Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 12
12
Дәм елиш күни һәққидики мәсилә
1Шу күнләрдики бир дәм елиш күни һәзрити Әйса буғдайлиқтин өтүп кетивататти. Қосиғи ечип кәткән шагиртлири башақларни үзүвелип, йейишкә башлиди. 2Буни көргән пәрисийләр һәзрити Әйсаға:
— Қараң, шагиртлириңиз дәм елиш күни чәкләнгән ишни #12:2 Йәһудийларниң әнъәниси бойичә дәм елиш күни хаман тепиш қаидигә хилап еди. Пәрисийләр шагиртларниң данларни йейиш үчүн ақлишини хаман тәпкәнлик, дәп қариған. Әмәлиятта мәнъий қилинғини башақларни үзүвелип йейиш әмәс, бәлки зираәтләргә оғақ селиштур. қиливатиду, — дейишти.
3Һәзрити Әйса уларға:
— Падиша Давут вә униң һәмралириниң ач қалғанда қандақ қилғанлиғини Муқәддәс Язмилардин оқумиғанму? 4У ибадәтханидики муқәддәс җайға кирип, Худаға аталған нанларни роһанийдин сорап, һәмралири билән биллә йегән. Һалбуки, бу нанларни роһанийлардин башқа һәр қандақ кишиниң йейиши Тәврат қануниға хилап еди. 5Шуниңға охшаш, ибадәтханида ишләйдиған роһанийлар дәм елиш күнлири ишлимәслик әмрини бузсиму, Тәвратта улар гунакар, дәп йезилмиған. Силәр буни оқуп бақмиғанму? 6Билип қоюңларки, бу йәрдә ибадәтханидинму улуғи бар. 7Әгәр силәр Худаниң: «Мән қурванлиқ қилишиңларни әмәс, рәһим-шәпқәт көрситишиңларни истәймән», дегән сөзиниң мәнасини билсәңлар еди, бегуна кишиләрни гунакар, дәп қариматтиңлар. 8Мән Инсан Оғли дәм елиш күниниң Егисидурмән.
Қоли қуруп кәткән бемарниң сақайтилиши
9Һәзрити Әйса у йәрдин кетип, уларниң ибадәтханисиға барди. 10Ибадәтханида бир қоли қуруп кәткән бир адәм бар еди. Бәзи пәрисийләр һәзрити Әйсаниң үстидин әризә қилишқа банә тепиш мәхситидә Униңдин:
— Дәм елиш күни кесәл сақайтиш Тәврат қануниға уйғунму? — дәп сориди.
11Һәзрити Әйса уларға мундақ җавап бәрди:
— Бирәриңларниң қойи ориға чүшүп кәтсә, дәм елиш күни демәй, уни дәрһал тартип чиқиривалмамсиләр? 12Адәм қойдин көп қиммәтликтә! Демәк, дәм елиш күни яхшилиқ қилиш Тәврат қануниға уйғун. 13Андин һәзрити Әйса һелиқи кесәлгә:
— Қолуңни узарт, — деди. У адәм қолини узитиши биләнла қоли әслигә келип, йәнә бир қолиға охшаш һаләткә қайтти. 14Буниң билән пәрисийләр ташқириға чиқип, һәзрити Әйсани қандақ қилип йоқитиш һәққидә мәслиһәт қилишти.
Худа таллиған Хизмәткар
15Буни билгән һәзрити Әйса у йәрдин кәтти. Нурғун кишиләр Униңға әгишип маңди. Һәзрити Әйса уларниң арисидики бемарларниң һәммисини сақайтти 16вә уларға Өзиниң Ким екәнлигини башқиларға ашкарилимаслиқни тапилиди. 17Буниң билән Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ уқтурулған мону сөзләр әмәлгә ашурулди:
18«Мана Мениң таллиған Хизмәткарим,
Дилим сөйгән йеқиним,
Униңдин хурсәнмән!
Роһумни ата қилимән Униңға;
У адаләтни җакалайду пүткүл хәлиқләргә.
19У талаш-тартиш қилмас, чуқанму көтәрмәс.
Кочилардиму һеч ким Униң авазини аңлимас.
20Езилгән қомучни сундурмас,
Өчәй дәп қалған чирақниму өчәрмәс,
Таки адаләт ғалибә қилмиғичә,
21Пүткүл хәлиқләр Униң намиға үмүт бағлар».
Һәзрити Әйса шәйтандин күчлүктур
22Шу чағда һәзрити Әйсаниң алдиға җин чаплишивалған кор вә кекәч бири елип келинди. Һәзрити Әйса уни сақайтип, сөзләләйдиған вә көрәләйдиған қилди. 23Халайиқ һәйран болушуп:
— Һәҗәва, бу падиша Давутниң Әвладимиду? — дейишти.
24Бу сөзни аңлиған пәрисийләр:
— У җинларни уларниң башлиғи болған шәйтанға тайинип һайдайдикән, — дейишти.
25Уларниң немә ойлаватқанлиғини билгән һәзрити Әйса уларға мундақ деди:
— Әгәр бир дөләттикиләр икки груһқа бөлүнүп соқушса, у дөләт гумранлиққа йүз тутиду. Һәр қандақ шәһәр яки аилидикиләр өз ара җедәл-маҗра қилишса, уларму вәйран болуштин сақлиналмайду. 26Әгәр шәйтан өз башқурушида болған җинларни һайдиса, өз-өзигә қарши чиққан болиду. Ундақта, униң падишалиғи қандақму пут тирәп туралисун? 27Әгәр Мән җинларни уларниң падишаси болған шәйтанға тайинип һайдисам, силәрниң әгәшкүчилириңлар җинларни һайдашта кимгә таянди?! Ейтқанлириңларниң хата екәнлигини өз әгәшкүчилириңлар дәлилләп бериду. 28Әмәлиятта Мән Худаниң Роһиға тайинип җинларни һайдавәттим. Бу Худаниң Падишалиғиниң араңларда намайән болғанлиғини испатлайду.
