Romana 7

Afaka amin’ny fangejan’ny lalàna ny Kristiana

1Tsy fantatrareo va, ry rahalahy; eny, miteny amin’izay mahalala ny lalàna aho, fa ny lalàna dia mifehy ny olona mandritra ny fotoana ahavelomany? 2Fa ny vehivavy izay manambady dia fehezin’ny lalàna amin’ny lahy raha mbola velona ny lahy; fa raha maty kosa ny lahy dia afaka amin’ny lalànan’ny fanambadiana izy. 3Koa raha mbola velona ny lahy ka manambady olon-kafa Ravehivavy dia holazaina hoe mpijangajanga izy; fa raha maty kosa ny lahy dia afaka amin’izany lalàna izany izy ka tsy mba mpijangajanga na dia manambady olon-kafa aza.

4Noho izany, ianareo koa, ry rahalahiko, dia efa tonga maty ny amin’ny lalàna noho ny tenan’i Kristy*, mba ho vadin’ny hafa ianareo, dia Izay natsangana tamin’ny maty, mba hahavokarantsika ho an’Andriamanitra. 5Fa fony tao amin’ny nofo isika dia ny filan’ny ota, noho ny lalàna, no niasa tao amin’ny momba ny tenantsika ka nahavokatra ho amin’ny fahafatesana. 6Fa ankehitriny kosa dia efa afaka tamin’ny lalàna isika, satria maty ny amin’izay nihazonana antsika ka manompo araka ny fanavaozana avy amin’ny Fanahy fa tsy amin’ny fomba tranainy tao ambanin’ny lalàna voasoratra.

Ny asan’ny lalàna

7Inona ary no holazaintsika? Ota va ny lalàna? Sanatria izany! Kanefa tsy nahafantatra ny ota aho raha tsy tamin’ny lalàna, satria tsy fantatro akory ny fitsiriritana raha tsy ny lalàna no nilaza hoe: «Aza mitsiriritra» (Eks 20.17). 8Io didy io dia noentin’ny ota nampihetsika ny fitsiriritana rehetra tato anatiko; fa maty ny ota raha tsy misy lalàna. 9Izaho dia velona tsy nanan-dalàna fahiny; fa rehefa tonga kosa ny didy dia velona indray ny ota 10ka tonga maty aho. Koa ny didy izay natao hahazoana fiainana dia hitako fa nahatonga fahafatesana tamiko. 11Fa io didy io dia noentin’ny ota namitaka sy nahafaty ahy. 12Eny, masina tokoa ny lalàna, ary masina ny didy, sady marina no tsara.

13Koa ny tsara va no nahafaty ahy? Sanatria izany! Fa ny ota no nahafaty ahy, mba hiseho ho ota; fa ny tsara no noentiny nahafaty ahy, mba ho tonga ota tokoa ny ota noho ny nataon’ny lalàna.

Voafatotry ny lalànan’ny fahotana

14Fantatsika anefa fa araka ny fanahy ny lalàna; ary izaho kosa dia nofo, namidy tamin’ny ota. 15Fa tsy fantatro izay ataoko; satria tsy izay sitrako no ataoko; fa izay halako no tanterahiko. 16Raha izay tsy sitrako no ataoko dia miara-manaiky amin’ny lalàna aho fa tsara izy. 17Ary amin’izany, tsy izaho intsony no manao io fa ny ota izay mitoetra ato anatiko.

18Fantatro anefa fa tsy misy zavatra tsara mitoetra ato amiko, dia ato amin’ny nofoko; fa ananako ihany ny fikasana, saingy ny hahatanteraka ny tsara no tsy ananako. 19Tsy ny tsara izay sitrako no tanterahiko fa ny ratsy izay tsy sitrako no ataoko. 20Fa raha ny tsy sitrako no ataoko dia tsy izaho intsony no manao izany fa ny ota izay mitoetra ato amiko. 21Koa hitako izao lalàna izao: Raha ta hanao ny marina aho dia ato amiko ihany ny ratsy. 22Mankasitraka ny lalànan’Andriamanitra anefa aho araka ny maha olona ahy ato anatiko; 23saingy mahita lalàna hafa amin’ny momba ny tenako aho; izy io dia miady amin’ny lalànan’ny saiko ka mamabo ahy ho an’ny lalànan’ny ota izay ao amin’ny momba ny tenako. 24Indrisy! Olo-mahantra aho! Iza no hanafaka ahy amin’ny tenan’ity fahafatesana ity? 25Misaotra an’Andriamanitra amin’ny alalan’i Jesosy Kristy* Tompontsika aho!

Koa raha ny amiko dia andevon’ny lalànan’Andriamanitra aho amin’ny saiko, fa ny lalànan’ny ota kosa amin’ny nofoko.

Currently Selected:

Romana 7: MRV

Highlight

Copy