Маркус баян қилған Хуш Хәвәр 9

1Һәзрити Әйса уларға йәнә:

— Билип қоюңларки, бу йәрдә турғанларниң бәзилири Худаниң Падишалиғиниң күч-қудрәт билән аян болғинини көрмигичә өлмәйду.

Һәзрити Әйсаниң нурға чөмүши

2Алтә күндин кейин, һәзрити Әйса пәқәт Петрус, Яқуп вә Юһаннанила елип, егиз бир таққа чиқти. У йәрдә һәзрити Әйсаниң қияпити уларниң көз алдидила өзгәрди. 3Кийимлири көзни шунчилик қамаштурғидәк аппақ болуп кәттики, дуниядики һәр қандақ ақартқучму кирни унчилик ақарталматти. 4Тосаттин шагиртларға Илияс пәйғәмбәр вә Муса пәйғәмбәрниң һәзрити Әйса билән сөзлишиватқанлиғи көрүнди.

5Петрус һәзрити Әйсаға:

— Устазим, бу йәрдә болғинимиз немә дегән яхши! Бири Сизгә, бири Муса пәйғәмбәргә, йәнә бири Илияс пәйғәмбәргә дәп, бу йәргә үч кәпә ясайли, — деди. 6Петрус немә дейишини билмәй қалған еди, чүнки шагиртлар наһайити қорқушуп кәткән еди.

7Шу чағда бир парчә булут пәйда болуп, уларни қаплавалди. Булуттин Худаниң: «Бу Мениң сөйүмлүк Оғлум. Униң сөзигә қулақ селиңлар!» дегән авази кәлди. 8Шагиртлар шу ан әтрапиға қарашти, лекин йенида һәзрити Әйсадин башқа һеч ким көрүнмиди.

9Тағдин чүшүветип, һәзрити Әйса шагиртлириға Инсан Оғли өлүмдин тирилдүрүлмигичә, көргәнлирини һеч кимгә ейтмаслиқни буйриди. 10Улар һәзрити Әйсаниң сөзини көңлигә пүкүп, «Өлүмдин тирилиш» дегәнниң мәнасиниң немә екәнлиги тоғрисида өз ара пикирләшти.

11Шагиртлар һәзрити Әйсадин йәнә:

— Тәврат устазлири немә үчүн: «Илияс пәйғәмбәр Қутқазғучи-Мәсиһ келиштин авал қайтип келиши керәк» дейишиду? — дәп сорашти.

12-13Һәзрити Әйса уларға мундақ деди:

— Әлвәттә, Илияс пәйғәмбәр чоқум Қутқазғучи-Мәсиһтин авал келип, һәммини қелипиға салиду. Ундақта, Муқәддәс Язмиларда Инсан Оғли көп азап-оқубәт чекиду вә рәт қилиниду, дәп йезилғиниға қандақ қарайсиләр? Билип қоюңларки, Илияс пәйғәмбәр һәқиқәтән кәлди #9:12-13 Йәһудийлар Тәвраттики «Қутқазғучи-Мәсиһ келиштин бурун Илияс пәйғәмбәр Мәсиһниң йолини тәйярлаш үчүн қайтип келиду» дегән бешарәткә асасән униң келишини күтүватқан еди. Һәзрити Әйса әмәлиятта буниң Илияс пәйғәмбәрдәк күч-қудрәт билән кәлгән Йәһия пәйғәмбәр арқилиқ әмәлгә ашқанлиғини ейтқан. вә худди Муқәддәс Язмиларда у һәққидә йезилғандәк, кишиләрниң униңға қилмиған әскилиги қалмиди.

Җин чаплашқан балиниң сақайтилиши

14Улар башқа шагиртларниң йениға қайтип барғинида, нурғун халайиқниң уларниң әтрапиға олишивалғанлиғини, бир мунчә Тәврат устазлириниң улар билән муназирилишиватқанлиғини көрди. 15Халайиқ һәзрити Әйсани көрүп интайин һәйран болушти вә жүгрәп келип Униң билән саламлашти. 16Һәзрити Әйса шагиртлиридин:

— Улар билән немә тоғрилиқ муназирилишиватисиләр, — дәп сориди. 17Көпчиликтин бири Униңға:

— Устаз, мән оғлумни Сизниң алдиңизға елип кәлдим, чүнки униңға җин чаплишивелип, гәп қилалмас қилип қойди. 18Җин һәр қетим оғлумға чаплашса, уни йәргә жиқитиветиду. Балиниң ағзидин көвүк чиқип, чишлири киришип кетиду. Пүтүн әзайи қетип қалиду. Шагиртлириңиздин җинни һайдаветишни сориған едим, бирақ уларниң қоллиридин кәлмиди, — деди.

19— Әй ишәнчи йоқ әвлат! Силәр Маңа ишәнгичә, Мән силәр билән йәнә қанчилик биллә болушум керәк? Йәнә қачанғичә бәрдашлиқ берәй? — деди һәзрити Әйса. — Балини алдимға елип келиңлар.

20Улар балини һәзрити Әйсаниң алдиға елип кәлди. Җин һәзрити Әйсани көрүш биләнла балиниң пүтүн бәдинини тартиштурувәтти.

Бала жиқилип, ағзидин көвүк чиқип, йәрдә домилашқа башлиди.

21Һәзрити Әйса балиниң атисидин:

— Униң бешиға бу күн кәлгинигә қанчилик вақит болди? — дәп сориди.

— Кичигидин тартип шундақ. 22Җин уни йоқитиш үчүн көп қетим отқа вә суға ташлиди. Қолуңиздин кәлсә бизгә шапаәт қилип, һалимизға йәткәйсиз! — деди балиниң атиси.