29Бир киши қавул бирсиниң өйигә кирип, униң мелини қандақ булап кетәлисун? Пәқәт шу қавул адәмни бағлалиғанларла униң өйини булаң-талаң қилалайду.
30Мән билән бир йолда маңмиғанлар Маңа қарши турғучилардур. Маңа жиғивелишқа ярдәм бәрмигәнләр тозутувәткүчиләрдур. 31Шуниң үчүн билип қоюңларки, инсанларниң өткүзгән гуналири вә қилған күпүрлүклириниң һәммисини кәчүрүшкә болиду. Лекин Муқәддәс Роһқа қилинған күпүрлүк кәчүрүлмәйду. 32Инсан Оғлиға қарши сөз қилғанлар кәчүрүмгә еришәләйду; лекин Муқәддәс Роһқа қарши гәп қилғанлар бу дуниядиму, у дуниядиму кәчүрүмгә еришәлмәйду.
Адәмни әмәлиятидин тонуш
33— Силәр дәрәқни мевисидин пәриқ етишиңлар керәк. Мевә дәриғи яхши болса, беридиған мевисиму яхши болиду. Мевә дәриғи яман болса, беридиған мевисиму яман болиду. Чүнки һәр қандақ дәрәқ мевисидин билиниду.
34Әй зәһәрлик иланлар! Силәр яман турсаңлар, ағзиңлардин қандақму яхши гәп чиқсун? Чүнки көңүлдә немә болса, еғиздин шу чиқиду. 35Яхши адәм қәлбидики яхшилиғидин яхшилиқ чиқириду. Яман адәм қәлбидики яманлиғидин яманлиқ чиқириду. 36Билип қоюңларки, силәр қилған һәр бир еғиз қуруқ гепиңлар үчүн қиямәт күни һесап берисиләр. 37Өз сөзлириңлар билән йә ақлинисиләр, йә гунакар болуп чиқисиләр.
Карамәт көрситиш тәливи
38Шу чағда бәзи Тәврат устазлири вә пәрисийләр һәзрити Әйсадин:
— Устаз, қудритиңизниң Худадин кәлгәнлигини карамәт билән көрсәткәйсиз, — деди. 39Һәзрити Әйса уларға мундақ җавап қайтурди:
— Осал вә вапасиз кишиләр карамәт көрсәт, дәпла туриду. Бирақ силәргә Юнус пәйғәмбәрниң карамитидин башқа көрситилидиған иккинчи карамәт йоқ. 40Юнус пәйғәмбәр йоған бир белиқниң қосиғида үч кечә-күндүз қандақ турған болса, Инсан Оғлиму йәрниң бағрида үч кечә-күндүз шундақ туриду. #12:40 Бу айәттә һәзрити Әйса Юнус пәйғәмбәрниң йоған бир белиқниң ичидә үч күн туруп сақ чиққанлиғини тилға елиш арқилиқ Өзиниңму өлүп, үчинчи күни тирилидиғанлиғини алдин-ала ейтқан. 41Қиямәт күни Нинәви шәһиридики хәлиқму қопуп, силәрниң үстүңлардин шикайәт қилиду. Чүнки улар Юнус пәйғәмбәрниң тәлимини аңлап, яман йолдин қайтқан. Бирақ бу йәрдә Юнус пәйғәмбәрдинму улуқ Бирси силәрни яман йолдин қайтишқа чақирса, қулақ салмидиңлар. 42Қиямәт күни Әрәпстандики Шәба падишалиғиниң аял падишасиму орнидин туруп, силәрниң үстүңлардин шикайәт қилиду. Чүнки у падиша Сулайманниң әқиланә сөзлирини аңлаш үчүн, узун йолларни бесип кәлгән. Мана һазир бу йәрдә падиша Сулаймандинму улуғи бар.
Җинниң қайтип келиши
43— Җин бирәр адәмниң тенидин һайдаветилгәндин кейин, қурғақ далаларни арилап чиқип, туридиған җай издәйду, бирақ тапалмайду 44вә: «Илгирики өйүмгә қайтай», дәйду. Шуниң билән җин у адәмниң тенигә қайтип келип, униң дилиниң йәнила бош, шундақла пакиз тазилинип рәтләнгән өйдәк болуп қалғанлиғини байқайдудә, 45өзидинму бетәр йәттә җинни башлап кирип биллә туриду. Буниң билән һелиқи адәмниң кейинки һали бурунқидинму яманлишип кетиду. Бу заманниң яман адәмлириниң һалиму мана шундақ болиду.
Һәзрити Әйсаниң аниси вә инилири
46Һәзрити Әйса хәлиққә давамлиқ сөзләватқанда, аниси билән инилири келип, Униң билән сөзләшмәкчи болуп ташқирида турушти. 47Бири һәзрити Әйсаға:
— Аниңиз вә инилириңиз Сиз билән сөзлишимиз дәп сиртта туриду, — деди.
48— Ким Мениң анам, ким Мениң инилирим? — деди һәзрити Әйса у кишигә. 49Андин У қоли билән шагиртлирини көрситип:
— Мана анам, мана инилирим! 50Чүнки ким асмандики Атамниң ирадисигә әмәл қилса, шу Мениң ака-иним, ача-сиңлим вә анамдур, — деди.
Currently Selected:
Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 12: HZUTCYR
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti
