ: Da bedennoù ha da aluzenoù a zo pignet evel un eñvoradur dirak Doue. 5Kas bremañ tud da Jope da gerc’hat Simon lesanvet Pêr. 6Lojet eo e ti ur Simon, ur c’hourrezer a zo o chom tost d’ar mor. Eñ eo a lavaro dit ar pezh a vo ret dit ober. 7Pa voe aet kuit an ael a gomze ouzh Korneli, e c’halvas daou eus e vevelien hag ur soudard a zouje Doue e-touez ar re en em zalc’he en e gichen. 8O vezañ disklêriet holl dezho, e kasas anezho da Jope.

Gweledigezh Pêr

9An deiz war-lerc’h, evel ma oant en hent ha ma tostaent ouzh kêr, Pêr a bignas war leurdoenn an ti, war-dro ar c’hwec’hvet eur, da bediñ. 10O kaout naon, e c’hoantaas debriñ. Evel ma fiched boued dezhañ, e kouezhas en ur goursav. 11Gwelout a reas an neñv digor hag un dra o tont war-zu ennañ, heñvel ouzh un doubier vras, dalc’het dre he fevar c’horn hag a ziskenne war-zu an douar, 12enni edo holl bevarzroadeged an douar, al loened gouez, ar stlejviled ha laboused an neñv. 13Hag ur vouezh a lavaras dezhañ: Pêr, sav, lazh ha debr! 14Met Pêr a lavaras: Nann, Aotrou, rak ne’m eus biskoazh debret netra a saotret nag a zic’hlan. 15Ar vouezh a lavaras dezhañ c’hoazh evit an eil gwech: Na sell ket evel saotret ar pezh en deus Doue glanaet. 16Kement-se a c’hoarvezas teir gwech, goude-se an dra a voe dilamet en neñv. 17Evel ma oa Pêr nec’het gant ar weledigezh ha ma soñje ennañ e-unan petra a c’hellfe hounnezh bezañ, an dud kaset a-berzh Korneli, o vezañ goulennet pelec’h e oa ti Simon, en em gavas e-tal an nor, 18a c’halvas hag a c’houlennas daoust hag e oa lojet eno Simon lesanvet Pêr. 19Evel ma oa Pêr o prederiañ war ar weledigezh, ar Spered a lavaras dezhañ: Setu, tri den a c’houlenn ac’hanout. 20Sav, diskenn ha kae ganto hep arvar ebet, rak me eo am eus o degaset. 21Pêr a ziskennas da gavout an dud degaset dezhañ a-berzh Korneli hag a lavaras: Setu, me eo an hini a glaskit, evit petra hoc’h eus deuet? 22Lavarout a rejont dezhañ: Korneli, kantener, den reizh hag a zoujañs Doue, a vez roet testeni mat dezhañ gant holl vroad ar Yuzevien, a zo bet kemennet a-berzh Doue gant un ael santel da’z kerc’hat d’e di ha da glevout ar pezh a lavari dezhañ. 23Neuze Pêr a lakaas anezho da zont en ti hag a lojas anezho. An deiz war-lerc’h ez eas ganto. Hiniennoù eus breudeur Jope a yeas ivez gantañ.

Pêr e ti Korneli

24An deiz war-lerc’h ec’h errujont e Kezarea. Korneli a c’hortoze anezho gant e gerent hag e vignoned vrasañ en doa dastumet. 25Pa zeuas Pêr en ti, Kormeli a yeas a-raok dezhañ hag, ouzh en em deurel d’e dreid, ec’h azeulas anezhañ. 26Met Pêr en savas o lavarout: Sav, me va-unan a zo ivez un den. 27Hag o komz gantañ, ez eas e-barzh an ti hag e kavas kalz a dud dastumet. 28Lavarout a reas dezho: Anavezout a rit ez eo difennet d’ur Yuzev daremprediñ un diavaeziad pe mont en e di. Met Doue en deus desket din ne dlean sellout den evel saotret pe dic’hlan. 29Dre-se, o vezañ bet galvet, on deuet hep arvar. Goulenn a ran eta ouzhoc’h evit petra hoc’h eus va lakaet da zont. 30Korneli a lavaras: Pevar devezh ’zo, em eus yunet betek an eur-mañ, ha d’an navet eur, e peden em zi. Ha setu, un den gwisket gant dilhad lugernus en em ziskouezas dirazon 31hag a lavaras: Korneli, da bedenn a zo bet selaouet ha Doue en deus bet soñj eus da aluzenoù. 32Kas eta da Jope da gerc’hat Simon lesanvet Pêr. Lojed eo e ti Simon, ur c’hourrezer, tost d’ar mor. Pa vo deuet, eñ a gomzo ouzhit. 33Dre-se em eus kerkent kaset da’z kavout, ha mat ec’h eus graet o tont. Bremañ eta emaomp holl amañ dirak Doue, evit klevout kement holl en deus Doue gourc’hemennet dit. 34Pêr, o kemer ar gomz, a lavaras: Anavezout a ran e gwirionez penaos Doue ne ra van eus diavaez an den, 35met penaos e pep broad an hini a zouj anezhañ hag a ra ar pezh a zo reizh a zo kavet mat gantañ. 36Setu aze ar ger en deus kaset da vibien Israel, en ur zisklêriañ dezho Aviel ar peoc’h dre Jezuz-Krist, Aotrou an holl. 37Gouzout a rit ar pezh a zo c’hoarvezet en holl Judea, kroget da gentañ e Galilea, goude ar vadeziant prezeget gant Yann, 38penaos Doue en deus olevet gant ar Spered-Santel ha gant galloud Jezuz a Nazared, a yae a lec’h da lec’h oc’h ober vat hag o yac’haat ar re holl a oa mac’het gant an diaoul, abalamour ma oa Doue gantañ. 39Ni a zo testoù eus an holl draoù en deus graet e bro ar Yuzevien hag e Jeruzalem. E lakaet o deus da vervel o stagañ anezhañ ouzh ar c’hoad. 40Doue en deus e adsavet a varv d’an trede deiz hag en deus roet dezhañ d’en em ziskouez, 41nann d’an holl bobl, met d’an testoù en doa Doue dibabet en a-raok, deomp-ni hag hon eus debret hag evet gantañ goude ma’z eo bet adsavet a-douez ar re varv. 42Gourc’hemennet en deus deomp prezeg d’ar bobl ha testeniañ penaos eñ eo an hini a zo bet lakaet gant Doue da varner d’ar re vev ha d’ar re varv. 43An holl brofeded a ro testeni diwar e benn, penaos, dre e anv, piv bennak a gred ennañ a resev ar pardon eus e bec’hedoù.

Ar Spered-Santel a ziskenn war ar baganed

44Evel ma lavare c’hoazh Pêr ar c’homzoù-se, ar Spered-Santel a ziskennas war ar re holl a selaoue ar ger. 45An holl grederien amdroc’het a oa deuet gant Pêr a voe souezhet o welout e oa skuilhet ivez donezon ar Spered-Santel war ar baganed. 46Rak o c’hlevout a raent o komz e yezhoù hag o reiñ gloar da Zoue. Neuze Pêr a lavaras: 47Hag e c’hellfe unan bennak nac’hañ dour ar vadeziant ouzh ar re o deus resevet ar Spered-Santel eveldomp? 48Hag e c’hourc’hemennas o badeziñ en anv an Aotrou. Neuze e pedjont anezhañ da chom un devezh bennak ganto.

Currently Selected:

Oberoù an Ebestel 10: Koad21

Highlight

Copy