23— Сиз немишкә қолуңиздин кәлсә дәйсиз? Ишәнчи бар болған адәмгә һәммә иш мүмкин! — деди һәзрити Әйса униңға.

24— Ишәнчим бар, лекин аҗиз. Ишәнчимни күчәйткәйсиз! — деди балиниң атиси шу ан. 25Һәзрити Әйса халайиқниң жүгришип кәлгәнлигини көрүп җинни әйипләп:

— Әй адәмләрни паң вә кекәч қилидиған җин! Буйруқ қилимәнки, балиниң тенидин чиқ, иккинчи киргүчи болма! — деди.

26Шуниң билән җин бир пәрият көтәрдидә, балиниң бәдинини қаттиқ тартиштуруп, униң тенидин чиқип кәтти. Бала өлүктәк җим болуп қалди. У йәрдикиләрниң көпчилиги балини «Өлди!» дейишти. 27Лекин һәзрити Әйса балини қолидин тутуп турғанда, бала орнидин турди.

28Һәзрити Әйса өйгә кирип, шагиртлири билән ялғуз қалғанда, улар Униңдин:

— Биз немә үчүн җинни һайдалмидуқ? — дәп сорашти.

29Һәзрити Әйса уларға:

— Бу хил җинни пәқәт дуа биләнла һайдиғили болиду, — дәп җавап бәрди.

Һәзрити Әйсаниң өлүп тирилидиғанлиғини йәнә алдин-ала ейтиши

30Улар бу йәрдин чиқип, Җәлилийә өлкиси арқилиқ жүрүп кәтти. Һәзрити Әйса өзлириниң қәйәрдә екәнлигини һеч кимниң билишини халимиди. 31Чүнки У шагиртлириға тәлим бериватқан болуп, Өзи һәққидә:

— Инсан Оғли башқиларниң қолиға тапшурулуп өлтүрүлиду. Лекин өлтүрүлүп үч күндин кейин тирилиду, — дегән еди. 32Шагиртлар бу сөзләрни чүшәнмиди, бирақ һәзрити Әйсадин сорашқиму петиналмиди.

Худаниң нәзәридә ким әң улуқ?

33Улар Кәпәрнаһум шәһиригә кәлди. Өйгә киргәндин кейин, һәзрити Әйса шагиртлиридин:

— Йолда немә тоғрисида талаш-тартиш қилиштиңлар? — дәп сориди. 34Уларниң һеч қайсиси зуван сүрмиди, чүнки улар йолда кимниң әң улуқ екәнлиги тоғрисида талаш-тартиш қилишқан еди.

35Һәзрити Әйса олтирип он икки шагиртини йениға чақирип, уларға:

— Ким алдинқиси болушни халиса, әң ахирқиси вә һәммисиниң хизмәткари болсун, — деди. 36Андин У кичик бир балини оттурида турғузди вә уни қучиғиға елип туруп, уларға мундақ деди:

37— Ким Мени дәп, бундақ кичик балини қобул қилса, у Мениму қобул қилған болиду. Ким Мени қобул қилса, у Мени әмәс, бәлки Мени Әвәткүчиниму қобул қилған болиду.

Қарши турмаслиқ қоллиғанлиқтур

38Юһанна һәзрити Әйсаға:

— Устаз, Сизниң намиңиз билән җинларни һайдаватқан бирсини көрдуқ. Лекин у бизгә охшаш Сизгә әгәшмигәнлиги үчүн, уни тосидуқ, — деди.

39— Уни тосимаңлар, — деди һәзрити Әйса, — чүнки Мениң намим билән мөҗүзә яратқан киши арқидинла Мениң үстүмдин яман гәп қилмайду. 40Бизгә қарши турмиғанлар бизни қоллиғанлардур. 41Билип қоюңларки, Қутқазғучи-Мәсиһкә мәнсүп болғанлиғиңлар үчүн, силәргә һәтта бирәр чинә су бәргән кишиму җәзмән Мениң мукапитимдин мәһрум қалмайду.

Гунаниң езитқулуғи

42— Кимду-ким Маңа ишәнгән бундақ кичикләрдин бирини гунаға аздурса, шу адәм үчүн ейтқанда бойниға йоған түгмән теши есилған һалда деңизға чөктүрүлгини әвзәл. 43-44Әгәр қолуң сени гунаға аздурса, уни кесип ташла. Икки қолуң бар һалда дозаққа, мәңгү өчмәс отқа киргиниңдин көрә, чолақ һалда мәңгүлүк һаятқа еришкиниң әвзәл. 45-46Әгәр путуң сени гунаға аздурса, уни кесип ташла. Икки путуң бар һалда дозаққа ташланғиниңдин көрә, току һалда мәңгүлүк һаятқа еришкиниң әвзәл. 47Әгәр көзүң сени гунаға аздурса, уни оюп ташла. Икки көзүң бар һалда дозаққа ташланғиниңдин көрә, бирла көзүң билән болсиму Худаниң Падишалиғиға киргиниң әвзәл. 48Дозақта қурт-қоңғуз өлмәйду, ялқунлуқ от өчмәйду. #9:48 Бәзи грекчә нусхиларда бу айәт 44 вә 46-айәтләрдә тәкрарлиниду.

49Һәр бир қурванлиқ тузланғандәк, һәммә адәм оттин өтиду. #9:49 «Оттин өтиду» — сөзму-сөз болғанда «От билән тузлиниду». Бу синақтин өтүп, паклинишни билдүриду.

50Туз яхши нәрсидур. Бирақ туз өз күчидин қалса, уни қандақ әслигә кәлтүргили болиду? Шуниңға охшаш, силәрму туздәк болуп араңлардики инақлиқни сақлаңлар.

Currently Selected:

Маркус баян қилған Хуш Хәвәр 9: HZUTCYR

Highlight

Copy